QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Γ' Αφγανιστάν / Herat
Στη χώρα των Ταλιμπάν
Από τον
Κωνσταντίνο Μητσάκη
8/7/2024
Η QJMOTOR SRT 800X καταφέρνει να κατακτήσει τους δρόμους του πολύπαθου Αφγανιστάν, το οποίο μετά από χρόνια πολέμου επανήλθε πλήρως στα χέρια των Ταλιμπάν.
Η τελευταία φορά που έβαλα ρόδα στο Αφγανιστάν ήταν το 2019, όταν το 90% της χώρας είχε κυριευθεί από τους Ταλιμπάν. Μόνο η πρωτεύουσα Καμπούλ και λίγες περιοχές του βορρά ήταν ακόμα υπό τον έλεγχο της Συμμαχίας και των Αμερικανών…
Εν έτει 2024, όταν και περνούσα ξανά το συνοριακό κατώφλι της χώρας, οι Ταλιμπάν ήταν αυτοί που ασκούσαν πλέον την εξουσία στο Αφγανιστάν. Αρκετά πιο διαλλακτικοί και μετριοπαθείς -σε σχέση με το παρελθόν- είχαν 'ανοίξει' την χώρα τους στον έξω κόσμο και δέχονταν πλέον τολμητίες και ανήσυχους ταξιδευτές. Ανάμεσά τους ήμουν κι εγώ…
Έχοντας τα κατάλληλα γραφειοκρατικά εφόδια -για μένα και για την μοτοσυκλέτα- ξεκίνησα την εξερεύνηση του Αφγανιστάν, ακολουθώντας τη διαδρομή Herat-Kandahar-Kabul (1.350 χλμ.), με επόμενο προορισμό το Πακιστάν. Αρκετά τα μπλόκα ελέγχου των Ταλιμπάν καθοδόν, αναπάντεχα φιλική και καλοσυνάτη η αντιμετώπιση που είχα. Οι χειραψίες και το τσάι έπαιρναν και έδιναν για τον Έλληνα ταξιδευτή…
Στη πόλη Herat (η Αλεξάνδρεια η Αρειανή, η μία από τις Αλεξάνδρειες που έκτισε στη γη της αρχαίας Βακτριανής ο Μέγας Αλέξανδρος), επισκέφθηκα το ανακαινισμένο κάστρο της πόλης και το χώρο με τους 4 μιναρέδες, που συνιστούν τα μνημειακά αξιοθέατα της Herat...
Και μετά τη Herat, αφού ανεφοδίασα τη QJMOTOR SRT 800X με βενζίνη 92 οκτανίων, συνέχισα το QJMOTOR TRANS ASIA μέσα στο πολύπαθο Αφγανιστάν…
QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Η’ - Πακιστάν – Αφγανιστάν
Επιστροφή στη Καμπούλ για τον Κωνσταντίνο Μητσάκη
Από τον
Γιάννη Τσινάβο
30/7/2024
Αντιμέτωπος με τις υψηλές θερμοκρασίες και την υγρασία, ο Κωνσταντίνος Μητσάκης και η QJMOTOR SRT 800 X προσπαθούν να "αποδράσουν" από τη γραφειοκρατία του Πακιστάν, επιστρέφοντας στο μεταπολεμικό Αφγανιστάν και τα δεκάδες μπλόκα των Ταλιμπάν!
“Αποχαιρετώντας με ανάμεικτα συναισθήματα τη Lahore, ξεκίνησα την πορεία μου με κατεύθυνση (ξανά) το Αφγανιστάν. Τις επόμενες 4 μέρες, η διαδρομή του QJ TRANS ASIA πέρασε από τις πόλεις Islamabad, Peshawar και Kabul, διατρέχοντας συνολικά μια απόσταση 800 απαιτητικών χιλιομέτρων, κάτω ωστόσο από ανυπόφορες καιρικές συνθήκες (θερμοκρασίες 43-45°C & υγρασία 80-85%).
