Χειμερινά Tips: Ζέσταμα κινητήρα

Πώς πρέπει να εκκινείς την μοτοσυκλέτα και γιατί!
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

16/11/2016

Τα έχουμε γράψει στο περιοδικό πριν μερικά χρόνια, αλλά καθώς νέοι μοτοσυκλετιστές έρχονται καθημερινά στην παρέα μας και όπως είναι φυσικό έχουν τις ίδιες απορίες που είχαμε κι εμείς όταν πρωτομπήκαμε σε αυτόν τον μαγικό, φανταστικό αλλά και περίπλοκο κόσμο του μοτοσυκλετισμού, σκεφτήκαμε ότι καλό είναι να τα ξαναπούμε και “ηλεκτρονικά”.

Βέβαια σε κάποια θέματα ακόμα και οι πιο παλιοί και “έμπειροι” αναβάτες συνεχίζουν να έχουν απορίες ή συνεχίζουν να κάνουν τα λάθη των πρωτάρηδων, διαιωνίζοντας μύθους και προβλήματα που κανονικά θα έπρεπε να είχαν λυθεί χρόνια πριν. Οπότε σε τακτά χρονικά διαστήματα θα δημοσιεύουμε συμβουλές και tips από το site μας που θα αφορούν μικρά ή μεγάλα καθημερινά προβλήματα που μας βασανίζουν λίγο ή πολύ.

Φυσικά, με μεγάλη μας χαρά θα ασχοληθούμε με οποιοδήποτε θέμα θέλετε εσείς να μπει πάνω στο τραπέζι. Σήμερα το θέμα μας είναι το Ζέσταμα Κινητήρα, μιας και τα πρώτα κρύα του χειμώνα έφτασαν και πολλές μοτοσυκλέτες θα πέσουν θύματα της άγνοιας ή της ελλιπούς πληροφόρησης των αναβατών τους.

 Σωστή διαδικασία ζεστάματος κινητήρα:

ΒΗΜΑ 1: Είμαστε ήδη ντυμένοι, έχουμε φορέσει το κράνος, τα γάντια μας και βάζουμε το κλειδί στην κλειδαριά.

Γιατί;

Διότι αν έχεις βάλει ήδη τη μοτοσυκλέτα εμπρός και μετά αρχίσεις να ντύνεσαι, τότε για ένα-δύο λεπτά μέχρι να τελειώσεις, ο παγωμένος κινητήρας δουλεύει ΠΛΑΓΙΑΣΜΕΝΟΣ (δηλαδή με τα λάδια του ακόμα στην αριστερή μεριά) και αν είσαι μέσα σε κλειστό γκαράζ, ρουφάς τα πιο επικίνδυνα ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΑ καυσαέρια. Επίσης, προκαλούν πρόσκαιρους πονοκεφάλους, αδιαθεσία, ζαλάδα κ.τ.λ.

 

ΒΗΜΑ 2: Καβαλάμε τη μοτοσυκλέτα, κλείνουμε το σταντ, γυρίζουμε τον διακόπτη, τραβάμε το τσοκ αν η μοτοσυκλέτα μας έχει τροφοδοσία με καρμπιρατέρ (αν είναι με ψεκασμό η ρύθμιση του μείγματος γίνεται αυτόματα). Κρατάμε πατημένο τον συμπλέκτη και μετά πατάμε την μίζα.

 

Γιατί;

Διότι τα παγωμένα λάδια έχουν γίνει πιο παχύρευστα και μετά από την πολύωρη ακινησία της μοτοσυκλέτας έχουν μετατοπιστεί κάτω και αριστερά, οπότε είναι καλύτερα η μοτοσυκλέτα να είναι όρθια πριν πατήσουμε το κουμπί της μίζας.

