Riding tips για τον χειμώνα

Βασικές οδηγίες για τις πιο κρύες μέρες
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

18/11/2016

Τα πρώτα κρύα έκαναν την εμφάνισή τους και οι πρώτες νιφάδες στόλισαν –έστω και για λίγο- τις κορφές των ψηλότερων βουνών της χώρας. Είναι ο καιρός που γυρίζουμε τους διακόπτες μας και μπαίνουμε σε… winter mode, όχι μόνο σε ό,τι αφορά τον εξοπλισμό μας αλλά και στο στιλ της οδήγησής μας, καθώς οι συνθήκες και οι παράμετροι αλλάζουν και πολλές φορές καλούμαστε να κάνουμε την προσαρμογή στα νέα δεδομένα πολύ απότομα και άμεσα. Καλό θα είναι λοιπόν να είμαστε προετοιμασμένοι, σωματικά και πνευματικά, για να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις της οδήγησης το χειμώνα. Ας δούμε αναλυτικά τι πρέπει να περιμένουμε, τι πρέπει να προσέξουμε και –κυρίως- τι πρέπει να κάνουμε για να απολαμβάνουμε την μοτοσυκλέτα μας ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών.

 

 

Αποστάσεις

Όλοι έχουμε διαπιστώσει ότι οι δρόμοι στην Ελλάδα ελάχιστα διαφέρουν από τους δρόμους της βομβαρδισμένης Βαγδάτης, πράγμα που σημαίνει ότι οι εργολάβοι έχουν φροντίσει να μας κρατούν σε επαγρύπνηση με "μικρές" εκπλήξεις σε απίθανα σημεία. Τον χειμώνα τα πράγματα γίνονται πιο σκούρα, αφού μια λακκούβα γεμάτη με νερό που κρύβει επιμελώς το βάθος της, ή ένα σαμαράκι που έχει δημιουργηθεί από τη συχνή κυκλοφορία φορτηγών και λεωφορείων με γλίτσα από πρωτοβρόχια πάνω του, μπορούν να… πεταχτούν μπροστά σας από το πουθενά. Για να μην βρεθείτε προ εκπλήξεως τελευταία στιγμή, κρατείστε αποστάσεις από το προπορευόμενο όχημα ειδικά αν είναι κάποιο με μεγάλο όγκο. Τα φρένα πανικού πάνω στο βρεγμένο δεν κάνουν καλό ούτε στην ψυχική, ούτε στην σωματική σας υγεία. Έτσι, θα αποφύγετε και το σπρέι νερού που αφήνουν τα προπορευόμενα φορτηγά και αυτοκίνητα, που ανεβάζει τον συντελεστή επικινδυνότητας κατακόρυφα!

 

Φρενάρισμα

Και μιας και κάναμε λόγο για την επιβράδυνση, θα πρέπει να επαναπρογραμματίσετε την ECU του εγκεφάλου σας σε ό,τι αφορά τη συγκεκριμένη διαδικασία γενικότερα. Υπολογίστε ότι θα χρειαστείτε μεγαλύτερες αποστάσεις, όχι μόνο στο βρεγμένο αλλά και στο στεγνό, διότι οι χαμηλότερες θερμοκρασίες της ασφάλτου έχουν αντίκτυπο και στην θερμοκρασία λειτουργίας των ελαστικών σας, με αποτέλεσμα το μπλοκάρισμα να έρχεται νωρίτερα απ' ό,τι το περιμένετε. Η πίεση στην μανέτα και το λεβιέ πρέπει να ασκείται πολύ πιο προοδευτικά απ' ό,τι στο στεγνό, έχοντας πάντα στο νου ότι οι βρεγμένοι δίσκοι και τα τακάκια δεν αποδίδουν το ίδιο απ' ό,τι όταν είναι στεγνοί.

 

