Μείνετε δροσεροί στον καύσωνα!

Απλές συμβουλές για οδήγηση σε υψηλές θερμοκρασίες
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

3/7/2019

Μπορεί ο μίνι καύσωνας που θα επικρατήσει στην χώρα μας αυτές τις μέρες να μην έχει σχέση με το κύμα καύσωνα που σάρωσε την υπόλοιπη Ευρώπη αφήνοντας πίσω του θύματα, αλλά δεν παύει να δημιουργεί συνθήκες που δεν κάνουν ευχάριστη την οδήγηση… Εξάλλου, ζούμε σε μια χώρα που οι θερμοκρασίες βρίσκονται συχνά πολύ ψηλά κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και το φθινόπωρο θα αργήσει να φτάσει.
Γι' αυτό ακριβώς θα προτείνουμε μερικές οδηγίες που θα σας βοηθήσουν να ανταπεξέλθετε στις δύσκολες αυτές συνθήκες, χωρίς να φτάνουμε σε… ακρότητες, όπως ένας αναβάτης που εντοπίστηκε πρόσφατα στην Αγγλία να οδηγεί το σκούτερ του με αδαμιαία περιβολή, λέγοντας πως ήθελε να δροσιστεί… Η αλήθεια είναι, όπως θα δούμε και παρακάτω, ότι ακόμη και σαν δικαιολογία κάτι τέτοιο δεν ευσταθεί, καθώς στη ζέστη είναι καλύτερο να είσαι καλυμμένος παρά εντελώς εκτεθειμένος. Οι συμβουλές που ακολουθούν δεν είναι απόρροια κάποιας μυστικής τέχνης ή καλά κρυμμένης σοφίας, αλλά προκύπτουν από την κοινή λογική και τις αρχές της φυσικής, που πολλές φορές δεν είναι αυτονόητα όπως πιστεύουν οι περισσότεροι.


Παίρνουμε κατ' αρχήν σαν δεδομένο ότι ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν, ο εξοπλισμός ασφαλείας είναι εκ των ουκ άνευ. Κράνος, μπουφάν και γάντια τα φοράμε ΠΑΝΤΑ και όχι, το ότι δεν αναφέρονται εδώ οι σαγιονάρες δεν σημαίνει ότι αποτελούν εναλλακτική επιλογή…
Ξεκινώντας λοιπόν από αυτή τη βάση, να πούμε ότι το πρώτο μέτρο που πρέπει να πάρει κανείς, έχει να κάνει με την ταχύτητα, ειδικά όταν είναι εκτός πόλης σε κάποια διαδρομή σε εθνικές οδούς ή επαρχιακό δίκτυο. Οδηγήστε πιο αργά και απολαύστε τη θέα. Σίγουρα το να οδηγείτε με μεγαλύτερες ταχύτητες δημιουργεί ένα πιο ισχυρό ρεύμα αέρα γύρω σας που μπορεί να απομακρύνει την θερμότητα, αλλά ταυτόχρονα καταβάλετε μεγαλύτερη σωματική προσπάθεια και κατά συνέπεια θα αυξήσετε την θερμοκρασία του σώματος που θα παραμένει εγκλωβισμένη κάτω από το μπουφάν. Οι πολύτιμοι ηλεκτρολύτες σας θα καταναλωθούν πιο γρήγορα από το επιθυμητό, όπως και η βενζίνη… Μιλάμε εδώ για πολύωρα ταξίδια στον καυτό ήλιο και όχι απλά για την καθημερινή μετακίνηση στο κέντρο της πόλης.
Αν οδηγείτε για πολλές ώρες και σε μεγάλες αποστάσεις, κάντε αρκετές στάσεις, βγάλτε το κράνος σας και φροντίστε να ενυδατώνεστε. Κάντε στάσεις τουλάχιστον ανά μία ώρα –ίσως και πιο συχνά αν είναι πολύ υψηλές οι θερμοκρασίες- και κυρίως αφουγκραστείτε το σώμα σας, χωρίς να το ωθείτε στα όρια. Καλό θα είναι μάλιστα να έχετε προγραμματίσει από πριν τις στάσεις σας στο χάρτη, γνωρίζοντας πού θα βρείτε λίγη ξεκούραση και δροσιά.


