QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Η’ - Πακιστάν – Αφγανιστάν

Επιστροφή στη Καμπούλ για τον Κωνσταντίνο Μητσάκη
motomag QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Η’ - Πακιστάν – Αφγανιστάν
Από τον

Γιάννη Τσινάβο

30/7/2024

Αντιμέτωπος με τις υψηλές θερμοκρασίες και την υγρασία, ο Κωνσταντίνος Μητσάκης και η QJMOTOR SRT 800 X προσπαθούν να "αποδράσουν" από τη γραφειοκρατία του Πακιστάν, επιστρέφοντας στο μεταπολεμικό Αφγανιστάν και τα δεκάδες μπλόκα των Ταλιμπάν!

“Αποχαιρετώντας με ανάμεικτα συναισθήματα τη Lahore, ξεκίνησα την πορεία μου με κατεύθυνση (ξανά) το Αφγανιστάν. Τις επόμενες 4 μέρες, η διαδρομή του QJ TRANS ASIA πέρασε από τις πόλεις Islamabad, Peshawar και Kabul, διατρέχοντας συνολικά μια απόσταση 800 απαιτητικών χιλιομέτρων, κάτω ωστόσο από ανυπόφορες καιρικές συνθήκες (θερμοκρασίες 43-45°C & υγρασία 80-85%).

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Η’ - Πακιστάν – Αφγανιστάν

Στο Islamabad επισκέφθηκα την Ελληνική πρεσβεία και ευχαρίστησα θερμά τον Πρόξενο κ. Ευάγγελο Μπατιστάτο για την πολύτιμη και καθοριστική βοήθειά του στην περιπέτεια που είχα με το Carnet και την κατάσχεση της μοτοσυκλέτας από τους τελωνειακούς του Πακιστάν!

Διότι αυτά που άκουγα πριν μερικές ημέρες από τους Πακιστανούς τελωνιακούς του συνοριακού φυλακίου Wahga (σύνορα Πακιστάν - Ινδίας) μου φαίνονταν εξωπραγματικά! Το Carnet De Passages που μου είχαν εκδώσει, έχοντας φυσικά καταβάλει το ποσό των 3.000 ευρώ ως εγγύηση, ήταν πλαστό (μη έγκυρο) σύμφωνα με το e-mail που είχε σταλεί στο συνοριακό τελωνείο από τη FIA! Οι τελωνειακές αρχές κατάσχεσαν τη μοτοσυκλέτα κι εγώ κατέλυσα σ’ ένα κοντινό ξενοδοχείο, απ’ όπου ξεκίνησα έναν μαραθώνιο επικοινωνιών με Ελλάδα και με τις Ελληνικές διπλωματικές Αρχές στο Πακιστάν.

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Η’ - Πακιστάν – Αφγανιστάν

Ευτυχώς, χάρη στη πολύτιμη βοήθεια και διαμεσολάβηση του Έλληνα Πρόξενου στο Ισλαμαμπάντ Ευάγγελου Μπατιστάτου και του Επίτιμου Πρόξενου της Ελλάδας στη Λαχώρη Shahbaz Agha (τους οποίους και ευχαριστώ θερμά), κάμφθηκαν οι αρχικές αντιρρήσεις των τελωνιακών Αρχών και δέχτηκαν να αποδεσμεύσουν τη μοτοσυκλέτα μόνο στην περίπτωση προσκόμισης νέου, έγκυρου Carnet. Με την προϋπόθεση όμως να εξέλθω από το Πακιστάν από την ίδια συνοριακή είσοδο που είχα μπει (και όχι από την Ινδία), αφού σύμφωνα με τον τελωνιακό διευθυντή είχα εισέλθει στη χώρα “παράνομα”, με πλαστά ταξιδιωτικά έγγραφα της μοτοσυκλέτας.

Μια βδομάδα αργότερα παρέλαβα ένα καινούριο Carnet από την ADAC Γερμανίας. Κι αφού αποδεσμεύθηκε η μοτοσυκλέτα και μου επιστράφηκε, συνεχίζω πλέον τη διαδρομή του QJ TRANS ASIA προς τα αφγανικά σύνορα και κατόπιν για την περιοχή της Κεντρικής Ασίας. Η στάση μου στη συνοριακή πόλη Peshawar (167 χλμ. δυτικότερα), σχετιζόταν με τη μετάβασή μου στο τοπικό Αφγανικό Προξενείο για την έκδοση της απαραίτητης βίζας εισόδου για το Αφγανιστάν.

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Η’ - Πακιστάν – Αφγανιστάν

Από την πόλη Peshawar ως τη συνοριακή είσοδο Torkham (Πακιστάν-Αφγανιστάν) έφτασα με στρατιωτική συνοδεία, ενώ ξαναπέρασα άλλες 4 εφιαλτικές ώρες ταλαιπωρίας μέχρι να ξεμπερδέψω ολοκληρωτικά με τις γραφειοκρατικές διαδικασίες. Ευτυχώς, οι Πακιστανοί τελωνειακοί είχαν ειδοποιηθεί και ενημερωθεί για το θέμα του πλαστού carnet και δεν μου δημιούργησαν κανένα πρόβλημα – αντιθέτως, με εξυπηρέτησαν άψογα.

Στη διαδρομή Jalalabad-Kabul, τις εντυπώσεις έκλεψε αναμφισβήτητα το ορεινό πέρασμα που ένωνε τις δυο πόλεις, ενώ καταλυτική ήταν η παρουσία του ποταμού Kabul στο υπέροχο σκηνικό της τοπικής ορεσίβιας φύσης. Και εντέλει, άφιξη στην πρωτεύουσα Kabul, περνώντας “αλώβητος” από τα πάμπολλα μπλόκα των Ταλιμπάν”.

