Δρόμος Ειρήνης 2018: Ιαπωνία

Στόχος επετεύχθη!
20/8/2018

Με την απόβασή μου στο λιμάνι Sakaiminato της δυτικής Ιαπωνίας, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την ολοκλήρωση του οδοιπορικού "Δρόμος ειρήνης 2018". Πλέον η πόλη Hiroshima απείχε μόλις 205 χιλιόμετρα, τόσα με χώριζαν από την ολοκλήρωση της αποστολής μου.
Το ημερολόγιο έδειχνε 5/8/2018 (ήταν η παραμονή της 73ης επετείου από την ρίψη της ατομικής βόμβας στην Hiroshima) όταν πραγματοποιήθηκε στο "Πάρκο Ειρήνης" στο κέντρο της Hiroshima η παράδοση του μηνύματος Ειρήνης και Φιλίας του Δημάρχου της Αρχαίας Ολυμπίας στον Δήμαρχο της μαρτυρικής Hiroshima. Ήταν μια σεμνή τελετή που έγινε μέσα σ’ ένα συγκινησιακά φορτισμένο κλίμα, ενώ στην συνέχεια ξεναγήθηκα στα μνημεία και στην Ιστορία της μαρτυρικής πόλης, που γνώρισε τον όλεθρο και την καταστροφή από την πρώτη ατομική βόμβα της ανθρωπότητας.


Με την παράδοση του μηνύματος και των εθιμοτυπικών δώρων που μετέφερα για 55 μέρες στις αποσκευές της μαύρης Honda CRF250 Rally, είχα ολοκληρώσει και τυπικά την αποστολή μου. Το Τόκιο θα αποτελούσε ωστόσο τον τελευταίο σταθμό του ταξιδιού μου, καθώς από την ιαπωνική πρωτεύουσα εγώ θα επέστρεφα αεροπορικώς στην Ελλάδα και η μοτοσυκλέτα ατμοπλοϊκώς. Πορεία λοιπόν για Τόκιο…


Καθοδόν όμως για την ιαπωνική μεγαλούπολη, δεν μπόρεσα να αντισταθώ στα κελεύσματα της πόλης Kyoto, που αντιπροσωπεύει την πολιτιστική πρωτεύουσα της Ιαπωνίας. Για δυο μέρες περιπλανήθηκα στα άδυτα της ιαπωνικής Ιστορίας, καθώς το Kyoto υπήρξε για περισσότερο από χίλια χρόνια (784-1868) η πρωτεύουσα της Ιαπωνίας και διαθέτει σήμερα ένα τεράστιο μνημειακό πλούτο.
Την τελευταία στάση πριν το Τόκιο την πραγματοποίησα στους πρόποδες του όρους Fuji (110 χλμ. νοτιοδυτικά του Τόκιο). Διανυκτέρευση στην παραλίμνια κωμόπολη Fujiyoshida και ολοήμερη περιπλάνηση με την μοτοσυκλέτα μέσα στο καταιγιστικό πράσινο της ευρύτερης περιοχής.


Ήταν η δεύτερη φορά που "άλωνα" μοτοσυκλετιστικά το Τόκιο – η πρώτη φορά ήταν το 2007. Το μητροπολιτικό κέντρο της Ιαπωνίας είναι μια μεγαλούπολη διεθνούς ακτινοβολίας και αποτελεί το σύμβολο της οικονομικής και βιομηχανικής παντοδυναμίας της "Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου". Εδώ λοιπόν έπεσαν οι τίτλοι τέλους ενός ιδιαίτερου διηπειρωτικού ταξιδιού, που ξεκίνησε πριν από 16.630 χιλιόμετρα, διήρκησε περίπου δυο μήνες και μου χάρισε τον τίτλο ενός “κομιστή” Ειρήνης και Φιλίας…

Κωνσταντίνος Μητσάκης



QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος ΙΒ’ - Ουζμπεκιστάν

Οι τρεις Μυθικές Πόλεις
QJMOTOR TRANS ASIA - Ουζμπεκιστάν
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

26/8/2024

Η QJMOTOR SRT 800 X και ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκονται σε άλλο ένα πανάρχαιο σταυροδρόμι με ελληνική παρουσία αιώνων. Τρεις πόλεις του Ουζμπεκιστάν που γοητεύουν τον ταξιδευτή χάρη στη μυθικών διαστάσεων ιστορία τους και μια ελληνική κοινότητα που συνεχίζει να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας.

“Και μετά το Τατζικιστάν, άφιξη στο Ουζμπεκιστάν. Δεν αποτελεί υπερβολή να ισχυριστεί κανείς πως το Ουζμπεκιστάν αντιπροσωπεύει από μόνο του μια ολόκληρη εγκυκλοπαίδεια ιστορίας! Πρόκειται για ένα διαχρονικό σταυροδρόμι πολιτισμών πάνω στον μυθικό Δρόμο του Μεταξιού, που ασκεί μια ακαταμάχητη γοητεία στον ψαγμένο ταξιδιώτη του σήμερα, χάρη στις τρεις μυθικές, πανάρχαιες πόλεις της -Μπουχάρα, Σαμαρκάνδη, Χίβα.

QJMOTOR TRANS ASIA - Ουζμπεκιστάν

Στην περίπτωση πάντως του QJ TRANS ASIA 2024, μόνο η πρωτεύουσα Τασκένδη “αλώθηκε” από τους τροχούς της QJ SRT 800X. Ύψιστη προτεραιότητά μου εδώ στην Τασκένδη ήταν η μετάβαση στον Σύλλογο των Ελλήνων της Τασκένδης, προκειμένου να γνωρίσω ένα ξεχασμένο -και λιγότερο γνωστό- κεφάλαιο της σύγχρονης Ιστορίας μας.

QJMOTOR TRANS ASIA - Ουζμπεκιστάν

Περίπου 12.000 Έλληνες έφτασαν το 1949 εδώ στην Τασκένδη και ξεκίνησαν μια νέα σελίδα στη ζωή τους. Σήμερα, μόλις 1.000 άτομα απαρτίζουν τον Σύλλογο των Ελλήνων της Τασκένδης, ενώ η υποδοχή και η φιλοξενία που μου επιφύλαξαν ήταν παραπάνω από συγκινητική. Κυριακή, Γιώργο, Σωκράτη, Γιούλη, σας ευχαριστώ θερμά…

QJMOTOR TRANS ASIA - Ουζμπεκιστάν

Από τουριστικής πλευράς, η Τασκένδη με ξενάγησε στο περίφημο παζάρι Chorsu Bazaar, στο μεγαλόπρεπο τζαμί Minor Mosque, στο Μουσείο του Ταμερλάνου και στην κλειστή αγορά. Και το κεφάλαιο “Ουζμπεκιστάν” έκλεισε μόλις 23 χλμ. βόρεια της Τασκένδης, εκεί όπου διάβηκα το συνοριακό κατώφλι του Καζακστάν…”