Dakar 2019: Η τραγική πορεία του 53χρονου αναβάτη!
Κυνηγώντας τ' όνειρό του
Από τον
Πάνο Καραβοκύρη
17/1/2019
Ο Richard Main έχοντας χρόνια εμπειρίας στους χωμάτινους αγώνες, μέσα απ’ τους τίτλους που κατέκτησε τόσο στο αγγλικά όσο και στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα motocross στα νιάτα του καθώς και απ’ την συμμετοχή του στο Red Bull Romaniacs, αποφάσισε φέτος να λάβει μέρος για πρώτη φορά στο Rally Dakar. Ο 53χρονος αναβάτης μπορεί να μην ιδιαίτερα γνωστός στο Rally με τις επιδόσεις του, καθώς ο στόχος του ήταν κυρίως ο τερματισμός του αγώνα και όχι το να βρεθεί ψηλά στην κατάταξη. Παρ’ όλα αυτά οι κίνδυνοι όσο μετριασμένοι κι αν είναι απ’ τους πιο ήπιους ρυθμούς δεν παύουν να καραδοκούν με αποτέλεσμα ακόμη κι έμπειροι αναβάτες όπως αυτός να ρισκάρουν πολλές φορές τη ζωή τους με διάφορους τρόπους. Τα πρώτα προβλήματα στην πορεία του εμφανίστηκαν απ’ το 5ο κιόλας σκέλος του αγώνα, που εκτός απ’ τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ενάντια στο αφιλόξενο περιβάλλον του Περού με τους αμμόλοφους αλλά και την ομίχλη, ήρθε αντιμέτωπος και με ένα σοβαρότερο. Κατά τη διάρκεια της ειδικής διαδρομής αφυδατώθηκε με αποτέλεσμα να χάσει την συγκέντρωσή του και να αποπροσανατολιστεί –λόγω της διαταραχής της ισορροπίας των ηλεκτρολυτών- καθιστώντας πιο δύσκολο τον τερματισμό του, ενώ παρέλειψε κι ένα WP με αποτέλεσμα να του τεθεί και η ανάλογη ποινή. Η μοτοσυκλέτα του (KTM 450RR) απ’ την πλευρά της είχε πρόβλημα με τον άξονα του μπροστινού τροχού το οποίο αποκαταστάθηκε όπως και η ισορροπία των ηλεκτρολυτών έτσι και οι δύο τους ήταν έτοιμοι να αγωνιστούν την επόμενη μέρα.
Οι δυσκολίες συνεχίστηκαν στο 6ο σκέλος καθώς στο τελευταίο κομμάτι της ειδικής που ήταν γεμάτο αμμόλοφους και κατά το σούρουπο ο Βρετανός αναβάτης σημείωσε την πρώτη μεγάλη του πτώση. Προς καλή του τύχη ο Main βγήκε “ατσαλάκωτος” χάρη στον εξοπλισμό και κυρίως το κράνος που απόσβεσε αποτελεσματικά την κρούση απ’ την πέτρα. Ένα χτύπημα τόσο δυνατό που είχε ως αποτέλεσμα να σπάσει το κράνος. Τερματίζοντας επιτυχώς το 6ο σκέλος επισκέφτηκε τον γιατρό αφού βεβαιώθηκε πως είναι καλά αποφάσισε να προχωρήσει στην ολοκλήρωση του στόχο του με τη φλόγα να καίει δυνατά μέσα του.
