Ταξίδι “Daytona East”: Τουρκία-Λίβανος (Δ' Ανταπόκριση)

Στα χνάρια του ελληνισμού
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

14/1/2022

Με την άφιξή μου στην Τρίπολη άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την ακτοπλοϊκή μετάβασή μου στην Τουρκία. Την προηγούμενη μέρα του απόπλου, έσπευσα να βγάλω τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και παράλληλα να κάνω το απαραίτητο PCR test σε τοπικό νοσοκομείο, με κόστος 17 Ευρώ. Αφού έζησα έναν εφιάλτη –πριν και μετά το 15ωρο υδάτινο ταξίδι– έβαλα ξανά ρόδα στην Τουρκία, γυρίζοντας έτσι σελίδα στο “Daytona East”.

Αποβιβαζόμενος στο λιμάνι Tasucu, η μαύρη Daytona Maverick 500 –με καταγεγραμμένα 3.000 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού– κλήθηκε να με οδηγήσει αρχικά στην κοσμοπολίτικη Antalya, ακολουθώντας την παράκτια διαδρομή Tasusu–Alanya–Antalya (400 χλμ.).

Λίγο πριν φτάσω την Αττάλεια, έκανα μια ολιγόωρη στάση στην αρχαία ελληνική πόλη Άσπενδος, την οποία θεμελίωσαν Έλληνες του Άργους το 1000 π.Χ. Ύψιστο σημείο αναφοράς της Ασπένδου αποτελεί το αρχαίο θέατρό της (κτισμένο το 155 μ.Χ., χωρητικότητας 7.000 θεατών), που θεωρείται ένα από τα καλύτερα διατηρημένα αρχαία ελληνικά θέατρα στο κόσμο. Και πραγματικά, αυτό που αντίκρισα στην Άσπενδο ήταν ένα ανυπέρβλητο αρχαιοελληνικό μνημείο, αξεπέραστο στο χρόνο.

Στην ηλιόλουστη Αττάλεια, την επονομαζόμενη "πρωτεύουσα του τουρκικού τουρισμού", ξεκουράστηκα για δυο μέρες. Εδώ, στο κορυφαίο τουριστικό θέρετρο της Νότιας Τουρκίας, περιπλανήθηκα στα όρια της παλαιάς πόλης (Καλέ Ίτσι), φωτογράφισα την Πύλη του Αδριανού, αγόρασα 2-3 σουβενίρ και ήπια τον καφέ μου δίπλα στα γαλάζια νερά της Μεσογείου.

Η γνώριμη μεσογειακή χλωρίδα υπήρξε το φυσικό σκηνικό που πρωταγωνίστησε σ’ όλη την διάρκεια της κατοπινής διαδρομής μου στα νοτιοδυτικά της Μικρασίας. Οδοιπορώντας ωστόσο στις αλησμόνητες πατρίδες του Αιγαίου, ήθελα παράλληλα να πάω αρκετά πίσω στον χρόνο και να αναζητήσω τις αδιάσειστες μαρτυρίες της τρισχιλιετούς παρουσίας του προγονικού μας πολιτισμού στις απέναντι δαντελωτές ακτές του Αιγαίου, τις σμιλευμένες από τον χρόνο και την Ιστορία.

Ποθούσα, τούτος ο ευλογημένος τόπος να με αγκαλιάσει –όχι με την σημερινή "λογική" του, αλλά με την αρχαία Ιστορία του– και να γίνω έναν μ’ αυτόν. Λόγω περιορισμένου χρόνου επέλεξα μόλις δυο αρχαιοελληνικές πόλεις (από τις δεκάδες που υπάρχουν στο χώρο) να επισκεφτώ με την μαύρη Daytona Maverick 500. Ο κλήρος έπεσε στην Μίλητο και στα Δίδυμα, δυο ισχυρές και ξακουστές πόλεις της αρχαιότητας, όπου καλλιεργήθηκαν τα γράμματα και οι τέχνες, άνθισε το εμπόριο, δίδαξαν διάσημοι φιλόσοφοι και αναγέρθηκαν μεγαλόπρεποι ναοί και μνημεία, για Θεούς και θνητούς. Επισκεπτόμενος τις δυο αρχαιοελληνικές πόλεις, ευτύχησα να “διαβάσω” πάνω στα μνημεία του χώρου όλη την ιστορική και πολιτισμική διαδρομή της Μικράς Ασίας διαμέσου των αιώνων.

