Συνέντευξη Chaz Davies: "Επιτέλους έχουμε το Ducati V4R για να κερδίσουμε!"

Μια εφ' όλης της ύλης κουβέντα γύρω από το νέο Ducati V4R
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

10/12/2018

O Ουαλλός πρώην Παγκόσμιος Πρωταθλητής στην κατηγορία των Supersport, Chaz Davies, οδηγεί τα desmo V-2 της Ducati τα τελευταία πέντε χρόνια, ως εργοστασιακός αναβάτης της ομάδας στα WSBK, έχοντας τερματίσει τρεις φορές δεύτερος στο πρωτάθλημα (2015, 2017 και 2018). Γι' αυτόν, το φιλόδοξο αλλά τελικά δύσκολο καθήκον, του να τρέχει με ένα δικύλινδρο για μισή δεκαετία, κόντρα στα όλο και πιο γρήγορα και πιο δυνατά τετρακύλινδρα του ανταγωνισμού, θα τελειώσει το 2019. Η ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί του όσο περιμέναμε παρέα να στεγνώσει η πίστα στο Jerez, για να ανέβουμε πάνω στα Ducati V4R (αν και ο καθένας μας θα οδηγούσε διαφορετική έκδοση, κάτι για το οποίο θα διαβάσετε στην αναλυτική του παρουσίαση και τις πρώτες οδηγικές εντυπώσεις στο επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ), τονίζει το πόσο πολύ είναι αφοσιωμένος στην επόμενη σεζόν.

Chaz, έπρεπε να περιμένεις πολύ καιρό μέχρι να ανέβεις πάνω στη σέλα του, αλλά πώς ήταν όταν τελικά οδήγησες το V4, σε σχέση με το παλιό σου V-2;
"Σχηματίστηκε ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου –ένα ΜΕΓΑΛΟ χαμόγελο. Προφανώς ήλπιζα να το οδηγήσω νωρίτερα μέσα στη σεζόν, αλλά για κάποιον λόγο δεν συνέβη ποτέ και στη συνέχεια τραυματίστηκα. Το πλήρωμα του χρόνου όμως ήρθε στις δοκιμές της Aragon στις αρχές του Νοέμβρη και ναι, φόρεσα ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπό μου. Μετά την πρώτη βόλτα, νομίζω ότι σχολίασα το εξής: "Τώρα έχουμε μια μοτοσυκλέτα με την οποία μπορούμε να τρέξουμε."

Συγκριτικά με το Kawasaki, πού έχανες με το δικύλινδρο V της Ducati;
"Δεν μπορώ να πω ότι ήταν σε έναν μόνο τομέα, διότι στο τέλος έχανα από λίγο σε όλους τους τομείς. Είναι δύσκολο να πεις αν ήταν στην επιτάχυνση ή στα φρένα ή σε κάτι άλλο. Ήταν λίγο από 'κει, λίγο από 'δω. Μέχρι και πριν από δύο χρόνια ήμασταν πολύ κοντά τους, αλλά την τελευταία διετία ήταν εμφανές ότι χρειαζόμασταν κάτι καινούργιο, οπότε το V4 ήρθε την κατάλληλη στιγμή."

Έπρεπε δηλαδή να οδηγείς το V-2 πάνω από το όριο για να παραμείνεις ανταγωνιστικός;
"Ναι, αυτό είναι αλήθεια. Μερικές φορές, όταν είχα το πακέτο όπως ακριβώς έπρεπε να είναι και υπήρχαν οι τέλειες συνθήκες, δεν ήταν απαραίτητο να περνάω το όριο και μπορούσα να κερδίζω αγώνες με καλή διαφορά. Αλλά για να πολεμήσεις για το πρωτάθλημα, χρειάζεσαι κάτι τέτοιο σε κάθε αγώνα, και σίγουρα δεν το είχαμε αυτό. Στο τέλος, η συνέπεια ήταν το δυσκολότερο πράγμα να βρεθεί και ευτυχώς το V4 θα μας δώσει αυτό το επιπλέον βήμα που χρειαζόμασταν."