Όταν όμως δεν κάνετε στάση και κινείστε στο δρόμο, καλό θα είναι να ανοίγετε όλους τους αεραγωγούς που υπάρχουν σε κράνος, μπουφάν και παντελόνι.  Τώρα μπορείτε να καταλάβετε την σημασία που παίζουν όλα αυτά τα κλαπέτα και τα φερμουάρ και ήρθε πλέον το πλήρωμα του χρόνου για να τα χρησιμοποιήσετε. Συνήθως η σχεδίασή τους γίνεται έτσι ώστε να δημιουργούν μια σταθερή ροή του αέρα η οποία και θα απομακρύνει με το σωστό ρυθμό την θερμότητα από το σώμα σας. Και φυσικά αυτό προϋποθέτει ότι διαθέτουμε τον κατάλληλο εξοπλισμό για το καλοκαίρι, αφού στην αγορά υπάρχουν πάρα πολλές επιλογές καλοκαιρινού εξοπλισμού, που χάρη στην τεχνολογική πρόοδο και την εξέλιξη των υλικών, μπορούν να προσφέρουν τον συνδυασμό της προστασίας και του εξαερισμού. Μπορεί ένα δερμάτινο μπουφάν να δείχνει "cool", αλλά δεν θα σας κρατήσει… cool στον καύσωνα.

Επίσης, αν νομίζετε ότι όσο πιο λίγα ρούχα φοράτε τόσο το καλύτερο, είσαστε βαθιά νυχτωμένοι, διότι όσο πιο πολύ ακάλυπτο δέρμα αφήνουμε, εκτός του ότι είμαστε εκτεθειμένοι σε εγκαύματα από τον ήλιο, τόσο επιτρέπουμε την ταχεία αφυδάτωση του σώματος, με την υγρασία να εξατμίζεται σε "χρόνο dt". Ξεχάστε λοιπόν βερμούδες και κοντομάνικα στη ζέστη πάνω στην μοτοσυκλέτα. Για να καταλάβετε την σπουδαιότητα αυτού του πράγματος, αναλογιστείτε ότι δεν είναι τυχαίο ότι οι άνθρωποι της ερήμου –που κάτι παραπάνω ξέρουν από καύσωνες και υψηλές θερμοκρασίες- είναι ντυμένοι από την κορφή ως τα νύχια με ελάχιστα σημεία ακάλυπτα.
Και μιας και αναφέρουμε το θέμα του εξοπλισμού και των μπουφάν, θα πρέπει να ανατρέψουμε και ένα στερεότυπο που έχει να κάνει με την επιλογή του χρώματος. Διαλέξτε ένα καλοκαιρινό μπουφάν σε μαύρο χρώμα! Μπορεί αυτό να σας ακούγεται παράξενο και να έρχεται σε αντίθεση με ό,τι έχουμε μάθει μέχρι τώρα, ότι δηλαδή τα ανοιχτόχρωμα ρούχα αντανακλούν την ηλιακή ακτινοβολία και την θερμότητα, ενώ τα σκουρόχρωμα την απορροφούν, αλλά υπάρχει η άποψη της φυσικής που μας προτρέπει να κάνουμε το αντίθετο. Το καλύτερο λοιπόν για να μείνετε δροσεροί στην ζέστη, είναι να φοράτε σκούρα ρούχα και εξηγούμεθα ευθύς αμέσως.
Όταν βλέπουμε ένα λευκό ρούχο, βλέπουμε ουσιαστικά τον συνδυασμό όλων των ορατών χρωμάτων. Αυτό σημαίνει ότι το λευκό αντανακλά ένα μεγάλο φάσμα ακτινοβολίας και ενέργειας που δέχεται. Άρα αντανακλά τις ακτίνες του ήλιου που το χτυπούν, εμποδίζοντάς τες να μας ψήσουν, κι αυτό είναι απόλυτα σωστό. Μόνο που αυτή η εξήγηση είναι ελλιπής και όχι πλήρης. H θερμότητα, που είναι μια μορφή ενέργειας, δεν προέρχεται μόνο από το εξωτερικό, στην προκειμένη περίπτωση από τον ήλιο, αλλά κι από το ίδιο το σώμα μας, που έχει πολύ μικρότερη απόσταση από το ρούχο, απ' ότι ο ήλιος. Όταν όλη αυτή η θερμότητα από το σώμα πέσει πάνω στο λευκό ρούχο που το περιβάλει τότε αντανακλάται πίσω στο σώμα και μας "βράζει". Οπότε το ιδανικό χρώμα για να μας κρατήσει δροσερούς είναι το μαύρο, ή στην περίπτωση των καλοκαιρινών μοτοσυκλετιστικών μπουφάν, να υπάρχει μια λεπτή επένδυση εσωτερικά σε σκούρο χρώμα, που θα απορροφήσει την ενέργεια που εκπέμπει το σώμα αντί να την στείλει πίσω. Επίσης, πέρα από το χρώμα, εξαρτάται και από το πάχος του υφάσματος, ενώ βοηθά ιδιαίτερα και το παραμικρό έστω ρεύμα αέρα –το οποίο υπάρχει όταν οδηγούμε μοτοσυκλέτα- το οποίο μπορεί να παίξει το ρόλο της απαγωγής της θερμότητας.


