Ταξίδι “Daytona East”: Τουρκία-Λίβανος (Δ' Ανταπόκριση)

Στα χνάρια του ελληνισμού
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

14/1/2022

Με την άφιξή μου στην Τρίπολη άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την ακτοπλοϊκή μετάβασή μου στην Τουρκία. Την προηγούμενη μέρα του απόπλου, έσπευσα να βγάλω τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και παράλληλα να κάνω το απαραίτητο PCR test σε τοπικό νοσοκομείο, με κόστος 17 Ευρώ. Αφού έζησα έναν εφιάλτη –πριν και μετά το 15ωρο υδάτινο ταξίδι– έβαλα ξανά ρόδα στην Τουρκία, γυρίζοντας έτσι σελίδα στο “Daytona East”.

Αποβιβαζόμενος στο λιμάνι Tasucu, η μαύρη Daytona Maverick 500 –με καταγεγραμμένα 3.000 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού– κλήθηκε να με οδηγήσει αρχικά στην κοσμοπολίτικη Antalya, ακολουθώντας την παράκτια διαδρομή Tasusu–Alanya–Antalya (400 χλμ.).

Λίγο πριν φτάσω την Αττάλεια, έκανα μια ολιγόωρη στάση στην αρχαία ελληνική πόλη Άσπενδος, την οποία θεμελίωσαν Έλληνες του Άργους το 1000 π.Χ. Ύψιστο σημείο αναφοράς της Ασπένδου αποτελεί το αρχαίο θέατρό της (κτισμένο το 155 μ.Χ., χωρητικότητας 7.000 θεατών), που θεωρείται ένα από τα καλύτερα διατηρημένα αρχαία ελληνικά θέατρα στο κόσμο. Και πραγματικά, αυτό που αντίκρισα στην Άσπενδο ήταν ένα ανυπέρβλητο αρχαιοελληνικό μνημείο, αξεπέραστο στο χρόνο.

Στην ηλιόλουστη Αττάλεια, την επονομαζόμενη "πρωτεύουσα του τουρκικού τουρισμού", ξεκουράστηκα για δυο μέρες. Εδώ, στο κορυφαίο τουριστικό θέρετρο της Νότιας Τουρκίας, περιπλανήθηκα στα όρια της παλαιάς πόλης (Καλέ Ίτσι), φωτογράφισα την Πύλη του Αδριανού, αγόρασα 2-3 σουβενίρ και ήπια τον καφέ μου δίπλα στα γαλάζια νερά της Μεσογείου.

Η γνώριμη μεσογειακή χλωρίδα υπήρξε το φυσικό σκηνικό που πρωταγωνίστησε σ’ όλη την διάρκεια της κατοπινής διαδρομής μου στα νοτιοδυτικά της Μικρασίας. Οδοιπορώντας ωστόσο στις αλησμόνητες πατρίδες του Αιγαίου, ήθελα παράλληλα να πάω αρκετά πίσω στον χρόνο και να αναζητήσω τις αδιάσειστες μαρτυρίες της τρισχιλιετούς παρουσίας του προγονικού μας πολιτισμού στις απέναντι δαντελωτές ακτές του Αιγαίου, τις σμιλευμένες από τον χρόνο και την Ιστορία.

Ποθούσα, τούτος ο ευλογημένος τόπος να με αγκαλιάσει –όχι με την σημερινή "λογική" του, αλλά με την αρχαία Ιστορία του– και να γίνω έναν μ’ αυτόν. Λόγω περιορισμένου χρόνου επέλεξα μόλις δυο αρχαιοελληνικές πόλεις (από τις δεκάδες που υπάρχουν στο χώρο) να επισκεφτώ με την μαύρη Daytona Maverick 500. Ο κλήρος έπεσε στην Μίλητο και στα Δίδυμα, δυο ισχυρές και ξακουστές πόλεις της αρχαιότητας, όπου καλλιεργήθηκαν τα γράμματα και οι τέχνες, άνθισε το εμπόριο, δίδαξαν διάσημοι φιλόσοφοι και αναγέρθηκαν μεγαλόπρεποι ναοί και μνημεία, για Θεούς και θνητούς. Επισκεπτόμενος τις δυο αρχαιοελληνικές πόλεις, ευτύχησα να “διαβάσω” πάνω στα μνημεία του χώρου όλη την ιστορική και πολιτισμική διαδρομή της Μικράς Ασίας διαμέσου των αιώνων.