Επίσης, οι δίσκοι του συμπλέκτη μερικές φορές κολλάνε μεταξύ τους, επειδή τα ελατήριά τους τους πιέζουν για ώρα. Για να αποφύγουμε λοιπόν την πιθανότητα να μην έχει μπει σωστά η νεκρά και να χρειαστεί η μίζα να ζοριστεί για να τους ξεκολλήσει, κρατάμε τον συμπλέκτη και μετά πατάμε το κουμπί της μίζας. Με αυτό τον τρόπο διευκολύνουμε τη ζωή της εξίσου παγωμένης μπαταρίας

 

ΒΗΜΑ 3: Αφού πάρει ο κινητήρας εμπρός βάζουμε 1η και ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΑΜΕΣΩΣ, οδηγώντας ήρεμα, με τον κινητήρα να δουλεύει μεταξύ 2500-4000 στροφών και αλλάζοντας ταχύτητες στο κιβώτιο. Αναλόγως του ψύχους που επικρατεί ρυθμίζουμε το τσοκ σε όσες μοτοσυκλέτες έχουν καρμπυρατέρ. Συνήθως μετά από δύο-τρία λεπτά το κλείνουμε τελείως, ενώ στις μοτοσυκλέτες με ψεκασμό γίνεται αυτόματα και το καταλαβαίνεις επειδή πλέον το ρελαντί επανέρχεται σταδιακά σε φυσιολογικά επίπεδα.

 

Γιατί;

Διότι στόχος μας είναι να ζεσταθούν ΟΜΟΙΟΜΟΡΦΑ όλα τα τμήματα του κινητήρα και μάλιστα το ΤΑΧΥΤΕΡΟ δυνατόν. Αν ο κινητήρας δουλεύει με την μοτοσυκλέτα ακινητοποιημένη στις 2000-2500 (με το τσοκ τραβηγμένο ή το αυτόματο τσοκ των ψεκασμών) ζεσταίνεται γρήγορα ΜΟΝΟ το μπλοκ των κυλίνδρων, ενώ η κεφαλή με τις βαλβίδες και τους εκκεντροφόρους και τα κάρτερ με τα γρανάζια του κιβωτίου ταχυτήτων παραμένουν παγωμένα.

 Αυτό δημιουργεί ΕΝΤΟΝΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ ανάμεσα στα τμήματα και εξαρτήματα του κινητήρα, που σε ακραίες καιρικές συνθήκες μπορεί να προκαλέσουν μέχρι και ρωγμές! Σίγουρα όμως προκαλούν μεγάλες φθορές στα κινούμενα μέρη καθώς οι ανοχές μεταξύ τους είναι μεγάλες λόγω της συστολής των κρύων μετάλλων και της απότομης διαστολής όσων βρίσκονται κοντά στο μπλοκ το κυλίνδρων και ζεσταίνονται γρηγορότερα.

 Επίσης, όταν η διαδικασία ζεστάματος του κινητήρα γίνεται εν κινήσει, τα λάδια ζεσταίνονται ταχύτερα καθώς συμπιέζονται από τα γρανάζια του κιβωτίου ταχυτήτων και η πίεση του λαδιού στο κύκλωμα λίπανσης αυξάνεται (η αντλία λαδιού περιστρέφεται ταχύτερα απ΄ότι όταν ο κινητήρας δουλεύει κοντά στο ρελαντί) λιπαίνοντας αποτελεσματικότερα τους εκκεντροφόρους που είχαν στεγνώσει από λάδι όσο η μοτοσυκλέτα καθόταν παρκαρισμένη. Επιπλέον η ροή του αέρα στο σύστημα ψύξης του κινητήρα (κινούμαστε αρχικά με χαμηλές ταχύτητες 30-70 km/h και προοδευτικά αυξάνουμε ρυθμό) αποτρέπει την δυσανάλογη αύξηση της θερμοκρασίας στο μπλοκ του (των) κυλίνδρου (κυλίνδρων) και επιτυγχάνουμε ομοιογενή αύξηση της θερμοκρασίας σε όλα τα τμήματα του κινητήρα.

 

ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

 

αυτό το κείμενο θα το διαβάσετε και στο mototriti καθώς το αντέγραψαν και αντί για χειμώνα, το υιοθέτησαν για τον καύσωνα! Θυμηθείτε:

Το mototriti αντιγράφει το MOTO
Και μακάρι να το έκαναν καλύτερα!

