Motul WSBK 2019: Πρασίνισε το Misano!

Θεαματικό το φινάλε του Misano
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

24/6/2019

Τελικά η απόφαση της Dorna να βάλει σφήνα τον Tissot Superpole Race, έναν αγώνα μισής διάρκειας, το πρωί της Κυριακής πριν το δεύτερο σκέλος, δεν ήταν λάθος. Γενικότερα το Misano αποδείχτηκε πολύ πιο θεαματικό απ' τη Jerez, λόγω των απρόσμενων εξελίξεων που οφείλονταν τόσο στις πτώσεις που είχαμε στα δοκιμαστικά, όσο στον άστατο καιρό του Σαββάτου με την έντονη βροχόπτωσηΑπ’ την άλλη τα σύννεφα είχαν εξαφανιστεί τελείως και ο καιρός ήταν ηλιόλουστος την Κυριακή. Μάλιστα, η θερμοκρασία της ασφάλτου στον Tissot Superpole Race ήταν στους 35 οC και στο δεύτερο σκέλος έφτασε δέκα βαθμούς πιο πάνω, σε αντίθεση με το Σάββατο που ήταν στους 25 οC. Ως εκ τούτου τα ελαστικά είχαν γίνει σαν τσίχλες πάνω στην καυτή άσφαλτο και έδωσαν τη δυνατότητα στους αναβάτες να γυρίζουν 10’’ πιο κάτω απ’ τους χρόνους του πρώτου σκέλους στο 1:36, όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν αντιμετώπισαν προβλήματα με την πρόσφυση.

Tissot Superpole Race

Οι 10 γύροι του Sprint Race ήταν γεμάτοι με θέαμα, όπως ήθελε η Dorna πάρα τη μικρή διάρκειά του, αλλά και εκπλήξεις… Με το που έσβησαν τα φώτα είδαμε έναν εκρηκτικό Jonathan Rea (Kawasaki Racing Team WorldSBK) να στρίβει πρώτος απ’ τη πέμπτη θέση. Στον ίδιο γύρο, ο Alvaro Bautista (ARUBA.IT Racing – Ducati) είχε ήδη οπλίσει την Panigale V4 R και εξαπέλυσε την επίθεσή του στον Sandro Cortsese (GRT Yamaha WorldSBK) τον οποίο και  πέρασε στην όγδοη στροφή. Ο Bautista έχοντας φτάσει στη δεύτερη θέση και πίσω απ’ τον Jonathan Rea (Kawasaki Racing Team WorldSBK), ήταν έτοιμος να δώσει άπλετο θέαμα στους θεατές του Misano, με τη μονομαχία του με τον αναβάτη της Kawasaki.

Στο δεύτερο γύρο, ο Bautista έκανε την επίθεσή του στην ευθεία, εκμεταλλευόμενος τον πανίσχυρο κινητήρα της Ducati και πήρε τα ηνία του αγώνα. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα ο αναβάτης της Ducati μας πρόσφερε έναν αγώνα όπως τους πρώτους του πρωταθλήματος, καθώς έβαλε το κεφάλι κάτω και εξαφανίστηκε σε άλλη διάσταση! Ο περσινός πρωταθλητής Rea απ’ την πλευρά του δεν κατάφερε να ανταγωνιστεί στο στεγνό τον Ισπανό, όμως όλα έδειχναν πως θα κατακτούσε το δεύτερο σκαλί του βάθρου. Στους τελευταίους γύρους του αγώνα όμως η ατυχία χτύπησε την πόρτα τόσο του Cortese, που έπεσε στην 16η στροφή, όσο και του Rea, που είχε μια πολύ ομαλή πτώση στην 10η στροφή, χάνοντας το μπροστινό.

