Συνέντευξη Chaz Davies: "Επιτέλους έχουμε το Ducati V4R για να κερδίσουμε!"

Μια εφ' όλης της ύλης κουβέντα γύρω από το νέο Ducati V4R
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

10/12/2018

O Ουαλλός πρώην Παγκόσμιος Πρωταθλητής στην κατηγορία των Supersport, Chaz Davies, οδηγεί τα desmo V-2 της Ducati τα τελευταία πέντε χρόνια, ως εργοστασιακός αναβάτης της ομάδας στα WSBK, έχοντας τερματίσει τρεις φορές δεύτερος στο πρωτάθλημα (2015, 2017 και 2018). Γι' αυτόν, το φιλόδοξο αλλά τελικά δύσκολο καθήκον, του να τρέχει με ένα δικύλινδρο για μισή δεκαετία, κόντρα στα όλο και πιο γρήγορα και πιο δυνατά τετρακύλινδρα του ανταγωνισμού, θα τελειώσει το 2019. Η ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί του όσο περιμέναμε παρέα να στεγνώσει η πίστα στο Jerez, για να ανέβουμε πάνω στα Ducati V4R (αν και ο καθένας μας θα οδηγούσε διαφορετική έκδοση, κάτι για το οποίο θα διαβάσετε στην αναλυτική του παρουσίαση και τις πρώτες οδηγικές εντυπώσεις στο επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ), τονίζει το πόσο πολύ είναι αφοσιωμένος στην επόμενη σεζόν.

Chaz, έπρεπε να περιμένεις πολύ καιρό μέχρι να ανέβεις πάνω στη σέλα του, αλλά πώς ήταν όταν τελικά οδήγησες το V4, σε σχέση με το παλιό σου V-2;
"Σχηματίστηκε ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου –ένα ΜΕΓΑΛΟ χαμόγελο. Προφανώς ήλπιζα να το οδηγήσω νωρίτερα μέσα στη σεζόν, αλλά για κάποιον λόγο δεν συνέβη ποτέ και στη συνέχεια τραυματίστηκα. Το πλήρωμα του χρόνου όμως ήρθε στις δοκιμές της Aragon στις αρχές του Νοέμβρη και ναι, φόρεσα ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπό μου. Μετά την πρώτη βόλτα, νομίζω ότι σχολίασα το εξής: "Τώρα έχουμε μια μοτοσυκλέτα με την οποία μπορούμε να τρέξουμε."

Συγκριτικά με το Kawasaki, πού έχανες με το δικύλινδρο V της Ducati;
"Δεν μπορώ να πω ότι ήταν σε έναν μόνο τομέα, διότι στο τέλος έχανα από λίγο σε όλους τους τομείς. Είναι δύσκολο να πεις αν ήταν στην επιτάχυνση ή στα φρένα ή σε κάτι άλλο. Ήταν λίγο από 'κει, λίγο από 'δω. Μέχρι και πριν από δύο χρόνια ήμασταν πολύ κοντά τους, αλλά την τελευταία διετία ήταν εμφανές ότι χρειαζόμασταν κάτι καινούργιο, οπότε το V4 ήρθε την κατάλληλη στιγμή."

Έπρεπε δηλαδή να οδηγείς το V-2 πάνω από το όριο για να παραμείνεις ανταγωνιστικός;
"Ναι, αυτό είναι αλήθεια. Μερικές φορές, όταν είχα το πακέτο όπως ακριβώς έπρεπε να είναι και υπήρχαν οι τέλειες συνθήκες, δεν ήταν απαραίτητο να περνάω το όριο και μπορούσα να κερδίζω αγώνες με καλή διαφορά. Αλλά για να πολεμήσεις για το πρωτάθλημα, χρειάζεσαι κάτι τέτοιο σε κάθε αγώνα, και σίγουρα δεν το είχαμε αυτό. Στο τέλος, η συνέπεια ήταν το δυσκολότερο πράγμα να βρεθεί και ευτυχώς το V4 θα μας δώσει αυτό το επιπλέον βήμα που χρειαζόμασταν."

