Eπιτυχία του Φουρθιώτη στην Ιταλία

Ένα βάθρο για κάθε κατηγορία του πρωταθλήματος
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

30/5/2019

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Σπύρος-Μάριος Φουρθιώτης κατακτά ένα βάθρο στο ιταλικό πρωτάθλημα. Πέρσι, σαν σήμερα μάλιστα, αναφέραμε τις επιτυχίες του μικρού (σε ηλικία πάντα) αναβάτη που είχε καταφέρει να ανεβεί στο βάθρο, παρά το γεγονός ότι δεν είχε ξαναγωνιστεί στην πίστα Pomposa της Ιταλίας. Φέτος, ο FOURQUEZ28 (Σπύρος-Μάριος Φουρθιώτης) βίωσε καρμπόν το ίδιο σενάριο, καθώς αγωνίστηκε γι’ άλλη μια φορά σε άγνωστο έδαφος κατά τη διάρκεια του ιταλικού πρωταθλήματος. Στην πίστα Adria Raceway και κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, κατάφερε να ανεβεί στο τρίτο σκαλί του βάθρου για την κατηγορία των 110cc και στο δεύτερο σε αυτή των 160cc! Το γεγονός πως ο Φουρθιώτης καταφέρνει για δεύτερη συνεχόμενη φορά να ανεβεί στο βάθρο και μάλιστα σε μια πίστα που δεν έχει ξαναοδηγήσει, υπερτονίζει το ταλέντο του, την αποφασιστικότητά του, αλλά και την δίψα του για τη νίκη! Στο δελτίο τύπου που ακολουθεί μπορείτε να βρείτε περαιτέρω λεπτομέρειες για τους αγώνες, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τα συγχαρητήρια που δέχτηκε απ’ τους αντιπάλους του.

Στο τέλος του άρθρου ακολουθεί πλούσιο φωτογραφικό υλικό 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Έκλεψε την παράσταση και ανέβηκε στο βάθρο των νικητών ο Σπύρος-Μάριος Φουρθιώτης στο Ιταλικό πρωτάθλημα με την Blue Star Ferries στο πλευρό του!

Ο πρώτος αγώνας του CNV MOTOASI είχε ακυρωθεί λόγω κακοκαιρίας κι έτσι ουσιαστικά το πρωτάθλημα ξεκίνησε στις 25 και 26 Μαΐου, στην πολύ όμορφη πίστα Adria Raceway.

Ο Σπύρος-Μάριος Φουρθιώτης είχε μπροστά του μια μεγάλη πρόκληση, καθώς θα έπαιρνε μέρος σε δυο κατηγορίες ταυτόχρονα (110cc / 160cc με πάνω από 20 οδηγούς η κάθε μία), μέσα σε μια πίστα που όλοι σχεδόν οι αντίπαλοί του την έχουν «γυρίσει» εκατοντάδες φορές, καθώς οι περισσότεροι εξ αυτών μένουν πολύ κοντά. Επιπλέον, στην προσπάθεια των διοργανωτών να καλυφθούν οι πρώτοι δυο χαμένοι αγώνες, είχε αποφασιστεί ότι θα γίνονταν τρεις αγώνες ανά κατηγορία (2 συν ένας από τους πρώτους δυο που αναβλήθηκαν), ενώ τριπλός θα είναι και κάποιος άλλος αγώνας στη συνέχεια.

Ο Έλληνας αναβάτης – αλλά και η ομάδα του – είχαν μπροστά τους έναν Γολγοθά με συνεχή sessions και αστραπιαίες αλλαγές, μιας και έπρεπε σε λιγοστό χρόνο να κάνουν τις απαραίτητες ρυθμίσεις ώστε να είναι έτοιμοι για κάθε κατηγορία ξεχωριστά. Πέραν όλων των άλλων, ο συγκεκριμένος αγώνας είχε και μια άλλη ιδιαιτερότητα: ήταν ο πρώτος στην ιστορία που έγινε νύχτα, υπό το φως των προβολέων, όπως ακριβώς και οι αγώνες στο Qatar για το παγκόσμιο πρωτάθλημα.

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, συνειδητοποιεί κανείς την τιτάνια προσπάθεια που κατέβαλε ο Έλληνας αναβάτης, αλλά και τα ατελείωτα ψυχικά αποθέματα του ίδιου και της ομάδας του.

Κι όμως οι πρώτοι αγώνες του Σαββάτου δεν ξεκίνησαν ιδανικά για τον Σπύρο-Μάριο. Το βράδυ η πίστα είχε πολλή υγρασία και η μοτοσυκλέτα δεν ήταν σωστά στημένη γι’ αυτές τις συνθήκες. Ενήργησε όμως έξυπνα και συνειδητοποιώντας γρήγορα ότι δεν θα μπορούσε να κυνηγήσει τους μπροστά, πήρε μια 6η (110cc) και μια 7η (160cc) θέση, μαζεύοντας σημαντικούς βαθμούς για τη συνέχεια.