Γραμμές

Στο βρεγμένο, οι γραμμές που επιλέγουμε –και δεν αναφερόμαστε στις ιδανικές γραμμές μιας πίστας, αλλά στις πραγματικές συνθήκες στο δρόμο- είναι εντελώς διαφορετικές από αυτές στη στεγνή άσφαλτο. Αν θέλετε καλύτερα, ο τρόπο που στρίβουμε είναι εντελώς διαφορετικός, καθώς το ζητούμενο είναι η μοτοσυκλέτα να παραμείνει όσο το δυνατόν πιο όρθια και λιγότερο πλαγιασμένη, ώστε να έχουμε για πιο μεγάλο διάστημα την μεγαλύτερη επιφάνεια επαφής του ελαστικού με το δρόμο. Αυτό σημαίνει ότι οδηγούμε με "γωνίες" και λιγότερο με καμπές σε συνδυασμό με μικρότερες ταχύτητες. Η είσοδος δηλαδή σε μια στροφή γίνεται πιο "βαθιά" με όσο το δυνατόν λιγότερο διάστημα υπό κλίση ώστε στην έξοδο η μοτοσυκλέτα να ανασηκωθεί ταχύτερα. Προσοχή, αυτό δεν μεταφράζεται σε απότομες αντιδράσεις και άμεσο πλάγιασμα, γιατί λόγω του μειωμένου συντελεστή τριβής οι δυνάμεις αποκτούν διαφορετική ισορροπία και η τούμπα παραμονεύει. Γι' αυτό ξαναλέμε ότι όλα γίνονται με χαμηλότερες ταχύτητες και με ήρεμες κινήσεις.

 

Να είσαι ορατός


Όπως είχαμε γράψει και στο άρθρο για τους urban legends της Μοτοσυκλέτας, το ζητούμενο δεν είναι να σε ακούσουν αλλά να σε δουν. Ειδικά το χειμώνα που οι συνθήκες έχουν μειωμένη ορατότητα, αυτό είναι ακόμη πιο επιτακτικό. Αν η μοτοσυκλέτα σας είναι παλαιότερων προδιαγραφών και δεν έχει μόνιμη τη μεσαία σκάλα ανοιχτή, φροντίστε να το κάνετε εσείς. Φοράτε ρούχα και κράνος με έντονα χρώματα και ανακλαστικά και φυσικά μην παίρνετε ποτέ σαν δεδομένα ότι ο οδηγός του αυτοκινήτου με ο καλοριφέρ στο φουλ και τα θολωμένα τζάμια σας έχει δει…

 

Μείνε ζεστός


Φροντίστε όταν οδηγείτε τον χειμώνα να είστε ντυμένοι σωστά και όχι υπερβολικά. Για παράδειγμα, αν φορέσετε τρεις στρώσεις από ρούχα μπορεί να έχετε χειρότερο αποτέλεσμα από τα αν φορούσατε ένα ζευγάρι ισοθερμικά εσώρουχα και ένα χειμωνιάτικο μπουφάν. Η θερμοκρασία του σώματος παίζει πολύ μεγάλο ρόλο και στην αποτελεσματικότητα των αντανακλαστικών μας και γι' αυτό φροντίζουμε να την διατηρούμε πάντα σε ένα επίπεδο που μας κάνει να αισθανόμαστε άνετα. Η υπερβολή (είτε στο κρύο, είτε στο ζεστό) φέρνει αντίθετα αποτελέσματα. Ένα χρήσιμο tip για τα χέρια, που είναι ένα νευραλγικό σημείο καθώς τα άκρα είναι τα πρώτα που κρυώνουν λόγω του ότι η καρδιά φροντίζει να στείλει το αίμα πρώτα στον κορμό σε περίπτωση ψύχους, είναι να έχετε τα δάχτυλα ενωμένα πάνω στα γκριπ. Η σωστή τεχνική οδήγησης λέει ότι πάντα δύο δάχτυλα πρέπει να είναι πάνω στις μανέτες μεν, αλλά στις ειδικές συνθήκες με κρύο προτεραιότητα έχει το να παραμείνουμε ζεστοί και με αυτόν τον τρόπο η θερμοκρασία των δαχτύλων παραμένει σε υψηλότερα επίπεδα.

 

Προσοχή στις "παγίδες"


Οι δρόμοι με την βροχή μεταμορφώνονται σε κάτι εντελώς διαφορετικό σε σχέση με το όταν είναι στεγνοί. Πράγματα στα οποία δεν θα δίναμε ιδιαίτερη προσοχή σε κανονικές συνθήκες το χειμώνα μεταμορφώνονται σε gremlins που θέλουν να μας φάνε. Οι άσπρες λωρίδες στις διαχωριστικές γραμμές και τις διαβάσεις με το που θα βραχούν μεταλλάσσονται σε πίστες καλλιτεχνικού πατινάζ. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή ακόμη κι αν είστε σταματημένοι και πατήσετε πάνω τους, ενώ ακόμη και τα πενηντάρια μπορούν να νιώσουν την συγκίνηση του ντριφταρίσματος στην εκκίνηση.