Έχεις τρέξει με V4 Desmosedici MotoGP στο οποίο βασίζεται το V4R, σωστά;


"Ναι, αρκετά παλιά είχα οδηγήσει το MotoGP σε μερικούς αγώνες το 2007, ενώ έκανα και δοκιμές πέρσι με την υφιστάμενη MotoGP μοτοσυκλέτα στο Mugello. Οπότε ναι, έχω μια μικρή εμπειρία από την συγκεκριμένη διάταξη κινητήρα. Προφανώς όμως, η μοτοσυκλέτα που οδήγησα το 2007 ήταν 800 κυβικά, οπότε ο τρόπος απόδοσης της δύναμης ήταν πολύ διαφορετικός. Το καινούργιο superbike έχει σίγουρα μια πιο γραμμική καμπύλη ισχύος. Είναι πιο εύκολα εκμεταλλεύσιμη από το 800, το οποίο ήταν πολύ απότομο."

Υποθέτω, όταν οδηγείς το V4 θα πρέπει να αλλάξεις εντελώς όλα τα σημεία αναφοράς σου; Ουσιαστικά ξεκινάς από το μηδέν, έτσι δεν είναι;
"Ναι σίγουρα. Το οδηγικό μου στιλ θα πρέπει να αλλάξει λίγο, νομίζω, και θα προσπαθήσω να φέρω την μοτοσυκλέτα όσο το δυνατόν πιο κοντά στα δικά μου μέτρα, και στη συνέχεια θα δουλέψω πάνω στις αδυναμίες μου."

Ποια είναι τα δυνατά σου σημεία;
"Νομίζω τα φρένα στην είσοδο και την μέση της στροφής. Αυτός ήταν ανέκαθεν ένα τομέας όπου με το V-2, έτσι όπως έχουμε στήσει το πλαίσιο, έπρεπε να διαχειρίζομαι με μεγάλη προσοχή την αίσθηση του μπροστινού όταν ήμουν στην μέγιστη κλίση, οπότε χρησιμοποιούσα το μπροστινό φρένο για να ελέγχω στην ουσία την επαναφορά του πιρουνιού. Ήταν σα να αναλάμβανα κάποια από τα καθήκοντα της ανάρτησης μέσω του δαχτύλου μου, αλλά με το V4 νιώθω ότι κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται, γιατί το μπροστινό πατάει πιο γερά στην άσφαλτο κι έχω καλύτερη αίσθηση."

Και ποια είναι τα αδύναμα σημεία σου;
"Με το δικύλινδρο, νομίζω ότι είναι η είσοδος των στροφών, ειδικά προς το τέλος έτσι όπως προχώρησε η εξέλιξη των ελαστικών. Αισθάνομαι ότι αυτή η μοτοσυκλέτα θέλει να τρέχει μ' ένα κοντύτερο μεταξόνιο, όπως του στάνταρ μοντέλου πραγματικά, λόγω του μήκους του κινητήρα, το οποίο θα βελτιώσει τις εισόδους. Προφανώς όμως, με ένα κοντύτερο μεταξόνιο θα έχεις και πιο πολλές σούζες, αν και τώρα έχουμε τα αεροδυναμικά φτερά για να το αντισταθμίσουμε αυτό. Υπάρχουν, λοιπόν, πολλά πράγματα που νιώθω ότι αποτελούν βήματα προς την σωστή κατεύθυνση για εμάς, με το V4. Έχοντας περάσει τρεις μέρες πάνω στην μοτοσυκλέτα δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει κάτι που είναι πισωγύρισμα σε αυτό το στάδιο, κάτι το οποίο είναι υπέροχο."

Πιστεύω ότι είναι η πρώτη φορά που οδηγείς μοτοσυκλέτα με αεροδυναμικά φτερά. Είναι κάτι για το οποίο έχεις το νου σου;
"Έχω οδηγήσει αυτή την μοτοσυκλέτα μόνο με φτερά και αφού παίρνει την ομολογκασιόν μ' αυτά, θα την τρέχουμε όπως έρχεται. Στην Ducati είναι πολύ σίγουροι ότι αποτελούν πλεονέκτημα σε κάθε τομέα, όχι μόνο για την αίσθηση του μπροστινού και για να μειωθούν οι σούζες, αλλά και για την πρόσφυση του μπροστινού, ειδικά στις πιο γρήγορες στροφές. Ξέρεις, θεωρώ ότι δεν είναι χρήσιμες οι συγκρίσεις. Όμως, νιώθω μια διαφορά στην μοτοσυκλέτα σε σχέση με το τι οδηγούσα πριν, και προτιμώ να αποδίδω ένα μέρος της ευθύνης στα φτερά."