Έχεις τρέξει με V4 Desmosedici MotoGP στο οποίο βασίζεται το V4R, σωστά;


"Ναι, αρκετά παλιά είχα οδηγήσει το MotoGP σε μερικούς αγώνες το 2007, ενώ έκανα και δοκιμές πέρσι με την υφιστάμενη MotoGP μοτοσυκλέτα στο Mugello. Οπότε ναι, έχω μια μικρή εμπειρία από την συγκεκριμένη διάταξη κινητήρα. Προφανώς όμως, η μοτοσυκλέτα που οδήγησα το 2007 ήταν 800 κυβικά, οπότε ο τρόπος απόδοσης της δύναμης ήταν πολύ διαφορετικός. Το καινούργιο superbike έχει σίγουρα μια πιο γραμμική καμπύλη ισχύος. Είναι πιο εύκολα εκμεταλλεύσιμη από το 800, το οποίο ήταν πολύ απότομο."

Υποθέτω, όταν οδηγείς το V4 θα πρέπει να αλλάξεις εντελώς όλα τα σημεία αναφοράς σου; Ουσιαστικά ξεκινάς από το μηδέν, έτσι δεν είναι;
"Ναι σίγουρα. Το οδηγικό μου στιλ θα πρέπει να αλλάξει λίγο, νομίζω, και θα προσπαθήσω να φέρω την μοτοσυκλέτα όσο το δυνατόν πιο κοντά στα δικά μου μέτρα, και στη συνέχεια θα δουλέψω πάνω στις αδυναμίες μου."

Ποια είναι τα δυνατά σου σημεία;
"Νομίζω τα φρένα στην είσοδο και την μέση της στροφής. Αυτός ήταν ανέκαθεν ένα τομέας όπου με το V-2, έτσι όπως έχουμε στήσει το πλαίσιο, έπρεπε να διαχειρίζομαι με μεγάλη προσοχή την αίσθηση του μπροστινού όταν ήμουν στην μέγιστη κλίση, οπότε χρησιμοποιούσα το μπροστινό φρένο για να ελέγχω στην ουσία την επαναφορά του πιρουνιού. Ήταν σα να αναλάμβανα κάποια από τα καθήκοντα της ανάρτησης μέσω του δαχτύλου μου, αλλά με το V4 νιώθω ότι κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται, γιατί το μπροστινό πατάει πιο γερά στην άσφαλτο κι έχω καλύτερη αίσθηση."

Και ποια είναι τα αδύναμα σημεία σου;
"Με το δικύλινδρο, νομίζω ότι είναι η είσοδος των στροφών, ειδικά προς το τέλος έτσι όπως προχώρησε η εξέλιξη των ελαστικών. Αισθάνομαι ότι αυτή η μοτοσυκλέτα θέλει να τρέχει μ' ένα κοντύτερο μεταξόνιο, όπως του στάνταρ μοντέλου πραγματικά, λόγω του μήκους του κινητήρα, το οποίο θα βελτιώσει τις εισόδους. Προφανώς όμως, με ένα κοντύτερο μεταξόνιο θα έχεις και πιο πολλές σούζες, αν και τώρα έχουμε τα αεροδυναμικά φτερά για να το αντισταθμίσουμε αυτό. Υπάρχουν, λοιπόν, πολλά πράγματα που νιώθω ότι αποτελούν βήματα προς την σωστή κατεύθυνση για εμάς, με το V4. Έχοντας περάσει τρεις μέρες πάνω στην μοτοσυκλέτα δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει κάτι που είναι πισωγύρισμα σε αυτό το στάδιο, κάτι το οποίο είναι υπέροχο."