Οι ατυχίες όμως δεν έμελλαν να σταματήσουν και στο 7ο σκέλος τα προβλήματα με την άμμο που εισχωρούσε στην μοτοσυκλέτα του, τον ανάγκασαν να σταματήσει –εκτός της διαδρομής- ώστε να την καθαρίσει. Η μοίρα, του επιφύλασσε άλλο ένα σκληρό παιχνίδι –όμως δεν ήταν το τελευταίο της-, καθώς με το που ξεκίνησε για να ξαναμπεί μέσα στην διαδρομή τον χτύπησε ένα φορτηγό πετώντας τον στον αέρα. Ο ατσάλινος αναβάτης κατάφερε να βγει αλώβητος για άλλη μια φορά –καθώς το χτύπημα δεν έγινε με μεγάλη ταχύτητα- όμως η μοτοσυκλέτα του είχε υποστεί ζημιά, με τους λαιμούς των εξατμίσεων να έχουν στραβώσει κι ως εκ τούτου άργησε να ολοκληρώσει το σκέλος. Παρά το ατυχές γεγονός, η θέλησή του για την ολοκλήρωση –ίσως- του πιο δύσκολου Rally παρέμεινε ακλόνητη. Το τελειωτικό χτύπημα της μοίρας ήρθε στο 8ο σκέλος του αγώνα και ήταν αρκετά βαρύγδουπο καθώς εκτός ότι αποσύρθηκε απ’ τον αγώνα –όντας 74ος στη γενική κατάταξη- η ζωή του τέθηκε σε κίνδυνο. Σημείωσε μία άσχημη πτώση κατά την οποία έσπασε την λεκάνη και τραυματίστηκε στο πρόσωπο, ενώ είχε και εσωτερική αιμορραγία. Ευτυχώς η έγκαιρη διακομιδή του και το άμεσο χειρουργείο, που στέφθηκε με επιτυχία σταμάτησε την εσωτερική αιμορραγία. Στο πρόσωπο χρειάστηκε να κάνει 18 ράμματα, ενώ πλέον η κατάστασή του παρακολουθείται απ’ τους γιατρούς κάθε ώρα.
Πολλοί μπορεί να αναρωτηθούν τι είναι αυτό που μας ωθεί να φτάνουμε στα άκρα και να παίζουμε κορόνα γράμματα τη ζωή μας. Για κάποιους μπορεί να είναι η άσβεστη δίψα για αδρεναλίνη, για άλλους μπορεί να είναι η επιθυμία το όνομά τους να γραφτεί στην ιστορία. Στην περίπτωση του Main ήταν να γευτεί την εμπειρία του Dakar και να το ολοκληρώσει, έχοντας παράλληλα την πλήρη υποστήριξη απ’ την οικογένεια του παρά τις όσες διαφωνίες. Μπορεί να του στοίχησε κυρίως μακροπρόθεσμα -καθώς η αποκατάσταση του κατάγματος ποτέ δεν είναι πλήρης- όμως δεν παύει να είναι άξιος θαυμασμού που κυνήγησε τ' όνειρό του αψηφώντας τους κίνδυνους.
Ευχόμαστε στον Richard Main ταχεία ανάρρωση και καλή αποκατάσταση.
Ο Niccolò Canepa αποσύρεται από την ενεργό δράση μετά το Bol d'Or και όσο είναι στην κορυφή!
Έτοιμος να γιορτάσει δεύτερο τίτλο στη σειρά φεύγοντας με πυροτέχνημα
Από τον
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
4/9/2024
Ο κορυφαίος αναβάτης αυτή τη στιγμή στο EWC (Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής) με την ομάδα Yamalube YART Yamaha, Niccolò Canepa, ανακοίνωσε πως θα αποσυρθεί από την αγωνιστική δράση στο τέλος της φετινής σεζόν, που ολοκληρώνεται το επόμενο Σαββατοκύριακο 12-15 Σεπτεμβρίου, με τον Ιταλό να θέλει να ολοκληρώσει την καριέρα του ως αγωνιζόμενος με τον φετινό τίτλο, έχοντας ήδη ένα μικρό προβάδισμα από την Yoshimura Suzuki.
Ο Canepa είναι 36 ετών και καθοδόν να εξασφαλίσει back-to-back τίτλους στο EWC, με αγωνιστική δράση που απλώνεται πάνω από δύο δεκαετίες, έχοντας περάσει από όλα τα κορυφαία πρωταθλήματα: MotoGP, WorldSBK, Moto2, WorldSSP και MotoE πριν γίνει ο πιο επιτυχημένος Ιταλός αναβάτης του EWC στην ιστορία του πρωταθλήματος, όπου και βρήκε εκείνο που του ταίριαζε περισσότερο.
Ο Canepa με καταγωγή από τη Γένοβα, ξεκίνησε την καριέρα του στο ιταλικό εθνικό πρωτάθλημα πριν κάνει το ντεμπούτο του στο WorldSSP το 2005. Αφού τερμάτισε δεύτερος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Superstock 600 το 2006, πήρε το Κύπελλο FIM Superstock 1000 το 2007.