Υποθέτω ότι είναι αρκετά πιο γρήγορο, αλλά ανεβάζει εξίσου στροφές. Πρέπει να κρατάς τις στροφές πολύ ψηλά;
"Φυσιολογικά ανεβάζει πολλές στροφές και νιώθει άνετα εκεί! Όταν ανέβηκα για πρώτη φορά στο δικύλινδρο προερχόμενος από το τετρακύλινδρο της BMW, έφτασα στον κόφτη και κοπάνησα το κεφάλι μου στην ζελατίνα στους πρώτους κιόλας γύρους! Έχοντας περάσει, λοιπόν, πέντε παράξενα χρόνια πάνω στο δικύλινδρο, στους πρώτους γύρους με το V4 έκανα το κλασικό, όπου άλλαζα ταχύτητες σχεδόν 4.000 στροφές νωρίτερα! Είναι σαν να επιστρέφεις στο χρόνο πριν από πέντε χρόνια, οπότε επαναπρογραμμάτισε τις αντιδράσεις σου και συνήθισέ το. Ειλικρινά όμως, ήταν μια πολύ γρήγορη προσαρμογή, γιατί αυτό το Ducati V4 είναι πραγματικά προκλητικό, θέλει να του κρατάς τις στροφές ψηλά κι επιταχύνει δυνατά μέσα στην ψηλή μπάντα των στροφών. Ήταν ωραία την πρώτη φορά που βρέθηκα πάνω στη σέλα του και είδα ένα στροφόμετρο που φτάνει μέχρι τις 17.000 στροφές. Είχα συνηθίσει τις 12.000 και κάτι για πολύ καιρό!"

Είχες οδηγήσει ένα άλλο V4 πίσω στο 2012, για μία μόνο σεζόν στην οποία κέρδισες τον πρώτο σου αγώνα στα WSBK. Πώς είναι λοιπόν το νέο Ducati σε σχέση με το Aprilia;
"Αυτό ήταν πριν πολύ καιρό με την Aprilia, σε μια εντελώς διαφορετική εποχή των WSBK, με διαφορετικά ελαστικά και τα πάντα. Θα έλεγα όμως ότι η βάση του κινητήρα έχει κάποιες ομοιότητες με ό,τι θυμάμαι πριν από έξι χρόνια. Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας των V4 είναι παρών, αλλά από όλες τις άλλες απόψεις αυτό είναι ένα πιο προχωρημένο και πιο εκλεπτυσμένο πακέτο."

Διαθέτει κάτι από δικύλινδρο και τετρακύλινδρο μέσα του, κάτι σαν μείξη αυτών των δύο;
"Νομίζω πως ναι. Αυτή είναι μια πολύ ακριβής διατύπωση, γιατί ναι, ανεβάζει στροφές, αλλά ταυτόχρονα διαθέτει την δύναμη ενός φορτηγού, δεν έχει τις πιστονιές ενός δικύλινδρου, ενώ παράλληλα θεωρώ ότι είναι ένας καλό συμβιβασμός. Νομίζω ότι υπάρχουν μερικοί έξυπνοι άνθρωποι στην Ducati Corse που έχουν μελετήσει εξαντλητικά την ιδανική διάταξη ενός κινητήρα, και πιστεύουν ότι αυτή είναι ο V4."

Συγκριτικά με την εποχή που ήσουν με το BMW S1000RR, είναι μια μοτοσυκλέτα που συγχωρεί πιο εύκολα τα λάθη;
"Σίγουρα ναι –αυτό ήταν ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που είχα να αντιμετωπίσω! Ήταν δύσκολο να κάνω τα ηλεκτρονικά να δουλέψουν σωστά και ήταν πολύ, πολύ απότομο. Αυτό το Ducati είναι εντελώς διαφορετικό  και πολύ πιο εκμεταλλεύσιμο."