Riding Tips: Μαθαίνοντας τα φρένα

Πως αποφεύγονται οι πτώσεις στα φρένα
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/3/2017

Όσο παράξενο και εξωφρενικό κι αν σας φαίνεται, οι περισσότερες πτώσεις των λιγότερο έμπειρων αναβατών στα φρένα οφείλεται στο γεγονός ότι η ταχύτητά τους ήταν μικρότερη απ΄όση θα έπρεπε!

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα και εκείνο με την μεγαλύτερη συχνότητα, είναι η πτώση από μπλοκάρισμα του εμπρός τροχού στα φρένα στην είσοδο της στροφής. Επειδή βλέπουν στην τηλεόραση τους κορυφαίους αναβάτες του κόσμου να παθαίνουν το ίδιο στους αγώνες, νομίζουν ότι η αιτία είναι το οριακό φρενάρισμα, ενώ στη δική τους περίπτωση η αιτία είναι το υπερβολικό φρενάρισμα. Οι περισσότεροι θα είχαν γλιτώσει την τούμπα αν είχαν αμολήσει τα φρένα πιο νωρίς ή είχαν φρενάρει λιγότερο και είχαν μπει στη στροφή με μεγαλύτερη ταχύτητα, αντί να συνεχίζουν να φρενάρουν με όλη τους τη δύναμη και ταυτόχρονα να πλαγιάζουν την μοτοσυκλέτα για να στρίψει. Έχουμε δει δεκάδες φορές αναβάτες να πέφτουν από μπλοκαρισμένα φρένα με 50km/h στην είσοδο μιας στροφής που εύκολα μπορείς να έχεις ταχύτητα εισόδου πάνω από 80km/h. Να πέσεις από υπερβολική ταχύτητα εισόδου ή οριακό φρενάρισμα είναι ηρωικό και αποδεκτό με τη λογική ότι κινείσαι στα όρια της πρόσφυσης, όμως να πέφτεις επειδή προσπάθησες να στρίψεις όσο πιο αργά γίνεται είναι… μη απαραίτητο!  

Πως μπορούμε αποφύγουμε τέτοιου είδους πτώσεις; Υπάρχουν δύο βασικές ασκήσεις που θα σας κάνουν μάγκες στο φρενάρισμα και θα σας βοηθήσουν να αυξήσετε την ταχύτητά σας στις στροφές. Η πρώτη και η πλέον βασικότερη είναι να μάθετε να φρενάρετε οριακά με την μοτοσυκλέτα εντελώς όρθια. Χρειάζεστε μια ευθεία μερικών μέτρων που να σας επιτρέπει να αναπτύξετε εύκολα ταχύτητα 50-60km/h μέχρι τη μέση της, ώστε να έχετε άλλη τόση απόσταση ελεύθερη για το φρενάρισμά σας. Ένα εμφανές σημάδι στην άκρη του δρόμου, περίπου στην μέση της ευθείας είναι ότι πρέπει. Αν μπορείτε να βάλετε και έναν φίλο σας να κάθεται ακριβώς δίπλα στο σημάδι αυτό, ακόμα καλύτερα. Αναπτύξτε και σταθεροποιήστε την ταχύτητά σας στα 50km/h. Με τη μοτοσυκλέτα να κινείται σταθερά με 50km/h βγάλτε το αριστερό σας χέρι από το τιμόνι! Φτάνοντας ΑΚΡΙΒΩΣ δίπλα από το σημάδι που κάθεται ο φίλος σας πατήστε ΑΠΟΤΟΜΑ με το ΕΝΑ δάκτυλο τη μανέτα του εμπρός φρένου με όλη σας τη δύναμη μέχρι η ταχύτητα να πέσει στα 20-30km/h.

Τι θα συμβεί;

Πρώτον ο φίλος σας θα επιμένει ότι φρενάρατε δυο-τρία μέτρα πριν το σημάδι, ενώ εσείς θα επιμένετε ότι φρενάρατε μετά το σημάδι. Δίκιο θα έχει ο φίλος σας και όχι εσείς!  