Πιστεύω ότι είναι η πρώτη φορά που οδηγείς μοτοσυκλέτα με αεροδυναμικά φτερά. Είναι κάτι για το οποίο έχεις το νου σου;
"Έχω οδηγήσει αυτή την μοτοσυκλέτα μόνο με φτερά και αφού παίρνει την ομολογκασιόν μ' αυτά, θα την τρέχουμε όπως έρχεται. Στην Ducati είναι πολύ σίγουροι ότι αποτελούν πλεονέκτημα σε κάθε τομέα, όχι μόνο για την αίσθηση του μπροστινού και για να μειωθούν οι σούζες, αλλά και για την πρόσφυση του μπροστινού, ειδικά στις πιο γρήγορες στροφές. Ξέρεις, θεωρώ ότι δεν είναι χρήσιμες οι συγκρίσεις. Όμως, νιώθω μια διαφορά στην μοτοσυκλέτα σε σχέση με το τι οδηγούσα πριν, και προτιμώ να αποδίδω ένα μέρος της ευθύνης στα φτερά."

Υποθέτω ότι είναι αρκετά πιο γρήγορο, αλλά ανεβάζει εξίσου στροφές. Πρέπει να κρατάς τις στροφές πολύ ψηλά;
"Φυσιολογικά ανεβάζει πολλές στροφές και νιώθει άνετα εκεί! Όταν ανέβηκα για πρώτη φορά στο δικύλινδρο προερχόμενος από το τετρακύλινδρο της BMW, έφτασα στον κόφτη και κοπάνησα το κεφάλι μου στην ζελατίνα στους πρώτους κιόλας γύρους! Έχοντας περάσει, λοιπόν, πέντε παράξενα χρόνια πάνω στο δικύλινδρο, στους πρώτους γύρους με το V4 έκανα το κλασικό, όπου άλλαζα ταχύτητες σχεδόν 4.000 στροφές νωρίτερα! Είναι σαν να επιστρέφεις στο χρόνο πριν από πέντε χρόνια, οπότε επαναπρογραμμάτισε τις αντιδράσεις σου και συνήθισέ το. Ειλικρινά όμως, ήταν μια πολύ γρήγορη προσαρμογή, γιατί αυτό το Ducati V4 είναι πραγματικά προκλητικό, θέλει να του κρατάς τις στροφές ψηλά κι επιταχύνει δυνατά μέσα στην ψηλή μπάντα των στροφών. Ήταν ωραία την πρώτη φορά που βρέθηκα πάνω στη σέλα του και είδα ένα στροφόμετρο που φτάνει μέχρι τις 17.000 στροφές. Είχα συνηθίσει τις 12.000 και κάτι για πολύ καιρό!"

Είχες οδηγήσει ένα άλλο V4 πίσω στο 2012, για μία μόνο σεζόν στην οποία κέρδισες τον πρώτο σου αγώνα στα WSBK. Πώς είναι λοιπόν το νέο Ducati σε σχέση με το Aprilia;
"Αυτό ήταν πριν πολύ καιρό με την Aprilia, σε μια εντελώς διαφορετική εποχή των WSBK, με διαφορετικά ελαστικά και τα πάντα. Θα έλεγα όμως ότι η βάση του κινητήρα έχει κάποιες ομοιότητες με ό,τι θυμάμαι πριν από έξι χρόνια. Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας των V4 είναι παρών, αλλά από όλες τις άλλες απόψεις αυτό είναι ένα πιο προχωρημένο και πιο εκλεπτυσμένο πακέτο."

Διαθέτει κάτι από δικύλινδρο και τετρακύλινδρο μέσα του, κάτι σαν μείξη αυτών των δύο;
"Νομίζω πως ναι. Αυτή είναι μια πολύ ακριβής διατύπωση, γιατί ναι, ανεβάζει στροφές, αλλά ταυτόχρονα διαθέτει την δύναμη ενός φορτηγού, δεν έχει τις πιστονιές ενός δικύλινδρου, ενώ παράλληλα θεωρώ ότι είναι ένας καλό συμβιβασμός. Νομίζω ότι υπάρχουν μερικοί έξυπνοι άνθρωποι στην Ducati Corse που έχουν μελετήσει εξαντλητικά την ιδανική διάταξη ενός κινητήρα, και πιστεύουν ότι αυτή είναι ο V4."