Πόσο χαμηλά αφήνεις να πέσουν οι στροφές; Για παράδειγμα στην κλειστή, δεύτερη στροφή εδώ στο Jerez;
"Περίπου ως τις 8.500 στροφές στο πιο αργό σημείο –έχει πολύ μεγάλο φάσμα. Συνήθως ανεβάζω ταχύτητα στις 16.000 στροφές, οπότε αφήνει μεγάλα περιθώρια. Ελπίζω να έχουμε έναν καλό χειμώνα δημιουργικής εξέλιξης, βήμα-βήμα, και να κατανοήσω την μοτοσυκλέτα αντί να κάνουμε ριζικές αλλαγές. Η ομάδα δοκιμών έχει δουλέψει πολύ σκληρά, αλλά τώρα ήρθε η ώρα να το πάμε σε άλλο επίπεδο και νομίζω ότι έχω άλλες έξι μέρες πάνω στην μοτοσυκλέτα πριν τον πρώτο αγώνα του Phillip Island. Έχουμε λοιπόν τον χρόνο ως σύμμαχο, έχουμε μια ξεκάθαρη εικόνα για την κατεύθυνση της εξέλιξης, οπότε ναι, υπάρχουν όλες οι ενδείξεις για κάτι καλό μέσα στο 2019."

Έχεις έναν καινούργιο team mate ο οποίος έτρεχε με V4 Ducati στα MotoGP τα τελευταία δύο χρόνια. Συγκρίνετε καθόλου τις παρατηρήσεις σας; Είναι διαφορετική η σχέση μεταξύ σας, απ' ό,τι με τον Melandri;
"Δεν έχουμε συγκρίνει ακόμη παρατηρήσεις, αλλά προφανώς πάντα υπάρχει περιθώριο για σύγκριση δεδομένων. Τις προάλλες όμως, ρωτήθηκα για το τι πιστεύω που ο Alvaro βρήκε αμέσως την ταχύτητά του στα Superbikes και για το αν ήταν έκπληξη αυτό για μένα. Ειλικρινά απαντώ πως όχι, γιατί δεν είμαι σίγουρος για το ποιος έχει τα περισσότερα να μάθει, αυτός ή εγώ! Για μένα, εκτός του ότι είναι προφανώς ένα Ducati με ελαστικά της Pirelli, αυτή η μοτοσυκλέτα δεν έχει καμία ομοιότητα με το V-2, είναι πραγματικά κάτι πολύ, πολύ διαφορετικό. Από την πλευρά του Alvaro, πιθανώς πρέπει να μάθει να οδηγεί μια μοτοσυκλέτα που είναι λιγότερο άκαμπτη, σε ελαστικά που είναι λιγότερο απόλυτα, αλλά ο χαρακτήρας του κινητήρα είναι πολύ πιο κοντά σ' αυτό που έχει συνηθίσει όπως και η σύνδεση με το γκάζι και τόσα άλλα πράγματα, είναι πιο κοντά στα δεδομένα με τα οποία έτρεχε σε σχέση με την μοτοσυκλέτα που έτρεχα εγώ. Αυτό συμβαίνει γιατί η διάταξη του κινητήρα και η ηλεκτρονική χαρτογράφηση που χρησιμοποιούμε στο V4R, προέρχεται στην ουσία από την GP μοτοσυκλέτα της προηγούμενης διετίας, με την οποία έτρεχε στους αγώνες. Οπότε νομίζω ότι από πολλές πλευρές, έχει λιγότερα να μάθει. Μόνο τα ελαστικά είναι που πρέπει να συνηθίσει λίγο. Είναι όμως ενδιαφέρον γιατί πιστεύω ότι και οι δύο μπορούμε να φέρουμε πράγματα στο τραπέζι και τα σχόλιά μας μέχρι στιγμής, ειδικά για τους σημαντικούς τομείς, είναι κατά μεγάλο βαθμό στο ίδιο μήκος κύματος. Οπότε συμφωνούμε για τα σημαντικά, και ναι, αυτό είναι καλό."