Ο Rea όμως μας απέδειξε για άλλη μια φορά το λόγο που είναι πρωταθλητής, καθώς με το που σταμάτησε η μοτοσυκλέτα του να σέρνεται, τινάχτηκε στον αέρα, την ξανακαβάλησε και τερμάτισε τελικά πέμπτος! Ο Tom Sykes έχοντας δείξει στο πρώτο σκέλος πόσο ανταγωνιστικός είναι στο Misano τερματίζοντας δεύτερος, κατά τη διάρκεια του Sprint Race πάλευε με λύσσα για μια δεύτερη θέση στο βάθρο, όταν ο διάολος έσπασε κυριολεκτικά το ποδάρι του στο παρά πέντε. Μισό γύρο πριν την καρό σημαία, η S1000RR τον πρόδωσε λόγω μιας μηχανικής βλάβης με αποτέλεσμα να αποσυρθεί απ’ τον αγώνα λίγο πριν τη λήξη του, χάνοντας πολύτιμους βαθμούς. Η καρό σημαία έπεσε με τον Bautista να κατακτά την 30η νίκη της Ducati στο Misano και τον Alex Lowes να τερματίζει επιτέλους δεύτερος μετά από μια σειρά ατυχών γεγονότων που ξεκίνησαν απ'τον αγώνα της Jerez. Ο ομόσταβλος του Rea, Leon Haslam έδωσε έναν εξαιρετικό αγώνα και απ’ την έναρξη ξεκίνησε να κερδίζει θέσεις. Σε συνδυασμό με τις πτώσεις των αναβατών και την εγκατάλειψη του Sykes ανέβηκε στο τρίτο σκαλί του βάθρου, που είναι το 400ο της Kawasaki στο Motul WSBK. Ο Τούρκος Toprak Razgatlioglu (Turkish Puccetti Racing) ήταν φοβερός για άλλη μια φορά και τερμάτισε τέταρτος. Πίσω απ’ τον Rea, στην έκτη θέση τερμάτισε ο Melandri με τον Rinaldi να έρχεται έβδομος. Όγδοος πέρασε τη γραμμή τερματισμού ο Michele Pirro με τους Mercado και Zanetti να τερματίζουν ένατος και δέκατος αντίστοιχα.

 

Δεύτερο σκέλος

Το καλύτερο όμως το φύλαγαν για το τέλος. Με τη θερμοκρασία της ασφάλτου να έχει φτάσει τους 45 βαθμούς, το πρόβλημα δεν ήταν το πόσο γρήγορα θα ζεσταθούν τα ελαστικά, αλλά το πόσο θα αντέξουν… Στην εκκίνηση ο Bautista κατάφερε να διατηρήσει την pole position -που είχε απ’ την νίκη του στον Tissot Superpole Race- και ηγήθηκε του αγώνα με μεγάλη αυτοπεποίθηση. Εξαιρετικά ανταγωνιστικός ήταν και ο Toprak Razgatlioglu που κέρδισε μια θέση, στρίβοντας τρίτος μετά την εκκίνηση και απείλησε τον Halsam που ήταν δεύτερος στη στροφή τέσσερα. Πριν τη λήξη του πρώτου γύρου ο Jonathan Rea κατάφερε στη 14η στροφή να προσπεράσει τον Razgaltioglu και να περάσει τρίτος. Ο Bautista συνέχισε να ηγείται του αγώνα μέχρι το δεύτερο γύρο, όμως στη τέταρτη στροφή έχασε για άλλη μια φορά το μπροστινό της μοτοσυκλέτας του και έπεσε ομαλά.

