Οι Rookies των MotoGP 2018

Το who is who του νέου αίματος
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

24/1/2018

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος το grid των MotoGP θα γεμίσει με τις γνωστές προσωπικότητες, αλλά και νέα πρόσωπα που θα κάνουν την παρθενική τους εμφάνιση στην κορυφαία κατηγορία του αθλήματος. Σε λίγες μέρες ξεκινούν οι επίσημες δοκιμές των ομάδων στην Sepang και καλό θα είναι, όταν θα διαβάσετε σ' αυτό εδώ το site το ρεπορτάζ με τους χρόνους και τις επιδόσεις των αναβατών, να ξέρετε και μερικά πράγματα παραπάνω για τους rookies του 2018. Άλλωστε ανάμεσα σ' αυτούς μπορεί να υπάρχει και ο επόμενος σούπερ σταρ των MotoGP.

 

Franco Morbidelli (EG 0.0 Marc VDS)
Ο Franco Morbidelli είναι 23 ετών (στις 4 Δεκεμβρίου φέτος θα κλείσει τα 24) με μια περίεργη μίξη στην καταγωγή του, καθώς η μητέρα του είναι από τη Βραζιλία και ο πατέρας του από την Ιταλία. Ο ίδιος είναι κάτοχος ιταλικού διαβατηρίου –μιας και γεννήθηκε στη Ρώμη- και κάτοχος του παγκόσμιου τίτλου στην κατηγορία Moto2. Πολλοί τον συνδέουν με τον Giancarlo Morbidelli, τον κατασκευαστή αγωνιστικών μοτοσυκλετών, και τον γιο του Gianni Morbidelli, πρώην οδηγό της F1, αλλά η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για απλή συνωνυμία.
Ο Morbidelli ξεκίνησε τις επιτυχίες στην καριέρα του κατακτώντας το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα STK600 το 2013 και έκτοτε η καριέρα του εκτοξεύθηκε με διαστημικούς ρυθμούς. Εκείνη την χρονιά μάλιστα έκανε και την πρώτη του εμφάνιση στα GP ως wild card συμμετοχή στην κατηγορία Moto2, σε τρεις αγώνες μέσα στην χρονιά (Misano, KMotegi και στον τελευταίο αγώνα της Valencia). Αν και οι τερματισμοί του δεν ήταν μέσα στους βαθμούς (20ος, 18ος και 17ος αντίστοιχα), κατάφερε να εξασφαλίσει μια μόνιμη θέση στην ομάδα της Italtrans, ενώ το 2015 κατάφερε να πετύχει τον πρώτο του τερματισμό στο βάθρο στον αγώνα της Indianapolis. Αργότερα μέσα στη χρόνια είχε έναν σοβαρό τραυματισμό στο πόδι, από τον οποίο επανήλθε πιο δυναμικά και ξεκίνησε την συνεργασία του με την ομάδα EG 0.0 Marc VDS για το 2016. Εκείνη τη χρονιά πέτυχε αρκετούς τερματισμούς στο βάθρο, που αποτέλεσαν το έναυσμα για να διεκδικήσει με αξιώσεις –και τελικά να κατακτήσει- τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή το 2017. Ο ιταλο-βραζιλιάνος αποτελεί "παιδί" της ακαδημίας του Rossi VR46 και είναι ο πρώτος από την ακαδημία του Γιατρού που θα αγωνιστεί στην μεγάλη κατηγορία.

 

Thomas Luthi (EG 0.0 Marc VDS)
Ο Ελεβετός ήταν ο μεγάλος αντίπαλος του Morbidelli και ο έτερος διεκδικητής για τον τίτλο στην Moto2 την περασμένη σεζόν, αλλά ένας τραυματισμός του στέρησε την δυνατότητα να παλέψει μέχρι το τέλος. Επειδή όμως η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια, για το 2018 θα είναι ο… team mate του μεγαλύτερου αντιπάλου του στην Moto2, του Franco Morbidelli.
Η ομάδα της EG 0.0 Marc VDS θα έχει στις τάξεις της λοιπόν δύο rookies και ένας εξ αυτών θα είναι ο γεννημένος πριν από 32 χρόνια Thomas Luthi. Ο έμπειρος αναβάτης ξεκίνησε την καριέρα του σε ηλικία μόλις εννέα ετών με pocket bikes, κερδίζοντας τα πρωταθλήματα στην κατηγορία το 1999 και το 2000. Η πρώτη του εμφάνιση στα GP ήταν στην κατηγορία των δίχρονων τότε 125cc όπου τερμάτισε στην 26η θέση. Η πρώτη του νίκη στην κατηγορία ήρθε το 2005, υπό την καθοδήγηση του Andy Ibbott (του εκπαιδευτή από το California Superbike School), στο Le Mans και στις 6 Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς εξασφάλισε από νωρίς το πρωτάθλημα των 125cc.
Το 2007 μεταπήδησε στην κατηγορία των –επίσης δίχρονων τότε- 250cc πάνω στην σέλα ενός Aprilia RSA 250 και χρειάστηκε να περιμένει μέχρι το 2008 για να πετύχει τον πρώτο του τερματισμό στο βάθρο των 250cc. Έκτοτε δεν είχε ιδιαίτερες επιτυχίες αλλά παρέμεινε στην ομάδα και την κατηγορία μέχρι το 2010 που άλλαξε σε Moto2. Το βιογραφικό του πάντως είναι πολύ πλούσιο, ενώ περιλαμβάνει και την θέση του αναβάτη εξέλιξης για το ΚΤΜ RC16 to 2016.

