Riding tips (Vol. 3)

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

19/12/2016

Σφίξτε τα γόνατα!

Πολύ πιθανόν να έχτε ξανακούσει ή να έχετε διαβάσει ξανά, ότι για να έχετε καλύτερο έλεγχο, τα χέρια σας θα πρέπει να είναι χαλαρά στο τιμόνι ή τα κλιπόνς, χωρίς να επιφορτίζονται με πολύ βάρος την ώρα που οδηγείτε. Όταν όμως έρθει η ώρα του φρεναρίσματος –και δη των απότομων φρένων- είναι πολύ δύσκολο να μην πέσει το βάρος στους πήχεις. Ποια είναι η λύση; Σφίξτε με δύναμη το ρεζερβουάρ με τα γόνατα και τους γοφούς σας, χαλαρώνοντας παράλληλα την πίεση στον κορμό σας. Υπάρχουν και αντιολισθητικά αυτοκόλλητα που προσαρμόζονται πάνω στο ρεζερβουάρ γι' αυτή τη δουλειά, τα οποία βοηθούν ιδιαίτερα με την πρόσφυση που προσφέρουν στα γόνατα.

Σφίξτε με δύναμη το ρεζερβουάρ με τα γόνατα και τους γοφούς σας

Έτσι, τα χέρια δεν επιβαρύνονται με την μεταφορά βάρους κατά το φρενάρισμα και κατά συνέπεια, πέρα από την μεγαλύτερη ευκολία στον έλεγχο, κουράζονται και λιγότερο απομακρύνοντας την πιθανότητα του φαινομένου που ονομάζεται arm pump (το να πρηστούν δηλαδή οι πήχεις σας εξαιτίας της καταπόνησης). Ένα σημαντικό όφελος επίσης, είναι και ότι με αυτό τον τρόπο προφυλάσσετε την… ευαίσθητη περιοχή από το να συνθλίβεται κάθε φορά που φρενάρετε πάνω στο ρεζερβουάρ…

Φρενάρετε σωστά!

Το μπροστινό φρένο είναι ίσως το πιο δυναμικό περιφερειακό εξάρτημα πάνω στην μοτοσυκλέτα σας. Είναι αυτό που μπορεί να μεταβάλλει την ταχύτητα της μοτοσυκλέτας σας, πολύ πιο γρήγορα απ' ό,τι ο κινητήρας της. Πρόκειται για ένα από τα ισχυρά και εξελιγμένα εξαρτήματα, ακόμη και από αυτά που μπορεί να βρείτε σε ένα ακριβό αυτοκίνητο, γι' αυτό το λόγο και απαιτεί μεγάλο ποσοστό τεχνικής και δυσκολίας στην χρήση του. Άλλωστε, δεν νομίζω ότι υπάρχει κανένα super car που μπορεί να κάνει endo αν πατήσετε λίγο παραπάνω το πεντάλ του φρένου…

Θα έχετε διαβάσει πολλές φορές σε δοκιμές του περιοδικού, όπου γράφουμε σχετικά με την απόδοση εντός μπροστινού φρένου σχετικά με το αν είναι πολύ απότομη, προοδευτική και το πόσο δυνατό είναι το αρχικό δάγκωμα. Θα έχετε διαβάσει επίσης αρκετές φορές για φρένα προοδευτικά χωρίς πολύ δύναμη αρχικά, τα οποία είναι κατάλληλα για λιγότερο έμπειρους αναβάτες, καθώς το να κάνεις κτήμα σου το σωστό φρενάρισμα απαιτεί αρκετά χρόνια εμπειρίας. Σας παραθέτουμε παρακάτω τον τρόπο και την μέθοδο για να γίνει αυτό και από εκεί και πέρα –όπως όλες οι τεχνικές- η εξάσκηση και η τριβή θα φτάσουν στο επιθυμητό επίπεδο:

