Ταξίδι “Daytona East”: Τουρκία-Λίβανος (Δ' Ανταπόκριση)

Στα χνάρια του ελληνισμού
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

14/1/2022

Με την άφιξή μου στην Τρίπολη άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την ακτοπλοϊκή μετάβασή μου στην Τουρκία. Την προηγούμενη μέρα του απόπλου, έσπευσα να βγάλω τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και παράλληλα να κάνω το απαραίτητο PCR test σε τοπικό νοσοκομείο, με κόστος 17 Ευρώ. Αφού έζησα έναν εφιάλτη –πριν και μετά το 15ωρο υδάτινο ταξίδι– έβαλα ξανά ρόδα στην Τουρκία, γυρίζοντας έτσι σελίδα στο “Daytona East”.

Αποβιβαζόμενος στο λιμάνι Tasucu, η μαύρη Daytona Maverick 500 –με καταγεγραμμένα 3.000 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού– κλήθηκε να με οδηγήσει αρχικά στην κοσμοπολίτικη Antalya, ακολουθώντας την παράκτια διαδρομή Tasusu–Alanya–Antalya (400 χλμ.).

Λίγο πριν φτάσω την Αττάλεια, έκανα μια ολιγόωρη στάση στην αρχαία ελληνική πόλη Άσπενδος, την οποία θεμελίωσαν Έλληνες του Άργους το 1000 π.Χ. Ύψιστο σημείο αναφοράς της Ασπένδου αποτελεί το αρχαίο θέατρό της (κτισμένο το 155 μ.Χ., χωρητικότητας 7.000 θεατών), που θεωρείται ένα από τα καλύτερα διατηρημένα αρχαία ελληνικά θέατρα στο κόσμο. Και πραγματικά, αυτό που αντίκρισα στην Άσπενδο ήταν ένα ανυπέρβλητο αρχαιοελληνικό μνημείο, αξεπέραστο στο χρόνο.

Στην ηλιόλουστη Αττάλεια, την επονομαζόμενη "πρωτεύουσα του τουρκικού τουρισμού", ξεκουράστηκα για δυο μέρες. Εδώ, στο κορυφαίο τουριστικό θέρετρο της Νότιας Τουρκίας, περιπλανήθηκα στα όρια της παλαιάς πόλης (Καλέ Ίτσι), φωτογράφισα την Πύλη του Αδριανού, αγόρασα 2-3 σουβενίρ και ήπια τον καφέ μου δίπλα στα γαλάζια νερά της Μεσογείου.

Η γνώριμη μεσογειακή χλωρίδα υπήρξε το φυσικό σκηνικό που πρωταγωνίστησε σ’ όλη την διάρκεια της κατοπινής διαδρομής μου στα νοτιοδυτικά της Μικρασίας. Οδοιπορώντας ωστόσο στις αλησμόνητες πατρίδες του Αιγαίου, ήθελα παράλληλα να πάω αρκετά πίσω στον χρόνο και να αναζητήσω τις αδιάσειστες μαρτυρίες της τρισχιλιετούς παρουσίας του προγονικού μας πολιτισμού στις απέναντι δαντελωτές ακτές του Αιγαίου, τις σμιλευμένες από τον χρόνο και την Ιστορία.

Ποθούσα, τούτος ο ευλογημένος τόπος να με αγκαλιάσει –όχι με την σημερινή "λογική" του, αλλά με την αρχαία Ιστορία του– και να γίνω έναν μ’ αυτόν. Λόγω περιορισμένου χρόνου επέλεξα μόλις δυο αρχαιοελληνικές πόλεις (από τις δεκάδες που υπάρχουν στο χώρο) να επισκεφτώ με την μαύρη Daytona Maverick 500. Ο κλήρος έπεσε στην Μίλητο και στα Δίδυμα, δυο ισχυρές και ξακουστές πόλεις της αρχαιότητας, όπου καλλιεργήθηκαν τα γράμματα και οι τέχνες, άνθισε το εμπόριο, δίδαξαν διάσημοι φιλόσοφοι και αναγέρθηκαν μεγαλόπρεποι ναοί και μνημεία, για Θεούς και θνητούς. Επισκεπτόμενος τις δυο αρχαιοελληνικές πόλεις, ευτύχησα να “διαβάσω” πάνω στα μνημεία του χώρου όλη την ιστορική και πολιτισμική διαδρομή της Μικράς Ασίας διαμέσου των αιώνων.