Συγκριτικά με την εποχή που ήσουν με το BMW S1000RR, είναι μια μοτοσυκλέτα που συγχωρεί πιο εύκολα τα λάθη;
"Σίγουρα ναι –αυτό ήταν ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που είχα να αντιμετωπίσω! Ήταν δύσκολο να κάνω τα ηλεκτρονικά να δουλέψουν σωστά και ήταν πολύ, πολύ απότομο. Αυτό το Ducati είναι εντελώς διαφορετικό  και πολύ πιο εκμεταλλεύσιμο."

Πόσο χαμηλά αφήνεις να πέσουν οι στροφές; Για παράδειγμα στην κλειστή, δεύτερη στροφή εδώ στο Jerez;
"Περίπου ως τις 8.500 στροφές στο πιο αργό σημείο –έχει πολύ μεγάλο φάσμα. Συνήθως ανεβάζω ταχύτητα στις 16.000 στροφές, οπότε αφήνει μεγάλα περιθώρια. Ελπίζω να έχουμε έναν καλό χειμώνα δημιουργικής εξέλιξης, βήμα-βήμα, και να κατανοήσω την μοτοσυκλέτα αντί να κάνουμε ριζικές αλλαγές. Η ομάδα δοκιμών έχει δουλέψει πολύ σκληρά, αλλά τώρα ήρθε η ώρα να το πάμε σε άλλο επίπεδο και νομίζω ότι έχω άλλες έξι μέρες πάνω στην μοτοσυκλέτα πριν τον πρώτο αγώνα του Phillip Island. Έχουμε λοιπόν τον χρόνο ως σύμμαχο, έχουμε μια ξεκάθαρη εικόνα για την κατεύθυνση της εξέλιξης, οπότε ναι, υπάρχουν όλες οι ενδείξεις για κάτι καλό μέσα στο 2019."

Έχεις έναν καινούργιο team mate ο οποίος έτρεχε με V4 Ducati στα MotoGP τα τελευταία δύο χρόνια. Συγκρίνετε καθόλου τις παρατηρήσεις σας; Είναι διαφορετική η σχέση μεταξύ σας, απ' ό,τι με τον Melandri;
"Δεν έχουμε συγκρίνει ακόμη παρατηρήσεις, αλλά προφανώς πάντα υπάρχει περιθώριο για σύγκριση δεδομένων. Τις προάλλες όμως, ρωτήθηκα για το τι πιστεύω που ο Alvaro βρήκε αμέσως την ταχύτητά του στα Superbikes και για το αν ήταν έκπληξη αυτό για μένα. Ειλικρινά απαντώ πως όχι, γιατί δεν είμαι σίγουρος για το ποιος έχει τα περισσότερα να μάθει, αυτός ή εγώ! Για μένα, εκτός του ότι είναι προφανώς ένα Ducati με ελαστικά της Pirelli, αυτή η μοτοσυκλέτα δεν έχει καμία ομοιότητα με το V-2, είναι πραγματικά κάτι πολύ, πολύ διαφορετικό. Από την πλευρά του Alvaro, πιθανώς πρέπει να μάθει να οδηγεί μια μοτοσυκλέτα που είναι λιγότερο άκαμπτη, σε ελαστικά που είναι λιγότερο απόλυτα, αλλά ο χαρακτήρας του κινητήρα είναι πολύ πιο κοντά σ' αυτό που έχει συνηθίσει όπως και η σύνδεση με το γκάζι και τόσα άλλα πράγματα, είναι πιο κοντά στα δεδομένα με τα οποία έτρεχε σε σχέση με την μοτοσυκλέτα που έτρεχα εγώ. Αυτό συμβαίνει γιατί η διάταξη του κινητήρα και η ηλεκτρονική χαρτογράφηση που χρησιμοποιούμε στο V4R, προέρχεται στην ουσία από την GP μοτοσυκλέτα της προηγούμενης διετίας, με την οποία έτρεχε στους αγώνες. Οπότε νομίζω ότι από πολλές πλευρές, έχει λιγότερα να μάθει. Μόνο τα ελαστικά είναι που πρέπει να συνηθίσει λίγο. Είναι όμως ενδιαφέρον γιατί πιστεύω ότι και οι δύο μπορούμε να φέρουμε πράγματα στο τραπέζι και τα σχόλιά μας μέχρι στιγμής, ειδικά για τους σημαντικούς τομείς, είναι κατά μεγάλο βαθμό στο ίδιο μήκος κύματος. Οπότε συμφωνούμε για τα σημαντικά, και ναι, αυτό είναι καλό."