Την Κυριακή ήταν που θα έδειχνε το δυνατό του πρόσωπο. Παρά την κούραση, ρίχτηκε αποφασισμένος στη μάχη και πάλεψε σαν ίσος απέναντι σε αντιπάλους που γνώριζαν πολύ καλά την Adria Raceway. Στον πρώτο αγώνα (3ος κατά σειρά) των 110cc, ο Σπύρος-Μάριος έκανε δυνατή εκκίνηση και γρήγορα κέρδισε μια θέση, ανεβαίνοντας στην 4η από την 5η που ξεκίνησε. Κυνήγησε και έπιασε τον τρίτο και μετά από μια ωραία μάχη, κατάφερε να τον νικήσει στον τελευταίο γύρο του αγώνα και να ανέβει στο τρίτο σκαλί του βάθρου!

Ακολούθησε ο αγώνας στα 160cc, με τον Έλληνα αναβάτη να κρατάει ένα σταθερό γυρολόγιο σε όλη τη διάρκειά του, κατακτώντας θέση στην πεντάδα! Στον επόμενο αγώνα των 110cc, έχοντας δυνατή ψυχολογία μετά την προηγούμενη επιτυχία του, ανέβηκε γρήγορα στην 3η θέση. Με δυνατούς χρόνους σε κάθε γύρο, κατάφερε να φτάσει τον οδηγό που ήταν στην πρώτη θέση και να δώσει πολλές και σκληρές μάχες μαζί του. Το θέαμα ήταν εξαιρετικό και η δεύτερη θέση που τελικά πήρε ο Σπύρος-Μάριος, ήταν μια ακόμα επιβεβαίωση του ταλέντου του. Στον τελευταίο αγώνα του εξαντλητικού διημέρου για τον Έλληνα πιλότο από την Κω, θα περίμενε κανείς ότι η κούραση θα τον είχε καταβάλει. Όμως και πάλι κατάφερε να εκπλήξει ευχάριστα τους πάντες και απέναντι στους 25 οδηγούς της κατηγορίας των 160cc, να πάρει την 4η θέση χάνοντας το βάθρο κυριολεκτικά για μερικά χιλιοστά του δευτερολέπτου.

Η συνολική παρουσία του Σπύρου-Μάριου δεν πέρασε απαρατήρητη και πολλές από τις ομάδες έδωσαν συγχαρητήρια στον οδηγό μας, τόσο για την ταχύτητά του όσο και για το αγωνιστικό του ήθος. Η ομάδα και ο Σπύρος-Μάριος Φουρθιώτης θέλουν να ευχαριστήσουν όλους τους χορηγούς τους για τη σταθερή στήριξή τους και καλωσορίζουν την Blue Star Ferries, το νέο μεγάλο χορηγό του Σπύρου-Μάριου, η παρουσία του οποίου ανέβασε στα ύψη τη ψυχολογία του Έλληνα αναβάτη, δίνοντάς του την απαραίτητη ώθηση ώστε να καταφέρει να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις και να επιστρέψει στην Ελλάδα με δυο ακόμα βάθρα στο ενεργητικό του.

Σπύρος-Μάριος Φουρθιώτης #28

«Μετά το τέλος αυτών των πολύ κουραστικών ημερών, νοιώθω αρκετά καταπονημένος αλλά και χαρούμενος συγχρόνως, μιας και πέτυχα το στόχο μου που ήταν να ανέβω τουλάχιστον μια φορά στο βάθρο. Ειδικά σ’ αυτή την πίστα τα πράγματα ήταν πολύ πιο δύσκολα για εμένα, μιας και οι περισσότεροι αντίπαλοί μου την έχουν οδηγήσει πάρα πολλές φορές. Για εμένα ήταν η δεύτερη φορά που αγωνίζομαι στην Adria και πιστεύω ότι κάναμε καλή δουλειά. Φυσικά δεν ξεχνάω ποτέ την πολύτιμη υποστήριξη της οικογένειάς μου και των χορηγών μας και ειδικά την Blue Star Ferries που μας γέμισε χαρά, συμβάλλοντας και αυτή στις μάχες που έδωσα εδώ για να ανεβάσω την Ελληνική σημαία 2 φορές στο βάθρο».

Michael Dunlop: Πεθαίνει το Road Racing όσο ανεβαίνουν Isle of Man TT και North West 200!