Όπως όλοι οι αναβάτες που διψούν για δόξα, έτσι και ο Bautista δεν τα έβαλε κάτω. Όσο η μοτοσυκλέτα του σερνόταν στην άσφαλτο και με το πόδι του πλακωμένο απ’ αυτή, ο Bautista δεν άφησε ούτε το τιμόνι ούτε το συμπλέκτη. Μόλις σταμάτησε να σέρνεται σηκώθηκε και ξαναμπήκε στον αγώνα, όμως πλέον ήταν τελευταίος. Παρόλα αυτά πάλεψε αβυσσαλέα και κατάφερε να τερματίσει 15ος, ενώ στις δηλώσεις του είπε πως πίεσε παραπάνω έχοντας μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, γεγονός που οδήγησε σε αυτό το λάθος. Ο Rea απ’ την πλευρά του, είπε στο τέλος: “Η θερμοκρασία της ασφάλτου ήταν πολύ μεγάλη και δεν ήμουν σίγουρος για το ρυθμό μου. Αισθανόμουν πως ήμουν αργός αλλά δεν ήθελα να πιέσω περισσότερο. Είδα τον Alvaro να πέφτει πολύ νωρίς στον αγώνα και οι συνθήκες ήταν αντίξοες, ιδίως για το μπροστά ελαστικό. Το πίσω δεν είχε πρόσφυση και σπίναρε συνέχεια.

Παρά το γεγονός ότι ο Bautista είχε βγει απ’ την εξίσωση που έπρεπε να λύσει ο Rea για να στεφθεί νικητής, τα πράγματα δεν ήταν εύκολα για αυτόν. Όταν έπεσε ο Bautista είδαμε τον Pocket Rocket Leon Halsman να είναι πρώτος και τον Rea να έχει πίσω του τον αφηνιασμένο Τούρκο Toprak Razgatlioglu να τον κυνηγά και να διψά για αίμα. Μάλιστα, οι επιδόσεις του Τούρκου ήταν τόσο εξαιρετικές που στη τέταρτη στροφή του δεύτερου γύρου πέρασε τον Rea και έναν γύρο αργότερα στη πρώτη στροφή βρέθηκε να ηγείται του αγώνα! Στον ίδιο γύρο 13 στροφές πιο μετά ο Rea προσπέρασε τον όμοσταβλό του και ξεκίνησε να κυνηγά τον Τούρκο! Ο Halsam όταν κατέβηκε στη τρίτη θέση, ήρθε σε επαφή με τη μοτοσυκλέτα Melandri που ήταν τέταρτος, χωρίς να πέσουν, όμως αυτό έδωσε την ευκαιρία στους Razgatlioglu και Rea να ξεκολλήσουν απ’ τους υπόλοιπους αναβάτες και να αναμετρηθούν σε μια επική μονομαχία για την κατάκτηση της νίκης.

Ο Razgatlioglu (Turkish Puccetti Racing) ήταν απλά επικός! Για το μεγαλύτερο μέρος ηγήθηκε του αγώνα και απέδειξε έμπρακτα πως μπορεί να οδηγήσει τόσο γρήγορα όσο ο Rea την ZX-10RR και πως το ταλέντο δεν έχει εθνικότητα! Μόλις 12 γύρους πριν το τέλος οι μάχες είχαν χωριστεί σε διάφορα πεδία με την Kawasaki να τρίβει τα χέρια της, βλέποντας τρεις αναβάτες της στο βάθρο! Στη πρώτη γραμμή του μετώπου είχαμε τους Rea και Razgatlioglu να κονταροχτυπιούνται μέχρι εσχάτων, ενώ οι Marco Melandri και Alex Lowes είχαν πλησιάσει πάλι τον Haslam που ήταν τρίτος, με τον ο Rinaldi που ήταν πέμπτος να έχει αυξήσει το ρυθμό του και να πλησιάζει. Τρεις γύρους πριν το τέλος, ο Marco Melandri (GRT Yamaha WorldSBK) έπεσε στην όγδοη στροφή, αφού τα ελαστικά είχαν αρχίσει να παραδίδουν πνεύμα λόγω των αντίξοων συνθηκών, ενώ στους πρώτους γύρους του αγώνα είχε πέσει και ο ομόσταβλός του Sandro Cortese, με αποτέλεσμα οι ελπίδες της GRT Yamaha για ένα καλό αποτέλεσμα να κατακερματιστούν τελείως.