Χρησιμοποιήστε μόνο δύο δάχτυλα, τον δείκτη και τον μέσο. Τα υπόλοιπα καλό θα είναι να μείνουν τυλιγμένα γύρω από το γκριπ. Μπορεί να χρειαστεί να φρενάρετε απότομα και σε πολύ μικρό διάστημα οποιαδήποτε στιγμή, όπως για παράδειγμα όταν οδηγείτε μέσα στην κίνηση. Για να είστε σε ετοιμότητα, έχετε πάντοτε αυτά τα δύο δάχτυλα ακουμπισμένα πάνω στην μανέτα του φρένου. Έτσι, όποτε χρειαστεί να φρενάρετε θα ενεργοποιήσετε το εμπρός φρένο πιο ομαλά και η αντίδρασή σας θα γίνει σε μικρότερο χρόνο.

Όλα θα πρέπει να γίνονται ομαλά και προοδευτικά

Φορτίστε τον μπροστινό τροχό για να έχετε περισσότερη πρόσφυση. Η πολύ λογική εξίσωση λέει πώς για να έχετε στην διάθεσή σας την μεγαλύτερη δυνατότητα για επιβράδυνση, θα πρέπει ο μπροστινός τροχός να διαθέτει το μεγαλύτερο ποσοστό τριβής που μπορεί να βρει. Όποτε κι αν αρχίσετε την διαδικασία του φρεναρίσματος, ακόμη και σε κάποιο φρενάρισμα πανικού, κάντε το ασκώντας πίεση γραμμικά στην μανέτα, συμπιέζοντας παράλληλα την μπροστινή ανάρτηση και πιέζοντας τον μπροστινό τροχό προς το έδαφος. Όταν το ελαστικό συμπιεστεί και παραμορφωθεί το πέλμα του μεγαλώνοντας την επιφάνεια επαφής με την άσφαλτο λόγω του βάρους που δέχεται από την μοτοσυκλέτα, μόνο τότε θα μπορείτε να ασκήσετε την μέγιστη δύναμη στην μανέτα του φρένου.

Αρχίστε να πιέζετε προοδευτικά όλο και περισσότερο, μέχρι να φτάσετε στο επιθυμητό επίπεδο επιβράδυνσης. Μόλις ο πίσω τροχός αρχίσει να χάνει την επαφή του με την άσφαλτο, ή όταν νιώσετε το μπροστινό ελαστικό να χάνει την πρόσφυσή του, θα σημαίνει ότι έχετε φτάσει στο μέγιστο ποσοστό επιβράδυνσης που μπορείτε να πετύχετε στις συγκεκριμένες συνθήκες. Διατηρήστε σταθερή την πίεση στην μανέτα, ή μειώστε την ελαφρώς, μέχρι το σημείο που θα αισθάνεστε άνετοι και ασφαλείς.

Θα επαναλάβουμε για άλλη μια φορά, διότι είναι ζωτικής σημασίας, το ότι όλα θα πρέπει να γίνονται ομαλά και προοδευτικά. Διαφορετικά, αν χουφτώσετε με δύναμη την μανέτα του φρένου και δεν διαθέτει η μοτοσυκλέτα σας ABS, είναι βέβαιο ότι θα βρεθείτε στο έδαφος.

Σε ό,τι αφορά το πίσω φρένο, όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενα riding tips, είναι εξαιρετικό για να διατηρείτε τον έλεγχο και την ισορροπία της μοτοσυκλέτας σε χαμηλές ταχύτητες, αλλά σε μοτοσυκλέτες που δεν έχουν τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά ενός… chopper ή δεν είναι scooter, δεν προσφέρει και πολλά στο συνολικό φρενάρισμα, καθώς κατά τη διάρκεια της επιβράδυνσης ο πίσω τροχός, εξαιτίας της μεταφοράς βάρους, μειώνει την επιφάνεια επαφής του με την άσφαλτο και κατά συνέπεια δεν έχει ικανοποιητικό ποσοστό πρόσφυσης.

Η καλύτερη επένδυση για εσάς και την μοτοσυκλέτα σας!