Τέλος διαδρομής στο κοσμοπολίτικο Kusadasi, που μαζί με το κοντινό Μπουντρούμ (Αλικαρνασσός) συγκαταλέγεται στα κορυφαία τουριστικά θέρετρα της τουρκικής ακτογραμμής του Αιγαίου.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ταξίδι – "Arabian Tour": B' ανταπόκριση

Στα σίδερα της φυλακής!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

26/4/2022

Ποτέ δεν φανταζόμουν πως εξαιτίας μιας φωτογραφίας θα κατέληγα κρατούμενος στην κεντρική στρατιωτική διεύθυνση της Δαμασκού. Κι όμως, η απερισκεψία μου να φωτογραφίσω ένα πορτραίτο του Σύριου προέδρου Άσαντ στις συριακές συνοριακές εγκαταστάσεις, ήταν η αρχή ενός Γολγοθά που έληξε δυο μέρες αργότερα με την καθοριστική παρέμβαση του Έλληνα πρέσβη κ. Ν. Πρωτονοτάριου.

Κατά τ’ άλλα, ήμουν πολύ ενθουσιασμένος που κατάφερα να ξαναεπισκεφθώ την Συρία, μετά από 12 χρόνια καταστροφικού πολέμου. Δυστυχώς, αυτά που άκουσα και είδα στην Δαμασκό, αναφορικά με τα χρόνια του πολέμου, ήταν τραγικά και μοιραία η ψυχολογία μου δεν ήταν στην καλύτερη φάση.

Η περιπλάνηση στα δαιδαλώδη σοκάκια της παλιάς Δαμασκού και η γνωριμία με τα ξεχωριστά μνημεία της αποδείχτηκε μια συναρπαστική συνάντηση με την Ιστορία. Περπάτησα την γεμάτη ιστορικές μνήμες πρωτεύουσα της Συρίας, που μετρά τον χρόνο, όχι σε δεκαετίες ή αιώνες, αλλά σε χιλιετίες! Περιηγήθηκα στους δρόμους μιας θρυλικής πόλης ηλικίας 5.000 χρόνων, που έζησε την άνοδο και την πτώση ξακουστών κοσμοκρατοριών και υπήρξε σημείο συνάντησης ετερόκλιτων πολιτισμών και θρησκειών.

Στα σύνορα Συρίας-Ιορδανίας η ατυχία μου ξανακτύπησε "κόκκινα". Έχοντας ολοκληρώσει τις συνοριακές διαδικασίες ετοιμάστηκα να αναχωρήσω για την Ιορδανία. Υπολόγιζα όμως χωρίς τον ξενοδοχείο, αφού τα ιορδανικά σύνορα είχαν κλείσει στις 18:00 και δεν μπορούσα να περάσω την νεκρή ζώνη! Την λύση έδωσαν τελικά οι Σύριοι συνοριοφύλακες, που μου επέτρεψαν να διανυκτερεύσω στις συνοριακές εγκαταστάσεις και να αναχωρήσω το επόμενο πρωί, μόλις θα άνοιγαν και πάλι τα σύνορα. Έτσι και έγινε.

Η Ιορδανία, η τέταρτη χώρα του “Arabian Tour”, με φιλοξένησε αρχικά στο Αμμάν. Εκτός από την καθιερωμένη βόλτα γνωριμίας με την ιορδανική πρωτεύουσα των 3.000.000 κατοίκων, έκανα μια κοντινή εξόρμηση στον αρχαιολογικό χώρο της Jerash (Γέρασα ή Αντιόχεια επί Χρυσορρόη). Πρόκειται για την ελληνιστική πολιτεία Γέρασα που ανοικοδομήθηκε το πρώτο μισό του 2ου π. Χ. αιώνα από τον βασιλιά Αντίοχο Γ' και ήταν μια από τις 30 Αντιόχειες που κτίστηκαν στα εδάφη του βασιλείου των Σελευκιδών.

Κι από το Αμμάν, η BMW F850 GS χάραξε κατόπιν πορεία για την ροδοκόκκινη πόλη της Πέτρας (245 χλμ. νότια). Η πρωτεύουσα των αρχαίων Ναβαταίων δεν χρειάζεται συστάσεις, αφού πρόκειται για ένα αριστούργημα γλυπτικής που σμιλεύτηκε πριν 2.300 χρόνια από τους αρχαίους Ναβαταίους πάνω στα πορφυρά βράχια της νότιας Ιορδανίας. Η UNESCO συμπεριέλαβε τη Πέτρα στον κατάλογο των μνημείων της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς το 1985, όμως ο σημαντικότερος αρχαιολογικός χώρος της Ιορδανίας έγινε ευρέως γνωστός τέσσερα χρόνια αργότερα, χάρη στην κινηματογραφική υπερπαραγωγή "Ο Ιντιάνα Τζόουνς και η τελευταία Σταυροφορία", με πρωταγωνιστή τον Harrison Ford. Το 2007, η Πέτρα εξελέγη ως ένα από "Τα 7 νέα θαύματα του κόσμου".

Κι αφού έκλεισα μέσα στα εσώψυχά μου το ροδοκόκκινο όνειρο της Πέτρας, ξεκίνησα νωρίς τα ξημερώματα για τα κοντινά σύνορα της Σαουδικής Αραβίας…