Τέλος διαδρομής στο κοσμοπολίτικο Kusadasi, που μαζί με το κοντινό Μπουντρούμ (Αλικαρνασσός) συγκαταλέγεται στα κορυφαία τουριστικά θέρετρα της τουρκικής ακτογραμμής του Αιγαίου.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ταξίδι "DAYTONA DAKAR": Αθήνα-Ιταλία-Μαρόκο (Α' Ανταπόκριση)

Το “DAYTONA DAKAR” (ATHENS – DAKAR – ATHENS) ξεκίνησε!
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

30/6/2022
Με σημείο αναφοράς τις γεωγραφικές συντεταγμένες της Δυτικής Αφρικής, τον Τροπικό του Καρκίνου, τους αμμόλοφους της Σαχάρας και τα θαλασσινά τοπία του Ατλαντικού Ωκεανού, αποφάσισα να πραγματοποιήσω ένα παιδικό μου όνειρο που άκουε στην λέξη «DAKAR»! Δεν το κρύβω, αυτή η λέξη μ’ είχε …στοιχειώσει από μικρό παιδί. Να λοιπόν που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να ταξιδέψω με προορισμό την πρωτεύουσα της Σενεγάλης Dakar, τον αλλοτινό τερματισμό του διασημότερου ράλυ στον κόσμο, προκειμένου να «τρέξω» κι εγώ στο δικό μου rally Dakar.
 
Το “DAYTONA DAKAR” (ATHENS – DAKAR – ATHENS) ήταν μια δυναμική περιπέτεια δρόμου 7.500 χλμ. που θα διέτρεχε 4 χώρες (Ιταλία, Μαρόκο, Μαυριτανία, Σενεγάλη), ενώ το μεγαλύτερο κομμάτι της αφρικάνικης διαδρομής θα διέσχιζε την έρημο Σαχάρα! Ωστόσο, το όχημα περιπέτειας που επέλεξα ήταν μια ανατρεπτική πρόταση για ένα τόσο ιδιαίτερο ταξίδι. Όχι, δεν ήταν μια μεγάλη on-off μοτοσυκλέτα, αλλά ένα μαύρο Scrambler DAYTONA ROCKSTAR 500 (ευγενική χορηγία της ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε.). Γιατί και οι γυμνές μοτοσυκλέτες ταξιδεύουν - και μάλιστα αρκετά μακριά.
Στην Ιταλία όπου αποβιβάστηκα (Ancona), δυο υπήρξαν τα σημεία ενδιαφέροντος που με απασχόλησαν: το μικροσκοπικό κρατίδιο της Δημοκρατίας του Αγίου Μαρίνου (San Marino) που δεσπόζει στην κορφή του ξερόλοφου Titano και η πόλη-λιμάνι της Genoa, η γενέτειρα του Χριστόφορου Κολόμβου. Από τον 4ο π. Χ. αιώνα, η Γένοβα είναι μια πόλη που συνδέεται στενά με το εμπόριο και την ναυτιλία, ενώ δεν είναι τυχαίο που –ακόμα και σήμερα- είναι το πιο σημαντικό της Ιταλίας.
 
Κι από το λιμάνι της Genoa συνέχισα κατόπιν ακτοπλοϊκώς με προορισμό την πόλη-λιμάνι Tangier του Μαρόκο. Ιταλία – Μαρόκο: μόλις 55 ώρες μακριά, πλέοντας τα γαλάζια νερά της Μεσογείου.
Παραδόξως, στο τελωνείο της Tangier δεν καθυστέρησα πολύ για τις γραφειοκρατικές διαδικασίες - μόλις μισή ώρα έμεινα στο χώρο του λιμανιού. Αμέσως μετά, η μαύρη DAYTONA ROCKSTAR 500 και ο ανυπόμονος αναβάτης της, ξεχυθήκαμε με ενθουσιασμό στους δρόμους του Μαρόκου. Η δίτροχη εισβολή μου στον δυτικότερο ακρογωνιαίο λίθο του Ισλάμ ήταν πλέον μια απτή πραγματικότητα.
 
Στο Μαρόκο είχα να διατρέξω περί τα 2.200 χλμ. ως τα σύνορα της Μαυριτανίας. Σχεδόν στο σύνολό της, η μαροκινή διαδρομή του “DAYTONA DAKAR” θα ακολουθούσε την ακτογραμμή του Ατλαντικού Ωκεανού, ενώ η πρώτη προγραμματισμένη στάση στην μαροκινή γη έγινε τελικά στην πρωτεύουσα Rabat.
Το Μαυσωλείο του Μohammed V, ο παρακείμενος επιβλητικός ορθογώνιος μιναρές Hassan (11ου μ.Χ αιώνα) και η πολύβουη μεντίνα (παλαιά πόλη) με το πολύχρωμο παζάρι της, δέχτηκαν την επίσκεψη μου sτην διάρκεια της παρουσίας μου στην αυτοκρατορική πόλη της Rabat.   
 
Κείμενο, Φωτογραφίες: Κ. Μητσάκης