Τέλος, το πιο σημαντικό απ' όλα είναι το να διατηρείστε πάντα ενυδατωμένοι, γι' αυτό και το αναφέραμε μερικές φορές παραπάνω στο άρθρο. Να φροντίζετε ώστε να έχετε πάντοτε μαζί σας νερό και να λαμβάνετε υγρά αρκετά συχνά, τόσο πριν όσο κατά την διάρκεια και μετά την οδήγηση. Προτιμήστε νερό ή ισοτονικά διαλύματα που παρέχουν στον οργανισμό τους απαραίτητους ηλεκτρολύτες. Μην πιείτε αναψυκτικά που εμπεριέχουν ζάχαρη ή καφέ που θα σας οδηγήσουν πιο γρήγορα στην αφυδάτωση. Πιείτε πάντα παραπάνω απ' ό,τι νομίζετε ότι χρειάζεστε, γιατί με την εφίδρωση αποβάλλουμε περισσότερο νερό από τον οργανισμό μας χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Τα φρούτα βοηθούν επίσης, ενώ αν σε οποιαδήποτε στιγμή νιώσετε δυσφορία σταματήστε αμέσως, βγάλτε το κράνος και βρείτε ένα δροσερό μέρος μέχρι να συνέλθετε. Η θερμοπληξία χτυπάει σε πολύ μικρό διάστημα και οι επιπτώσεις μπορεί να είναι καταστροφικές.

 

Προπονήσου σαν πρωταθλητής με 30 ευρώ

Η απόλυτη προπόνηση που δεν κοστίζει
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

6/12/2017

Τι κοινό κάνουν οι πρωταθλητές ταχύτητας Γιάννης Μπούστας, Σάκης Συνιώρης και Λευτέρης Πίππος για να διατηρούνται σε φόρμα ανάμεσα στις αγωνιστικές περιόδους; Μα φυσικά προπονούνται τακτικά σε πίστες καρτ με μικρού κυβισμού μοτοσυκλέτες.

Αφού το κάνουν αυτοί, γιατί να μην το κάνεις και εσύ; Γιατί πρέπει να περιμένεις πότε θα γίνεις 24 χρονών, πότε θα μαζέψεις χρήματα για μια μεγάλη σπορ μοτοσυκλέτα και πότε θα βρεις μια καλή δουλειά για να σου περισσεύουν 300 ευρώ για ένα track day;

Νέα εποχή

Η ιδέα για να κάτσουμε να γράψουμε αυτό το άρθρο μας δημιουργήθηκε τον τελευταία μήνα από μια σειρά γεγονότων. Η πρώτη αφορμή ήρθε μετά από το track day που κάναμε στα Μέγαρα με το Aprilia Tuono 1100 Factory. Περάσαμε τέλεια, αλλά όταν κάτσαμε και κοστολογήσαμε τα πράγματα, ο λογαριασμός ήταν αρκετά βαρύς. Περίπου 80 ευρώ σε βενζίνες, συμμετοχή, νερά, καφέδες κ.τ.λ. και ένα διαλυμένο πίσω Pirelli Supercorsa των 180-200 ευρώ. Με λίγα λόγια πλησιάσαμε την 300άρα, που την σημερινή εποχή είναι μισό μηνιάτικο για τον περισσότερο κόσμο. Αν βάλεις και τα 19.000 ευρώ που κοστίζει το Tuono, τότε μιλάμε για μια δραστηριότητα που μπορούν να κάνουν μόνο οι πλούσιοι. Ακόμα όμως και με μια πιο φτηνή μοτοσυκλέτα μικρότερη ιπποδύναμης, που θα έριχνε το συνολικό κόστος στα 100-200, πάλι το track day είναι μια διασκέδαση που δεν μπορείς να υποστηρίξεις οικονομικά για περισσότερες από μία ή δύο φορές τον μήνα.