Οι εξατμίσεις που κάνουν τους συναγερμούς να βαράνε στο πέρασμά σας, τα χρώμια που θυμίζουν ντισκομπάλα της δεκαετίας του '80, τα φαντεζί λάστιχα και τα εντυπωσιακά γραφικά πάνω στα φαίρινγκ και τα ρεζερβουάρ, δεν πρόκειται να σας κάνουν πιο γρήγορους και πιο ασφαλείς.

Η καλύτερη επένδυση, που απαιτεί λιγότερα χρήματα και αποδίδει μακράν περισσότερο, είναι να αγοράσετε και να διαβάσετε μερικά βιβλία σχετικά με τεχνικές οδήγησης (το "Twist of the Wrist" του Keith Code και το "Sport Riding Techniques" του Nick Ienatsch με την συμμετοχή του Kenny Roberts, είναι δύο εξαιρετικές επιλογές), επιλέξτε κάποιες μεμονωμένες τεχνικές κάθε φορά και αρχίστε να εξασκήστε πάνω σ' αυτές μέχρι να νιώσετε ότι το κατέχετε απόλυτα. Στη συνέχεια, αρχίστε να συνδυάζετε μεταξύ τους αυτές τις τεχνικές και σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα θα έχετε κάνει άλματα βελτίωσης στον τρόπο που οδηγείτε την μοτοσυκλέτα σας.

Επιλέξτε κάποιες μεμονωμένες τεχνικές κάθε φορά και αρχίστε να εξασκήστε πάνω σ' αυτές

https://bit.ly/MOTO_660

Riding Tips

Προπονήσου σαν πρωταθλητής με 30 ευρώ

Η απόλυτη προπόνηση που δεν κοστίζει

Από τον

Μπάμπη Μέντη

6/12/2017

Τι κοινό κάνουν οι πρωταθλητές ταχύτητας Γιάννης Μπούστας, Σάκης Συνιώρης και Λευτέρης Πίππος για να διατηρούνται σε φόρμα ανάμεσα στις αγωνιστικές περιόδους; Μα φυσικά προπονούνται τακτικά σε πίστες καρτ με μικρού κυβισμού μοτοσυκλέτες.

Αφού το κάνουν αυτοί, γιατί να μην το κάνεις και εσύ; Γιατί πρέπει να περιμένεις πότε θα γίνεις 24 χρονών, πότε θα μαζέψεις χρήματα για μια μεγάλη σπορ μοτοσυκλέτα και πότε θα βρεις μια καλή δουλειά για να σου περισσεύουν 300 ευρώ για ένα track day;

Νέα εποχή

Η ιδέα για να κάτσουμε να γράψουμε αυτό το άρθρο μας δημιουργήθηκε τον τελευταία μήνα από μια σειρά γεγονότων. Η πρώτη αφορμή ήρθε μετά από το track day που κάναμε στα Μέγαρα με το Aprilia Tuono 1100 Factory. Περάσαμε τέλεια, αλλά όταν κάτσαμε και κοστολογήσαμε τα πράγματα, ο λογαριασμός ήταν αρκετά βαρύς. Περίπου 80 ευρώ σε βενζίνες, συμμετοχή, νερά, καφέδες κ.τ.λ. και ένα διαλυμένο πίσω Pirelli Supercorsa των 180-200 ευρώ. Με λίγα λόγια πλησιάσαμε την 300άρα, που την σημερινή εποχή είναι μισό μηνιάτικο για τον περισσότερο κόσμο. Αν βάλεις και τα 19.000 ευρώ που κοστίζει το Tuono, τότε μιλάμε για μια δραστηριότητα που μπορούν να κάνουν μόνο οι πλούσιοι. Ακόμα όμως και με μια πιο φτηνή μοτοσυκλέτα μικρότερη ιπποδύναμης, που θα έριχνε το συνολικό κόστος στα 100-200, πάλι το track day είναι μια διασκέδαση που δεν μπορείς να υποστηρίξεις οικονομικά για περισσότερες από μία ή δύο φορές τον μήνα.

