Trans – Asian 2017

Κεφάλαιο… Ινδία!

13/7/2017

Amritsar, Agra, Kanpur, Κolkata. Με συγκρατημένη αισιοδοξία και έντονο σκεπτικισμό, ο δείκτης του χεριού μου ταξίδευε εκείνο το πρωινό στα τέσσερα αυτά αστικά κέντρα της Βόρειας Ινδίας, που βρίσκονταν σ’ ένα μικρό μόλις κομμάτι του χάρτη της ινδικής υποηπείρου. Οι τέσσερεις ινδικές πόλεις συνδέονταν μεταξύ τους με μια κόκκινη γραμμή, η οποία αντιστοιχούσε στην οδική αποστολή που είχα να επιτελέσω στους δρόμους της Ινδίας, προκειμένου να προσεγγίσουμε το Μπαγκλαντές, την επόμενη –και πέμπτη κατά σειρά– χώρα του "Trans – Asian 2017".

Και μόλις τελείωσαν οι συνοριακές διαδικασίες, ξεκίνησε αμέσως η μάχη της ασφάλτου… Για τις επόμενες μέρες, το ταξίδι στο κολαστήριο των ινδικών δρόμων αποδείχθηκε μια ανεπανάληπτη εμπειρία τρόμου, μια οδική περιπέτεια ζωής και θανάτου! Έχω ταξιδέψει σε δεκάδες χώρες του κόσμου, αλλά σαν την Ινδία, πουθενά…

Ο Χρυσός ναός των Σιχ Hari Mandir Sahib στην πόλη Amrritsar και το διάσημο μαυσωλείο της αγάπης Taz Mahal στην πόλη Agra, αποτέλεσαν τα δυο μνημειακά αξιοθέατα που επισκέφθηκα στην διάρκεια της παρουσία μου στην αιώνια Ινδία, μια χώρα που χαρακτηρίζεται από πλούσια πολιτιστική κληρονομιά, αρχαιότατες ιστορικές καταβολές και αξιολογότατη θρησκευτική παράδοση.

Στα σύνορα του Μπαγκαλντές "έφαγα πόρτα". Αρνήθηκαν την είσοδο της μοτοσυκλέτας στην χώρα λόγω πολλών κυβικών!! Σύμφωνα μ’ έναν πρόσφατο νόμο, απαγορεύεται η είσοδος στην χώρα σε μοτοσυκλέτες μεγάλου κυβισμού. Στην δική μου περίπτωση, θα έπρεπε να μείνω στα σύνορα 3-4 μέρες για να μου ετοιμάσουν κάποια ειδικά έγγραφα, μια διαδικασία όμως με αναμφίβολη αποτελεσματικότητα.

Τι έκανα τελικά προκειμένου να προσεγγίσω την Μιανμάρ, την επόμενη χώρα του "Trans – Asian 2017"; Δίχως δεύτερη σκέψη, αποφάσισα να παρακάμψω οδικά το Μπαγκλαντές, οδηγώντας στην Βορειοανατολική Ινδία (στην περιοχή της Δυτικής Βεγγάλης). Μετά από τέσσερεις μέρες εξοντωτικής οδήγησης σε άθλιους δρόμους και κάτω από συνεχή βροχή (εποχή μουσώνων), κατάφερα να φτάσω την 31^η μέρα του ταξιδιού στην συνοριακή κωμόπολη Moreh και να ολοκληρώσω το ινδικό κομμάτι (3.000 χλμ.) του "Trans – Asian 2017" . Πέμπτος προορισμός, η Μιανμάρ…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ετικέτες

Honda CRF1000L

Honda

https://bit.ly/MOTO_660

Ταξιδιωτικά άρθρα

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Θ’ - Βόρειο Αφγανιστάν

Απόδραση από το μεταπολεμικό Αφγανιστάν

Από τον

Γιάννη Τσινάβο

1/8/2024

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης συνεχίζει το ταξίδι του στο Βόρειο Αφγανιστάν με την QJMOTOR SRT 800X να “μαζεύει” χιλιόμετρα τόσο εντός όσο και εκτός δρόμου.

"Το βόρειο τμήμα του Αφγανιστάν επιφύλασσε ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο και μια νέα πρόκληση για την QJMOTOR SRT 800X. Οι ατελείωτοι χωματόδρομοι και η σπασμένη άσφαλτος του νότου έδωσαν τη θέση τους στην άγρια ομορφιά των γυμνών από βλάστηση βουνών και στους σκληροτράχηλους δρόμους από σπασμένες πέτρες.

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Θ’ - Βόρειο Αφγανιστάν

Άνθρωπος και μηχανή καλούνται να ανακαλύψουν τα νέα όρια των αντοχών τους, καθώς τα χιλιόμετρα καλύπτονται με κόπο και η έξοδος από το βόρειο τμήμα του Αφγανιστάν με προορισμό το Τατζικιστάν μοιάζει περισσότερο με απόδραση.

Αποχαιρετώντας αξημέρωτα την Καμπούλ, ξεκίνησα την πορεία μου προς τα βόρεια της χώρας. Μόλις 410 χιλιόμετρα με χώριζαν από τα σύνορα του Τατζικιστάν, ενώ η αφγανική συνοριακή πόλη Kunduz είχε επιλεγεί σε περίπτωση που δεν κατάφερνα να φτάσω στα σύνορα αυθημερόν.

Καθοδόν, οι πληροφορίες που είχα συλλέξει σχετικά με τη διαδρομή του Βορείου Αφγανιστάν επαληθεύτηκαν πλήρως. Καταπληκτική ορεσίβια διαδρομή με γυμνά απόκρημνα τοπία που έκοβαν την ανάσα, δρόμος σε άθλια κατάσταση (για περίπου 60 χλμ. οδηγούσα κυριολεκτικά πάνω σε πέτρες), πετρόκτιστα χωριά κτισμένα σαν αετοφωλιές και ξεχασμένα στο χρόνο, άνθρωποι σκληροί αλλά καλοσυνάτοι και φιλόξενοι. Αναμφίβολα, το βόρειο κομμάτι του Αφγανιστάν ήταν τελείως διαφορετικό από τις άλλες περιοχές της χώρας που είχα επισκεφθεί.

Έφτασα στην Kunduz (350 χλμ. βόρεια της Καμπούλ) μετά από 10 ώρες παραμονής στη σέλα της ακούραστης QJMOTOR SRT 800X. Τα είχα δει όλα! Ευτυχώς, στο μπλόκο που με σταμάτησαν στην είσοδο της πόλης, δυο Ταλιμπάν (προφανώς με λυπήθηκαν στην κατάσταση που ήμουν) προσφέρθηκαν να με οδηγήσουν σε ένα ασφαλές ξενοδοχείο… τι ανέλπιστο δώρο ήταν κι αυτό.

Έχοντας αποτινάξει όλη την κούραση από πάνω μου, το επόμενο πρωινό βρέθηκα μετά από 60 χιλιόμετρα στη συνοριακή μεθόριο Αφγανιστάν – Τατζικιστάν. Το QJMOTOR TRANS ASIA 2024 αποχαιρετούσε το Αφγανιστάν και έβαζε ρόδα στο Τατζικιστάν.”