Δοκιμή HJC RPHA-11 Spicho

Συμβιώνοντας με το κορυφαίο κράνος της HJC
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

16/1/2017

Το RPHA-11 είναι η νέα ναυαρχίδα της κορεάτικης εταιρείας στα full face-racing κράνη και ο διάδοχος του πολύ επιτυχημένου RPHA-10, για το οποίο έχετε διαβάσει εδώ την κριτική μας μετά από πέντε χρόνια συνεχόμενης χρήσης.

Η αιχμή του δόρατος της HJC είναι ουσιαστικά η εξέλιξη του RPHA-10, με πολλά στοιχεία να παραμένουν αναλλοίωτα, αλλά ταυτόχρονα και με πολλές βελτιώσεις σε καίρια σημεία που αναβαθμίζουν σημαντικά το κράνος σε πολλούς τομείς.

Η σύνθεση του κελύφους εξακολουθεί να αποτελείται από τον συνδυασμό υλικών που το εργοστάσιο ονομάζει Advanced P.I.M. Plus (Premium Integrated Matrix Plus), με η συνταγή να περιλαμβάνει ανθρακονήματα, fiberglass και αραμίδιο εξασφαλίζοντας έτσι αντοχή και μικρό βάρος που είναι και το ζητούμενο. Ο σχεδιασμός του μπροστινού μέρους έχει αλλάξει ελαφρώς, προσφέροντας πλέον ένα ευρύτερο οπτικό πεδίο –κυρίως στο πάνω μέρος- το οποίο γίνεται άμεσα αντιληπτό από όσους έχουν εμπειρία από τον προκάτοχό του. Αντίστοιχα βελτιωμένη είναι και η σχεδίαση των αεραγωγών που αποτελούν το σύστημα ACS της HJC, με την ρύθμιση να γίνεται από τις δύο ροδέλες στο πάνω μέρος, ενώ υπάρχει και κεντρικός αεραγωγός που ανοίγει και κλείνει πιο εύκολα σε σχέση με το RPHA-10.


Η εσωτερική επένδυση είναι κατασκευασμένη από MultiCool, αντιβακτηριδιακή, με καλύτερη αποβολή της υγρασίας και πιο γρήγορο στέγνωμα σε σχέση με το RPHA-10, ενώ το πάνω μέρος και τα "μάγουλα" είναι αφαιρούμενα και μπορούν να πλυθούν, καθώς υπάρχει δυνατότητα και για αντικατάστασή τους, έτσι ώστε να ταιριάξει το κράνος σε μια μεγάλη γκάμα χαρακτηριστικών προσώπου και μεγέθους.

Στην εσωτερική επένδυση του RPHA-11 μάλιστα, έχει γίνει και καλύτερη μελέτη για να χωράνε τα μπράτσα των γυαλιών του αναβάτη στα πλαϊνά τμήματα, όπως υπάρχει και πρόβλεψη για την τοποθέτηση ακουστικών για συστήματα ενδοσυνεννόησης, ενώ το σύστημα Rapifire II Shield Replacement System είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό για την άμεση και ασφαλή αφαίρεση του εσωτερικού τμήματος χωρίς εργαλεία σε περίπτωση ατυχήματος, έτσι ώστε να γίνει η αφαίρεση του κράνους από το κεφάλι του αναβάτη χωρίς κίνδυνο.

O αεροδυναμικός σχεδιασμός ανεβάζει τα ήδη υψηλά στάνταρ του RPHA-10 σε ακόμη υψηλότερο επίπεδο

Εδώ και μερικούς μήνες, για να μας κρατήσει… update η ελληνική αντιπροσωπεία της HJC, μας παραχώρησε ένα RPHA-11 Spicho MC-2. Από τότε, το συγκεκριμένο κράνος βαδίζει στα χνάρια του προκατόχου του, πράγμα που σημαίνει ότι πέρα από τις φωτογραφίσεις στις οποίες έχει φορεθεί χρησιμοποιείται καθημερινά από τον υπογράφοντα, γεγονός που μας έχει επιτρέψει να σχηματίσουμε μια ολοκληρωμένη άποψη γι' αυτό χάρη στην… back to back χρήση.

