Ταξίδι "Daytona East": Λίβανος-Τουρκία (ΣΤ' Ανταπόκριση)

21/1/2022

Περνώντας την συνοριακή γέφυρα του Έβρου, το “Daytona East” άγγιξε την ολοκλήρωσή του. Έλεγχος διαβατηρίου, επίδειξη αρνητικού PCR, συμπλήρωση PLF εισόδου και… καλωσορίσατε στην Ελλάδα. Η επιστροφή στο κλεινόν άστυ της Αθήνας ήταν πλέον θέμα ωρών, ενώ καθοδόν στο μυαλό μου είχε ήδη ξεκινήσει η διαδικασία της επανεκτίμησης και της αρχειοθέτησης των πιο δυνατών ταξιδιωτικών στιγμών του “Daytona East”.

Επέστρεφα από τόπους "ζυμωμένους" με μύθους και θρύλους, που μόλις πάτησα το πόδι μου εκεί αισθάνθηκα το άρωμα της Ιστορίας να αναδύεται ασυγκράτητο και να με τυλίγει από το πρώτο κιόλας χιλιόμετρο. Στην Τουρκία και στον Λίβανο, που στο διάβα των αιώνων διατέλεσαν μια πολιτισμική πλατφόρμα παγκόσμιας ακτινοβολίας, ευτύχισα να πραγματοποιήσω με την μαύρη Daytona Maverick 500 ένα δίτροχο σεργιάνι στα μονοπάτια του χρόνου και της τοπικής Ιστορίας…

Daytona Maverick 500

Μια ολοκληρωμένη μοτοσυκλέτα

Ταξιδεύοντας για 22 ημέρες στους δρόμους της Τουρκίας και του Λιβάνου, το κοντέρ της κατέγραψε περί τα 7.000 χλμ. Ο λόγος για την πρωταγωνίστρια του "Daytona East", την Daytona Maverick 500, το μεσαίο on-off μοντέλο της Daytona.

Με σημείο αναφοράς τον δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα των 46 ΗΡ, η Daytona Maverick 500 με κέρδισε με την άνεση, την αξιοπιστία και την ποιοτική κατασκευή της. Η άριστη εργονομία και η άνετη θέση οδήγησης με ξεκούρασαν στις πολύωρες διαδρομές του ταξιδιού, ενώ απόλυτα ευχαριστημένος έμεινα από την συνεργασία του πλαισίου και των ρυθμιζόμενων αναρτήσεων. Το χαμηλό κέντρο βάρους, η ικανοποιητική προστασία που πρόσφεραν οι χούφτες και η ρυθμιζόμενη ζελατίνα, η αναπαυτική σέλα, τα εξαιρετικά φρένα και η ευκολία στην αλλαγή κατεύθυνσης ήταν τα δυνατά στοιχεία της μοτοσυκλέτας που ξεχώρισα.

Η Daytona Maverick 500 ταξίδευε σταθερά και απροβλημάτιστα στον αυτοκινητόδρομο με ταχύτητες 120–130 km/h, ενώ η οδήγηση στο επαρχιακό δίκτυο ήταν μια διασκεδαστική απόλαυση χάρη στην ευελιξία της μοτοσυκλέτας. Κι όσον αφορά την κατανάλωση, αυτή κυμάνθηκε σε αρκετά οικονομικά επίπεδα (3,4 – 4,8 lt/100 km), αναλόγως της διάθεσης του δεξιού μου χεριού και της κατηγορίας του οδικού δικτύου.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

ΧΟΡΗΓΟΙ & ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ

Θερμές ευχαριστίες στους χορηγούς και υποστηρικτές που συμμετείχαν στο ταξιδιωτικό εγχείρημα "Daytona East":

1) DAYTONA MOTORS / ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε (παραχώρηση της DAYTONA MAVERICK 500)

2) IPONE – Λιπαντικά μοτοσυκλετών

3) MOTO MARKET (tank bag GIVI / σαμάρια GIVI)

4) KASSIMIS RACING (βάσεις στήριξης σαμαριών)

5) DAINSE S.A (ένδυση - υπόδηση)

6) AGV (Κράνος)

7) "PHOTOAGORA. GR" - Κατάστημα φωτογραφικών ειδών

8) Περιοδικό μοτοσυκλέτας "ΜΟΤΟ" & www.motomag.gr

9) Καθημερινό περιοδικό μοτοσυκλέτας www.bikeit.gr

https://bit.ly/MOTO_665

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

18/7/2024

Μια τριήμερη στάση στην πρωτεύουσα του Αφγανιστάν μετά από 5.200 χιλιόμετρα στους δύσκολους δρόμους της Ασίας ήταν απαραίτητη. Όχι μόνο για να πάρουν μια “ανάσα” τα μέταλλα και το σώμα μηχανής και αναβάτη, αλλά και για να βρεθεί ο χρόνος για μια μικρή περιήγηση στην Καμπούλ, την άλλοτε κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα της Ανατολής που τις τελευταίες δεκαετίες έχει αλλοιωθεί ο χαρακτήρας και η ιστορία της από την παράνοια των πολέμων.

“Τρεις μέρες στην Καμπούλ ήταν αρκετές για να ξεκουράσω το ταλαίπωρο κορμί μου, να δείξω λίγη στοργή στην αειθαλή QJ SRT 800X μετά από 5.200 δύσκολα χιλιόμετρα ταξιδιού, να εφοδιαστώ με την απαραίτητη άδεια ταξιδιού (road permit) και να γνωρίσω φυσικά την αφγανική πρωτεύουσα.

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος E’ – Αφγανιστάν (Kabul)

Η καρδιά της πολύβουης Καμπούλ κτυπούσε δυνατά στο ποικιλόμορφο παζάρι της, που απλωνόταν στον ιστό της παλαιάς πόλης. Με τους γύρω λόφους γεμάτους πλινθόκτιστα σπίτια και τον γεμάτο σκουπίδια ποταμό Καμπούλ να διασχίζει το κέντρο της, η αφγανική πρωτεύουσα σε τίποτα δεν θύμιζε την κοσμοπολίτικη Καμπούλ της δεκαετίας του 1960. Μετά από 50 χρόνια πολεμικών συγκρούσεων και εμφύλιων συρράξεων, μόνο θλίψη και απογοήτευση σε πλημμυρίζει όταν περπατάς στους δρόμους της.

Επόμενος προορισμός του QJ TRANS ASIA το γειτονικό Πακιστάν, του οποίου η συνοριακή γραμμή απείχε μόλις 230 χλμ. ανατολικά. Η διαδρομή Kabul-Jalalabad-Torhem αποδείχθηκε άκρως θεαματική χάρη στα απόκρημνα φαράγγια, τη φιδίσια σιλουέτα του ποταμού Καμπούλ και τα γρανιτένια βουνά που αντίκριζε η αχόρταγη ματιά μου. Πάμπολλα τα μπλόκα των Ταλιμπάν καθοδόν (συνοριακή περιοχή γαρ), στα ύψη η θερμοκρασία (44°C) και η υγρασία (80%), καλή η κατάσταση του δρόμου, ενώ η παραμονή μου στις συνοριακές εγκαταστάσεις άγγιξε τις 4 ώρες. Και μετά, welcome to Pakistan…”.