Dakar 2019 8ο Σκέλος: Νίκη KTM - Ο Quintanilla για λίγο δεν την έκλεψε!

Σταθερός στον στόχο του ο Matthias Walkner
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

16/1/2019

Οι εξελίξεις όσον αφορά το όγδοο σκέλος του Dakar, επιφύλασσαν αρκετές εκπλήξεις εκτός απ’ την τραγική αποχώρηση του Brabec με σπασμένο κινητήρα, επαληθεύοντας τον κανόνα πως κανείς δεν μπορεί να μιλάει και να κάνει σίγουρες προβλέψεις για ένα απ’ τα δυσκολότερα Rally παγκοσμίως.
Απ’ το πρώτο κιόλας WP ο Price είχε δείξει τις προθέσεις του καθώς ηγούνταν του αγώνα, έχοντας αφήσει πίσω του τόσο τον Brabec -που 4 χιλιόμετρα μετά το WP εγκατέλειψε- όσο και τον team mate του, Sam Sunderland, με διαφορά 1’13. Συνέχισε με δυναμικούς ρυθμούς να ηγείται του αγώνα εκμεταλλευόμενος την όποια ευκαιρία για να ανοίξει το κενό που είχε με τους αναβάτες πίσω του, έτσι μετά από 100 χιλιόμετρα ειδικής αύξησε σχεδόν στο διπλάσιο την απόσταση με τον team mate του (στο 2’24) ενώ λίγο πιο πίσω βρισκόταν ο Adrien Van Beveren της Yamaha.
Ο Price διατήρησε το ίδιο πνεύμα περνώντας πρώτος απ’ το 3ο WP της ημέρας, όμως πίσω του οι αλλαγές είχαν ξεκινήσει με τον -εν τέλει νικητή του όγδοου σκέλους- Matthias Walkner να βρίσκεται στο 3’46, ενώ ο Van Beveren είχε ξεμείνει πίσω με απόσταση 8’… Την ίδια στιγμή ο Quintanilla απολάμβανε πραγματικά τον αγώνα και παρά το γεγονός ότι είχε ξεκινήσει αργότερα απ’ τους κυριότερους αντιπάλους του, πέρασε το 3ο WP δεύτερος με διαφορά μόλις 15” μπροστά απ’ τον Walkner.

Παρά τις προσπάθειες του Αυστραλού αναβάτη και μετά από τα 245 χιλιόμετρα ειδικής δεν κατάφερε να παραμείνει μακριά απ’ τον Walkner που πλέον είχε κλείσει το κενό στα 2’, ενώ ο αναβάτης της Yamaha ξέμενε όλο και περισσότερο πίσω αυξάνοντας τη διαφορά του με τον ηγούμενο του αγώνα στα 10’.
Ο Quintanilla απ’ την μεριά του είχε καταφέρει να κλείσει το κενό με τον Price σε χρόνο κάτω από 2’, έχοντας μέχρι εκείνη τη στιγμή πίσω του τον Walkner, φτάνοντας στο πρώτο CP, ασκώντας έτσι συνεχή πίεση στον νικητή του 2016. Ένα κενό το οποίο στένευε συνεχώς και τελικά κατέληξε στην προσπέραση του Price, δίνοντας ελπίδες για μια νίκη που τόσο επιθυμούσε ο αναβάτης της Husqvarna. Παρ’ όλα αυτά δεν κατάφερε να τερματίσει πρώτος αν και είχε καταφέρει να κλείσει αισθητά το κενό που είχε δημιουργηθεί με τον πλέον ηγούμενο Matthias Walkner και νικητή στα 45”. Όμως η καλή διάθεση του Quintanilla απ’ την αρχή του αγώνα και ο τερματισμός του μπροστά απ’ τον Toby Price που ήρθε τρίτος, τον έφερε από πάνω του γενική κατάταξη έχοντας 1’ διαφορά. Τα πράγματα για τον Andrien Van Beveren δεν εξελίχθηκαν τόσο καλά καθώς από τρίτος που βρισκόταν τερμάτισε πέμπτος, έχοντας πιο μπροστά του τόσο τον Quintanilla αλλά και τον Andrew Short που βρέθηκε τέταρτος.

Ετικέτες

Michael Dunlop: Πεθαίνει το Road Racing όσο ανεβαίνουν Isle of Man TT και North West 200!

Έρχονται οι αναβάτες BSB και αλλοιώνουν την οικογένεια του Road Racing
Michael_Dunlop_Interview_motomag
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

30/10/2024

Την ανησυχία του για την εξέλιξη που υπάρχει στους αγώνες Road Racing εξέφρασε ο κυρίαρχος του Isle of Man TT σε συνέντευξή του, τονίζοντας πως έχει χαθεί η φυσική ροή του πρωταθλήματος Road Racing που κάποτε τροφοδοτούσε τους διεθνής αγώνες με πρωτοκλασάτους αναβάτες που είχαν εξελιχθεί μέσα από αυτό.

