Η μητέρα του Dunne υπέρ του αγώνα στο Pikes Peak

Εναντιώνεται στην απαγόρευση των μοτοσυκλετών
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

17/7/2019

Πριν από λίγες μέρες είχαμε γράψει για τις σκέψεις και τις προχωρημένες συζητήσεις που είχαν οι υπεύθυνοι του αγώνα στο Pikes Peak, σχετικά με την απαγόρευση των μοτοσυκλετών από την θρυλική ανάβαση. Ήταν ένα νέο που είχε ξεσηκώσει τον κόσμο σε παγκόσμιο επίπεδο και τώρα έρχεται η ίδια η μητέρα του Carlin Dunne, η Romie Gallardo, να πάρει θέση, μέσω ενός δελτίου τύπου που έδωσε στην δημοσιότητα. Είναι η γυναίκα που γνωρίζει από πρώτο χέρι το τίμημα που καλούνται να πληρώσουν οι αγωνιζόμενοι και οι οικογένειές τους, όταν σε έναν τέτοιο αγώνα τα πράγματα στραβώνουν.
"Ο Carlin αγαπούσε το βουνό. Τον προκαλούσε, τον έβαζε σε πειρασμό και ένιωθε το κάλεσμά του ξανά και ξανά. Το σεβόταν απόλυτα και ήταν πλήρως συνειδητοποιημένος για το τι μπορεί να σου στοιχήσει", έγραψε η Gallardo στην δήλωσή της. "Με βάση όσα λέγονται, γνωρίζω στα σίγουρα ότι δεν θα ήθελε να απαγορευτούν οι μοτοσυκλέτες από τον αγώνα. Θα επιθυμούσε να μάθουμε από την τραγωδία του. Θα ενθάρρυνε τις επίσημες υπηρεσίες που ασχολούνται με τα δυστυχήματα, να κάνουν αυτό για το οποίο έχουν εκπαιδευτεί και οι υπεύθυνοι του αγώνα να πάρουν όσα επιπλέον μέτρα ασφαλείας χρειάζονται", συνέχισε.


Αν θέλουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, δεν υπάρχει κανένας σοβαρός αγωνιζόμενος στον κόσμο που να μην γνωρίζει πως υφίσταται ως πιθανότητα, η αγάπη τους για το σπορ να μην έχει την κατάληξη που θέλουν. Ακόμη όμως και με αυτό το δεδομένο, αυτή η αγάπη παραμένει δυνατή, ωθώντας τους να παίρνουν το ρίσκο κάθε φορά που ανεβαίνουν στην σέλα της μοτοσυκλέτας τους για να αγωνιστούν, δίνοντας το 100% των δυνατοτήτων και των ικανοτήτων τους. Πόσο δε μάλλον όταν μιλάμε για αγώνες που τελούνται σε δημόσιους δρόμους.
Την ίδια επίγνωση για το ρίσκο όμως, την έχουν οι οικογένειες και οι φίλοι των αγωνιζομένων. Όλοι αυτοί που δείχνουν να αντιλαμβάνονται το λόγο που οι δικοί τους άνθρωποι συμμετέχουν σε αγώνες, διαθέτουν ένα ιδιαίτερο επίπεδο κατανόησης που δεν μπορούν να το νιώσουν όλοι. Μερικοί άνθρωποι απλώς δεν μπορούν ή δεν θέλουν να καταλάβουν το μέγεθος της δέσμευσης που έχουν οι αγωνιζόμενοι απέναντι στο άθλημα που αγαπούν.
Στην δήλωσή της, η μητέρα του Dunne λέει επίσης: "Τρεις μέρες μετά το ατύχημα του Carlin, με ρώτησε ένας δημοσιογράφος ποια είναι τα συναισθήματά μου για τον αγώνα τώρα. Απάντησα ότι νιώθω όπως ένιωθα στις 29 Ιουνίου, την μέρα πριν το ατύχημα. Καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του γνώριζα πως υπήρχε η πιθανότητα να τον χάσω. Μπήκαμε μέσα σ' αυτή τη διαδικασία με τα μάτια μας ορθάνοιχτα. Ξέραμε την άλλη όψη αυτού του αθλήματος. Είχα δεσμευτεί απέναντι στο γιο μου και τα όνειρά του. Έκανε αυτό που αγαπούσε πολύ. Οπότε, ποιοι είμαστε εμείς που θα καταστρέψουμε το όνειρο άλλων αγωνιζόμενων να τρέξουν στο Pikes Peak;"


Αν μη τι άλλο, πρόκειται για μια γενναία παραδοχή και ένα μεγαλείο ψυχής, από μια μητέρα που σεβάστηκε στον απόλυτο βαθμό τα όνειρα του παιδιού της, έστω κι αν το τίμημα ήταν το χειρότερο που θα μπορούσε να της ζητηθεί. Αυτή η δήλωση, αποκαλύπτει επίσης και το πόσο ισχυρός ήταν ο δεσμός και η σχέση ανάμεσα σ' αυτήν και το γιο της κάνοντας οποιοδήποτε άλλο σχόλιο απλώς περιττό…

