Ταξίδι Τουρκία – Ιράκ: Γ' ανταπόκριση

17/5/2021

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης μας στέλνει την τρίτη και τελευταία ανταπόκρισή του από το "Anatolia Trip 2021", οδεύοντας στον δρόμο του γυρισμού!

"Η επιστροφή στην Τουρκία του ολικού lockdown σηματοδότησε την επόμενη –και τελευταία– φάση του δίτροχου οδοιπορικού της Ανατολίας. Ο κατάλογος των προορισμών και των αξιοθέατων που είχα συντάξει ήταν μεγάλος και η λαχτάρα μου να τα γνωρίσω φυσικά τεράστια.

Καθοδόν για την πόλη Diyarbakir, η Yamaha Tracer 700 σταμάτησε για λίγο στις πόλεις Nusaybin και Mardin. Ο ιστορικός ναός του Αγίου Ιακώβου στην Nusaybin ήταν ένας από τους παλαιότερους χριστιανικούς ναούς της περιοχής (4^ου αιώνα), ενώ η πυκνοδομημένη Mardin, κτισμένη σ’ έναν βραχώδη λόφο, μ’ εντυπωσίασε για την αραβική αρχιτεκτονική των κτισμάτων της.

Η Diyarbakir θεωρείται η «ανεπίσημη πρωτεύουσα» των Κούρδων της Τουρκίας κι αυτός ήταν ο λόγος της έντονης στρατιωτικής και αστυνομικής παρουσίας σε όλη την πόλη. Αυτό πάντως δεν με εμπόδισε να επισκεφθώ τα κυριότερα αξιοθέατά της (το τζαμί Behram Pasa, τα βυζαντινά τείχη, την γέφυρα Ongozlu Kopru) και να περπατήσω δίπλα στις όχθες του ποταμού Τίγρη.

Περί τα 180 χιλιόμετρα δυτικά της Diyarbakir, στην κορυφή του όρους Nemrut Dag, με περίμενε ο υποβλητικός «Θρόνος των Θεών». Εκεί αντίκρισα ένα τεράστιο –όσο και μοναδικό σε αρχιτεκτονική– ταφικό μνημείο, που κτίστηκε πριν από περίπου 2.000 χρόνια από τον βασιλιά Αντίοχος Α΄ της Κομμαγενής.

Και φυσικά, από το ταξίδι της Ανατολίας δεν θα μπορούσε να λείπει η Καππαδοκία του ελληνισμού και της χριστιανοσύνης. Εξωπραγματικά τοπία, λαξευμένες εκκλησίες και παρεκκλήσια, πληθωρικοί σχηματισμοί βράχων και πανύψηλοι κωνικοί μονόλιθοι συγκλονίζουν τον επισκέπτη από την πρώτη κιόλας στιγμή που θα βρεθεί στην άγονη γη της Καππαδοκίας. Εδώ νόμισα πως βρέθηκα ξαφνικά σ’ έναν άλλο πλανήτη!

Κι από την βραχώδη Καππαδοκία, η Yamaha Tracer 700 χάραξε κατόπιν πορεία για την κοντινή Άγκυρα. Η διήμερη παραμονή μου στη τουρκική πρωτεύουσα οφειλόταν στη διενέργεια του απαραίτητου συνοριακού covid test PCR. Με το ποθητό αποτέλεσμα στα χέρια (αρνητικός) αναχώρησα εσπευσμένα για τα ελληνικά σύνορα, τα οποία και πέρασα χωρίς προβλήματα.

Με την άφιξή μου στην Αθήνα, το "Anatolia Trip 2021" έριξε αυλαία, έχοντας καταγεγραμμένα 7.400 χιλιόμετρα στο κοντέρ της μοτοσυκλέτας. Με τις «μπαταρίες» πλέον γεμάτες και την ψυχή να ξεχειλίζει από τις όμορφες εικόνες και εμπειρίες αυτού του συναρπαστικού οδοιπορικού, αναπόφευκτα θα ακολουθήσει η προσωπική “ανασυγκρότηση” μέχρι την επόμενη ταξιδιωτική πτήση…"

Yamaha Tracer 700

Μια πολυδιάστατη μοτοσυκλέτα

Ταξίδεψα στους δρόμους της Τουρκίας και του Ιράκ, καταγράφοντας συνολικά στο κοντέρ της περί τα 7.400 χλμ. Για 20 ημέρες, δεν είχα να ασχοληθώ με κάτι, αφού όλα δούλευαν άψογα και απροβλημάτιστα. Απλά οδηγούσα, ούτε λάδια δεν άλλαξα. Ο λόγος για την πρωταγωνίστρια του “Anatolia Trip 2021”, την πολυδιάστατη Tracer 700, το μεσαίο sport touring μοντέλο της Yamaha, που θεωρείται πλέον το απόλυτο “όπλο” της μεσαίας κατηγορίας.