Δεύτερον, παρά το γεγονός ότι η μοτοσυκλέτα ήταν τελείως όρθια και εσείς κρατούσατε ευθεία το τιμόνι με το δεξί σας χέρι, εν τούτοις μόλις αγγίξατε τη μανέτα του φρένου το τιμόνι άρχισε να στρίβει! Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι έχετε μάθει να μεταφέρετε το βάρος του πάνω μέρους του σώματός σας στο τιμόνι, αντί να στηρίζεστε με τα πόδια σας στο ρεζερβουάρ και να μεταφέρετε την ορμή του σωματικούς σας βάρους στο κέντρο της μοτοσυκλέτας. Επαναλάβετε την άσκηση αυτή μέχρι ο φίλος σας να σας πει ότι όντως αρχίσατε να φρενάρετε ΑΚΡΙΒΩΣ στο σημάδι και αυξήστε σταδιακά την πίεση στο φρένο μέχρι να αρχίσει να μπαίνει το ABS ή να μπλοκάρει ο εμπρός τροχός. Όταν φτάσετε στο σημείο να φρενάρετε με το ένα χέρι στο τιμόνι, τόσο δυνατά που να μπαίνει το ABS ή να μπλοκάρει ο εμπρός τροχός και ταυτόχρονα η μοτοσυκλέτα να συνεχίσει να κινείται σε ευθεία πορεία χωρίς να στρίβει το τιμόνι, τότε θα έχετε μάθει να φρενάρετε οριακά.

Μετά από δεκάδες επιτυχημένα οριακά φρεναρίσματα μπορούμε να πάμε στη δεύτερη άσκηση που αφορά την ταχύτητα εισόδου στη στροφή. Και αυτή η άσκηση γίνεται μόνο με το δεξί χέρι στο τιμόνι. Τώρα το σημείο φρεναρίσματος βρίσκεται μερικά μέτρα πριν τη στροφή. Ξεκινάμε φρενάροντας με μικρή δύναμη στη μανέτα, αλλά πάντα άμεσα και με ακρίβεια στο σημείο φρεναρίσματος. Αμολάμε το φρένο και μπαίνουμε στη στροφή χωρίς να ανοίξουμε το γκάζι. Θα διαπιστώσετε αμέσως ότι η μοτοσυκλέτα κλείνει την γραμμή της περισσότερο απ’ ότι είχατε υπολογίσει και ότι όσο πιο αργά μπαίνετε στη στροφή τόσο πιο έντονα κλείνει τη γραμμή της προς το εσωτερικό της. Ίσως μάλιστα αναγκαστείτε να ανοίξετε πάλι το γκάζι για να διατηρήσετε την γραμμή σας. Όσο αυξάνετε την ταχύτητα εισόδου σας, τόσο πιο εύκολα κρατάει τη γραμμή της η μοτοσυκλέτα και η ανάγκη για άνοιγμα του γκαζιού θα μετατοπίζεται όλο και περισσότερο προς την έξοδο της στροφής.

Οι ασκήσεις αυτές δεν χρειάζεται να γίνουν με μεγάλες ταχύτητες, ούτε φυσικά να τα δώσετε όλα από την πρώτη στιγμή. Αντίθετα θα καταλάβετε περισσότερα πράγματα αν τις κάνετε με μικρότερες ταχύτητες, διότι οι αντιδράσεις της μοτοσυκλέτας είναι πιο έντονες στους χειρισμούς σας.

Στο σημείο αυτό να πούμε ότι οι σχολές αγωνιστικής οδήγησης και όσοι γενικά κάνουν σεμινάρια και μαθήματα οδήγησης για αρχάριους ή πιο έμπειρους αναβάτες, χρησιμοποιούν διαφορετικές μεθόδους ή ακολουθούν διαφορετική σειρά σχετικά με το τί θα σας μάθουν πρώτο και τί δεύτερο. Κάποιοι ξεκινούν με την ταχύτητα εισόδου και μετά πάνε στα φρένα. Τις περισσότερες φορές η αιτία για αυτό είναι ο εξοπλισμός, ο χώρος και ο σκοπός της κάθε σχολής. Οι σχολές ασφαλούς οδήγησης έχουν σαφώς άλλη μεθοδολογία από τις αμιγώς αγωνιστικές. Όλες είναι σωστές και έχουν αποτέλεσμα, αρκεί να τις παρακολουθήσετε από την αρχή έως το τέλος και να μην αρχίσετε να τις μπλέκετε μεταξύ τους ή να τις εφαρμόζετε αποσπασματικά.