Συνεργάστηκε ο Alan Cathcart, φωτογραφίες: Milagro/Gigi Soldano και Thomas Maccabelli

Θυμηθείτε το gallery με πλούσιο φωτογραφικό υλικό υψηλής ανάλυσης από την παρουσίαση του νέου Ducati V4R

MOTUL WSBK Jerez: Παγκόσμιος Πρωταθλητής ο Razgatlioglu- Ο Bulega επιφυλάσσεται για το 2025

Έντονες οι μάχες αλλά μεγάλη η βαθμολογική απόσταση
MOTUL WSBK Jerez: Παγκόσμιος Πρωταθλητής ο Razgatlioglu- Ο Bulega επιφυλάσσεται για το 2025
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/10/2024

Δυνατός ο τελευταίος αγώνας του MOTUL WSBK όπου ο Bulega έχει περάσει στην αντεπίθεση. Μία αντεπίθεση που έρχεται αργά όμως καθώς ήταν αδύνατο να αλλάξει την πορεία του φετινού τίτλου από μόνος του αν ο ίδιος ο Razgatlioglu δεν έκανε κάποιο λάθος.

Ο Toprak έχει κερδίσει από την επένδυση που έχει γίνει επάνω του από την κυβέρνηση των γειτόνων και την BMW και αυτή την στιγμή είναι ένας εξαιρετικά ανταγωνιστικός και γρήγορος αναβάτης που χαλά την επιθυμία της Ducati για ολική επικράτηση σε WSBK και MotoGP. Ο Bulega ξεκίνησε ήδη δηλώσεις στον Ιταλικό τύπο για την επόμενη σεζόν.

Στον πρώτο αγώνα ο Toprak έπρεπε να ανέβει απλά στο βάθρο και δεν ήταν καθόλου δύσκολο να το καταφέρει. Με μία θέση στο βάθρο θα είχε τον δεύτερο τίτλο και ταυτόχρονα θα έδινε στην BMW τον πρώτο της. Η Ducati θα εξασφάλιζε τον τίτλο κατασκευαστών και η Aruba των ομάδων, αλλά όλα αυτά περνάνε σε δεύτερη μοίρα επικοινωνιακά καθώς ο κόσμος ακολουθεί τον πρωταθλητή και την πρώτη μοτοσυκλέτα.

Ο Bulega ωστόσο δεν ήθελε να αφήσει την BMW και τον Toprak να κάνουν μία απλή βόλτα προς τον τίτλο, πήρε την πρώτη θέση από pole position και με τον Alex Lowes ακόμη πιο πίσω, έστριψε πρώτος με τον Andrea Locatelli και τον Danilo Petrucci να περνάνε και αυτή και τον Petrucci να πέφτει αμέσως μετά. Τις πτώσεις συνέχισαν οι Tommy Bridewell και Taz Mackenzie πριν κλείσει ο γύρος με τον Mackenzie να συνεχίζει όμως για να τερματίσει τελευταίος.

Ο Bulega οδήγησε τον αγώνα με τον Razgatlioglu και τον Locatelli πίσω του, ενώ ο Bautista σημείωσε πτώση στην 6η στροφή του δεύτερου γύρου. Είναι φανερό πως ο περσινός πρωταθλητής έχει δώσει την θέση του στο κυνήγι του Toprak, στον Bulega για την επόμενη σεζόν.

