Οι Rookies των MotoGP 2018

Το who is who του νέου αίματος
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

24/1/2018

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος το grid των MotoGP θα γεμίσει με τις γνωστές προσωπικότητες, αλλά και νέα πρόσωπα που θα κάνουν την παρθενική τους εμφάνιση στην κορυφαία κατηγορία του αθλήματος. Σε λίγες μέρες ξεκινούν οι επίσημες δοκιμές των ομάδων στην Sepang και καλό θα είναι, όταν θα διαβάσετε σ' αυτό εδώ το site το ρεπορτάζ με τους χρόνους και τις επιδόσεις των αναβατών, να ξέρετε και μερικά πράγματα παραπάνω για τους rookies του 2018. Άλλωστε ανάμεσα σ' αυτούς μπορεί να υπάρχει και ο επόμενος σούπερ σταρ των MotoGP.

 

Franco Morbidelli (EG 0.0 Marc VDS)
Ο Franco Morbidelli είναι 23 ετών (στις 4 Δεκεμβρίου φέτος θα κλείσει τα 24) με μια περίεργη μίξη στην καταγωγή του, καθώς η μητέρα του είναι από τη Βραζιλία και ο πατέρας του από την Ιταλία. Ο ίδιος είναι κάτοχος ιταλικού διαβατηρίου –μιας και γεννήθηκε στη Ρώμη- και κάτοχος του παγκόσμιου τίτλου στην κατηγορία Moto2. Πολλοί τον συνδέουν με τον Giancarlo Morbidelli, τον κατασκευαστή αγωνιστικών μοτοσυκλετών, και τον γιο του Gianni Morbidelli, πρώην οδηγό της F1, αλλά η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για απλή συνωνυμία.
Ο Morbidelli ξεκίνησε τις επιτυχίες στην καριέρα του κατακτώντας το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα STK600 το 2013 και έκτοτε η καριέρα του εκτοξεύθηκε με διαστημικούς ρυθμούς. Εκείνη την χρονιά μάλιστα έκανε και την πρώτη του εμφάνιση στα GP ως wild card συμμετοχή στην κατηγορία Moto2, σε τρεις αγώνες μέσα στην χρονιά (Misano, KMotegi και στον τελευταίο αγώνα της Valencia). Αν και οι τερματισμοί του δεν ήταν μέσα στους βαθμούς (20ος, 18ος και 17ος αντίστοιχα), κατάφερε να εξασφαλίσει μια μόνιμη θέση στην ομάδα της Italtrans, ενώ το 2015 κατάφερε να πετύχει τον πρώτο του τερματισμό στο βάθρο στον αγώνα της Indianapolis. Αργότερα μέσα στη χρόνια είχε έναν σοβαρό τραυματισμό στο πόδι, από τον οποίο επανήλθε πιο δυναμικά και ξεκίνησε την συνεργασία του με την ομάδα EG 0.0 Marc VDS για το 2016. Εκείνη τη χρονιά πέτυχε αρκετούς τερματισμούς στο βάθρο, που αποτέλεσαν το έναυσμα για να διεκδικήσει με αξιώσεις –και τελικά να κατακτήσει- τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή το 2017. Ο ιταλο-βραζιλιάνος αποτελεί "παιδί" της ακαδημίας του Rossi VR46 και είναι ο πρώτος από την ακαδημία του Γιατρού που θα αγωνιστεί στην μεγάλη κατηγορία.

 

Thomas Luthi (EG 0.0 Marc VDS)
Ο Ελεβετός ήταν ο μεγάλος αντίπαλος του Morbidelli και ο έτερος διεκδικητής για τον τίτλο στην Moto2 την περασμένη σεζόν, αλλά ένας τραυματισμός του στέρησε την δυνατότητα να παλέψει μέχρι το τέλος. Επειδή όμως η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια, για το 2018 θα είναι ο… team mate του μεγαλύτερου αντιπάλου του στην Moto2, του Franco Morbidelli.
Η ομάδα της EG 0.0 Marc VDS θα έχει στις τάξεις της λοιπόν δύο rookies και ένας εξ αυτών θα είναι ο γεννημένος πριν από 32 χρόνια Thomas Luthi. Ο έμπειρος αναβάτης ξεκίνησε την καριέρα του σε ηλικία μόλις εννέα ετών με pocket bikes, κερδίζοντας τα πρωταθλήματα στην κατηγορία το 1999 και το 2000. Η πρώτη του εμφάνιση στα GP ήταν στην κατηγορία των δίχρονων τότε 125cc όπου τερμάτισε στην 26η θέση. Η πρώτη του νίκη στην κατηγορία ήρθε το 2005, υπό την καθοδήγηση του Andy Ibbott (του εκπαιδευτή από το California Superbike School), στο Le Mans και στις 6 Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς εξασφάλισε από νωρίς το πρωτάθλημα των 125cc.
Το 2007 μεταπήδησε στην κατηγορία των –επίσης δίχρονων τότε- 250cc πάνω στην σέλα ενός Aprilia RSA 250 και χρειάστηκε να περιμένει μέχρι το 2008 για να πετύχει τον πρώτο του τερματισμό στο βάθρο των 250cc. Έκτοτε δεν είχε ιδιαίτερες επιτυχίες αλλά παρέμεινε στην ομάδα και την κατηγορία μέχρι το 2010 που άλλαξε σε Moto2. Το βιογραφικό του πάντως είναι πολύ πλούσιο, ενώ περιλαμβάνει και την θέση του αναβάτη εξέλιξης για το ΚΤΜ RC16 to 2016.