Μετά από αυτή την επιτυχία, ανέβηκε στο WorldSBK την επόμενη σεζόν με μερικές wildcard συμμετοχές και ταυτόχρονα έγινε αναβάτης δοκιμών για MotoGP μοτοσυκλέτες πριν περάσει και ο ίδιος στην αγωνιστική δράση, στην κορυφαία κατηγορία το 2009. Τερμάτισε στην 16η θέση της γενικής κατά την πρώτη του σεζόν στα MotoGP και έκανε το αντίστροφο βήμα κατεβαίνοντας στην Moto2 το 2010 όπου έτρεξε 11 αγώνες πριν πραγματοποιήσει άλλη μία γρήγορη αλλαγή στην αγωνιστική του καριέρα, επιστρέφοντας στο FIM Superstock 1000 Cup το 2011. Ακολούθησε μια πλήρης σεζόν στο WorldSBK το 2012 και στη συνέχεια τερμάτισε δεύτερος στο FIM Superstock 1000 Cup το 2013.
Επέστρεψε στο WorldSBK για τις σεζόν 2014 και 2015 πριν ξεκινήσει τη μακρά συνεργασία του με τη Yamaha, όταν εντάχθηκε στην ομάδα GMT94 Yamaha EWC το 2016, τερματίζοντας δεύτερος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής εκείνη τη χρονιά, ενώ παράλληλα έγινε επίσης ο επίσημος δοκιμαστής της Yamaha Motor Europe για τις μοτοσυκλέτες του WSBK.
Το 2016 επιλέχθηκε να αντικαταστήσει τον τραυματισμένο Sylvain Guintoli για τέσσερις αγώνες στο WSBK, τερματίζοντας και τις τέσσερις θέσεις εντός δεκάδας. Αντικατέστησε επίσης τον Florian Marino σε δύο αγώνες εκείνης της χρονιάς στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα STK1000, με μία τρίτη θέση στο Donington Park.
Μόλις τη δεύτερη χρονιά του με την GMT94 Yamaha Team, έγινε ο πρώτος Ιταλός που κέρδισε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα FIM Endurance, και στην πορεία έγινε επίσης ο πρώτος Ιταλός που διεκδίκησε τη νίκη στο Bol d'Or, ενώ στη συνέχεια τερμάτισε δεύτερος την επόμενη σεζόν.
Ο Canepa συνέχισε να κάνει wildcard συμμετοχές στο WSBK για την ομάδα Pata Yamaha το 2018, συμμετέχοντας στο Donington Park και στη συνέχεια στο Misano, τερματίζοντας εντός βαθμών. Στη συνέχεια εντάχθηκε στην επίσημη ομάδα YART Yamaha EWC για τη σεζόν 2018/2019 του EWC, όπου είχε άμεση επιτυχία κερδίζοντας τον 8ωρο αγώνα Slovakia Ring, ενώ ολοκλήρωσε την σεζόν στην τέταρτη θέση.
Το 2019, έκανε επίσης το ντεμπούτο του στο Παγκόσμιο Κύπελλο MotoE, τερματίζοντας στην ένατη θέση της γενικής κατάταξης, ένα αποτέλεσμα που θα επαναλάμβανε την επόμενη χρονιά, επιδεικνύοντας την ικανότητά του να είναι γρήγορος και με ηλεκτρική μοτοσυκλέτα. Στη δεύτερη σεζόν του με την ομάδα YART, οι νίκες στο Estoril και τη Sepang του εξασφάλισαν τη δεύτερη θέση στη γενική κατάταξη του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Αντοχής FIM 2019/202
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έγινε επίσης προπονητής αναβατών της Yamama για το WSBK, αναλαμβάνοντας ακόμα πιο ενεργό ρόλο στο paddock παράλληλα με τα καθήκοντα του στις δοκιμές, κάτι που απέδωσε καρπούς το 2021, όταν η Yamaha κατέκτησε το πρωτάθλημα WSBK. Επέστρεψε στο Παγκόσμιο Κύπελλο MotoE το 2022, εξασφαλίζοντας το πρώτο του βάθρο στην κατηγορία, και τελικά κατάφερε να τερματίσει τη σεζόν στην έβδομη θέση, ενώ αγωνίστηκε επίσης στο Ιταλικό Πρωτάθλημα CIV Superbike.