Συνεργάστηκε ο Alan Cathcart, φωτογραφίες: Milagro/Gigi Soldano και Thomas Maccabelli

Θυμηθείτε το gallery με πλούσιο φωτογραφικό υλικό υψηλής ανάλυσης από την παρουσίαση του νέου Ducati V4R

WorldSBK 2025, 1ος γύρος, Phillip Island: Παντοδυναμία Bulega και Borgo Panigale

Οργισμένες δηλώσεις του Toprak πως το Πρωτάθλημα κατέληξε… κύπελο της Ducati
Bulegas
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

24/2/2025

Με pole position και τρεις νίκες έφυγε ο Nicolo Bulega της εργοστασιακής Ducati από το Phillip Island, κάνοντας το καλύτερο δυνατό ποδαρικό για τη σεζόν του 2025. Αντίθετα, ο Πρωταθλητής 2024 Toprak Razgatlioglu της BMW πήρε σχεδόν τους μισούς βαθμούς από τον Bulega, και πέρα από μια 2η θέση… πάτωσε στους άλλους δυο αγώνες, κάνοντας κατόπιν οργισμένες δηλώσεις για “κύπελο της Ducati”, δηλώνοντας μάλιστα έτοιμος να αποχωρήσει από το Πρωτάθλημα αν συνεχιστεί η παντοδυναμία Ducati και στο μέλλον.

Στα δοκιμαστικά ο Toprak πάλευε ενάντια σε ΠΕΝΤΕ Ducati, αυτά των Bulega, Iannone, Bautista, Petrucci και Redding, καταφέρνοντας στο τέλος να πάρει τη 2η θέση στη σχάρα εκκίνησης, όμως για να το κάνει αυτό έπρεπε να υιοθετήσει τακτικές Marc Marquez, και να πάρει από πίσω τον μεγάλο του αντίπαλο Bulega. Να σημειώσουμε εδώ πως στην απουσία του τραυματία Jonathan Rea της Yamaha που εγχειρίστηκε και θα χάσει και τον επόμενο γύρο, προστέθηκε στη διαδικασία της Superpole της Αυστραλίας και ο Iker Lecuona της Honda, που έπεσε στη στροφή Lukey Heights, και διαγνώστηκε με κάταγμα στο μετατάρσιο του αριστερού του ποδιού.

Με τα δοκιμαστικά και την Superpole να έχουν λάβει τέλος, τα πράγματα δεν έδειχναν ρόδινα για τον Τούρκο της BMW, και δυστυχώς οι τρεις αγώνες του 1ου γύρου θα αποδείκνυαν πως α) η Ducati είναι αλλού με το νέο Panigale V4R, β) η BMW δεν κατάφερε να παρουσιάσει μια μοτοσυκλέτα το ίδιο αξιόμαχη με πέρυσι, αφού της αφαιρέθηκε το πλαίσιο που είχε δημιουργηθεί με τη βοήθεια των παραχωρήσεων και γ) ο Toprak είναι αυτή τη στιγμή ο καλύτερος αναβάτης του Πρωταθλήματος, αφού καταφέρνει και τα βάζει με τα Ducati έστω και με περιορισμένη επιτυχία, όταν όλοι οι υπόλοιποι μη-Ducatisti αναβάτες δεν μπορούν να καταφέρουν κάτι καλύτερο από τερματισμούς σε 5η, 7η θέση και πιο πίσω.

1ος αγώνας

Bulega

Όταν ο πρώτος αναβάτης τερματίζει και ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής 2024 ακολουθεί με… 4,811 δευτερόλεπτα διαφορά, μπορούμε να μιλάμε για μια τεράστια νίκη Bulega, που έδειξε με το καλημέρα το ύψος που βάζει τον πήχη.

Πίσω από το ιταλικό δίδυμο, ο Toprak είχε μάχες με τους  Bautista, Iannnone και Redding, στους γύρους πριν από το υποχρεωτικό pit-stop, με τον El Turco να καταφέρνει να επικρατήσει.

