QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Ι’ - Τατζικιστάν

Μια ορεινή όαση στην Ανατολή
motomag QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Ι’ - Τατζικιστάν
Από τον

Γιάννη Τσινάβο

14/8/2024

Η αντίθεση στα μάτια του ταξιδευτή είναι τεράστια, όταν φεύγει από το “άγριο” και “αφιλόξενο” τοπίο του Βόρειου Αφγανιστάν και πατάει τις ρόδες του στο “νοικοκυρεμένο” αλπικό τοπίο του Τατζικιστάν. Μια σύντομη διανυκτέρευση της QJMOTOR SRT 800X στην πρωτεύουσα Dushanbe, μετά από 8.000 σκληρά χιλιόμετρα, έμοιαζε με όαση πριν πάρει ξανά τους δρόμους για τις στέπες της κεντρικής Ασίας.

“Η οδική αποστολή του QJMOTOR TRANS ASIA στο Τατζικιστάν θα ήταν αρκετά σύντομη – μόλις 564 χλμ. είχε να διασχίσει η QJMOTOR SRT 800X μέσα στην κεντροασιατική χώρα. Και παρόλο που το Τατζικιστάν συνιστά έναν προορισμό απόλυτα συνυφασμένο με τα όρη Pamir και τον περίφημο οδικό άξονα Pamir Road, εντούτοις δεν προβλεπόταν η παρουσία μου εκεί, αφού μόλις το 2019 τον είχα διατρέξει απ’ άκρη σε άκρη.

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Ι’ - Τατζικιστάν

Η πρωτεύουσα Dushanbe με το καλαίσθητα διαμορφωμένο κέντρο της προσφέρθηκε να με φιλοξενήσει για τη μοναδική διανυκτέρευσή μου στο Τατζικιστάν. Ένα καθαρό και νοικοκυρεμένο hostel στην καρδιά της πόλης αποτέλεσε το ορμητήριό μου στη γνωριμία με την Dushanbe, η οποία με εξέπληξε ευχάριστα.

Την επομένη, με κατεύθυνση τα σύνορα του Ουζμπεκιστάν, το κεντρικό Τατζικιστάν φρόντισε να με “κεράσει” με πανέμορφες ορεινές παραστάσεις, αφού για περισσότερα από 200 χλμ. (από την Dushanbe ως την πόλη Khujand) η διαδρομή κινήθηκε σε μεγάλο υψόμετρο, πάνω από τα 2.000 μέτρα. Εδώ το λόγο είχαν φιδίσια ορεινά περάσματα, γρανιτένιες βουνοκορφές, απόκρημνα φαράγγια, κελαριστά ποτάμια και μικρές περίκλειστες κοιλάδες.

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Ι’ - Τατζικιστάν

Κι όταν ο δρόμος απέκτησε ευθυτενή χαρακτηριστικά και ένα επίπεδο τοπίο άρχισε να πρωταγωνιστεί στο οπτικό μου πεδίο, αντίκρισα εντέλει τα σύνορα του Ουζμπεκιστάν. Η αειθαλής QJMOTOR SRT 800X είχε γράψει συνολικά στο κοντέρ 8.000 χλμ. κι εγώ έβαζα ρόδα στις απέραντες στέπες της κεντρικής Ασίας.”

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Ι’ - Τατζικιστάν

 

Ταξίδι "Volga Route": Στην αφετηρία του Βόλγα (B' Ανταπόκριση)

Grozny, Astrakhan, Volgograd
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

1/9/2022
Τα ρώσικα σύνορα απείχαν περίπου 160 χλμ. βόρεια της Τιφλίδας. Την μετάβασή μου στην χώρα του Βόλγα ανέλαβε  ο φημισμένος «Military Road», ένας ορεινός οδικός άξονας που ανηφορίζει στην επιβλητική οροσειρά του Καυκάσου, σε υψόμετρο 2.379 μ. (πέρασμα Jvari Pass). 
 