Η δεύτερη αφορμή για αυτό το άρθρο ήρθε μετά την φωτογράφιση που κάναμε για το συγκριτικό των γυμνών 300 (KTM Duke 390, BMW G310R και Kawasaki Z300, τεύχος ΜΟΤΟ 575) στην πίστα καρτ Speed Force στο Κορωπί. Διασκεδάσαμε τόσο πολύ οδηγώντας αυτές τις μοτοσυκλέτες εκεί μέσα, καθώς ήταν σαν να είχαμε οδηγήσει μεγάλα superbike σε κανονική πίστα.

Στο τέλος εκείνης της ημέρας και ενώ αρχίζαμε και μαζεύαμε να πράγματα, ήρθε και ο πρωταθλητής Λευτέρης Πίππος με το van του και μέσα ένα μικρό μοτοσυκλετάκι.

Τι ήρθες να κάνεις εδώ; Τον ρωτάμε. Εδώ κάνω προπόνηση μας απαντάει. Καμία έκπληξη από την απάντησή του, αφού ξέρουμε ότι και ο Σάκης Συνιώρης προπονείται με αυτό τον τρόπο, αλλά και ο Γιάννης Μπούστας έχει την έδρα της δικής του σχολής στην πίστα καρτ του Ασπρόπυργου.

Η τρίτη και η πιο σημαντική αφορμή για αυτό το άρθρο όμως, είναι η νέα γενιά μικρών σπορ μοτοσυκλετών που υπάρχει πλέον στην αγορά και ταυτόχρονα να στενά οικονομικά περιθώρια του περισσότερου κόσμου. Ναι, μπορείς να μπεις στα Μέγαρα με ένα μικρό μονοκύλινδρο Duke ή ένα G310R ή το νέο GSX-R250 που είχαμε αυτές τις ημέρες για τεστ, αλλά κάθε φορά που θα βγαίνεις στην ευθεία θα βαριέσαι την ζωή σου, περιμένοντας να φτάσεις κάποια στιγμή στην επόμενη στροφή.

Διασκέδαση μέχρι να… ζαλιστείς!

Άρα το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε εδώ είναι αν μπορείς να διασκεδάσεις και να προπονηθείς με μια μοτοσυκλέτα 125-300 κυβικών, με κόστος που να μην ξεπερνά συνολικά τα 30 ευρώ. Βρεθήκαμε λοιπόν ξανά στην πίστα Speed Force στο Κορωπί με το Suzuki GSX-R 250, πήραμε μολύβι και χαρτί και στο τέλος της ημέρας βγάλαμε το συμπέρασμα.

Πρώτα απ’ όλα, όπως στις περισσότερες πίστες καρτ, έχεις στη διάθεσή σου ανοιχτή καντίνα για νερά, καφέδες, φαγητό κ.τ.λ. και δεν χρειάζεται να βγεις έξω από αυτές. Δεύτερον έχεις στη διάθεσή σου κλιματιζόμενο χώρο για να ξεκουραστείς στα διαλείμματα. Τρίτον, υπάρχουν πιεσόμετρα ακριβείας και κομπρεσέρ αέρα για να ρυθμίζεις τις πιέσεις των ελαστικών σου, αλλά και εργαλεία αν χρειαστεί να ρυθμίσεις κάτι. Μέχρι και βενζίνη μπορείς να βάλεις αν χρειαστεί! Επίσης είναι ανοιχτές 12 ώρες την ημέρα, έξι ημέρες την εβδομάδα και αρκεί ένα τηλέφωνο για να μαθαίνεις πόση ώρα θα έχεις στη διάθεσή σου την πίστα. Με εξαίρεση τα Σαββατοκύριακα που μετά το μεσημέρι έχουν πολλούς πελάτες που κάνουν καρτ, όλες τις υπόλοιπες ημέρες τις εβδομάδας, έχεις στη διάθεσή σου την πίστα για όση ώρα θέλεις. Έτσι κι αλλιώς, ένα δεκάλεπτο οδήγησης κάθε μισή ώρα αντιστοιχεί με ένα εικοσάλεπτο οδήγησης σε κανονική πίστα.