Με σημείο αναφοράς τον δικύλινδρο CP2 κινητήρα της, η Yamaha Tracer 700 με εξέπληξε με τη φιλικότητα, την άνεση και την ευελιξία της, ενώ απόλυτα ευχαριστημένος έμεινα από την συνεργασία πλαισίου–αναρτήσεων–ελαστικών. Το χαμηλό κέντρο βάρους, η αρκετά ξεκούραστη θέση οδήγησης, η ικανοποιητική προστασία της ρυθμιζόμενης ζελατίνας (οι ψηλοί αναβάτες μάλλον χρειάζονται μεγαλύτερη ζελατίνα), η αναπαυτική σέλα, τα δυνατά φώτα, τα εξαιρετικά φρένα και η ευκολία στην αλλαγή κατεύθυνσης, ήταν τα δυνατά στοιχεία της μοτοσυκλέτας που ξεχώρισα αμέσως.

Στον αυτοκινητόδρομο ταξίδευα με ταχύτητες κοντά στα 140km/h χωρίς να προβληματίζομαι, ενώ η οδήγηση στο επαρχιακό δίκτυο ήταν μια διασκεδαστική απόλαυση χάρη στον σπορ χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας. Κι όσον αφορά την κατανάλωση, αυτή κυμάνθηκε από 3,8–5,5 lt/100km, αναλόγως της διάθεσης του δεξιού μου χεριού και της κατηγορίας του οδικού δικτύου.

ΜΟΤΟΔΙΚΤΥΟ

Η ΜΟΤΟΔΙΚΤΥΟ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ Α.Ε. αποτελεί τον βραχίονα λιανικής πώλησης της ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ Α.Ε.Ε. από το 2002. Δραστηριοποιείται στην πώληση όλων των προϊόντων της YAMAHA MOTOR CO. (δικύκλων και προϊόντων θαλάσσης, ανταλλακτικών, λιπαντικών και αξεσουάρ), την εισαγωγή και διανομή μιας ευρείας γκάμας από συμπληρωματικά προϊόντα και εξοπλισμό αναβάτη, αλλά και την παροχή υπηρεσιών επισκευής και εξυπηρέτησης.

Με τρία καταστήματα που διατρέχουν ένα νοητό άξονα από την Καλλιθέα έως την Αγία Παρασκευή, σκοπός είναι η κάλυψη του μεγαλύτερου μέρους του λεκανοπεδίου της Αττικής, με κάθε κατάστημα να προσδίδει τη δική του αξία/ταυτότητα, παρέχοντας υψηλού επιπέδου προϊόντα και υπηρεσίες στους λάτρεις των 2 τροχών και της θάλασσας.

Το 2015 η ΜΟΤΟΔΙΚΤΥΟ επεκτείνει την επιχειρηματική της δραστηριότητα μέσω του ηλεκτρονικού της καταστήματος. Το motodirect.gr αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα και πιο αξιόπιστα ηλεκτρονικά καταστήματα στην Ελλάδα με εξοπλισμό αναβάτη, αξεσουάρ και ανταλλακτικά μοτοσυκλέτας, καθώς επίσης προϊόντα θαλάσσιων δραστηριοτήτων και casual ένδυση.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό gallery

https://bit.ly/MOTO_660

Ταξιδιωτικά άρθρα

RIDE THE CLASSIC WAY, μέρος Β - Λίχτενστάιν, Γερμανία

Ταξίδι στην Κέντρική Ευρώπη με BMW R 18 CLASSIC FIRST EDITION

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

12/10/2022

Κάτω από ένα βαρύ, συννεφιασμένο ουρανό που με απειλούσε με βροχή, προσέγγισα τα ελβετικά σύνορα, που απέιχαν μόλις 21 χλμ. από τις όχθες της Como –

Goodbye Italy, Welcome to Switzerland! Mε την απαραίτητη βινιέτα κολλημένη στον ανεμοθώρακα της BMW R 18 Classic, ξεκίνησα αμέσως μετά την διάσχιση της Ελβετίας με προορισμό το λιλιπούτειο πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν.

