MotoGP Valencia: Μάχη επιβίωσης σε κόκκινες σημαίες & πτώσεις καταλήγει μέρα συγκίνησης

Ημέρα γεμάτη συγκινήσεις!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/11/2018

Δεν θα μπορούσε να ολοκληρωθεί λιγότερο επεισοδιακά και τελικά, λιγότερο συγκινητικά, μία τέτοια σεζόν. Ο MOTUL Valencia μπορεί να κατακλύστηκε από την βροχή όμως ούτε το θέαμα του έλειψε -κάθε άλλο- ούτε και οι συγκινήσεις που έκαναν ορισμένες ομάδες να κλαίνε με δάκρυα εκνευρισμού κι άλλες από ευγνωμοσύνη και χαρά. Η Βαλένθια μας έδωσε τελικά μία γεμάτη ημέρα με θέαμα, ολοκληρώνοντας αυτή την σεζόν με μία σειρά από πολλές διαφορετικές πρωτιές, νέα ρεκόρ και μεγάλους αποχαιρετισμούς, καθώς μία σειρά από αναβάτες αποχαιρετούν την γραμμή εκκίνησης. Μία από τις πρωτιές, είναι πως για πρώτη φορά εδώ και 11 χρόνια το βάθρο συμπληρώθηκε δίχως Yamaha και Honda. Φυσικά αυτό δεν έγινε δίχως πολλές, πάρα πολλές πτώσεις, όμως οι αγώνες, τα πρωταθλήματα και τα ρεκόρ γράφονται με αριθμούς και μόνο, κι έτσι αυτό που μένει είναι πως σπάει σήμερα ένα μεγάλο, "παραδοσιακό" σερί.

Δύο όψεις έχει αυτό το περίεργο ρεκόρ που κρατά από το 2007. Την οπτική της Suzuki που είπε πως θα κυνηγήσει το πρωτάθλημα μέσα στο 2019, μία οπτική που την μοιράζεται με την KTM που απλά θα πει πως καθυστερήσαμε κιόλας, "από το 2018" θα θέλαμε να παίζουμε στην πρώτη γραμμή. Και η άλλη πλευρά είναι φυσικά εκείνη της Honda και της Yamaha που μονάχα η μία έχει λόγους να φοβάται για το 2019...

Η ημέρα πάντως πρέπει να αφιερωθεί στην KTM, που σήμερα πήραν την δύναμη που είχαν ανάγκη για να πέσουν με τα μούτρα στην προετοιμασία του 2019. Η οποία θα είναι μεγάλη, όπως αποκλειστικά μας είπε πριν λίγες ημέρες ο Pol Espargaro, σε μία συνέντευξη που μάλλον του έφερε γούρι… Πόσες φορές είπαν στην κάμερα την χαρακτηριστική λέξη "f…" φωνάζοντας μέσα στο πορτοκαλί box; Όλες τις φορές ήταν απόλυτα δικαιολογημένη: «Δεν ξέρω τι συμβαίνει τώρα» ψέλλισε ο 15χρονος Τούρκος Can Oncu που κέρδισε τον πρώτο αγώνα MotoGP που πήρε μέρος κι έγινε αμέσως ο νεότερος νικητής MotoGP της ιστορίας.

Από εκεί πρέπει να ξεκινήσει κανείς για αυτή την ημέρα, δίνοντας συγχαρητήρια στον Can για την προσπάθειά του. Είναι η στιγμή που δεν χωρά άλλη αντίδραση, και το λέμε αυτό γιατί παρόλο που τα MotoGP έχουν καταφέρει να μείνουν εκτός ποδοσφαιρικών συμπεριφορών, δεν έχουν γλιτώσει ολότελα τον οπαδισμό. Αν λοιπόν σε κάποιον δεν αρέσει η εθνικότητα του νικητή της Moto3 τότε το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να την πάρει ως παράδειγμα για όλα όσα θα πρέπει να γίνουν εδώ. Διότι αυτό που πρέπει να κρατήσει κανείς, είναι ο τρόπος που οι γείτονες επενδύουν στους αγώνες μοτοσυκλέτας, που έχουν μία ομοσπονδία που υποστηρίζει χρηματικά τις προσπάθειες κι αυτό γιατί με την σειρά της δεν έχει αφεθεί στο έλεός της από την πολιτεία. Εκεί λοιπόν που η μοτοσυκλέτα δεν αντιμετωπίζεται ως ένα αναγκαίο κακό και που σιγά-σιγά χτίζεται μία μοτοσυκλετιστική κουλτούρα καλύτερη ακόμα και από την δική μας – αν συνεχίσουν με την πρόοδο που κάνουν τώρα. Αυτά για αρχή, καθώς σύντομα θα δούμε μία-μία τις διαφορές με τους απέναντι σε μία προσπάθεια να βελτιωθούμε σε αυτό τον τομέα.