 

Takaaki Nakagami (LCR Honda Idemitsu)
Ο Ιάπωνας αναβάτης γεννήθηκε πριν από 26 χρόνια στην Chiba της Ιαπωνίας και ξεκίνησε να τρέχει στην κατηγορία GP125 στην πατρίδα του το 2005, όπου τερμάτισε 13ος στο πρωτάθλημα. Την επόμενη χρονιά όμως κέρδισε όλους τους αγώνες (!) και αναδείχθηκε ο νεότερος πρωταθλητής Ιαπωνίας στα GP125. Τότε ήταν που μπήκε στην Ακαδημία των MotoGP συμμετέχοντας στο ισπανικό πρωτάθλημα, όπου τερμάτισε στην 12η θέση. Τα αποτελέσματά του βελτιώθηκαν την επόμενη χρονιά, καθώς τερμάτισε στην έκτη θέση, ενώ πήρε και την πρώτη του συμμετοχή ως wild card στα 125cc του παγκοσμίου στον αγώνα της Valencia, όπου δεν κατάφερε δυστυχώς να τερματίσει. Αυτό όμως ήταν αρκετό για να του εξασφαλίσει μια θέση στο πρωτάθλημα της επόμενης χρονιάς. Το 2010 και ενώ είχε προσφορές για να μείνει στην κατηγορία, αποφάσισε να επιστρέψει στην Ιαπωνία και να συμμετάσχει στην κατηγορία ST600. Το 2011 επέστρεψε στα GP στην κατηγορία Moto2 με την ομάδα της Italtrans μέχρι το 2013, ενώ από το 2014 μέχρι και πέρσι ανήκε στο δυναμικό της Idemitsu Honda Team Asia. Φέτος θα είναι κάτω από την ίδια στέγη με τον Cal Crutchlow αλλά με το λογότυπο LCR Honda Idemitsu.

 

Xavier Simeon (Reale Anvitia Racing)
Ο 29 ετών Βέλγος αναβάτης έχει χριστεί κι αυτός νικητής στα GP, όταν πήρε την καρό σημαία το 2015 στο GP της Γερμανίας στην Moto2. Στο παλμαρές του έχει δύο τίτλους (Superstock 1000 το 2009 και European Superstock 600 το 2006) και είναι ο πρώτος Βέλγος αναβάτης (μετά τον Didier de Radigues το 1990) που ανέβηκε στο βάθρο με τον τερματισμό του το 2013 στην τρίτη θέση στο grand prix της Γαλλίας. Την ίδια χρονιά κατάφερε να πάρει και την πρώτη του pole position στην Γερμανία, ενώ δύο χρόνια αργότερα στην ίδια πίστα πήρε και την πρώτη του νίκη σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ετικέτες

MotoGP 2024, Barcelona Solidarity GP, FP1 - Μόνο ο Takaaki Nakagami έβαλε φρέσκα μαλακά ελαστικά, γράφοντας έτσι τον 1ο χρόνο

Κρύο πρωινό στην καταλανική πίστα, με τους αναβάτες να γυρίζουν αναγνωριστικά, με μια κατάταξη που θα αλλάξει εντελώς στα P1
Takaaki Nakagami
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