Έχοντας πάρει σοβαρά αυτό τον ρόλο έκανε ταχύτερο γύρο στο 1'39.371 με διαφορά ασφαλείας από τον Toprak που όπως είπαμε το μόνο που είχε να κάνει, είναι να πάρει το λιγότερο ρίσκο για να μην γίνει ντέρμπι ο σύντομος Superpole που ακολουθούσε και ο δεύτερος αγώνας κατά επέκταση.

MOTUL WSBK Jerez: Παγκόσμιος Πρωταθλητής ο Razgatlioglu- Ο Bulega επιφυλάσσεται για το 2025

Στα μισά του πρώτου αγώνα ο Bulega συνέχιζε να είναι ο ταχύτερος αναβάτης έχοντας μία κανονική διαφορά ασφαλείας περίπου δύο δευτερολέπτων ώστε να μπορεί να του συγχωρεθεί και κάποιο μικρό λάθος. Το λάθος αυτό δεν ήρθε ποτέ και έτσι η διαφορά διπλασιάστηκε από τον Toprak που έκανε μοναχικό αγώνα με τον Locatelli ακόμη πιο πίσω και χωρίς να υπάρχει θέαμα εμπρός.

Ο Bulega πήρε την νίκη χωρίς φυσικά πανηγυρισμούς καθώς πίσω του τερμάτιζε ο φετινός προωταθλητής που το γιόρτασε με τον κατάλληλο τρόπο. Φόρεσε και μία μάσκα εξωγήινου, για να δείξει πως οδηγικά έχει έρθει από άλλο πλανήτη. Τον περίμενε μάλιστα και ένα UFO για να τον μεταφέρει πίσω στον γαλαξία από όπου έχει έρθει, αλλά μας έκανε την τιμή και θα μείνει μαζί μας για να έχουμε έντονες μάχες και την επόμενη σεζόν.

Superpole

Στον Superpole ο Bulega πήρε ξανά την νίκη με μικρότερη, αλλά όχι μικρή διαφορά από τον Razgatlioglou και την ημέρα να ξεκινά με 20ο και όλους εκτός του Lecuona με SCQ ελαστικά.

Από την εξωτερική αυτή τη φορά κατάφερε να επικρατήσει ο Bulega και να επαναλάβει την χθεσινή επίδοση μπαίνοντας από νωρίς πρώτος. Από την στιγμή που ο Petrucci δεν έπεσε αμέσως όπως έκανε το Σάββατο, θα υπήρχε άλλος ένας γρήγορος αναβάτης πίσω από τον Razgatlioglu που θα αναστάτωνε λίγο την κατάταξη, όχι όμως τόσο, όσο θα θέλαμε για να απολαύσουμε μάχες.

MOTUL WSBK Jerez: Παγκόσμιος Πρωταθλητής ο Razgatlioglu- Ο Bulega επιφυλάσσεται για το 2025

Μάλλον αυτό σκέφτηκε και ο Toprak και πήρε την πρώτη θέση από τον Bulega στον δεύτερο γύρο, όσο ο Lowes έβαζε άγκυρα στους πιο πίσω και δεν τους άφηνε να γίνουν μέρος της μάχης. Κάπως έτσι οι δύο Honda έπεσαν στην 6η στροφή που έχει μετρήσει πολλές πτώσεις. Ο Lecuona κατέληξε στο νοσοκομείο από αυτή την πτώση με τον Vierge να είναι καλύτερα.

Ο Toprak αντιστάθηκε για λίγο στον Bulega που στον 6ο γύρο στην 5η στροφή κατάφερε να περάσει ξανά μπροστά και μάλιστα να κάνει και ταχύτερο γύρο, ουσιαστικά τελειώνοντας την μάχη για τον συγκεκριμένο αγώνα.

Από εκείνη την στιγμή και μετά άνοιγε συνεχώς την ψαλίδα της διαφορά του και πήρε την νίκη με 2.375 από τον ήδη, φετινό πρωταθλητή Toprak με τον Lowes να καταφέρνει να πετύχει τον στόχο του και παρά τις μάχες να επικρατήσει του Petrucci και με διαφορά.