Η δεύτερη αφορμή για αυτό το άρθρο ήρθε μετά την φωτογράφιση που κάναμε για το συγκριτικό των γυμνών 300 (KTM Duke 390, BMW G310R και Kawasaki  Z300, τεύχος ΜΟΤΟ 575) στην πίστα καρτ Speed Force στο Κορωπί. Διασκεδάσαμε τόσο πολύ οδηγώντας αυτές τις μοτοσυκλέτες εκεί μέσα, καθώς ήταν σαν να είχαμε οδηγήσει μεγάλα superbike σε κανονική πίστα.  

Στο τέλος εκείνης της ημέρας και ενώ αρχίζαμε και μαζεύαμε να πράγματα, ήρθε και ο πρωταθλητής Λευτέρης Πίππος με το van του και μέσα ένα μικρό μοτοσυκλετάκι.

Τι ήρθες να κάνεις εδώ; Τον ρωτάμε. Εδώ κάνω προπόνηση μας απαντάει. Καμία έκπληξη από την απάντησή του, αφού ξέρουμε ότι και ο Σάκης Συνιώρης προπονείται με αυτό τον τρόπο, αλλά και ο Γιάννης Μπούστας έχει την έδρα της δικής του σχολής στην πίστα καρτ του Ασπρόπυργου. 

Η τρίτη και η πιο σημαντική αφορμή για αυτό το άρθρο όμως, είναι η νέα γενιά μικρών σπορ μοτοσυκλετών που υπάρχει πλέον στην αγορά και ταυτόχρονα να στενά οικονομικά περιθώρια του περισσότερου κόσμου. Ναι, μπορείς να μπεις στα Μέγαρα με ένα μικρό μονοκύλινδρο Duke ή ένα G310R ή το νέο GSX-R250 που είχαμε αυτές τις ημέρες για τεστ, αλλά κάθε φορά που θα βγαίνεις στην ευθεία θα βαριέσαι την ζωή σου, περιμένοντας να φτάσεις κάποια στιγμή στην επόμενη στροφή.

Διασκέδαση μέχρι να… ζαλιστείς!

Άρα το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε εδώ είναι αν μπορείς να διασκεδάσεις και να προπονηθείς με μια μοτοσυκλέτα 125-300 κυβικών, με κόστος που να μην ξεπερνά συνολικά τα 30 ευρώ. Βρεθήκαμε λοιπόν ξανά στην πίστα Speed Force στο Κορωπί με το Suzuki GSX-R 250, πήραμε μολύβι και χαρτί και στο τέλος της ημέρας βγάλαμε το συμπέρασμα.

Πρώτα απ’ όλα, όπως στις περισσότερες πίστες καρτ, έχεις στη διάθεσή σου ανοιχτή καντίνα για νερά, καφέδες, φαγητό κ.τ.λ. και δεν χρειάζεται να βγεις έξω από αυτές. Δεύτερον έχεις στη διάθεσή σου κλιματιζόμενο χώρο για να ξεκουραστείς στα διαλείμματα. Τρίτον, υπάρχουν πιεσόμετρα ακριβείας και κομπρεσέρ αέρα για να ρυθμίζεις τις πιέσεις των ελαστικών σου, αλλά και εργαλεία αν χρειαστεί να ρυθμίσεις κάτι. Μέχρι και βενζίνη μπορείς να βάλεις αν χρειαστεί! Επίσης είναι ανοιχτές 12 ώρες την ημέρα, έξι ημέρες την εβδομάδα και αρκεί ένα τηλέφωνο για να μαθαίνεις πόση ώρα θα έχεις στη διάθεσή σου την πίστα.  Με εξαίρεση τα Σαββατοκύριακα που μετά το μεσημέρι έχουν πολλούς πελάτες που κάνουν καρτ, όλες τις υπόλοιπες ημέρες τις εβδομάδας, έχεις στη διάθεσή σου την πίστα για όση ώρα θέλεις. Έτσι κι αλλιώς, ένα δεκάλεπτο οδήγησης κάθε μισή ώρα αντιστοιχεί με ένα εικοσάλεπτο οδήγησης σε κανονική πίστα.