15/11/2024

Σε ένα κρύο πρωινό στα πρώτα ελεύθερα δοκιμαστικά της Καταλονίας, κανείς δεν έδειχνε διατεθειμένος να πιέσει ιδιαίτερα, ενώ μόνο ο Takaaki Nakagami έβαλε μαλακά φρέσκα ελαστικά στο τέλος, γράφοντας έτσι τον ταχύτερο χρόνο, και απολαμβάνοντας λίγη παραπάνω δημοσιότητα στο τελευταίο GP της καριέρας του. Οι διεκδικητές του τίτλου Martin και Bagnaia τερμάτισαν στις θέσεις 5 και 7 αντίστοιχα, ενώ στο τέλος είχαμε ένα απροσδόκητο συμβάν, όταν κατά τις προπονήσειις για εκκίνηση μετά τα FP1, ο Pecco είχε μια χαζή πτώση όταν τρόμαξε σε προσπέραση που του έκανε με πολλά ο Vinales, πίεσε απότομα τα κρύα φρένα και σύρθηκε στην άσφαλτο στο τέλος της ευθείας τερματισμού -ευτυχώς χωρίς να χτυπήσει.

Οι αγωνιζόμενοι βγαίνουν στην πίστα με συννεφιά, αλλά με στεγνό οδόστρωμα, ενώ η πρόγνωση του καιρού δεν αναφέρει βροχή για το σαββατοκύριακο στο GP της Βαρκελώνης. Παρόλα αυτά, έχει δροσιά το πρωί, και έτσι δεν περιμένουμε να δούμε κορυφαίους χρόνους στα πρώτα ελεύθερα δοκιμαστικά με την πίστα σε αρκετά κρύα θερμοκρασία.

Δεν προλαβαίνουμε να ξεκινήσουμε τα πρώτα ελεύθερα δοκιμαστικά, και ο Michele Pirro πέφτει στην 5, τέσσερα λεπτά μετά την έναρξη των FP1. Ευτυχώς η πτώση είναι με lowside, και ο αντικαταστάτης του Fabio di Giannantonio σηκώνεται αμέσως χωρίς να έχει χτυπήσει.

Ο πρώτος ταχύτερος γύρος ανήκει στον πρωτοπόρο του Πρωταθλήματος Jorge Martin με 1:42.241, με δεύτερο τον Vinales και τρίτο τον Bagnaia. Να θυμίσουμε εδώ πως το ρεκόρ γύρου στην πίστα της Καταλονίας είναι 1:38.190, από το πρώτο GP του 2024 στην ίδια πίστα, με κάτοχο τον Aleix Espargaro της Aprilia.

GASGAS

Και οι πτώσεις συνεχίζονται με μια αρκετά περίεργη περίπτωση, όπου οι ομόσταυλοι Pedro Acosta και Augusto Fernandez πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο για να συρθούν και αυτοί στην άσφαλτο της 5. Η πτώση προκλήθηκε την ώρα που ο Fernandez περνούσε από την εξωτερική τον Acosta, με τον δεύτερο να ανοίγεται χωρίς να έχει καταλάβει πως έξω βρίσκεται ο Fernanrez, να τον χτυπά και να πέφτουν μαζί!

Επειδή τώρα οι μοτοσυκλέτες των αναβατών της GASGAS γέμισαν την πίστα χώματα αλλά και έκαναν ζημιά στον αεροφράχτη ασφαλείας, βγαίνει κόκκινη σημαία μέχρι να διορθωθεί το πρόβλημα και να βγουν από την πίστα τα κομμάτια των μοτοσυκλετών και τα χώματα.

Οι κριτές δουλεύουν γρήγορα, και σύντομα η πίστα βρίσκεται και πάλι σε λειτουργική κατάσταση, ώστε να συνεχίσουμε τα ελεύθερα δοκιμαστικά.

Στην επανάληψη ο... Mir περνά για λίγο πρώτος, με τον Martin να τον πετά από αυτή τη θέση με συνοπτικές διαδικασίες, γράφοντας 1:41.820 και συνεχίζοντας να γυρίζει στον ίδιο πολύ γρήγορο ρυθμό.

Πριν όμως ο Martin βελτιώσει τον χρόνο του, πρώτος περνά ο Bagnaia, με τη χαρά της εργοστασιακής Ducati να κρατά για λίγα δευτερόλεπτα, αφού αμέσως μετά ο Martin πέφτει στο 1:40.971, με δεύτερο τον Binder, τρίτο τον Quartararo που είχε έξοδο στο χώμα χωρίς πτώση με το πέρας του γρήγορου γύρου του, αφήνοντας 4ο τον Πεψψο και πέμπτο τον... Marini. Νωρίς είναι ακόμα και θα δούμε δεκάδες αλλαγές στις πρώτες θέσεις.