Από την πρώτη στροφή που θα στρίψεις, μέχρι την τελευταία πριν βγεις, το μυαλό και το σώμα σου δουλεύουν στα κόκκινα! Οι ταχύτητες μπορεί να είναι πολύ μικρότερες, αλλά η ένταση είναι πολύ μεγάλη. Πρέπει να είσαι διαρκώς σε κίνηση και οι στροφές έρχονται η μία μετά την άλλη αστραπιαία. Οι κινήσεις του σώματος πάνω στο GSX-R 250 ήταν αντίστοιχες με εκείνες που κάνεις στις Σέρρες πάνω στην σέλα ενός GSX-R 1000R!

Το ίδιο ισχύει για τους χειρισμούς που κάνεις στα φρένα και το γκάζι. Ξέχνα την ευκολία με την οποία χουφτώνεις στο γκάζι του GSX-R 250 στο δρόμο. Εδώ μέσα η δύναμη του μικροσκοπικού δικύλινδρου κινητήρα γιγαντώνεται. Ο χρόνος που έχεις για να κλείσεις το γκάζι, να κατεβάσεις ταχύτητα και να φρενάρεις είναι τόσο μικρός όσο μικρός είναι και σε έναν πραγματικό αγώνα superbike. Μετά από μερικά δεκάλεπτα, αναγκάζεσαι να μάθεις σημαντικά πράγματα, που σε μια μεγάλη πίστα θα χρειαζόσουν ένα δάσκαλο δίπλα σου για να στα πει. Όπως για παράδειγμα η σωστή επιλογή της σχέσης στο κιβώτιο και η σωστή επιλογή γραμμών. Μια σχέση πάνω και η μοτοσυκλέτα ανοίγει αμέσως τη γραμμή της. Μια σχέση κάτω και η μοτοσυκλέτα “μουλαρώνει” μέσα στη στροφή. Η σωστή από τη λάθος γραμμή έχουν διαφορά μόλις δέκα εκατοστά, οπότε καταλαβαίνεις αμέσως σε ποιο σημείο και γιατί τα έκανες σκατά. Το καλύτερο όλων όμως είναι ότι με δέκα ευρώ βενζίνη, μπορείς να ξύνεις γόνατα κάτω όλη μέρα, χωρίς να τρως τα ελαστικά σου.

Το τελικό συμπέρασμα

Αν υπάρχει ένα μειονέκτημα με τις πίστες καρτ, αυτό αφορά την πρόσφυση της ασφάλτου στις πιο παλιές από αυτές. Η Speed Force είναι η πιο καινούρια της Αττικής και έχει πρόσφυση αντίστοιχη με την μεγάλη πίστα των Μεγάρων, επιτρέποντας να ακουμπάς γόνατα κάτω από τον πρώτο γύρο. Στις υπόλοιπες πίστες των Αθηνών θα χρειαστεί να ζεστάνεις καλά τα λάστιχα πριν αρχίσεις οδηγείς με ροή. Στις πόλεις εκτός Αθηνών (είχαμε οδηγήσει πιο παλιά στη Λάρισα) οι περισσότερες πίστες καρτ έχουν πολύ καλής ποιότητας άσφαλτο, λόγω της περιορισμένης χρήσης. Σε κάθε περίπτωση, η οδήγηση μέσα σε αυτές τις πίστες με τις καινούριες μοτοσυκλέτες των 125-300 κυβικών δεν είναι σε καμία περίπτωση λύση ανάγκης. Η ευχαρίστηση και κυρίως η εμπειρία που αποκτάς είναι εφάμιλλη και σε πολλές περιπτώσεις ανώτερη, από την οδήγηση σε μεγάλες πίστες με μεγάλου κυβισμού μοτοσυκλέτες. Κυρίως όμως είναι το αστεία χαμηλό κόστος. Ακόμα και οι τούμπες δεν ξεπερνούν το κόστος μιας σπασμένης μανέτας.