 

Takaaki Nakagami (LCR Honda Idemitsu)
Ο Ιάπωνας αναβάτης γεννήθηκε πριν από 26 χρόνια στην Chiba της Ιαπωνίας και ξεκίνησε να τρέχει στην κατηγορία GP125 στην πατρίδα του το 2005, όπου τερμάτισε 13ος στο πρωτάθλημα. Την επόμενη χρονιά όμως κέρδισε όλους τους αγώνες (!) και αναδείχθηκε ο νεότερος πρωταθλητής Ιαπωνίας στα GP125. Τότε ήταν που μπήκε στην Ακαδημία των MotoGP συμμετέχοντας στο ισπανικό πρωτάθλημα, όπου τερμάτισε στην 12η θέση. Τα αποτελέσματά του βελτιώθηκαν την επόμενη χρονιά, καθώς τερμάτισε στην έκτη θέση, ενώ πήρε και την πρώτη του συμμετοχή ως wild card στα 125cc του παγκοσμίου στον αγώνα της Valencia, όπου δεν κατάφερε δυστυχώς να τερματίσει. Αυτό όμως ήταν αρκετό για να του εξασφαλίσει μια θέση στο πρωτάθλημα της επόμενης χρονιάς. Το 2010 και ενώ είχε προσφορές για να μείνει στην κατηγορία, αποφάσισε να επιστρέψει στην Ιαπωνία και να συμμετάσχει στην κατηγορία ST600. Το 2011 επέστρεψε στα GP στην κατηγορία Moto2 με την ομάδα της Italtrans μέχρι το 2013, ενώ από το 2014 μέχρι και πέρσι ανήκε στο δυναμικό της Idemitsu Honda Team Asia. Φέτος θα είναι κάτω από την ίδια στέγη με τον Cal Crutchlow αλλά με το λογότυπο LCR Honda Idemitsu.

 

Xavier Simeon (Reale Anvitia Racing)
Ο 29 ετών Βέλγος αναβάτης έχει χριστεί κι αυτός νικητής στα GP, όταν πήρε την καρό σημαία το 2015 στο GP της Γερμανίας στην Moto2. Στο παλμαρές του έχει δύο τίτλους (Superstock 1000 το 2009 και European Superstock 600 το 2006) και είναι ο πρώτος Βέλγος αναβάτης (μετά τον Didier de Radigues το 1990) που ανέβηκε στο βάθρο με τον τερματισμό του το 2013 στην τρίτη θέση στο grand prix της Γαλλίας. Την ίδια χρονιά κατάφερε να πάρει και την πρώτη του pole position στην Γερμανία, ενώ δύο χρόνια αργότερα στην ίδια πίστα πήρε και την πρώτη του νίκη σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ετικέτες

Valentino Rossi και Casey Stoner - Η μεγάλη συμφιλίωση στο ράντσο του “γιατρού”

Κλείνει με απρόσμενα θετικό πρόσημο η μεγάλη παλιά κόντρα των δυο θρύλων
Valentino Rossy και Casey Stoner
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

12/11/2024

Από τις πιο διάσημες ατάκες στην ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι και η φράση του Casey Stoner στον Valentino Rossi, μετά το GP της Jerez το 2011. Εκεί, μετά από μια… βουτιά του Rossi στο εσωτερικό του Αυστραλού ο Ιταλός έπεσε παρασύροντας και τον Αυστραλό. Λίγο μετά οι κάμερες είχαν απαθανατίσει τον Stoner να χειροκροτά ειρωνικά τον Rossi που είχε καβαλήσει ξανά επιστρέφοντας στον αγώνα, για να έρθει κατόπιν η συνάντηση του αναβάτη με το #27 στα pits με τον Rossi, όπου ο Casey του είπε το αμίμητο “οι φιλοδοξίες σου ξεπέρασαν το ταλέντο σου”. Κι όμως, τα χρόνια πέρασαν, και η σχέση των δύο είχε μια απρόσμενη, και πολύ όμορφη κατάληξη τόσο για τους δυο τους, όσο και για όλους τους φαν των αγώνων μοτοσυκλέτας.