Δεν είναι όμως μόνο οι άσπρες γραμμές που ανεβάζουν τον συντελεστή επικινδυνότητας, καθώς και τα βρεγμένα φύλλα που έχουν πέσει στο δρόμο ή τα πεταμένα σκουπίδια, μετατρέπονται σε μια γλίτσα που σε 'στέλνει αδιάβαστο". Προσοχή λοιπόν, ειδικά στις άκρες του δρόμου και κοντά στα πεζοδρόμια, για παρόμοιες γλιστερές παγίδες.
Μια άλλη μορφή κρυμμένης φάκας είναι τα χυμένα λάδια που στη βρεγμένη άσφαλτο βρίσκουν το καλύτερο καμουφλάζ για να παρασύρουν τα θύματά τους. Ένας τρόπος για να τα αναγνωρίσετε είναι ότι σε εκείνο το σημείο το νερό παίρνει μια ιριδίζουσα απόχρωση, οπότε το αποφεύγουμε όπως ο διάολος το λιβάνι. Αν τώρα τα δείτε πολύ αργά για να τα αποφύγετε, ΜΗΝ περάστε από πάνω τους προσπαθώντας να κάνετε ελιγμό. Κρατήστε την μοτοσυκλέτα όρθια και το γκάζι σταθερό, ενώ μια πρόχειρη προσευχή δεν θα έβλαπτε…


Τέλος, μεγάλη προσοχή στις λακκούβες με νερό γιατί η υδρολίσθηση παραμονεύει. Πρόκειται για το φαινόμενο όπου τα αυλάκια της χάραξης του ελαστικού δεν μπορούν να απομακρύνουν αποτελεσματικά την υπερβολική ποσότητα νερού, με αποτέλεσμα το νερό να σχηματίζει ένα λεπτό φιλμ μεταξύ της επιφάνειας του ελαστικού και του οδοστρώματος μειώνοντας δραματικά την πρόσφυση. Σε μια τέτοια περίπτωση η απώλεια ελέγχου είναι δεδομένη και η μόνη επιλογή είναι να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας και την μοτοσυκλέτα όρθια, και σε καμία περίπτωση να μην κλείσετε απότομα το γκάζι.

ΕΛΑΣΤΙΚΑ Track-day & Αγωνιστικά

Πώς επιλέγουμε γόμμα
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

30/10/2017

Τα τελευταία χρόνια οι αναβάτες των MotoGP έχουν μεγαλύτερη ελευθερία να μιλάνε μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες και η ίδια η Dorna τους παρέχει ακόμα περισσότερο τηλεοπτικό χρόνο με τις δημοσιογραφικές συνεντεύξεις που διοργανώνει πριν τον αγώνα, μετά τα χρονομετρημένα δοκιμαστικά και μετά τον αγώνα. Σε αυτές πάντα κυριαρχεί το θέμα επιλογής γόμμας των ελαστικών. Παρ’ όλα αυτά, ο περισσότερος κόσμος δυσκολεύεται ακόμα να κατανοήσει τί ακριβώς καθορίζει την επιλογή σκληρότητας της γόμμας σε έναν αγώνα και γιατί βλέπει αναβάτες με μαλακιά γόμμα να κινούνται ταχύτερα στο τέλος ενός αγώνα, από αναβάτες με σκληρότερη γόμμα. Λογικά θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο, σωστά; Όχι! Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να κατανοήσουμε έναν-έναν τους παράγοντες που επηρεάζουν την επιλογή. Πριν από αυτό όμως θα πρέπει να κατανοήσουμε, ότι όλοι οι αναβάτες είναι υποχρεωμένοι να βάλουν ελαστικά της ίδια εταιρείας.

 

Η πίστα: Παλαιότητα ασφαλτοτάπιτα

Οι πίστες δεν έχουν όλες το ίδιο ποσοστό πρόσφυσης. Πέρα από την κατασκευή και τα τεχνικά χαρακτηριστικά του ασφαλτοτάπητα, η ηλικία της πίστας παίζει σημαντικό ρόλο στην πρόσφυση που προσφέρει. Μια νεαρής ηλικίας πίστα αποκτά το μέγιστο κράτημά της μετά από ένα ή δύο χρόνια λειτουργίας! Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι μια ολοκαίνουρια πίστα έχει ακόμα “λιπαρή” επιφάνεια λόγω της φρέσκιας πίσσας. Το κράτημα που προσφέρει είναι “μαλακό”, δηλαδή προκαλεί πρόωρο ντριφτάρισμα των τροχών.