Bagnaia

Ο Bagnaia απαντά με τον 2ο ταχύτερο γύρο, πέμπτος είναι ο Acosta ενώ για την ώρα ο Marc Marquez είναι μόλις 22ος. Ο Marc ξεκινά τη δική του προσπάθεια, με 30 λεπτά να απομένουν για το τέλος των FP1, ανεβαίνοντας αρχικά στη 10η θέση.

Μπροστά τώρα ο Alex Marquez περνά εκείνος πρώτος με 1:40.915, δείχνοντας τα δόντια της GP23 και προιδεάζοντάς μας για το πού μπορεί να κινηθεί και ο Marc στη συνέχεια.

Ο Acosta που βρίσκεται 11ος διαδέχεται τον Alex μπροστά με 1:40.912, με τον επόμενο αναβάτη του Pierer Group να είναι ο Binder στη 10η θέση.

Εντωμεταξύ ο Marc έχει ανέβει 7ος, με τον Enea Bastianini 13ο, με τους δυο τους να μάχονται πέρα από τη διάκριση στη Βαρκελώνη και για την 3η θέση στην τελική βαθμολογία του 2024. Δεν περνά πολλή ώρα και πλέον ο Bestia βρίσκεται 4ος με τον Marc 7ο.

Martin

Είκοσι λεπτά πριν το τέλος ο Martin, που είχε βγει στα pits με τους περισσότερους αναβάτες, βγαίνει ξανά στην πίστα, και έχει δυο-τρία γλιστρήματα, κάνοντας και μια θυμωμένη χειρονομία... κάτι δεν αρέσει στον Ισπανό, και πρέπει να δούμε τι είναι αυτό και αν θα τον δυσκολέψει στο κυνήγι ενός γρήγορου χρόνου. Βέβαια ακόμα δεν έχει βάλει φρέσκα μαλακά ελαστικά, οπότε δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας -ακόμη.

Μία ακόμη πτώση, στη 2 αυτή τη φορά, από τον Takaaki Nakagami της Honda, ο οποίος χάνει το μπροστινό και σέρνεται στα χαλίκια, χωρίς άλλα δυσάρεστα επακόλουθα.

Εντωμεταξύ στη Βαρκελώνη κάνει επιστροφή ο Miguel Oliveira που είχε ταλαιπωρηθεί από έναν ακόμα τραυματισμό -στον καρπό του αυτή τη φορά από πτώση στο GP της Ινδονησίας-, ενώ στην πρώτη του επαφή μετά από απουσία δύο γύρων, γυρίζει συντηρητικά με την Aprilia του, κοντά στην 20η θέση.

Δύο λεπτά πριν το τέλος πρώτος περνά ο Nakagami -με φρέσκα μαλακά ελαστικά όμως, πώς αλλιώς- γράφοντας 1:40.501, στον τελευταίο γύρο πριν την απόσυρσή του από το MotoGP.

Ο χρόνος τελειώνει με την πλειονότητα των αναβατών να μην έχουν μπει στον κόπο να φορέσουν μαλακά φρέσκα ελαστικά, κι έτσι η πρώτη δεκάδα έχει ως εξής:

1. Takaaki Nakagami, Honda, 1:40.501
2. Pedro Acosta, GASGAS
3. Alex Marquez, Ducati
4. Brad Binder, KTM
5. Jorge Martin, Ducati
6. Enea Bastianini, Ducati
7. Francesco Bagnaia, Ducati
8. Maverick Vinales, Aprilia
9. Jack Miller, KTM
10. Marc Marquez, Ducati

Σειρά έχουν τώρα τα P1 το απόγευμα της Παρασκευής, όπου με ψηλότερες θερμοκρασίες και με μαλακά φρέσκα ελαστικά αναμένουμε μεγάλη πτώση στους χρόνους και φυσικά δραματική αλλαγή στην παραπάνω πρώτη -εντελώς ενδεικτική και καθόλου αντιπροσωπευτική- δεκάδα.

Πτώση Bagnaia

Στο τέλος είχαμε το συμβάν για το οποίο σας μιλήσαμε στην αρχή, όταν ο Bagnaia γυρίζοντας χαλαρά δέχθηκε προσπέραση στην 1 με πολλά από τον Vinales, με αποτέλεσμα ο Ιταλός να πατήσει απότομα το φρένο, να χάσει το μπροστινό και να συρθεί χωρίς σοβαρές επιπτώσεις στην άσφαλτο.