Το πρώτο πράγμα που καταγράφεται στις διαφορές , δεν αφορά τόσο την εφαρμογή –η οποία κινείται πάνω κάτω στα ίδια επίπεδα με το RPHA-10, με μικρές διαφοροποιήσεις προς το καλύτερο κυρίως στο πάνω μέρος και τα μάγουλα- αλλά στον διαφορετικό σχεδιασμό του επιρρίνιου και του υποσιάγωνου. Στο RPHA-10 το επιρρίνιο ήταν κουμπωτό, χωρίς σωστή εφαρμογή και ιδιαίτερο μεγάλο σε επιφάνεια. Στο δε υποσιάγωνο, οι προεκτάσεις που σφήνωναν στο κράνος ήταν ευπαθείς, με αποτέλεσμα να σπάνε πολύ εύκολα. Και τα δύο αυτά θέματα, λύθηκαν αποτελεσματικά στο RPHA-11, με το επιρρίνιο να έχει διαφορετική στήριξη, πολύ πιο σωστή, όπως και πιο λογικό μέγεθος. Το υποσιάγωνο έχει βελτιωθεί κι αυτό και είναι πλέον πιο εύκολη η τοποθέτηση-αφαίρεσή του.

Η σημαντική και ουσιαστική διαφοροποίηση αφορά τα κανάλια του εξαερισμού, καθώς στο RPHA-11 η κυκλοφορία του αέρα είναι πολύ πιο αποτελεσματική, κυρίως χάρη στον επανασχεδιασμό των αεραγωγών στο πίσω μέρος που βελτιώνουν το φαινόμενο venturi. Αυτό βέβαια έχει και σαν αποτέλεσμα να δημιουργείται λίγο παραπάνω θόρυβος, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρόκειται για ένα κράνος αγωνιστικών προδιαγραφών, που δεν προορίζεται για τουριστική χρήση. Παρόλα αυτά, το επίπεδο του θορύβου δεν φτάνει στα όρια του ανυπόφορου, αλλά σε περίπτωση που θέλετε να ταξιδέψετε μ' αυτό καλό θα είναι να το συνδυάσετε με ένα ζευγάρι ωτοασπίδες.\

Και αν το μειονέκτημά του στις υψηλές ταχύτητες είναι ο θόρυβος, το πλεονέκτημα αρκεί για να αντισταθμίσει το κόστος. Ο λόγος για τον αεροδυναμικό σχεδιασμό, που ανεβάζει τα ήδη υψηλά στάνταρ του RPHA-10 σε ακόμη υψηλότερο επίπεδο. Η μελέτη των αεροτομών και της συνολικής σχεδίασης αποδίδει ακόμη και σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει ζελατίνα και φαίρινγκ, ή εκεί όπου υπάρχουν αλλά ο λάθος σχεδιασμός δημιουργεί στροβιλισμούς και υποπίεση. Ακόμη και σε τέτοιες καταστάσεις το RPHA-11 πραγματικά συνεισφέρει τα μέγιστα για την μικρότερη δυνατή αντίσταση στο κεφάλι και κατ' επέκταση στον αυχένα. Πολύ σταθερό και σε συνδυασμό με το μικρό βάρος (1.365gr) είναι ιδιαίτερα ξεκούραστο κράνος σε όλες τις συνθήκες.
Βελτιωμένο και ελαφρώς πιο εργονομικό και ανθεκτικό είναι το κούμπωμα του Double D Ring σε σχέση με τον προκάτοχό, του ένα σημείο που όπως είχαμε επισημάνει στο RPHA-10 είχε παρουσιάσει σημαντική φθορά στο πέρασμα του χρόνου.

Το RPHA-11 έρχεται κι αυτό με δύο ζελατίνες (διάφανη και σκούρα φιμέ), οι οποίες είναι pinlock ready με το pinlock να συμπεριλαμβάνεται κι αυτό στην συσκευασία.

Τεχνολογίες που έκαναν τη ζωή μας χειρότερη!

Πέντε έξυπνες ιδέες με ηλίθια εφαρμογή
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

28/4/2017

Smart key

Κάποιος πίστευε ότι η διαδικασία να βάλεις το κλειδί στον κεντρικό διακόπτη και να το περιστρέψεις είναι μια επίπονη και απάνθρωπη διαδικασία. Οπότε ανακάλυψε το smart key ή αν θέλετε βρήκε ένα τρόπο να μην χρειάζεται να βάλεις το κλειδί στην κλειδαριά. Μέχρι εδώ όλα είναι θαυμάσια, όμως τα προβλήματα ξεκινούν όταν προσπαθείς να κάνεις την εφεύρεσή σου ασφαλή για… ηλίθιους!

Έτσι, από εκεί που με ένα συμβατικό κλειδί αρκούσε να το βάλεις στην κλειδαριά και να πατήσεις τη μίζα, τώρα με τα smart key πρέπει να πατάς δύο ή και τρία διαφορετικά κουμπιά πριν βάλεις τη μοτοσυκλέτα σου εμπρός, ενώ αν πρόκειται για scooter τότε θα πρέπει να αποστηθίσεις δέκα σελίδες οδηγιών! Κι αν το ξεκλείδωμα είναι μια περίπλοκη διαδικασία με τα smart key, το κλείδωμα είναι ακόμα πιο χρονοβόρο!   