Ένα πολύ μαλακής γόμμας ελαστικό, συνήθως δεν έχει μεγάλο πλεονέκτημα έναντι ενός σκληρότερου, όμως ακριβώς λόγω του “μαλακού” γκριπ της ασφάλτου, η διάρκεια ζωής του αυξάνεται. Οι πίστες με ολοκαίνουρια άσφαλτο έχουν πολύ έντονες διακυμάνσεις στο επίπεδο κρατήματος που προσφέρουν, αναλόγως της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος. Η ζέστη “λιώνει” την πίσσα και η επιφάνεια γίνεται πολύ λιπαρή, ενώ όταν δεν επικρατούν πολύ υψλές θερμοκρασίες, αυξάνονται κατακόρυφα τα επίπεδα πρόσφυσης, άρα σου επιτρέπει την χρήση σκληρότερης γόμμας. Όμως την ίδια στιγμή, γνωρίζουμε ότι τα μαλακά ελαστικά δεν έχουν αντοχή σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας περιβάλλοντος.  Οπότε η λογική ότι με τα μαλακά ελαστικά θα κάνεις χρόνο και με τα σκληρότερα θα έχεις διάρκεια δεν ισχύει σε μια καινούρια πίστα.

Ούτε όμως σε μια πίστα με γερασμένο ασφαλτοτάπητα. Ακριβώς την ίδια συμπεριφορά με τις καινούριες πίστες, έχουν και οι πιο παλιές. Μόνο που εδώ τα πράγματα γίνονται αρκετά πιο περίπλοκα. Οι παλιές πίστες δεν επηρεάζονται μόνο από την θερμοκρασία, αλλά και από την χρήση που έχει γίνει πριν μερικά λεπτά. Οι παλιές πίστες μπορούν να αλλάζουν το επίπεδο πρόσφυσης μέσα σε διάστημα μικρότερο της μισής ώρας!

Το μέγιστο κράτημά τους το προσφέρουν όταν επικρατεί δροσιά και όταν έχουν μπει αρκετά οχήματα μέσα, καθαρίζοντας την επιφάνειά της. Όμως αυτό μπορεί να αλλάξει μέσα σε μερικά λεπτά, διότι το επίπεδο κρατήματος εξαρτάται από την γόμμα που έχουν αφήσει τα οχήματα πάνω της. Με άλλα λόγια, η επιφάνειά της αποκτά τις ίδιες ιδιότητες που έχουν τα λάστιχα, άρα αποκτά και τις ίδιες ευαισθησίες. Στις παλιές πίστες αρέσουν τα μαλακά ελαστικά περισσότερο και είναι πολύ φιλικές μαζί τους στη διάρκεια ενός αγώνα, όμως η υπερβολική ζέστη μπορεί να μειώσει δραματικά τα πλεονεκτήματά τους

 

Ο κινητήρας καθορίζει την γόμμα

Ένας άλλος παράγοντας που καταρρίπτει τη θεωρία ότι τα σκληρά ελαστικά αντέχουν περισσότερο είναι η δύναμη του κινητήρα. Αν η δύναμη του κινητήρα είναι πολύ μεγάλη και πολύ απότομη, τότε ένα σκληρό πίσω ελαστικό θα ντριφτάρει συνεχώς και για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Αυτό με την σειρά του θα προκαλέσει πρόωρη υπερθέρμανση, με αποτέλεσμα πτώση της απόδοσης.

Αντιθέτως ένα μαλακότερο ελαστικό που μπορεί να κατεβάσει την δύναμη του κινητήρα στην άσφαλτο χωρίς να ντριφτάρει συνεχώς, έχει μικρότερη φθορά και μπορεί να κρατήσεις τους χρόνους χαμηλά μέχρι το τέλος του αγώνα!

Όπως βλέπουμε δηλαδή, οι παράγοντες που καθορίζουν την επιλογή γόμμας είναι πιο σύνθετοι από την απλοποιημένη αντίληψη ότι τα σκληρά αντέχουν και τα μαλακά κρατάνε. Κυρίως όμως, αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι οι βασικότεροι παράγοντες μεταβάλλονται διαρκώς κατά την διάρκεια της ημέρας και ότι αρκεί ένα μικρό σύνεφο να μπει μπροστά από τον ήλιο για μερικά λεπτά και η τέλεια επιλογή ελαστικού που είχες κάνει όλη την ημέρα να πάρει στράφι, ειδικά από τη στιγμή που γνωρίζουμε ότι τα ελαστικά που χρησιμοποιούν φέτος στα MotoGP είναι πάρα πολύ ευαίσθητα ακόμη και στην παραμικρή μεταβολή των συνθηκών, κάτι που παραδέχτηκαν και οι άνθρωποι της Michelin.