"2 Generations’ ride"

Μάθημα… καθ' οδόν!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

18/4/2018

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης συνεχίζει το ταξίδι-σταθμό στην πορεία του ως ταξιδευτής, καθώς είναι η πρώτη τέτοιου είδους εμπειρία που μοιράζεται με τον εντεκάχρονο γιο του! Όπως σας είχαμε υποσχεθεί, εδώ θα μπορείτε να διαβάζετε την πορεία του ταξιδιού και τις εμπειρίες που μοιράζονται πατέρας και γιος:
"Ως γονέας και εκπαιδευτικός, υποστηρίζω διακαώς πως πρέπει να περνάμε όσο γίνεται περισσότερη ώρα με τα παιδιά μας. Να τους προσφέρουμε απλόχερα τον πλούτο της ψυχής μας και όχι της τσέπης μας. Να τα παίρνουμε από το χέρι και να τους δείχνουμε τον πραγματικό κόσμο και όχι να τα αφήνουμε παγιδευμένα στην εικονική πραγματικότητα μιας οθόνης.
Αυτό ακριβώς ήθελα να «φωνάξω» εμπράκτως μέσα από το "2 Generations’ ride", ταξιδεύοντας με τον 11χρονο Γιώργο στην ίδια σέλα μιας μοτοσυκλέτας. Να μοιραστώ μαζί του μοναδικές εμπειρίες ζωής, που θα τις θυμάται για πάντα.


Το ταξίδι με τον μικρό Μητσάκη είχε σχεδιαστεί προσεκτικά αρκετούς μήνες πριν. Καθημερινές ώρες οδήγησης, στάσεις καθοδόν, εξοπλισμός, διατροφή… Η Ιταλία, η Γερμανία, η Αυστρία και η Γαλλία είχαν επιλεγεί ως πεδίο δράσης των δυο αναβατών και της λευκής Honda Africa Twin CRF 1000, ενώ οι πασχαλινές διακοπές του σχολείου ήταν το χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο θα ταξιδεύαμε. Μοναδικό ανησυχητικό στοιχείο ήταν το γεγονός ότι εκείνη την εποχή στην Ευρώπη δεν έχει έρθει ακόμα η άνοιξη.


Και πραγματικά, οδηγώντας από την Βενετία -όπου αποβιβαστήκαμε- με προορισμό το Τιρόλο (Venezia-Verona-Brenner-Innsbruck), ο υδράργυρος είχε "παγώσει" κοντά στο 0°C, ενώ τα χιόνια σε πολλά σημεία της διαδρομής μόλις είχαν "εγκαταλείψει" την ασφάλτινη λωρίδα. Η πρώτη διανυκτέρευσή μας έγινε στο χιονισμένο Seefield του Τιρόλο, εκεί όπου παίξαμε χιονοπόλεμο μέχρι τελικής πτώσης.
Επόμενος προορισμός μας τα παραμυθένια κάστρα Neuschwanstein και Hohenschwangau, στους πρόποδες των Βαυαρικών Άλπεων. Μάθημα Ιστορίας για τον Γιώργο, που μαγεύτηκε από το ανυπέρβλητο θέαμα των δυο μνημειακών αξιοθέατων της Νότιας Γερμανίας.
Κι από την Βαυαρία βρεθήκαμε κατόπιν στις όχθες του Δούναβη, στην Βιέννη. Εδώ η Όλγα ήρθε αεροπορικώς και όλοι μαζί ψάλλαμε το “Χριστός Ανέστη” στην ελληνική Ορθόδοξη εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Αντί όμως για πασχαλινό αρνί, φάγαμε τελικά σνίτσελ…