 

Στιγμιαία κατανάλωση

Η ένδειξη της στιγμιαίας κατανάλωσης είναι ίσως η πιο άχρηστη πληροφορία των οργάνων προς τον αναβάτη, καθώς κανείς δεν πρόκειται να ρυθμίσει το άνοιγμα του γκαζιού την δεδομένη στιγμή επειδή του το υποδεικνύει η συγκεκριμένη ένδειξη. Υπάρχει εκεί για καθαρά "ακδημαϊκή" γνώση, μόνο και μόνο για να γνωρίζεις τι καίει η μοτοσυκλέτα την στιγμή που ανοίγεις τέρμα το γκάζι, για παράδειγμα.

Το κακό δεν είναι ότι υπάρχει, αφού μπορείςσυνήθως  εύκολα να βάλεις κάποια πιο χρήσιμη ένδειξη στη θέση της. Το πρόβλημα είναι ότι αρκετές φορές έχει αντικαταστήσει την ένδειξη της αυτονομίας που είναι η πλέον χρήσιμη.

 

 

Πάτημα συμπλέκτη για εκκίνηση κινητήρα

Πρώτη το έβαλε η Suzuki και μετά ακολούθησε η Triumph. Το σκεπτικό τους είναι να μην μπορείς να βάλεις εμπρός τον κινητήρα αν δεν έχεις και τα δύο χέρια στο τιμόνι και το ότι αποφρτίζονται κάπως οι δίσκοι του συμπλέκτη την στιγμή που γυρίζει ο κινητήρας για να πάρει μπροστά. Το θέμα της ασφάλειας για να μην βάλεις μπροστά έχοντας κουμπωμένη σχέση στο κιβώτιο δεν υφίσταται (αν και έτσι ξεκίνησε αρχικά) γιατί πλέον οι μοτοσυκλέτες έχουν αισθητήρες στο κιβώτιο που δεν επιτρέπουν να γυρίσει η μίζα με ταχύτητα.

Στην πράξη δεν προσφέρει τίποτα σε θέμα ασφάλειας, παρά μόνο προσθέτει περισσότερη πολυπλοκότητα στην διαδικασία εκκίνησης του κινητήρα και άλλο ένα περιττό εξάρτημα που έχει πιθανότητα να χαλάσει στο μέλλον.   

 

 

 

 

Ηχοσύστημα

Άλλη μια εφεύρεση με στόχο τους Αμερικάνους είναι τα ηχοσυστήματα στις μοτοσυκλέτες. Κανένα από αυτά δεν δουλεύει σωστά με ταχύτητες άνω των 60km/h.

Όσο καλή ποιότητα ήχου και αν προσφέρουν, αυτό ακυρώνεται από τον θόρυβο του αέρα και την έλλειψη μόνωσης που δεν μπορεί να υπάρχει σε μοτοσυκλέτα, και το μόνο που κάνουν είναι να σπάνε τα νεύρα των γειτόνων. Επίσης όποιος νομίζει ότι η μουσική που ακούγεται από τη μοτοσυκλέτα του θα τον βοηθήσει να βρει γκόμενα, μάλλον δεν ξέρει από γυναίκες.

 

 

Καθρέπτες στις άκρες του τιμονιού

Ως ιδέα έρχεται από το μακρινό παρελθόν και εκεί έπρεπε να μείνει. Δυστυχώς όμως επανέρχεται συχνά τα τελευταία χρόνια ως “ψαγμένη” σχεδιαστική ιδέα.

Φυσικά είναι άκρως αντιεργονομικοί γιατί αναγκάζεσαι να γυρίσεις το βλέμμα σου για να κοιτάξεις, ενώ συνήθως βρίσκουν εύκολα στους καθρέφτες των αυτοκινήτων, ενώ προσθέτουν και περιττό βάρος στις άκρες του τιμονιού

 

 

Φλας στις χούφτες και τους καθρέπτες

Τα φλας στους καθρέπτες τα έφερε στη ζωή μας ο Tamburini με το Ducati Paso και η BMW με το Κ 100 RS το 1985. Ήταν η εποχή που όλος ο κόσμος έδειχνε ενδιαφέρον για την αεροδυναμική αντίσταση και στα αυτοκίνητα οι εταιρείες διαφήμιζαν στην τηλεόραση τον αεροδυναμικό συντελεστή CX των μοντέλων τους.

Πρακτικά η ενσωμάτωση των φλας στους καθρέπτες, όπως και η ενσωμάτωσή τους στις χούφτες, το μόνο που έχει κάνει στους ιδιοκτήτες τέτοιων μοτοσυκλετών είναι να βάζουν τα κλάματα όταν ακούν την τιμή των ανταλλακτικών σε περίπτωση που σπάσουν.  

 

Ετικέτες