Έρχονται οι αναβάτες BSB και αλλοιώνουν την οικογένεια του Road Racing
Michael_Dunlop_Interview_motomag
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

30/10/2024

Την ανησυχία του για την εξέλιξη που υπάρχει στους αγώνες Road Racing εξέφρασε ο κυρίαρχος του Isle of Man TT σε συνέντευξή του, τονίζοντας πως έχει χαθεί η φυσική ροή του πρωταθλήματος Road Racing που κάποτε τροφοδοτούσε τους διεθνής αγώνες με πρωτοκλασάτους αναβάτες που είχαν εξελιχθεί μέσα από αυτό.

Τώρα έρχονται 20 αναβάτες από το BSB για να τρέξουν στο Isle of Man TT και στον North West 200, έτοιμοι και εξελιγμένοι ως προς την οδήγησή τους και χωρίς να ακολουθούν όλο το πρωτάθλημα Road Racing.

Πλέον δεν τροφοδοτούν αυτοί οι αγώνες με νέους αναβάτες το BSB, αλλά αντιθέτως δέχονται ένα κύμα Superbike αγωνιζομένων τόσο το Isle of Man TT όσο και ο North West 200.

Στο μέλλον, τόνισε ο Dunlop, το Isle of Man TT και ο North West 200 θα γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλής αγώνες, την ίδια ώρα που το Road Racing θα σβήνει.

«Απλά αυτή είναι η κατάσταση» είπε με τον χαρακτηριστικό του, απόμακρο τρόπο, ο Dunlop κλείνοντας την δήλωσή του στο BBC Sport.

Ο κίνδυνος που θέλει να περιγράψει ο Michael Dunlop είναι εκείνος που συζητήσαμε μαζί τον περασμένο Ιανουάριο, όταν τον συνάντησα στο πλαίσιο της επίσκεψης στις εγκαταστάσεις της D3O. Δεν τον νοιάζει ούτε ο αυξημένος ανταγωνισμός, ούτε και αν θα συνεχίσει να έχει χορηγούς. Έτσι και αλλιώς το 40% των εξόδων της ομάδας του το καλύπτει ο ίδιος με τα έσοδα που έχει από την κατασκευαστική του εταιρεία την οποία και δεν διαφημίζει μέσα από τους αγώνες. Όλη η ομάδα είναι δικοί του άνθρωποι που εργάζονται σε διαφορετικά επαγγέλματα και όταν είναι να τρέξουν στο Isle of Man TT, μαζεύονται για να νικήσουν τους «εργοστασιακούς». Υπό αυτή την έννοια, ο Dunlop, ο μοναδικός που έμεινε πλέον με το όνομα έχοντας χάσει σε αυτούς τους αγώνες πατέρα, αδερφό και θείο, δεν αγχώνεται για τον ανταγωνισμό αλλά για τις μελλοντικές επιπτώσεις που μπορεί να υπάρχουν στους κανονισμούς του αγώνα.

Αυτή την στιγμή δεν πιέζει κανείς για αλλαγές με στόχο την αυξημένη ασφάλεια, η οποία δεν υπάρχει τρόπος να αυξηθεί αν δεν αλλοιωθεί πλήρως η ταυτότητα του Isle of Man TT. Μία μίξη όμως περισσότερων αναβατών από το BSB μπορεί να οδηγήσει σε δυνατότερη κραυγή ενάντια στους θανάτους και τα δυστυχήματα του Isle of Man TT που θα βρει ανοιχτά αυτιά, σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει τώρα.

Εύλογο να υπάρχουν σχόλια που απορούν με το γεγονός πως αγώνες όπως ο Isle of Man TT συνεχίζει να υπάρχει, και ακόμη πιο κατανοητό να συμβαίνει αυτό στη χώρα μας που χάνει πολύ κόσμο στους δρόμους. Η απορία είναι μεγαλύτερη μάλιστα για εμάς εδώ καθώς εκεί υπάρχουν μπόλικες πίστες και δεν χρειάζεται να κλείνει κανείς τους δρόμους ενός νησιού για να τρέξει.

360_Interview_2
φωτό από πρόσφατη συνέντευξή μας

Σε αυτό το στάδιο θα θυμίσω την απορία που έχει και ο ίδιος το Michael Dunlop, οι Ιρλανδοί της ομάδας του και αρκετοί από τους Άγγλους αγωνιζόμενους που ξέρουν που πέφτει η Ελλάδα και την έχουν επισκεφτεί, ότι πώς μπορεί να μιλά κανείς για ασφάλεια ενός αγωνιζόμενου όταν δεν έχει μάθει να φορά ακόμη το κράνος του καθημερινά, εκεί που συμβαίνουν όλα τα ατυχήματα. Σε αυτό το στάδιο θα θυμίσω ένα παλαιότερο άρθρο σχετικά με το αν θα έπρεπε να συνεχίσουν ή όχι αυτοί οι αγώνες:

Isle of Man TT: 112 χρόνια 274 νεκροί - Πλήρης Λίστα – Γιατί δεν ακυρώνεται

Ο πιο επικίνδυνος αγώνας του κόσμου