 

Takahiro “Tiger” Sohwa - Σκοτώθηκε πέφτοντας από ψηλό κτήριο

Αγωνιζόμενος με βάθρα στο AMA Superbike τη δεκαετία του 1990 - Τα στοιχεία δείχνουν αυτοκτονία
Takahiro Sohwa
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

11/10/2024

Ο 59χρονος Takahiro Sohwa είχε το παρατσούκλι "Tiger" και ήταν πρώην αναβάτης αγώνων ταχύτητας, αφήνοντας το στίγμα του στο πρωτάθλημα AMA Superbike κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, ενώ πριν τον θάνατό του ήταν Team Manager σε ομάδα του Ιαπωνικού Πρωταθλήματος Superbike.

Ο Sohwa έγινε γνωστός αρχικά από τους αγώνες μοτοσυκλέτας του Ιαπωνικού Πρωταθλήματος στα μέσα της δεκαετίας του 1980, όπου καθιερώθηκε ως ένας από τους ταχύτερους αναβάτες της χώρας μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Το 1991 πήρε την τρίτη θέση στο Ιαπωνικό Πρωτάθλημα Superbike, κάτι που του άνοιξε τον δρόμο για να αγωνιστεί στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Στο πρωτάθλημα AMA Superbike ο Takahiro Sohwa συμμετείχε για τρεις σεζόν, όπου στις πρώτες δύο ήταν αναβάτης της Muzzy Kawasaki. Το 1993 τερμάτισε 5ος, με Πρωταθλητή τον Doug Polen, ενώ το 1994 τερμάτισε 3ος γενικής, με Πρωταθλητή τον Troy Corser.

Takahiro Sohwa

Το 1995, όπου το Πρωτάθλημα πήγε στον Miguel DuHamel, ο “Tiger” μεταπήδησε στην ομάδα Ducati Fast by Ferraci, τερματίζοντας πολύ πίσω, μόλις στην 22η θέση, κάτι που σήμανε και το τέλος της καριέρας του στο AMA Superbike. Ο Ιάπωνας είχε καταφέρει να ανέβει στο βάθρο αρκετές φορές, με καλύτερο αποτέλεσμα τη δεύτερη θέση στον αγώνα της Pomona το 1994, πίσω από τον Troy Corser.

Takahiro Sohwa

Στη συνέχεια ο Sohwa επέστρεψε στην Ιαπωνία όπου συνέχισε να ασχολείται με τους αγώνες, αρχικά ως αγωνιζόμενος και κατόπιν από τη θέση του Team Manager αγωνιστικών ομάδων.

Takahiro Sohwa

Ο Τίγρης ήταν ευχάριστος χαρακτήρας, αλλά μιλούσε πολύ λίγα αγγλικά, οπότε οι περισσότεροι δημοσιογράφοι συχνά δεν έκαναν τον κόπο να του πάρουν συνέντευξη, με αποτέλεσμα να μην πάρει ποτέ την αναγνώριση και τη δημοσιότητα που του άξιζε. Μια χιουμοριστική ιστορία για τον Tiger έχει να κάνει με μια ερώτηση δημοσιογράφου στην Daytona. Ο Sohwa είχε μόλις υποστεί ένα ατύχημα και ο δημοσιογράφος τον ρώτησε αν αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει την απόδοσή του στον αγώνα. Κι εκείνος απάντησε: “πέφτω συχνά και παρόλα αυτά συνεχίζω να είμαι γρήγορος.” End of story.

Takahiro Sohwa

Οι πληροφορίες για τον θάνατό του δείχνουν ότι αυτοκτόνησε πηδώντας από ένα κτήριο στην Kamakura της Ιαπωνίας στις 6 Οκτωβρίου, γύρω στις 10:00 μ.μ.

Εκεί, ένας παρευρισκόμενος είδε τον Sohwa να πέφτει στο έδαφος από ψηλά, και ειδοποίησε την αστυνομία. Παρά τις προσπάθειες όσων έσπευσαν να βοηθήσουν, ο Sohwa πέθανε 40 λεπτά αργότερα. Οι αστυνομικοί αναφέρουν πως πριν πηδήξει στο κενό ο Sohwa είχε αφήσει στην οροφή του κτηρίου το κινητό, το πορτοφόλι και το μπουφάν του.

Σε δηλώσεις τους, φίλοι και συγγενείς του Sohwa εξέφρασαν αντιρρήσεις για τον χαρακτηρισμό του θανάτου του Ιάπωνα ως αυτοκτονία, καθώς ήταν επιτυχημένος στη δουλειά του και δεν έδειχνε να τον απασχολεί κάτι.

Όμως όπως έχουμε δει πολλές φορές στο παρελθόν, η κατάθλιψη πολλές φορές δεν ανιχνεύεται από τον περίγυρο του ατόμου, με την αντρική ψυχική υγεία να παραμένει, σε μεγάλο βαθμό, στο περιθώριο μέχρι και σήμερα.

Ετικέτες