Από την πρώτη στροφή που θα στρίψεις, μέχρι την τελευταία πριν βγεις, το μυαλό και το σώμα σου δουλεύουν στα κόκκινα! Οι ταχύτητες μπορεί να είναι πολύ μικρότερες, αλλά η ένταση είναι πολύ μεγάλη. Πρέπει να είσαι διαρκώς σε κίνηση και οι στροφές έρχονται η μία μετά την άλλη αστραπιαία. Οι κινήσεις του σώματος πάνω στο GSX-R 250 ήταν αντίστοιχες με εκείνες που κάνεις στις Σέρρες πάνω στην σέλα ενός GSX-R 1000R!

Το ίδιο ισχύει για τους χειρισμούς που κάνεις στα φρένα και το γκάζι. Ξέχνα την ευκολία με την οποία χουφτώνεις στο γκάζι του GSX-R 250 στο δρόμο. Εδώ μέσα η δύναμη του μικροσκοπικού δικύλινδρου κινητήρα γιγαντώνεται. Ο χρόνος που έχεις για να κλείσεις το γκάζι, να κατεβάσεις ταχύτητα και να φρενάρεις είναι τόσο μικρός όσο μικρός είναι και σε έναν πραγματικό αγώνα superbike. Μετά από μερικά δεκάλεπτα, αναγκάζεσαι να μάθεις σημαντικά πράγματα, που σε μια μεγάλη πίστα θα χρειαζόσουν ένα δάσκαλο δίπλα σου για να στα πει.  Όπως για παράδειγμα η σωστή επιλογή της σχέσης στο κιβώτιο και η σωστή επιλογή γραμμών. Μια σχέση πάνω και η μοτοσυκλέτα ανοίγει αμέσως τη γραμμή της. Μια σχέση κάτω και η μοτοσυκλέτα “μουλαρώνει” μέσα στη στροφή. Η σωστή από τη λάθος γραμμή έχουν διαφορά μόλις δέκα εκατοστά, οπότε καταλαβαίνεις αμέσως σε ποιο σημείο και γιατί τα έκανες σκατά. Το καλύτερο όλων όμως είναι ότι με δέκα ευρώ βενζίνη, μπορείς να ξύνεις γόνατα κάτω όλη μέρα, χωρίς να τρως τα ελαστικά σου.   

Το τελικό συμπέρασμα

Αν υπάρχει ένα μειονέκτημα με τις πίστες καρτ, αυτό αφορά την πρόσφυση της ασφάλτου στις πιο παλιές από αυτές. Η Speed Force είναι η πιο καινούρια της Αττικής και έχει πρόσφυση αντίστοιχη με την μεγάλη πίστα των Μεγάρων, επιτρέποντας να ακουμπάς γόνατα κάτω από τον πρώτο γύρο. Στις υπόλοιπες πίστες των Αθηνών θα χρειαστεί να ζεστάνεις καλά τα λάστιχα πριν αρχίσεις οδηγείς με ροή. Στις πόλεις εκτός Αθηνών (είχαμε οδηγήσει πιο παλιά στη Λάρισα) οι περισσότερες πίστες καρτ έχουν πολύ καλής ποιότητας άσφαλτο, λόγω της περιορισμένης χρήσης. Σε κάθε περίπτωση, η οδήγηση μέσα σε αυτές τις πίστες με τις καινούριες μοτοσυκλέτες των 125-300 κυβικών δεν είναι σε καμία περίπτωση λύση ανάγκης. Η ευχαρίστηση και κυρίως η εμπειρία που αποκτάς είναι εφάμιλλη και σε πολλές περιπτώσεις ανώτερη, από την οδήγηση σε μεγάλες πίστες με μεγάλου κυβισμού μοτοσυκλέτες. Κυρίως όμως είναι το αστεία χαμηλό κόστος. Ακόμα και οι τούμπες δεν ξεπερνούν το κόστος μιας σπασμένης μανέτας.