Ποιος θα ξεχάσει τις απίστευτες μάχες που μας έδωσαν οι Rossi και Stonter όταν αγωνίζονταν ο ένας ενάντια στον άλλο; Ποιος μπορεί να μείνει ασυγκίνητος μπροστά σε στιγμές όπως η προσπέραση του Ιταλού στον Αυστραλό στην corkscrew της Laguna Seca το 2008;

Rossi-Stoner Laguna Seca

Οι δυο τους μας χάρισαν ιστορικά στιγμιότυπα και μοναδικές αναμνήσεις, με την κόντρα να συνοδεύεται τόσο από κάποιους τσακωμούς όπως εκείνον στη Jerez το 11, με αιχμηρές δηλώσεις εκατέρωθεν αλλά και με μεγάλες δόσεις αμοιβαίου σεβασμού.

Το 2022, σε μια συνέντευξή, ο Stoner δήλωσε για την κόντρα του με τον Rossi, στα τέλη της δεκαετίας του 2000 και στις αρχές εκείνης του 2010, πως τον βοήθησε να ωριμάσει και να περάσει στο επόμενο επίπεδο. Δυο τεράστιοι αναβάτες και δυο μεγάλοι αντίπαλοι: ο ένας με 2 Παγκόσμιους Τίτλους με τη μοτοσυκλέτα της Ducati που εκείνη την εποχή κανείς άλλος δεν μπορούσε να δαμάσει (με τον Rossi να περνά τα δυο πιο μίζερα χρόνια της καριέρας του στο στρατόπεδο των Ιταλών, όπου ο Stoner τον κατηγόρησε πως μαζί με τον μηχανικό του, Jeremy Burgess μιλούσαν άσχημα για τον Αυστραλό, λέγοντας πως… θα διορθώσουν εύκολα και γρήγορα τα κακώς κείμενα της μοτοσυκλέτας), και ο άλλος με 9 Παγκόσμιους Τίτλους, με σοβαρή υποψηφιότητα για τον τίτλο του GOAT ανεξαρτήτως εποχής, και αδιαμφισβήτητα του αγωνιζόμενου που έκανε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στην ιστορία τους αγώνες μοτοσυκλέτες δημοφιλείς στο ευρύ κοινό.

Stoner-Rossi Jerez 2011

Ο Αυστραλός κατηγορήθηκε από πολλούς ως γκρινιάρης, ο Ιταλός ως δολοπλόκος και με αντιαθλητική συμπεριφορά, δυο έντονοι χαρακτήρες, ο καθένας με τα καλά και με τα στραβά του, με απέραντο ταλέντο όμως στην οδήγηση και τεράστια επιρροή στον χώρο.

Και τώρα, το 2024, με τους δυο τους να έχουν αποσυρθεί εδώ και πολλά χρόνια από τους αγώνες, ο Rossi προσκάλεσε τον Stoner στο διάσημο ράντσο του Ιταλού στην Ταβούλια, ο Αυστραλός δέχθηκε, και όλοι υποδεχτήκαμε με χαρά τα πλάνα που τους βλέπουμε να γράφουν γύρους στην dirt-track πίστα του κτήματος, και να ξοδεύουν χρόνο μαζί, δείχνοντας να απολαμβάνουν με το παραπάνω ο ένας την παρέα του άλλου! Ειδικά ο Rossi, πιο εκδηλωτικός από τον πάντα συγκρατημένο Stoner, έδειχνε απέραντη χαρά που είχε μαζί του τον Αυστραλό.

Stoner και Rossi στο ράντσο του γιατρού

Ο Stoner έγραψε στη συνέχεια στα social media πως “Άλλαξαν πολλά σε εμένα και στον Vale τα προηγούμενα 12 χρόνια. Οικογένεια, φίλοι… αλλά το πάθος για τη μοτοσυκλέτα θα είναι πάντα ίδιο. Σε ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου έδωσες να μοιραστώ ξανά την ίδια πίστα μαζί σου!”

Stoner-Rossi

Θα μπορούσαμε άραγε να ονειρευτούμε ανάλογη συμφιλίωση του Rossi με Jorge Lorenzo; Δύσκολο. Με Marc Marquez; Μάλλον αδύνατο. Η ελπίδα πάντως πεθαίνει τελευταία. Αν όλοι μας χαρήκαμε που το τσεκούρι του πολέμου μεταξύ Rossi και Stoner θάφτηκε για πάντα με κάθε επισημότητα, ποια θα ήταν τα συναισθήματά μας αν τελικά βλέπαμε Ιταλό και Ισπανούς να αφήνουν πίσω τους τα παρατράγουδα και να επικεντρώνονταν στο πάθος για μοτοσυκλέτα στο οποίο αναφέρεται ο Stoner;