Τρίτος τερμάτισε ο Bautista, 5,108 δευτερόλεπτα πίσω από τον ομόσταυλό του, τέταρτος ο Petrucci, και η πρώτη πεντάδα έκλεισε με τον Scott Redding.

Toprak

Πέρα από τον 2οToprak, πρώτος αναβάτης με μοτοσυκλέτα διαφορετική από Ducati ήταν ο Locatelli της Yamaha στην 7η θέση, 8,892 δευτερόλεπτα πίσω από τον Bulega.

Όγδοος βρέθηκε ο Alex Lowes της bimota by Kawasaki, ενώ ο Vierge της Honda ήταν 11ος… 15,661 δευτερόλεπτα πίσω από τον Bulega!

Πτώση και εγκατάλειψη είχαν ο rookie Yari Montella της Barni Spark Racing Team, και ο Michael van der Mark της BMW, ενώ ο Gardner εγκατέλειψε από μηχανικό πρόβλημα.

Ακολουθεί η πρώτη εξάδα:

  1. Nicolo Bulega (Aruba.it Racing - Ducati)

  2. Toprak Razgatlioglu (ROKiT BMW Motorrad WorldSBK Team) +4.811s

  3. Álvaro Bautista (Aruba.it Racing – Ducati) +5.108s

  4. Danilo Petrucci (Barni Spark Racing Team) +6.813s

  5. Scott Redding (MGM BONOVO Racing) +6.986s

  6. Andrea Iannone (Team Pata Go Eleven) +7.548s

Superpole αγώνας

Toprak

Στον 1ο γύρο το αγώνα Superpole, οι Razgatlioglu και Bautista δεν κατάφεραν να φρενάρουν στη στροφή 4, για να… εκτοξευθούν και οι δυο στην αμμοπαγίδα, καταφέρνοντας μεν να μην πέσουν, έχασαν όμως κάθε ευκαιρία για να πρωταγωνιστήσουν, παλεύοντας να κερδίσουν θέσεις κατόπιν, κάτι πολύ δύσκολο ιδιαίτερα λόγω και των περιορισμένων 10 γύρων του Superpole αγώνα έναντι των 22 που έχουν οι άλλοι δυο αγώνες. Τελικά ο Toprak τερμάτισε 13ος και ο Bautista τελευταίος -19ος.

Μπροστά, ο Andrea Iannone έδωσε τη μάχη του με τον Bulega, όμως το #11 επικράτησε για μια ακόμη φορά, με τον εργοστασιακό αναβάτη της Ducati να επικρατεί του πιλότου της Team Pata Go Eleven, με 2,324 δευτερόλεπτα διαφορά.

Τρίτος τερμάτισε ο Petrucci και τέταρτος ο Redding, και 5ος ο Sam Lowes, με τους πρώτους πέντε αναβάτες να οδηγούν Ducati! Έκτος ήταν ο Locatelli της Yamaha, σχεδόν 7 δευτερόλεπτα πίσω από τον Bulega, καλύτερος αναβάτης bimota ήταν ο Alex Lowes στην 7η θέση, ενώ εξαιρετική ήταν η 8η θέση του rookie Montella. Εντέκατος και πάλι ήταν ο Xavi Vierge, ο καλύτερα τοποθετημένος αναβάτης με Honda.

Εγκατάλειψη σημείωσαν οι Gerloff και Nagashima (ο Ιάπωνας αντικαθιστούσε τον τραυματία Lecuona).

Bulega

 

Ακολουθεί η πρώτη εξάδα:

  1. Nicolo Bulega (Aruba.it Racing - Ducati)
  2. Andrea Iannone (Team Pata Go Eleven) +2.324s
  3. Danilo Petrucci (Barni Spark Racing Team) +4.923s
  4. Scott Redding (MGM BONOVO Racing) +5.312s
  5. Sam Lowes (ELF Marc VDS Racing Team) +5.452s
  6. Andrea Locatelli (Pata Maxus Yamaha) +6.891s

2ος αγώνας

Bulega

Φτάσαμε και στον τρίτο αγώνα του πρώτου γύρου, τον δεύτερο με κανονική διάρκεια, όπου ο Bulega σφράγισε την… αυτοκρατορική του εμφάνιση στην Αυστραλία (1ος σε όλα τα δοκιμαστικά, pole position, πρώτος στο warm-up της Κυριακής, και χατ-τρικ στους αγώνες), παίρνοντας μία ακόμη νίκη, με 2,6 δευτερόλεπτα διαφορά από τον δεύτερο. Αντίθετα ο Razgatlioglu δυσκολεύτηκε πολύ από την αρχή κιόλας του αγώνα, ενώ πήρε και ποινή για επιθετική οδήγηση, μετά από μια προσπέραση που έκανε στον Petrucci.

