Siberia – Road of bones (A' ανταπόκριση)

19/8/2019

Από καιρό ήθελα να κάνω ένα ταξίδι στις ανατολικές εσχατιές (Far East) της Σιβηρίας. Αν και έχω βρεθεί τρεις φορές στην συγκεκριμένη περιοχή (1996, 2007, 2018) ταξιδεύοντας για το Vladivostok, ήθελα ωστόσο να πραγματοποιήσω μια πιο επισταμένη εξερεύνηση της Ανατολικής Σιβηρίας.
Έτσι, μην αντέχοντας να οδηγήσω για τέταρτη φορά στον Υπερσιβηρικό προκειμένου να φτάσω ως εκεί, αποφάσισα να στείλω ατμοπλοϊκώς στο Vladivostok την προσωπική μου BMW F-650 κι εγώ να μεταβώ κατόπιν αεροπορικώς – όπως και τελικά έγινε.
Αφού πέρασα έναν εκτελωνιστικό-γραφειοκρατικό Γολγοθά στο λιμάνι του Vladivostok, κατάφερα να παραλάβω την γαλανόλευκή μοτοσυκλέτα μου και να ξεκινήσω το δίτροχο οδοιπορικό μου στο Far East της Σιβηρίας, που σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου άγγιζε τα 6.000 χλμ.

Στο ταξιδιωτικό πλάνο που είχα καταστρώσει, υπήρχαν επισκέψεις γνωριμίας στις πόλεις Khabarovsk, Belogorsk, Blagoveshchensk, Yukutsk και Magadan, ενώ συμπεριλαμβανόταν και η οδήγηση σε χωματόδρομους, που το μήκος τους ξεπερνούσε τα 2.000 χιλιόμετρα. Αποχαιρετώντας το Vladivostok, ξεκίνησα να οδηγώ πάνω στον Υπερσιβηρικό με αρχικό προορισμό την πόλη Khabarovsk, (740 χλμ. βορειοδυτικά). Η πόλη Khabarovsk θεμελιώθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα στις όχθες του ποταμού Amur, ο οποίος αποτελεί την συνοριακή γραμμή ανάμεσα στην Ρωσία και την Κίνα. Ήταν μια πανέμορφη παραποτάμια πόλη, με αρχιτεκτονική κομψότητα και όμορφες γωνιές, που δικαίως κέρδισε άλλον ένα θαυμαστή. Αντίθετα, η πόλη Belogorsk ήταν ένα άχρωμο και αδιάφορο αστικό κέντρο, που γρήγορα έσβησα από τα κύτταρα της μνήμης μου.

Στην προσπάθειά μου να οδηγήσω κατόπιν βόρεια του Υπερσιβηρικού, πάνω στον οδικό άξονα Lena Hwy με προορισμό τις πόλεις Yukutsk και Magadan, είχα δυο πτώσεις στον χωμάτινο άξονα (περίπου 300 χιλιόμετρα νότια της πόλης Yukutsk). Ένα άσχημα κτυπημένο πόδι δεν μου επέτρεψε να συνεχίσω την πορεία μου πιο βόρεια, με αποτέλεσμα να επιστρέψω ξανά στον Υπερσιβηρικό και να στραφώ προς την πόλη Blagoveshchensk.

Την περίοδο που ήμουν στην Σιβηρία, εκτός από τις καταστροφικές πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν, εκτεταμένες πλημμύρες σάρωσαν την περιοχή του Far East. Τα δυσάρεστα αποτελέσματα των σφοδρών βροχοπτώσεων ήταν ορατά στα χωριά της παραποτάμιας περιοχής του Amur, καθώς πολλά ήταν πλημμυρισμένα.

Το κοινό στοιχείο των πόλεων Khabarovsk και Blagoveshchensk είναι ο ποταμός Amur. Και τα δυο αστικά κέντρα της Ανατολικής Σιβηρίας είναι κτισμένα στις όχθες του συνοριακού ποταμού και θωπεύουν από απόσταση αναπνοής την Κίνα…
Κωνσταντίνος Μητσάκης

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό

https://bit.ly/badilikia25

Από τον

Γιάννη Τσινάβο

30/7/2024

Αντιμέτωπος με τις υψηλές θερμοκρασίες και την υγρασία, ο Κωνσταντίνος Μητσάκης και η QJMOTOR SRT 800 X προσπαθούν να "αποδράσουν" από τη γραφειοκρατία του Πακιστάν, επιστρέφοντας στο μεταπολεμικό Αφγανιστάν και τα δεκάδες μπλόκα των Ταλιμπάν!