Τέσσερις γύρους πριν το τέλος και μετά από αλλεπάλληλες επιθέσεις, ο Rea κατάφερε να δώσει το τελικό χτύπημα στον Razgatlioglu στην ευθεία της πίστας, καθώς τον πέρασε και έστριψε πρώτος. Όμως, ο Razgatlioglu σαν μαινόμενος ταύρος έστρεψε τα κέρατά του στον περσινό πρωταθλητή Rea και στην τέταρτη στροφή βρέθηκε χιλιοστά πίσω απ’ τη μοτοσυκλέτα του Rea. Κάνοντας endo κατάφερε να αποφύγει μια καταστροφική σύγκρουση και για τους δύο! Οι μάχες συνέχισαν, όμως τελικά ο Rea κατέκτησε την 75η νίκη της καριέρας του παρά την τελευταία απόπειρα του Razgatlioglu να τον περάσει στην έξοδο της στροφής πριν την ευθεία. Παράλληλα, ο Jonathan Rea έγινε ο αναβάτης που έχει πάρει τους περισσότερους πόντους στο Motul WSBK . Το χατ-τρικ της Kawasaki κατάφερε να ολοκληρώσει ο Leon Haslam και να στεφθούν οι πράσινοι ως η απόλυτα κυρίαρχη δύναμη στο δεύτερο σκέλος του Misano! Τέταρτος πέρασε τη γραμμή τερματισμού ο Alex Lowes, με τον Michael Ruben Rinaldi να κλείνει τη πεντάδα. Ο Tom Sykes ολοκλήρωσε τον έβδομο γύρο του πρωταθλήματος με ανάμεικτα συναισθήματα, έχοντας μια δεύτερη θέση στο πρώτο σκέλος, μια απόσυρση στον Sprint Race και μια έκτη στο δεύτερο σκέλος. Μέσα στη δεκάδα τερμάτισε ο Chaz Davies, περνώντας τη καρό σημαία έβδομος. Οι Pirro, Zanetti και Torres έκλεισαν τη δεκάδα τερματίζοντας όγδοος, ένατος και δέκατος αντίστοιχα.

Με την αυλαία του Misano να πέφτει, ο Rea κατάφερε να κλείσει περισσότερο το βαθμολογικό χάσμα που τον χωρίζει απ’ τον Bautista στους μόλις 16 βαθμούς! Ο Michael van der Mark που μετά το τρομακτικό highside που είχε στα δοκιμαστικά δεν κατάφερε να λάβει μέρος στον αγώνα, παραμένει τρίτος στη βαθμολογία του πρωταθλήματος, ενώ ο Lowes κατάφερε να κλείσει την απόσταση που τους χωρίζει.

Ετικέτες

Yamaha R9 WorldSSP - Η αγωνιστική έκδοση στο WorldSBK 2025

Τρικύλινδρη συμμετοχή για την Iwata, με τον Stefano Manzi
Yamaha R9 WorldSSP
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

22/10/2024

Για το 2025 ο Stefano Manzi θα συνεχίσει να αγωνίζεται με τη Pata Yamaha Ten Kate Racing Team στην κατηγορία WorldSSP του WorldSBK, αφήνοντας στην άκρη το τετρακύλινδρο R6 του 2024 για να εξελίξει και να προωθήσει το νέο τρικύλινδρο R9.

Μπορεί το τρικύλινδρο R9 να είναι η ευκαιρία που έψαχνε τόσο η Yamaha όσο και ο Manzi, για να πάρουν τελικά μαζί τον τίτλο στο WorldSSP, αφού με το R6 ο 25χρονος Ιταλός ήταν 2ος στο Πρωτάθλημα τόσο το 2023 όσο και το 2024.

Ο Manzi είναι από τα ταλέντα που κατάφεραν να αγωνιστούν στα πρώτα στάδια του MotoGP (Moto3 και Μοτο2), όμως δεν μπόρεσαν να πείσουν (χορηγούς και εργοστάσια) για να ανέβουν στη μεγάλη κατηγορία, και συνεχίζουν στο WorldSBK.