Race2

Στον τελευταίο αγώνα για φέτος η θερμοκρασία είχε ανέβει στους 24ο βαθμούς με τον Vierge να έχει τιμωρηθεί με ποινή μακρύτερου γύρου για την πτώση με τον Lecuona και τον τραυματισμό του δεύτερου και τον Torpak να έχει μία τελευταία ευκαιρία να νικήσει μέσα στην Jerez με την BMW.

Ταυτόχρονα όμως ο Bulega έχει φτάσει κοντά σε ένα δικό του προσωπικό ρεκόρ, να πάρει δηλαδή το πρώτο του καθαρό τριήμερο με τρεις νίκες.

Το θέλουν λοιπόν εξίσου και οι δύο, χωρίς να υπάρχει άγχος για το πρωτάθλημα που έχει λήξει από εχθές. Με τον Bulega να φεύγει μπροστά και τον Razgatlioglu να κάνει ταχύτερο γύρο από την δεύτερη θέση, φαινόταν πως θα δούμε την μάχη που δεν είδαμε το Σάββατο και που παραλίγο να δούμε στον Superpole. Με μία επιθετική και καθαρή κίνηση παίρνει την πρώτη θέση και πλέον η μάχη έχει φουντώσει. Ο Tommy Bridewell με τον Taz Mackenzie ξανά πέφτουν σε ξεχωριστά περιστατικά δημιουργώντας περίεργο συνειρμό όσο ο van der Mark κάνει την επίθεσή του και παίρνει την τρίτη θέση από τον Locatelli.

MOTUL WSBK Jerez: Παγκόσμιος Πρωταθλητής ο Razgatlioglu- Ο Bulega επιφυλάσσεται για το 2025

Ο Locatelli άρχισε να χάνει θέσεις αμέσως από Lowes, Iannone και Petrucci ενώ ο Toprak άνοιγε την ψαλίδα εμπρός, με τον Bulega να είναι πίσω ένα δευτερόλεπτο.

Στον 12ο γύρο, έχοντας ξεκινήσει από τα μισά του 10ου ο Bulega κλείνει την διαφορά με τον Toprak προετοιμάζοντας την επίθεσή του. Η ομάδα του Toprak του λέει να βάλει το Traction Control πιο χαμηλά για να ανταπεξέλθει στη φθορά του ελαστικού ενώ παράλληλα είναι ενήμερος πως η επίθεση του Bulega πλησιάζει.

Πράγματι οι επιθέσεις έγιναν αλλά δεν ήταν σε θέση να κάνουν τον Toprak να αφήσει να χαθεί το κλείσιμο της σεζόν και η κατάκτηση του τίτλου χωρίς νίκη. Δεν είχε τίποτα πλέον να χάσει και κράτησε την θέση του. Ο Dominique Aegerter πέφτει, η μοτοσυκλέτα του Iannone ανατινάζεται και βγαίνουν οι κόκκινες σημαίες.

Μπορεί ο Bulega να πει πως του στέρησαν την ευκαιρία να κερδίσει τον Toprak και στον τελευταίο αγώνα και να κάνει την τριπλή νίκη αλλά στην πράξη κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ δύσκολο. Οι δύο πρώτοι του πρωταθλήματος χαιρέτησαν ο ένας τον άλλο και με ένα burnout έκλεισαν την σεζόν με τον Iannone να τους περιμένει στο parc ferme ως πρώτος των ανεξάρτητων.

Ο Razgatlioglu θα βάλει τώρα στο σαλόνι του και μία BMW δίπλα στην Yamaha, γιορτάζοντας τον δεύτερο τίτλο και με τον άσο στην μοτοσυκλέτα του θα δώσει μία πιο έντονη μάχη, όπως φαίνεται, την επόμενη σεζόν!

MOTUL WSBK Jerez: Παγκόσμιος Πρωταθλητής ο Razgatlioglu- Ο Bulega επιφυλάσσεται για το 2025