Ακολουθώντας την διαδρομή Lugano, Bellinzona, San Bernardino, Splugen, Bad Ragaz, Vaduz (190 χλμ.), βρέθηκα να ταξιδεύω μέσα στον καταπράσινο κόσμο των Άλπεων, με σημείο αναφοράς το ορεινό πέρασμα San Bernardino (2.066 μ.). Παρατεταμένες ανηφόρες, κατηφόρες, κλειστές και ανοικτές στροφές, αυστηρά όρια ταχύτητας, η BMW R 18 Classic ανταποκρίθηκε επάξια στις ποικίλλες προκλήσεις της διαδρομής και μου χάρισε μια ανεπανάληπτη εμπειρία οδηγικής απόλαυσης.

Με έκταση μόλις 160 τετρ. χλμ., το λιλιπούτειο πριγκηπάτο του Λιχτενστάιν είναι το τέταρτο μικρότερο ευρωπαϊκό κράτος (μετά το Βατικανό, το Μονακό και τον Άγιο Μαρίνο) και το έκτο μικρότερο στον κόσμο. Τόσο μικρό είναι το μέγεθος του Λιχτενστάιν, που οι 35.000 κάτοικοί του χαριτολογώντας αναφέρουν ότι «μέχρι να ανοιγοκλείσεις τα μάτια σου, το έχεις χάσεις»! Και δεν έχουν άδικο, αφού η απόσταση από την Ανατολή στη Δύση είναι κατά μέσο όρο 6,5 χλμ. και από τον Βορρά στο Νότο 25 χλμ.

Φυσικά, ανάλογη σε έκταση –αλλά και πληθυσμό– ήταν η πρωτεύουσα του πριγκιπάτου. Κτισμένη στο γεωγραφικό κέντρο της χώρας, κοντά στη δεξιά όχθη του Ρήνου, η μικρή Vaduz φιλοξενούσε μόλις 5.000 κατοίκους. Στη γνωριμία μου με την πρωτεύουσα του Λιχτενστάιν, μού δόθηκε η εντύπωση πως είχα προσεγγίσει μια τυπική ελβετική ή αυστριακή κωμόπολη.

Το μεσαιωνικό κάστρο, ο κεντρικός πεζόδρομος Stadtle, το Ταχυδρομικό Μουσείο Γραμματοσήμων, οι Αμπελώνες & τα Δοκιμαστήρια κρασιών «Hofkellerei des Fürsten von Liechtenstein», ο νέο-γοτθικού ρυθμού Καθεδρικός ναός (1873) και το Κυβερνητικό κτήριο (1905) υπήρξαν τα σημεία ενδιαφέροντος που τράβηξαν εδώ την προσοχή μου.

Και μετά το Λιχτενστάιν, σειρά είχε η Γερμανία να φιλοξενήσει την πορεία του “RIDE THE CLASSIC WAY” -η πόλη Fussen της Βαυαρίας ήταν ο επόμενος σταθμός μου. Ο φιδίσιος επαρχιακός οδικός άξονας που επέλεξα για να προσεγγίσω την Fussen (158 χλμ.) διέσχιζε χαμηλούς λόφους και κατάφυτες πεδιάδες, ενώ γραφικές κωμοπόλεις, χαριτωμένα χωριά με παραδοσιακά ξύλινα αγροτόσπιτα, μικρές εκκλησίες και περίτεχνα διακοσμημένα πανδοχεία -όλα εναρμονισμένα με το τοπικό οικοσύστημα της γερμανικής υπαίθρου- «παρέλασαν» μπροστά στα μάτια μου.

Ο λόγος που επέλεξα να διανυκτερεύσω στην κοσμοπολίτικη Fussen είχε σχέση με τα δυο διάσημα αξιοθέατά της. Σε απόσταση αναπνοής από το ιστορικό κέντρο της Fussen, τα βασιλικά κάστρα Neuschwanstein (κτίστηκε το 1886 από το βασιλιά Λουδοβίκο B΄) και Hohenschwangau (κτισμένο από το βασιλιά Μαξιμιλιανό Β΄ το 1832) ύψωναν τα αγέρωχα τείχη τους μέσα στην καταπράσινη αγκαλιά των Βαυαρικών Άλπεων. Κτισμένα σε κοντινή απόσταση από τα γερμανο-αυστριακά σύνορα, τα δύο επιβλητικά κάστρα της Βαυαρίας έμοιαζαν να ξεπηδούν μέσα από ένα γοητευτικό παραμύθι αλλοτινών εποχών και μού χάρισαν μια συναρπαστική περιπλάνηση στα μονοπάτια της γερμανικής ιστορίας.