Αξίζει να σημειωθεί πως αυτό ήταν το πρώτο χατ-τρικ του Bulega, με τις επιδόσεις του Ιταλού από τα pre-season δοκιμαστικά να μύριζαν “μεγάλο φαβορί”, ενώ στον 1ο γύρο αυτές οι πρώτες ενδείξεις επιβεβαιώθηκαν και με το παραπάνω.

Bautista

Ο Bautista είχε πολύ καλή απόδοση εδώ, αφού εκκίνησε 11ος, και όμως κατάφερε να τερματίσει 2ος, με τον ιδιαίτερα σταθερό Iannone 3ο, ενώ Ducati ήταν οι πρώτες… ΕΞΙ μοτοσυκλέτες στον τερματισμό!

Ο Razgatlioglu δεν κατάφερε ποτέ να βρει ρυθμό, ενώ έδειχνε κάτι να τον ενοχλεί με την M 1000 RR του. Μπήκε δυο φορές στα pits, για να εγκαταλείψει εκνευρισμένος τον αγώνα στη δεύτερη. Ο Πρωταθλητής του 2024 έκανε κατόπιν οργισμένες δηλώσεις για “κύπελο Ducati” λέγοντας πως αν η κατάσταση (της παντοδυναμίας του ιταλικού εργοστασίου) συνεχιστεί στο μέλλον, αυτός θα αποχωρήσει από το Πρωτάθλημα! Παρόλα αυτά έδωσε τα εύσημα στον Bulega -και μόνο-, αναφέροντας πως ήταν δυνατός πέρυσι, και συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο, όμως αυτή τη φορά “όλα τα Ducati βρίσκονται μπροστά”. Ίσως δεν έχει άδικο ο Τούρκος, και αν το Πρωτάθλημα συνεχιστεί στο ίδιο μοτίβο, θα μπορούσε να τελειώσει με 5 ή 6 Ducati στις πρώτες θέσεις!

Εγκαταλείψεις στον 2ο αγώνα είχαν από πτώση τόσο ο Tarran Machenzie, όσο και ο Gardner.

Bulega

 

Ακολουθεί η πρώτη εξάδα:

  1. Nicolo Bulega (Aruba.it Racing - Ducati)

  2. Álvaro Bautista (Aruba.it Racing – Ducati) +2.603s
  3. Andrea Iannone (Team Pata Go Eleven) +3.980s
  4. Scott Redding (MGM BONOVO Racing) +8.043s
  5. Danilo Petrucci (Barni Spark Racing Team) +10.009s
  6. Sam Lowes (ELF Marc VDS Racing Team) +10.097s

Bulega

Τέλος παραθέτουμε την πρώτη δεκάδα στη βαθμολογία του Πρωταθλήματος:

  1. Nicolo Bulega (Aruba.it Racing - Ducati) 62 points

  2. Álvaro Bautista (Aruba.it Racing - Ducati) 36

  3. Andrea Iannone (Team Pata Go Eleven) 35

  4. Danilo Petrucci (Barni Spark Racing Team) 31

  5. Scott Redding (MGM BONOVO Racing) 30

  6. Andrea Locatelli (Pata Maxus Yamaha) 22

  7. Sam Lowes (Elf Marc VDS Racing Team) 21

  8. Toprak Razgatlioglu (Rokit BMW Motorrad WorldSBK Team) 20

  9. Alex Lowes (bimota by Kawasaki Racing Team) 19

  10. Axel Bassani (bimota by Kawasaki Racing Team) 14

Ετικέτες