Στην Moto3 λοιπόν οι αστέρες της ημέρας, Tony Arbolino και Marco Bezzecchi όχι μόνο δεν απογοήτευσαν αλλά ξεκίνησαν πολύ δυναμικά θέτοντας τον ρυθμό, με τον Nakarin Atiratphuvapat να κάνει αυτό που έκαναν και οι περισσότεροι, να χάνει χρόνο στον πανικό της αρχής όπου ο νεαρός Oncu, νικητής του Red Bull Rookies Cup που συμμετείχε ως wildcart, βγήκε μπροστά. Μπορείς να πεις πώς είχε την τύχη του πρωτάρη αλλά ως πρωταθλητής Motocross, ο Can σίγουρα γνωρίζει από τζαρτζαρίσματα και καταφέρνοντας να κρατηθεί στην τρίτη θέση, βρέθηκε να πρωταγωνιστεί με τους υπόλοιπους. Μέχρι που η πτώση του Bezzecchi, η πρώτη του για τον αγώνα γιατί συνέχισε, τον έφερε δυόμισι δευτερόλεπτα πίσω από τον Arbolino. Πίσω τους γινόταν ένας χαμός πτώσεων, πέρα από την πρώτη θέση του πρωταθλήματος, οι υπόλοιπες άλλαζαν ανάλογα με το ποιος κατάφερνε να μείνει στην σέλα του με την 12η στροφή να έχει τα περισσότερα θύματα. Και τότε, σε μία στιγμή που οδήγησε σε έντονα δάκρυα θυμού και λύπης, ο Arbolino πέφτει από την πρώτη θέση. Ξαφνικά ο 15χρονος οδηγεί την κούρσα και μάλιστα με αξιώσεις έχοντας τεράστια διαφορά, οπότε στο box της KTM γίνεται χαμός. Μένουν πολύ γύροι και κάθε στροφή είναι και μία παγίδα, οπότε σε κάθε διέλευση του από την ευθεία του λένε το ίδιο, «πρόσεχε μην πέσεις»! Ο μικρός αδερφός του Can πανηγυρίζει ήδη, ο αδερφός του Arbolino κλαίει μαζί του, δύο εικόνες που αντίστοιχα θα συντροφεύσουν όλη την διάρκεια της ημέρας.

Δύο φορές θα κινδυνεύσει ο Can στους 12 γύρους που έκανε ολομόναχος, μέχρι που άρχισε να βρέχει και πάλι κάνοντας τους πίσω να πέφτουν ξανά. Χωρίς να αφήνει την συγκίνηση να τον κατακλύσει και οδηγώντας χωρίς άλλα λάθη, ο Can κερδίζει την κούρσα και χαρίζει στην KTM μία τεράστια νίκη. Ταυτόχρονα σπάει το ρεκόρ του Scott Redding, την ημέρα που ο Άγγλος αποχαιρετά τα MotoGP, ως ο νεαρότερος νικητής, για περίπου δύο μήνες. Πλέον κατοχυρώνεται στα 15 έτη και 115 ημέρες. Για πρώτη φορά ο εθνικός ύμνος της Τουρκίας θα ακουστεί στο βάθρο και μετά από πολλά χρόνια θα κερδίσει ένας νέος αναβάτης τον πρώτο του αγώνα. Οι συγκυρίες και φυσικά η προετοιμασία του, τον έφεραν να σπάει μία σειρά από ρεκόρ και να γίνεται απότομα, κομμάτι της ιστορίας των MotoGP. Σε σημείο που αναφέρθηκαν όλοι τους σε εκείνον, κατά την συνέντευξη τύπου στο τέλος με τον Dovizioso να μένει εντυπωσιασμένος.