Τώρα μένει να δούμε αν ο ένας λιγότερος κύλινδρος και τα 291 περισσότερα κυβικά, μαζί με την φρέσκια σχεδίαση, δώσουν πλεονέκτημα στον Manzi με το R9.

Το R&D της Yamaha Motor Europe σχεδίασε από την αρχή το R9 με στόχο τον τίτλο -με σημαντική υποστήριξη και επιρροή από τη Yamaha Japan-, και τώρα μας δείχνει για πρώτη φορά φωτογραφίες από την αγωνιστική έκδοση την οποία θα πιλοτάρει ο Manzi το 2025.

Stefano Manzi

Ο Manzi θα πάρει μια πρώτη γεύση από την R9 WorldSSP στις δοκιμές της Cremona τον Νοέμβριο, ενώ μένει να δούμε πόσες από τις ομάδες που αγωνίζονται με Yamaha στο Πρωτάθλημα (είναι αρκετές) θα αλλάξουν μοτοσυκλέτα από το R6 στο R9, ή αν θα παραμείνουν στην τετρακύλινδρη δοκιμασμένη βάση.

Συγκρίνοντας τις μοτοσυκλέτες βάσης (R6 Race & R9), βλέπουμε τα εξής ενδιαφέροντα στοιχεία:

 

Yamaha YZF-R6 Race

Yamaha YZF-R9

Κινητήρας

Τετρακύλινδρος εν σειρά

Τρικύλινδρος εν σειρά

Κυβισμός (cc)

599

890

Ιπποδύναμη (hp / rpm)

116,8 / 14.500

117,3 / 10.000

Ροπή (kgm / rpm)

6,3 / 10.500

9,5 / 7.000

Γωνία κάστερ

24

22,35

Ίχνος

97

94

Μεταξόνιο

1.375

1.420

Βάρος με υγρά (kg)

185

195

Ρεζερβουάρ (l)

17

14

Σαφώς διαφορετική απόδοση των δυο κινητήρων, με πιο χαμηλόστροφη και πολύ πιο ροπάτη απόδοση (+3,2 κιλά ροπής) για το R9, πιο “κοφτερές” τιμές κάστερ και ίχνους, μεγαλύτερο μεταξόνιο, μικρότερο ρεζερβουάρ αλλά και μεγαλύτερο βάρος για την τρικύλινδρη μοτοσυκλέτα. Όλα αυτά βέβαια, πριν παραλάβουν τις μοτοσυκλέτες οι ομάδες και τις βελτιώσουν για τους αγώνες.

Yamaha R9 WorldSSP

 

Όσον αφορά στα χαρακτηριστικά και στα πρόσθετα αξεσουάρ του R9 WorldSSP σε σχέση με το R9 παραγωγής, η Yamaha δεν έχει ακόμα ανακοινώσει το παραμικρό, ενώ από τις πρώτες φωτογραφίες βλέπουμε πιρούνι και αμορτισέρ της Ohlins, και όχι της KYB, ενώ έχει αφαιρεθεί ο εξοπλισμός δρόμου, και έχουν προστεθεί προστατευτικά στις μανέτες, διαφορετικά καλύμματα κυλίνδρων, αγωνιστική τάπα ρεζερβουάρ, αγωνιστική σέλα, αγωνιστικοί διακόπτες, διαφορετική τιμονόπλακα, αγωνιστικά όργανα και ολόσωμη Akrapovic εξάτμιση. Yamaha YZF-R9 WorldSSP

 

Τα παραπάνω είναι αυτά που φαίνονται σε μια πρώτη εξέταση των φωτογραφιών, και μένει να δούμε κάποια στιγμή μια πιο αναλυτική παρουσίαση της μοτοσυκλέτας από τη Yamaha.

Ετικέτες