Τώρα έρχονται 20 αναβάτες από το BSB για να τρέξουν στο Isle of Man TT και στον North West 200, έτοιμοι και εξελιγμένοι ως προς την οδήγησή τους και χωρίς να ακολουθούν όλο το πρωτάθλημα Road Racing.

Πλέον δεν τροφοδοτούν αυτοί οι αγώνες με νέους αναβάτες το BSB, αλλά αντιθέτως δέχονται ένα κύμα Superbike αγωνιζομένων τόσο το Isle of Man TT όσο και ο North West 200.

Στο μέλλον, τόνισε ο Dunlop, το Isle of Man TT και ο North West 200 θα γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλής αγώνες, την ίδια ώρα που το Road Racing θα σβήνει.

«Απλά αυτή είναι η κατάσταση» είπε με τον χαρακτηριστικό του, απόμακρο τρόπο, ο Dunlop κλείνοντας την δήλωσή του στο BBC Sport.

Ο κίνδυνος που θέλει να περιγράψει ο Michael Dunlop είναι εκείνος που συζητήσαμε μαζί τον περασμένο Ιανουάριο, όταν τον συνάντησα στο πλαίσιο της επίσκεψης στις εγκαταστάσεις της D3O. Δεν τον νοιάζει ούτε ο αυξημένος ανταγωνισμός, ούτε και αν θα συνεχίσει να έχει χορηγούς. Έτσι και αλλιώς το 40% των εξόδων της ομάδας του το καλύπτει ο ίδιος με τα έσοδα που έχει από την κατασκευαστική του εταιρεία την οποία και δεν διαφημίζει μέσα από τους αγώνες. Όλη η ομάδα είναι δικοί του άνθρωποι που εργάζονται σε διαφορετικά επαγγέλματα και όταν είναι να τρέξουν στο Isle of Man TT, μαζεύονται για να νικήσουν τους «εργοστασιακούς». Υπό αυτή την έννοια, ο Dunlop, ο μοναδικός που έμεινε πλέον με το όνομα έχοντας χάσει σε αυτούς τους αγώνες πατέρα, αδερφό και θείο, δεν αγχώνεται για τον ανταγωνισμό αλλά για τις μελλοντικές επιπτώσεις που μπορεί να υπάρχουν στους κανονισμούς του αγώνα.

Αυτή την στιγμή δεν πιέζει κανείς για αλλαγές με στόχο την αυξημένη ασφάλεια, η οποία δεν υπάρχει τρόπος να αυξηθεί αν δεν αλλοιωθεί πλήρως η ταυτότητα του Isle of Man TT. Μία μίξη όμως περισσότερων αναβατών από το BSB μπορεί να οδηγήσει σε δυνατότερη κραυγή ενάντια στους θανάτους και τα δυστυχήματα του Isle of Man TT που θα βρει ανοιχτά αυτιά, σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει τώρα.

Εύλογο να υπάρχουν σχόλια που απορούν με το γεγονός πως αγώνες όπως ο Isle of Man TT συνεχίζει να υπάρχει, και ακόμη πιο κατανοητό να συμβαίνει αυτό στη χώρα μας που χάνει πολύ κόσμο στους δρόμους. Η απορία είναι μεγαλύτερη μάλιστα για εμάς εδώ καθώς εκεί υπάρχουν μπόλικες πίστες και δεν χρειάζεται να κλείνει κανείς τους δρόμους ενός νησιού για να τρέξει.

360_Interview_2
φωτό από πρόσφατη συνέντευξή μας

Σε αυτό το στάδιο θα θυμίσω την απορία που έχει και ο ίδιος το Michael Dunlop, οι Ιρλανδοί της ομάδας του και αρκετοί από τους Άγγλους αγωνιζόμενους που ξέρουν που πέφτει η Ελλάδα και την έχουν επισκεφτεί, ότι πώς μπορεί να μιλά κανείς για ασφάλεια ενός αγωνιζόμενου όταν δεν έχει μάθει να φορά ακόμη το κράνος του καθημερινά, εκεί που συμβαίνουν όλα τα ατυχήματα. Σε αυτό το στάδιο θα θυμίσω ένα παλαιότερο άρθρο σχετικά με το αν θα έπρεπε να συνεχίσουν ή όχι αυτοί οι αγώνες:

Isle of Man TT: 112 χρόνια 274 νεκροί - Πλήρης Λίστα – Γιατί δεν ακυρώνεται

Ο πιο επικίνδυνος αγώνας του κόσμου