Τέλος διαδρομής στο κοσμοπολίτικο Kusadasi, που μαζί με το κοντινό Μπουντρούμ (Αλικαρνασσός) συγκαταλέγεται στα κορυφαία τουριστικά θέρετρα της τουρκικής ακτογραμμής του Αιγαίου.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος ΙΕ’ - Κεντρική Σιβηρία (Ουλάν Ουντέ– Νεβέρ)

Στο "Γαλάζιο Διαμάντι" της Σιβηρίας, μπροστά στη μεγαλύτερη προτομή του Λένιν στον κόσμο
Ulan-Ude
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

5/9/2024

Με βασικό προορισμό τη λίμνη Βαϊκάλη η QJMOTOR SRT 800X φέρνει το φωτογραφικό φακό του Κωνσταντίνου Μητσάκη μπροστά στο Γαλάζιο Διαμάντι της Σιβηρίας, αλλά και στη μεγαλύτερη προτομή του Λένιν στον κόσμο!

“Και η πορεία του QJMOTOR TRANS ASIA 2024 κόντρα στον ήλιο της Σιβηρίας συνεχίζεται. Μετά την Irkutsk, η απροβλημάτιστη QJMOTOR SRT 800X κλήθηκε να ακολουθήσει τις υποδείξεις του GPS και κύλησε τους τροχούς της πάνω στη διαδρομή Irkutsk–Ulan Ude–Chita–Never (2.050 χλμ.). Ύψιστο σημείο αναφοράς της συγκεκριμένης διαδρομής αποτέλεσε η ενατένιση της λίμνης Βαϊκάλης, αφού καθοδόν για την πόλη Ulan Ude, ο Υπερσιβηρικός ακολουθούσε τις δυτικές και νότιες ακτές του γαλάζιου διαμαντιού της Σιβηρίας.

Ulan-Ude

Η μεγαλύτερη προτομή του Λένιν παγκοσμίως βρίσκεται στην Ulan Ude, και με καρτερούσε να απαθανατίσω μπροστά της την QJMOTOR SRT 800X. Επίσης, αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη αίσθηση στην Ulan Ude ήταν το γεγονός πως η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων είχαν έντονα μογγολικά ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά (ανήκαν στη φυλή Μπουριάτ). Δικαιολογημένα λοιπόν νόμιζα πως βρισκόμουν στη γειτονική Μογγολία.

Ulan-Ude Chita

Για τα επόμενα 1.570 χλμ. (από την Ulan Ude ως την κωμόπολη Never) διέσχισα την πιο αραιοκατοικημένη και ανόθευτη περιοχή του Υπερσιβηρικού –μ’ ό,τι αυτό συνεπάγεται σε ανεφοδιασμό καυσίμων και ανεύρεση καταλύματος. Τελικά δεν δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα -βενζινάδικα κάθε 40–50 χλμ. & διανυκτερεύσεις σε μοτέλ του δρόμου.

Never

Προσεγγίζοντας την Νεβέρ ο συνολικός χιλιομετρητής του ταξιδιού ακουμπούσε πλέον τα 15.650 χλμ. Εδώ αποχαιρέτησα τον Υπερσιβηρικό και στρίβοντας το τιμόνι της μοτοσυκλέτας αριστερά (βόρεια) ξεκίνησα να οδηγώ στον οδικό άξονα Lena Hwy, με προορισμό την πόλη Yakutsk, 1.157 χλμ. μακρύτερα."