Κωνσταντίνος Μητσάκης, KOVE 800X PRO, Silk Road, B’ Ανταπόκριση - Ιράν (QOM – ESFAHAN)

Ακόμη 3.500 χιλιόμετρα διένυσε η KOVE 800 X Pro φτάνοντας ολοένα και πιο κοντά στον στόχο των 10.000 χιλιομέτρων
motomag Κωνσταντίνος Μητσάκης, KOVE 800X PRO, Silk Road, B’ Ανταπόκριση – Ιράν (QOM – ESFAHAN)
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

8/5/2024

Κάθε φορά που επισκέπτομαι το Ιράν, ο λογισμός μου ανατρέχει πίσω στο 1994, χρονιά που έβαλα -για πρώτη φορά- ρόδα στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν (πρώην Περσία). Εκείνο το ταξίδι ήταν μια αποκάλυψη που ποτέ δεν περίμενα και ποτέ δεν θα ξεχάσω! Αν και είχα έρθει εδώ -μαζί με τη γυναίκα μου Όλγα- για να πλησιάσω αυτά που δεν γνώριζα, η προοπτική ενός ταξιδιού στους δρόμους του άγνωστου Ιράν παραδόξως δεν με τρόμαζε.

Κάμποσα χρόνια μετά την πρώτη δίτροχη επίσκεψή μου στη γη του Δαρείου και του Ξέρξη, είχα πλέον συνειδητοποιήσει πως το Ιράν απευθύνεται αποκλειστικά στους ταξιδευτές που ξέρουν να εκτιμούν και να σέβονται τις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες και την ιστορική κληρονομιά ενός ένδοξου τόπου, ο οποίος ακροβατεί σήμερα ανάμεσα στο τσαντόρ και την πυρηνική ενέργεια!

Κωνσταντίνος Μητσάκης, KOVE 800X PRO, Silk Road, B’ Ανταπόκριση – Ιράν (QOM – ESFAHAN)

Εν έτει 2024, η κόκκινη γραμμή στον ιρανικό χάρτη του KOVE SILK ROAD ένωνε τις πόλεις Tabriz, Qom, Esfahan, Yazd και Shiraz, αποτελώντας μια συναρπαστική διαδρομή 3.500 χιλιομέτρων. Κι αφού ξεκουράστηκα -μετά τη συνοριακή υπέρβαση- στην πόλη Tabriz, η KOVE 800X PRO αναχώρησε για την πόλη Qom, την Μέκκα των Ιρανών σιϊτών.

Ωστόσο, για αυτούς που επισκέπτονται πρώτη φορά οδικώς το Ιράν, πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για τον πόλεμο του δρόμου, με αντιπάλους τους απρόβλεπτους και άκρως επιθετικούς Ιρανούς οδηγούς. Πάντα έχω στην άκρη του μυαλού μου αυτήν τη “νευρωτική” παράμετρο των ιρανικών δρόμων, ενώ στα θετικά είναι η πάμφθηνη βενζίνη (0,45 Euro/lt) και η μη καταβολή διοδίων για τις μοτοσυκλέτες.

Κωνσταντίνος Μητσάκης, KOVE 800X PRO, Silk Road, B’ Ανταπόκριση – Ιράν (QOM – ESFAHAN)

Καθοδόν για την Qom, το άγονο τοπίο της ερήμου δεν άργησε να με προϋπαντήσει, ενώ ένας καλός αυτοκινητόδρομος με οδήγησε ξεκούραστα και με ασφάλεια στον θρησκευτικό προορισμό μου. Στην Qom, που υποδέχεται 12.000.000 επισκέπτες-προσκυνητές ετησίως, μου δόθηκε η δυνατότητα -περιφερόμενος ανάμεσα στους χιλιάδες προσκυνητές που πλημμύριζαν τους ιερούς χώρους- να βιώσω έντονα συναισθήματα δέους και θρησκευτικής κατάνυξης. Οι εντυπωσιακοί ολόχρυσοι τρούλοι των τζαμιών, οι ψηλόλιγνοι τιρκουάζ μιναρέδες, η εικόνα των ασκούντων τα θρησκευτικά τους καθήκοντα πιστών, σε συνδυασμό με την όλη έκσταση και μυσταγωγία του χώρου, χαράχτηκαν για πάντα στον σκληρό δίσκο του μυαλού μου!

Κωνσταντίνος Μητσάκης, KOVE 800X PRO, Silk Road, B’ Ανταπόκριση – Ιράν (QOM – ESFAHAN)

Και από τη θρησκευτική παραζάλη της Qom, η μαύρη KOVE 800X PRO με οδήγησε στη μυθική Esfahan (365 χλμ. νότια), μια διάσημη πόλη-σταθμό του μεταξένιου δρόμου. Κατά γενική ομολογία, η Esfahan είναι η γοητευτικότερη πόλη του Ιράν και πάντα αποτελεί σημείο αναφοράς ενός οδοιπορικού στη χώρα του Κύρου.

Εδώ, στο γαλάζιo αγριολούλουδο της ιρανικής ερήμου, αντίκρισα εκστατικός μια πόλη που μοιάζει να ξεπηδά μέσα από το φανταστικό κόσμο ενός ανατολίτικου παραμυθιού. Στην Esfahan βρίσκονται συγκεντρωμένα μερικά από τα πιο αριστουργηματικά μνημεία του ισλαμικού κόσμου. Η ιστορία τους είναι μοναδική, όπως άλλωστε και το χρώμα τους: περσικό γαλάζιο, λευκό και τιρκουάζ, χρώματα αιώνιας Ανατολής...