Ο Canepa πρόσθεσε άλλον έναν τίτλο στο EWC το 2023 μετά από μια εκπληκτική σεζόν που είδε τη YART να κερδίζει το 24H SPA EWC Motos και να εξασφαλίζει τη δεύτερη θέση στο 24 Heures Motos στο Le Mans, πριν τερματίσει τέταρτος στο Bol d'Or και να στεφθεί πρωταθλητής για άλλη μια φορά.
Αν πάνε όλα καλά στον τελευταίο αγώνα, ο Canepa θα τερματίσει πλέον την καριέρα ως ο καλύτερος Ιταλός αναβάτης στην ιστορία του Πρωταθλήματος Αντοχής με την ομάδα YART να προηγείται πριν το Bol d'Or με έξι βαθμούς διαφορά. Ο Canepa φέτος τερμάτισε δεύτερος στον 24ωρο αγώνα του Le Mans και τον 8ωρο της Suzuka και κέρδισε τον 8ωρο του Spa.
Αν και η κατάκτηση ενός ακόμη τίτλου πρωταθλήματος θα ήταν το καλύτεροο τέλος σε μια απίστευτη καριέρα, ό,τι και αν συμβεί στο Bol d'Or, ο Canepa θα μείνει στην ιστορία ως ένας από τους πιο επιτυχημένους αναβάτες του EWC όλων των εποχών και είναι μέλος ενός ελίτ κλαμπ ανθρώπων που έχουν κερδίσει και τους τρεις μεγάλους 24ωρους αγώνες (Spa, Le Mans και Bol d'Or).
Ο Niccolò Canepa, Yamalube YART Yamaha EWC δήλωσε:
«Ήταν ένα φανταστικό ταξίδι! Ξεκίνησα να αγωνίζομαι με μίνι μοτοσικλέτες όταν ήμουν μόλις εννέα ετών και στα 19 μου χρόνια οδηγούσα ήδη μια μοτοσικλέτα MotoGP. Ήμουν τυχερός που απόλαυσα μια απίστευτη καριέρα- φυσικά, υπήρξαν και κάποιες δύσκολες στιγμές, αλλά ως παιδί, δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα είχα τόσο μεγάλη επιτυχία και θα απολάμβανα τόσο πολύ αυτό το άθλημα. Έδωσα τα πάντα στους αγώνες, αλλά πήρα πίσω πολύ περισσότερα από όσα περίμενα, και έχω κερδίσει δύο τίτλους EWC και έναν στο Superstock. Ελπίζω ότι μετά το Bol d'Or θα μπορέσουμε να κάνουμε τρεις στο EWC. Είχα την ευκαιρία να αγωνιστώ σε πολλά πρωταθλήματα, όπως MotoGP, WorldSBK, EWC, WorldSSP, Moto2 και MotoE. Είμαι ευχαριστημένος με όσα έχω πετύχει. Ως αναβάτης, ξέρεις πότε είναι η ώρα να σταματήσεις, και νιώθω ότι είναι η τέλεια στιγμή να αποσυρθώ μετά το Bol d'Or. Σκέφτομαι ήδη νέες προκλήσεις και ξεκινάω ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή μου. Φυσικά, θα μου λείψουν οι αγώνες, οι συναθλητές μου και η R1 μου, αλλά νομίζω ότι τώρα είναι η κατάλληλη ώρα. Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με στήριξαν σε όλη μου την καριέρα, ιδιαίτερα την οικογένεια και την κοπέλα μου και όσους διασταυρώθηκαν μαζί μου και με βοήθησαν ή μου δίδαξαν κάτι. Ήταν χαρά μου να γνωρίσω τόσους πολλούς ανθρώπους στην πορεία και είμαι ενθουσιασμένος για την επόμενη περιπέτεια, που θα με δει να συνεχίζω να φοράω τα μπλε της Yamaha!»