Στο Islamabad επισκέφθηκα την Ελληνική πρεσβεία και ευχαρίστησα θερμά τον Πρόξενο κ. Ευάγγελο Μπατιστάτο για την πολύτιμη και καθοριστική βοήθειά του στην περιπέτεια που είχα με το Carnet και την κατάσχεση της μοτοσυκλέτας από τους τελωνειακούς του Πακιστάν!
Διότι αυτά που άκουγα πριν μερικές ημέρες από τους Πακιστανούς τελωνιακούς του συνοριακού φυλακίου Wahga (σύνορα Πακιστάν - Ινδίας) μου φαίνονταν εξωπραγματικά! Το Carnet De Passages που μου είχαν εκδώσει, έχοντας φυσικά καταβάλει το ποσό των 3.000 ευρώ ως εγγύηση, ήταν πλαστό (μη έγκυρο) σύμφωνα με το e-mail που είχε σταλεί στο συνοριακό τελωνείο από τη FIA! Οι τελωνειακές αρχές κατάσχεσαν τη μοτοσυκλέτα κι εγώ κατέλυσα σ’ ένα κοντινό ξενοδοχείο, απ’ όπου ξεκίνησα έναν μαραθώνιο επικοινωνιών με Ελλάδα και με τις Ελληνικές διπλωματικές Αρχές στο Πακιστάν.
Ευτυχώς, χάρη στη πολύτιμη βοήθεια και διαμεσολάβηση του Έλληνα Πρόξενου στο Ισλαμαμπάντ Ευάγγελου Μπατιστάτου και του Επίτιμου Πρόξενου της Ελλάδας στη Λαχώρη Shahbaz Agha (τους οποίους και ευχαριστώ θερμά), κάμφθηκαν οι αρχικές αντιρρήσεις των τελωνιακών Αρχών και δέχτηκαν να αποδεσμεύσουν τη μοτοσυκλέτα μόνο στην περίπτωση προσκόμισης νέου, έγκυρου Carnet. Με την προϋπόθεση όμως να εξέλθω από το Πακιστάν από την ίδια συνοριακή είσοδο που είχα μπει (και όχι από την Ινδία), αφού σύμφωνα με τον τελωνιακό διευθυντή είχα εισέλθει στη χώρα “παράνομα”, με πλαστά ταξιδιωτικά έγγραφα της μοτοσυκλέτας.
Μια βδομάδα αργότερα παρέλαβα ένα καινούριο Carnet από την ADAC Γερμανίας. Κι αφού αποδεσμεύθηκε η μοτοσυκλέτα και μου επιστράφηκε, συνεχίζω πλέον τη διαδρομή του QJ TRANS ASIA προς τα αφγανικά σύνορα και κατόπιν για την περιοχή της Κεντρικής Ασίας. Η στάση μου στη συνοριακή πόλη Peshawar (167 χλμ. δυτικότερα), σχετιζόταν με τη μετάβασή μου στο τοπικό Αφγανικό Προξενείο για την έκδοση της απαραίτητης βίζας εισόδου για το Αφγανιστάν.
Από την πόλη Peshawar ως τη συνοριακή είσοδο Torkham (Πακιστάν-Αφγανιστάν) έφτασα με στρατιωτική συνοδεία, ενώ ξαναπέρασα άλλες 4 εφιαλτικές ώρες ταλαιπωρίας μέχρι να ξεμπερδέψω ολοκληρωτικά με τις γραφειοκρατικές διαδικασίες. Ευτυχώς, οι Πακιστανοί τελωνειακοί είχαν ειδοποιηθεί και ενημερωθεί για το θέμα του πλαστού carnet και δεν μου δημιούργησαν κανένα πρόβλημα – αντιθέτως, με εξυπηρέτησαν άψογα.
Στη διαδρομή Jalalabad-Kabul, τις εντυπώσεις έκλεψε αναμφισβήτητα το ορεινό πέρασμα που ένωνε τις δυο πόλεις, ενώ καταλυτική ήταν η παρουσία του ποταμού Kabul στο υπέροχο σκηνικό της τοπικής ορεσίβιας φύσης. Και εντέλει, άφιξη στην πρωτεύουσα Kabul, περνώντας “αλώβητος” από τα πάμπολλα μπλόκα των Ταλιμπάν”.