Κωνσταντίνος Μητσάκης, KOVE 800X PRO, Silk Road, B’ Ανταπόκριση – Ιράν (QOM – ESFAHAN)

Ταξίδι "Volga Route": Από τη Μόσχα στο Nordkapp (Ε' Ανταπόκριση)

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

13/9/2022

Δυο μέρες έμεινα στη Μόσχα. Τι πρόλαβα να δω στο μητροπολιτικό κέντρο της Ρωσίας μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα; Καταρχήν έσπευσα στο Κρεμλίνο, που αποτελεί το επίκεντρο όχι μόνο της Μόσχας, αλλά ολόκληρης της Ρωσίας και αντιπροσωπεύει ένα από τα μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά συμπλέγματα στον κόσμο.

Χάρη σε μια ριζική αναγέννηση, η Μόσχα των Ρομανόφ, του Τολστόι και των μπαλέτων Μπολσόι έχει μεταμορφωθεί σε μια από τις πιο πολύμορφες και δυναμικές πρωτεύουσες του κόσμου. Αστραφτεροί ουρανοξύστες και κτίρια υψηλής αισθητικής αρχιτεκτονικής, ορθόδοξες εκκλησίες, εντυπωσιακά εμπορικά κέντρα, επώνυμοι οίκοι μόδας και κοσμοπολίτικα εστιατόρια συνυπήρχαν πλέον με τα κλασικά-διαχρονικά αξιοθέατα της ρωσικής πρωτεύουσας.

Στην Μόσχα έπρεπε να αποφασίσω με ποιο τρόπο θα δραπέτευα από την Ρωσία. Λόγω του πολέμου, οι Βαλτικές χώρες είχαν κλείσει τα σύνορα τους με την Ρωσία, η  λύση της Λευκορωσίας ήταν ανέφικτη, ενώ με κανένα τρόπο δεν ήθελα να γυρίσω πίσω στην Γεωργία. Η συνοριακή διαφυγή μου από την Ρωσία ήταν τελικά εφικτή μόνο μέσω Φιλανδίας ή Νορβηγίας.

Πάντοτε ήθελα να βάλω ρόδα στην Murmansk, την πόλη-λιμάνι της ρώσικης Αρκτικής, που βρίσκεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και συνορεύει με την Φιλανδία και τη Νορβηγία. Μήπως είχε έρθει τελικά το πλήρωμα του χρόνου να εκπληρώσω αυτό τον πολυπόθητο ταξιδιωτικό μου στόχο; Η απόφαση, παραδόξως,  πάρθηκε αμέσως: Moscow–Murmansk (1.890 χλμ.) και μετά απόδραση στη Νορβηγία! Και το κερασάκι στην τούρτα; Πορεία μετά για το κοντινό Nordkapp! Σκέτη τρέλα το τελικό δρομολόγιο: Moscow–Murmansk–Nordkapp (2.645 χλμ.)! Πάμε λοιπόν στον ρώσικο βορρά…

Δυο μέρες αφότου αποχαιρέτισα την Μόσχα, αντίκριζα τα πρώτα σπίτια της Murmansk – καθοδόν είχα «πατήσει» και την νοητή γραμμή του Αρκτικού κύκλου.   Η Murmansk, που ιδρύθηκε το 1915 (στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου) είναι σήμερα ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια της Ρώσικης Αρκτικής. Σε καμία πάντως περίπτωση η πόλη-λιμάνι της Βόρειας Ρωσίας δεν μπορεί να συγκριθεί σε αστική ομορφιά και αξιοθέατα με τις υπόλοιπες ρώσικες πόλεις που είχα επισκεφθεί όλες τις προηγούμενες μέρες. Απλά, ξενέρωσα…

Τα σύνορα της Νορβηγίας (Kirkenes) με περίμεναν περίπου 225 χλμ. δυτικά της Murmansk. Αφού σφράγισα το διαβατήριο και αποχαιρέτησα την Ρωσία, πέρασα Νορβηγία και ξεκίνησα την τρελή επέλασή μου προς το Βόρειο Ακρωτήριο, που με καρτερούσε μόλις 530 χλμ. μακριά από την συνοριακή γραμμή. Τόσο απείχα από το όνειρο, από την εμβληματική υδρόγειο σφαίρα του Nordkapp.

Αργά το ίδιο απόγευμα, σαφώς κατάκοπος αλλά τρελά ευτυχισμένος, αντίκρισα το εμβληματικό μνημείο του Nordkapp. Ήταν η τρίτη φορά μέσα στα τελευταία 4 χρόνια που έφτανα εδώ στην βόρεια εσχατιά της Ευρώπης και «προσκυνούσα» στο Nordkapp: το 2018 είχα έρθει με τον γιό μου Γιώργο (στη σέλα μιας HONDA AFRICA TWIN CRF 1000) και το 2021 μ’ ένα scooter SYM HD 300!

Με αφετηρία την υδρόγειο σφαίρα του Nordkapp, μοτοσυκλέτα και αναβάτης ξεκινήσαμε κατόπιν την μεγάλη επιστροφή στην Ελλάδα. Ο Αρκτικός κύκλος της Φιλανδίας στην πόλη Rovaniemi (750 χλμ. νότια του Nordkapp) ήταν σειρά του -μετά τον Αρκτικό κύκλο της Ρωσίας- να πατηθεί από τους τροχούς της πράσινης BMW F 850 GS. Και η μεγάλη κατηφόρα συνεχίζεται…