Ο Mandy Kainz - Διευθυντής ομάδας Yamalube YART Yamaha EWC δήλωσε:
«Ήταν πραγματική ευχαρίστηση να συνεργάζομαι με τον Niccolò. Δεν είναι μόνο ένας απίστευτος αναβάτης, αλλά και ένας σπουδαίος τύπος. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της επιτυχίας της YART από τότε που μπήκε στην ομάδα, και η συμπεριφορά, η ικανότητα και η ομαδική του εργασία ξεχωρίζουν έναντι όλων των άλλων. Είμαστε μια μεγάλη οικογένεια στη YART και ο Niccolò είναι ένα τεράστιο κομμάτι αυτής της οικογένειας από τότε που ήρθε. Είμαι εξαιρετικά υπερήφανος για όσα έχουμε πετύχει μαζί και θα μας λείψει πολύ. Θέλω να τον ευχαριστήσω για όλα όσα έχει προσφέρει στην ομάδα. Αισθάνομαι ότι αποχωρεί μετά από μια τόσο απίστευτη σεζόν και ξέρω ότι το βάθρο στη Σουζούκα ήταν ένα μακρόχρονο όνειρο γι' αυτόν, όπως και για μένα και την υπόλοιπη ομάδα. Θα μείνει ήδη στην ιστορία ως ένας από τους πιο επιτυχημένους αναβάτες EWC όλων των εποχών, αλλά έχει την ευκαιρία να γράψει το όνομά του στο βιβλίο των ρεκόρ για άλλη μια φορά στο Bol d'Or, εξασφαλίζοντας έναν τρίτο τίτλο για τον ίδιο και back-to-back τίτλους με την YART. Θέλουμε να τελειώσουμε ψηλά και να δημιουργήσουμε ακόμα περισσότερη ιστορία μαζί, ώστε να κλείσει την ένδοξη καριέρα του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».
Ο Andrea Dosoli Διευθυντής αγωνιστικού τμήματος και R&D της Yamaha Motor Europe δήλωσε:
«Ο Niccolò έχει διανύσει μια απίστευτη καριέρα και είναι μέλος της οικογένειας της Yamaha για σχεδόν δέκα χρόνια. Έχει αγωνιστεί και έχει γνωρίσει την επιτυχία σε κάθε σημαντικό πρωτάθλημα, αναδεικνύοντας τις φανταστικές ικανότητές του στην οδήγηση, ανεξάρτητα μοτοσυκλέτας. Όταν ήρθε στην GMT94 το 2016, ταίριαξε αμέσως με την R1 και προκάλεσε άμεση εντύπωση, τερματίζοντας δεύτερος στην πρώτη του σεζόν στο EWC, πριν κερδίσει τον τίτλο στη δεύτερη σεζόν του. Έπαιξε επίσης τεράστιο ρόλο στην επιτυχία μας στο WSBK, όχι μόνο ως επίσημος αναβάτης δοκιμών, αλλά και ως προπονητής αναβατών και μέντορας. Είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς πόσο σημαντικό αντίκτυπο είχε στη Yamaha, με την πλούσια εμπειρία του, το μηχανολογικό του υπόβαθρο και την εκπληκτική του στάση απέναντι στην ομαδική εργασία, που όλα συνέβαλαν στην επιτυχία του, και μπορεί να είναι πολύ περήφανος για όσα έχει πετύχει. Με την πάροδο των χρόνων, δεν έχασε τίποτα από τον ρυθμό και την ανταγωνιστικότητά του, η οποία αναδείχθηκε με τη συγκλονιστική κατάκτηση του τίτλου της YART στο EWC το 2023, και θα μείνει στην ιστορία ως ένας από τους πιο επιτυχημένους αναβάτες αντοχής όλων των εποχών. Θα ήταν ο τέλειος τρόπος για να κλείσει μια τόσο λαμπρή καριέρα με την εξασφάλιση του τρίτου του τίτλου EWC στο Bol d'Or, αλλά ό,τι και να συμβεί, ο Niccolò μπορεί να κρατήσει ψηλά το κεφάλι του και να είναι πολύ περήφανος για όσα έχει πετύχει. Ενώ η καριέρα του ως αναβάτης μπορεί να τελειώνει, αυτό δεν σημαίνει ότι θα εγκαταλείψει την οικογένεια της Yamaha και ήδη ανυπομονούμε να συνεργαστούμε μαζί του σε μερικά συναρπαστικά νέα έργα στο μέλλον».