Το φυσικό σκηνικό της διαδρομής ήταν εκπληκτικό και δικαιολογημένα μονοπώλησε το ενδιαφέρον μου. Μέχρι που έφτασα στα ρωσο-γεωργιανά σύνορα και αντίκρισα πανικόβλητος μια ατελείωτη ουρά οχημάτων η οποία ξεπερνούσε τα 3 χλμ. - ο χρόνος αναμονής για την ολοκλήρωση των συνοριακών διαδικασιών έφτανε τις 7 ώρες. Ευτυχώς όμως, εξαιτίας ενός τρακαρίσματος που έγινε η αιτία να ακινητοποιηθούν όλοι, κατάφερα να ξεγλιστρίσω και να προσπεράσω την ουρά των οχημάτων για να φτάσω μόνος μου στα ρώσικα τελωνεία. Χρόνος ολοκλήρωσης των συνοριακών διαδικασιών; Μόλις μια ώρα! Αν έχεις τύχη διάβαινε. 
Η πρωτεύουσα της Τσετσενίας Grozny (140 χλμ. βορειοανατολικά των συνόρων), προσφέρθηκε για την πρώτη διανυκτέρευσή μου επί ρώσικου εδάφους. Αν και μεγάλο τμήμα της Grozny είχε καταστραφεί από τις πολεμικές συγκρούσεις μεταξύ Ρώσων και Τσετσένων αυτονομιστών (1990-2000), τριγυρνώντας στους δρόμους της τσετσένικης πρωτεύουσας με την πράσινη BMW F 850 GS αντίκρισα μια σύγχρονη, νεότευκτη πόλη, στην οποία κυριαρχούσε το ισλαμικό στοιχείο.
Πρωταρχική μέριμνα μου στην Grozny ήταν η αγορά συναλλάγματος (ρούβλια) από την επίσημη κρατική τράπεζα, αφού οι πιστωτικές–χρεωστικές κάρτες μου ήταν εκτός λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεις των Δυτικών χωρών στη Ρωσία.
 
Κι από την λαμπερή Grozny, πορεία κατόπιν προς την πόλη Astrakhan (480 χλμ.), διασχίζοντας ένα επίπεδο τοπίο ερήμου. Κτισμένη στο Δέλτα του Βόλγα, στο γεωγραφικό σημείο όπου ο μεγαλύτερος ποταμός της Ευρώπης χύνεται στην Κασπία Θάλασσα μετά από μια πορεία 3.650 χλμ., η Astrakhan σηματοδότησε και επίσημα την απαρχή του υδάτινου οδοιπορικού «VOLGA ROUTE».
Εδώ στην Astrakhan, ο Τιμούρ και η Νατάσα, ένα ζευγάρι ντοπιων μοτοσυκλετιστών, έγιναν οι οικοδεπότες και ξεναγοί μου στην πρώτη πόλη του Βόλγα. Ρώσικη μοτοσυκλετιστική αλληλεγγύη που μου έμεινε αξέχαστη!
Η πράσινη BMW F 850 GS, ακολουθώντας πιστά την κοίτη του Βόλγα (430 χλμ. βόρεια), με οδήγησε κατόπιν στην πόλη Volgograd (πρώην Στάλινγκραντ), στην οποία διαδραματίστηκαν τραγικά πολεμικά γεγονότα στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Με τον Στάλιν να υπενθυμίζει στους ελεύθερους πολιορκημένους της πόλης πως «ο Βόλγας έχει μόνο μια όχθη», οι ηρωικοί υπερασπιστές του Σταλινγκράντ απέτρεψαν, μετά από 142 μέρες πολιορκίας, την άλωση της πόλης από τους Γερμανούς. Και μπορεί το Σταλινγκράντ να παρέμεινε τελικά σε ρωσικά χέρια, το τίμημα ωστόσο υπήρξε μεγάλο, καθώς 1.000.000 ανθρώπινες ζωές θυσιάστηκαν για την υπεράσπιση της πόλης.
Έναν ελάχιστο φόρο τιμής σε όλους εκείνους που θυσιάστηκαν στην προάσπιση του Σταλινγκράντ αντιπροσωπεύει το τεραστίων διαστάσεων άγαλμα “The Motherland Calls” που δέσποζε στην κορυφή του λόφου Mamayev, όπως και ένα παρακείμενο κυκλικό μνημείο, όπου έκαιγε η άσβεστη φλόγα των ηρώων.
Επιπλέον, ιστορικά «αποτυπώματα» της ηρωικής εποποιίας αντίκρισα στο Πολεμικό Μουσείο της μάχης του Στάλινγκραντ και στην παρακείμενη μισογκρεμισμένη κατοικία του Λοχαγού Pavlova – το μοναδικό κτίσμα της πόλης που απέμεινε όρθιο. Εδώ στο Σταλινγκραντ, δίπλα στις όχθες του Βόλγα, βουβός και συγκλονισμένος βρέθηκα αντιμέτωπος με την Ιστορία και τα απομεινάρια της.