“Αποχαιρετώντας με ανάμεικτα συναισθήματα τη Lahore, ξεκίνησα την πορεία μου με κατεύθυνση (ξανά) το Αφγανιστάν. Τις επόμενες 4 μέρες, η διαδρομή του QJ TRANS ASIA πέρασε από τις πόλεις Islamabad, Peshawar και Kabul, διατρέχοντας συνολικά μια απόσταση 800 απαιτητικών χιλιομέτρων, κάτω ωστόσο από ανυπόφορες καιρικές συνθήκες (θερμοκρασίες 43-45°C & υγρασία 80-85%).

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Η’ - Πακιστάν – Αφγανιστάν

Στο Islamabad επισκέφθηκα την Ελληνική πρεσβεία και ευχαρίστησα θερμά τον Πρόξενο κ. Ευάγγελο Μπατιστάτο για την πολύτιμη και καθοριστική βοήθειά του στην περιπέτεια που είχα με το Carnet και την κατάσχεση της μοτοσυκλέτας από τους τελωνειακούς του Πακιστάν!

Διότι αυτά που άκουγα πριν μερικές ημέρες από τους Πακιστανούς τελωνιακούς του συνοριακού φυλακίου Wahga (σύνορα Πακιστάν - Ινδίας) μου φαίνονταν εξωπραγματικά! Το Carnet De Passages που μου είχαν εκδώσει, έχοντας φυσικά καταβάλει το ποσό των 3.000 ευρώ ως εγγύηση, ήταν πλαστό (μη έγκυρο) σύμφωνα με το e-mail που είχε σταλεί στο συνοριακό τελωνείο από τη FIA! Οι τελωνειακές αρχές κατάσχεσαν τη μοτοσυκλέτα κι εγώ κατέλυσα σ’ ένα κοντινό ξενοδοχείο, απ’ όπου ξεκίνησα έναν μαραθώνιο επικοινωνιών με Ελλάδα και με τις Ελληνικές διπλωματικές Αρχές στο Πακιστάν.

Ευτυχώς, χάρη στη πολύτιμη βοήθεια και διαμεσολάβηση του Έλληνα Πρόξενου στο Ισλαμαμπάντ Ευάγγελου Μπατιστάτου και του Επίτιμου Πρόξενου της Ελλάδας στη Λαχώρη Shahbaz Agha (τους οποίους και ευχαριστώ θερμά), κάμφθηκαν οι αρχικές αντιρρήσεις των τελωνιακών Αρχών και δέχτηκαν να αποδεσμεύσουν τη μοτοσυκλέτα μόνο στην περίπτωση προσκόμισης νέου, έγκυρου Carnet. Με την προϋπόθεση όμως να εξέλθω από το Πακιστάν από την ίδια συνοριακή είσοδο που είχα μπει (και όχι από την Ινδία), αφού σύμφωνα με τον τελωνιακό διευθυντή είχα εισέλθει στη χώρα “παράνομα”, με πλαστά ταξιδιωτικά έγγραφα της μοτοσυκλέτας.

Μια βδομάδα αργότερα παρέλαβα ένα καινούριο Carnet από την ADAC Γερμανίας. Κι αφού αποδεσμεύθηκε η μοτοσυκλέτα και μου επιστράφηκε, συνεχίζω πλέον τη διαδρομή του QJ TRANS ASIA προς τα αφγανικά σύνορα και κατόπιν για την περιοχή της Κεντρικής Ασίας. Η στάση μου στη συνοριακή πόλη Peshawar (167 χλμ. δυτικότερα), σχετιζόταν με τη μετάβασή μου στο τοπικό Αφγανικό Προξενείο για την έκδοση της απαραίτητης βίζας εισόδου για το Αφγανιστάν.

Από την πόλη Peshawar ως τη συνοριακή είσοδο Torkham (Πακιστάν-Αφγανιστάν) έφτασα με στρατιωτική συνοδεία, ενώ ξαναπέρασα άλλες 4 εφιαλτικές ώρες ταλαιπωρίας μέχρι να ξεμπερδέψω ολοκληρωτικά με τις γραφειοκρατικές διαδικασίες. Ευτυχώς, οι Πακιστανοί τελωνειακοί είχαν ειδοποιηθεί και ενημερωθεί για το θέμα του πλαστού carnet και δεν μου δημιούργησαν κανένα πρόβλημα – αντιθέτως, με εξυπηρέτησαν άψογα.

Στη διαδρομή Jalalabad-Kabul, τις εντυπώσεις έκλεψε αναμφισβήτητα το ορεινό πέρασμα που ένωνε τις δυο πόλεις, ενώ καταλυτική ήταν η παρουσία του ποταμού Kabul στο υπέροχο σκηνικό της τοπικής ορεσίβιας φύσης. Και εντέλει, άφιξη στην πρωτεύουσα Kabul, περνώντας “αλώβητος” από τα πάμπολλα μπλόκα των Ταλιμπάν”.