Αναζητώντας πιο ζεστές αναμνήσεις, αφήσαμε πίσω μας την Αυστρία και στρέψαμε την πυξίδα στο νότο. Η λευκή Honda Africa Twin CRF 1000 θα μας οδηγούσε και πάλι στις ακτές της Μεσογείου, με προορισμό τις κοσμοπολίτικες πόλεις του Μονακό, της Νίκαιας και των Καννών. Φτάνοντας όμως στην Γένοβα, ο Γιώργος έριξε την ιδέα να πάμε Αφρική και συγκεκριμένα στην Τυνησία. Η πρότασή του με βρήκε θετικό και έτσι, αντί για την Κυανή Ακτή, βρεθήκαμε να αποβιβαζόμαστε στις βορειοαφρικανικές ακτές. Σαχάρα, σου ερχόμαστε…
"

Κωνσταντίνος Μητσάκης

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Δ' Αφγανιστάν / Kandahar - Kabul

Απολαμβάνοντας την έρημο του Θανάτου
Αφγανιστάν
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

15/7/2024

Το όνομά της τρομάζει κάθε ταξιδευτή ακόμα και σήμερα. Η Έρημος του Θανάτου, με τις θερμοκρασίες περιβάλλοντος να πλησιάζουν τους 50°C, δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Ένα πραγματικά "ανθρωποφάγο" πέρασμα που οδηγεί στην πόλη Kandahar (Κανταχάρ), της οποίας η ιστορία ξεκινά από την αρχαιότητα, καθώς πρόκειται για μία από τις πόλεις που ίδρυσε ο Μέγας Αλέξανδρος με την ονομασία Αλεξάνδρεια Αραχωσίας.

Μετά την Herat (Χεράτ), η αφγανική διαδρομή του QJ TRANS ASIA θα προσέγγιζε την πρωτεύουσα Καμπούλ, με ενδιάμεση στάση στην πόλη Kandahar (Κανταχάρ). Με καταλυτική παρουσία το άγονο τοπίο και τις καυτές θερμοκρασίες της Eρήμου του Θανάτου, η QJ SRT 800X θα διέτρεχε τις νότιες και ανατολικές περιοχές της χώρας…

Αφγανιστάν

Ξεκίνησα αξημέρωτα (05:00) για να διατρέξω τη διαδρομή Herat – Kandahar (570 χλμ.), προκειμένου να γλιτώσω τη λαύρα. Μάταια όμως, αφού στις 11:00 ο υδράργυρος είχε ακουμπήσει τους 42 βαθμούς και στις 13:00 τους 49 βαθμούς. Ικανοποιητική η κατάσταση του ασφαλτόδρομου, τακτικά τα σημεία ανεφοδιασμού βενζίνης, λίγα τα μπλόκα των Ταλιμπάν. Μετά από 9 ώρες ταξιδιού, βαθιά ανακουφισμένος και λουσμένος στον ιδρώτα, αντίκρισα την πολύπαθη Kandahar…

Αφγανιστάν

Προπύργιο των Ταλιμπάν και από τις πιο βομβαρδισμένες πόλεις του Αφγανιστάν, η Kandahar (η αρχαία Αλεξάνδρεια Αραχωσίας, ιδρυθείσα από τον Μέγα Αλέξανδρο) με φιλοξένησε και με ξενάγησε στο πολύβουο παζάρι της. Αυθόρμητα χαμόγελα καλωσορίσματος, πάμπολλες οι ερωτήσεις για την παρουσία μου, δεκάδες οι selfies που έβγαλαν εδώ οι ντόπιοι μαζί μου. Έγινα το πρόσωπο της ημέρας…

Αφγανιστάν

Στην διαδρομή Kandahar – Kabul (490 χλμ) τα είδα όλα! Χρειάστηκα 11 ώρες για να ολοκληρώσω τη διαδρομή, αφού η κατάσταση του δρόμου ήταν άθλια. Ωστόσο, το μεγάλο βάσανο καθοδόν ήταν τα εκτεταμένα έργα κατασκευής του οδικού άξονα, με χωμάτινες παρακαμπτήριες "βουτηγμένες" στη σκόνη, τη λάσπη και την άμμο! Πλήρως εξουθενωμένος αλλά όρθιος, έφτασα τελικά στην Καμπούλ μέσα στα μαύρα σκοτάδια…