Ταξίδι "Volga Route": Αθήνα-Τιφλίδα (Α' Ανταπόκριση)

Μετάβαση στην Τουρκία, και από κει στη Γεωργία
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

29/8/2022
Μπορεί άραγε ένας ποταμός να αποτελέσει την αφορμή για την πραγματοποίηση ενός δίτροχου εναλλακτικού ταξιδιού; Κατηγορηματικά ναι!
 
Η αρχή έγινε το 2019, όταν –με συνεπιβάτη τον γιό μου Γιώργο– ταξίδεψα κατά μήκος του Δούναβη, του δεύτερου μεγαλύτερου σε μήκος ποταμού της Ευρώπης (2.872 χλμ.). Το γεγονός ότι ο Δούναβης είναι ο μοναδικός ποταμός στον κόσμο που διασχίζει τέσσερεις πρωτεύουσες κρατών (Βιέννη, Μπρατισλάβα, Βουδαπέστη και Βελιγράδι) αποτέλεσε το βασικό στοιχείο που ενέπνευσε το συγκεκριμένο ταξίδι. 
 
Τρία χρόνια μετά, σειρά είχε ο Βόλγας, ο μεγαλύτερος σε μήκος ποταμός της Ευρώπης (3.530 χλμ.), να μου χαρίσει την εμπειρία ενός ανατρεπτικού οδοιπορικού στη γεωγραφική καρδιά της Ρωσίας. Κρατώντας στιβαρά το τιμόνι μιας πράσινης BMW F 850 GS αποφάσισα να ακολουθήσω όλη την υδάτινη πορεία του Βόλγα, από τις εκβολές του (στην Κασπία Θάλασσα) ως τις πηγές του (περιοχή Valdai Hills της Δυτικής Ρωσίας), παραβλέποντας τους κινδύνους και τις επιπτώσεις του μαινόμενου ρωσο-ουκρανικού πολέμου.
   
Με αφετηρία τη ρωσική πόλη Astrakhan (στο Δέλτα του Βόλγα), επτά παραποτάμιες πόλεις (Αστραχάν, Βόλγογκραντ, Σαράτοφ, Σαμάρα, Καζάν, Νίζνι Νόβγκοροντ, Γιάροσλαβλ) θα φιλοξενούσαν την πορεία του παραποτάμιου οδοιπορικού “Volga Route” προς τις πηγές του Βόλγα. Και φυσικά, για να προσεγγίσω την πόλη–αφετηρία του μεγαλύτερου ευρωπαικού ποταμού, θα έπρεπε πρωτίστως να διασχίσω την Τουρκία και τη Γεωργία.
   
Με την αποβίβασή μου στην Τουρκία (μέσω των δύο ακτοπλοικών συνδέσεων Πειραιάς–Χίο & Χίος–Τσεσμέ), το “Volga Route”ξεκίνησε. Με την πυξίδα στραμμένη ανατολικά, η διήμερη οδική αποστολή της πράσινης BMW F 850 GS στην τουρκική επικράτεια περιελάμβανε ένα γρήγορο πέρασμα από τις πόλεις Cesme, Ankara, Samsun, Trabzon και Hope.
Με μόλις δυο αστικές διανυκτερεύσεις (Ankara, Samsun) και περίπου 1.600 χλμ. καταγεγραμμένα στο κοντέρ της μοτοσυκλέτας, αποχαιρέτησα την Τουρκία του Εύξεινου Πόντου και πέρασα κατόπιν τα παραθαλάσσια σύνορα της ελκυστικής Γεωργίας.  
 
Για δυο τροχαίες παραβάσεις που είχα πραγματοποιήσει στην Γεωργία το 2019, υποχρεώθηκα στα γεωργιανά σύνορα να πληρώσω 90 ευρώ -αλλιώς, σφραγίδα εισόδου στο διαβατήριό μου δεν έμπαινε! Αυτό κι αν ήταν καλωσόρισμα!
Στη διαδρομή Batumi-Tbilisi (406 χλμ.) ταλαιπωρήθηκα αρκετά, τόσο από τα πάμπολλά έργα κατασκευής του οδικού άξονα, όσο κι από την άκρως επικίνδυνη συμπεριφορά των Γεωργιανών οδηγών. Τελικά κατάφερα να αντικρίσω την πρωτεύουσα Τιφλίδα μετά από 7 ώρες εξοντωτικής οδήγησης.
Κτισμένη στη στενή κοιλάδα του ποταμού Mtkvari (Κύρος), κυριολεκτικά στο σταυροδρόμι της Ευρώπης με την Ασία, η Τιφλίδα (Tbilisi) είναι η πρωτεύουσα –και το μεγαλύτερο αστικό κέντρο– της Γεωργίας, μιας χώρας που πολιτισμικά ανήκει στον ευρωπαϊκό χώρο. Χάρη στην όμορφη ευρω-ασιατική αρχιτεκτονική της, τις παραδοσιακές ανατολίτικες αγορές της, τις πάμπολλες γεωργιανού ρυθμού εκκλησίες της, τις μοντέρνες γέφυρες και τα ατμοσφαιρικά cafe της, η κομψότατη Τιφλίδα δεν δυσκολεύτηκε διόλου να με γοητεύσει.
Μόλις 160 χλμ. χώριζαν την Τιφλίδα από τα ρώσικα σύνορα. Για να προσεγγίσω την χώρα του ποταμού Βόλγα, θα έπρεπε να οδηγήσω την πράσινη BMW F 850 GS στον φημισμένο οδικό άξονα «Military Road», ο οποίος σκαρφαλώνει πάνω στη τραχιά οροσειρά του καταπράσινου Καυκάσου. Πάμε λοιπόν Ρωσία…