Το σκηνικό για την KTM επαναλήφθηκε στην Moto2 κι ακόμα καλύτερα από την στιγμή που ο δεύτερος δεν είχε Kalex αλλά KTM…

Ο Miguel Oliveira κέρδισε τον αγώνα που ο νεαρότερος Marquez θα έφερνε σε κορύφωση αν δεν έπεφτε. Εντυπωσιακό που ξεκίνησε αμέσως μετά και μάλιστα κατάφερε να ανέβει και στο βάθρο τρίτος! Η εκκίνηση ήταν επεισοδιακή για την Moto2, καθώς ο Marini έφυγε εκτός μαζί με τους Mir και Baldassarri, αρκετοί άνοιξαν την γραμμή τους αναγκαστικά και μαζί ο φετινός πρωταθλητής Bagnaia που ξεκίνησε μετά από το τέλος να προσπαθεί να ανέβει. Ο Vierge προσπαθούσε να ξεφύγει από τους Pasini και λίγο αργότερα Lecuona, όσο ο Marquez πάλευε με τον Oliveira την στιγμή που οι πτώσεις πίσω τους ήταν συνεχείς. Θα έφταναν όμως και τα δύο αυτά γκρουπ των πρώτων και στο τέλος θα φτάναμε εν μέσω πτώσεων να έχουμε τον Marquez να οδηγεί την κούρσα μπροστά από την KTM, χτίζοντας μία διαφορά που πήγαινε να αγγίξει τα δύο δευτερόλεπτα. Στην 14η στροφή όμως, ο νεαρότερος Marquez θα έπεφτε αφήνοντας τον Oliveira να φύγει μπροστά κερδίζοντας τον δεύτερο αγώνα της ημέρας για την KTM που δεν πίστευε αυτό που έβλεπε, καθώς ο Oliveira βάλθηκε να αποδείξει ότι μπορούσε να νικήσει και χωρίς πτώση: Έγραφε γύρους σταθερά σε γρήγορο ρυθμό!

Τον χαμό αυτό παρατηρούσαν οι αναβάτες της κορυφαίας κατηγορίας στις καρέκλες τους, όπως είπαν αργότερα και σκέφτονταν πως ο αγώνας θα ήταν δύσκολος. Μονάχα που θα έβγαιναν να αγωνιστούν σε ακόμη πιο άσχημες συνθήκες!

Τα σύννεφα πύκνωναν ακόμη περισσότερο όσο τα MotoGP στήνονταν στην ευθεία, και το νερό στην πίστα της Βαλένθια που στεγνώνει εξαιρετικά γρήγορα, άρχισε να συγκεντρώνεται. Στην εκκίνηση ο Marquez ακουμπά με τον Petrucci και ο Vinales που ήταν στην pole position δεν κατάφερε να μείνει μπροστά από τον Rins που ξεκινούσε από την δεύτερη θέση. Η Suzuki μπαίνει επικεφαλής του αγώνα και ξεκινά ένα δυνατό σερί γρήγορων γύρων χτίζοντας μία διαφορά που είχε τους πάντες να αναρωτιούνται! Μένοντας εκτός «σπρέυ» προπορευόμενων ο Rins έκανε τον δικό του αγώνα όσο πίσω του γινόταν χαμός. Ο Marquez έπαιζε με τον Pol Espargaro όσο ο Aleix θα έπεφτε και έβγαινε εκτός, με τους δυο τους να έχουμε ορισμένες πολύ δυνατές στιγμές, γλιστρώντας και κινδυνεύοντας με πτώσεις, μέχρι που ξεκαθάρισαν τις θέσεις τους. Τότε όμως ήταν που έπεσαν! Ο Espargaro μπήκε αμέσως στο παιχνίδι, όμως η πτώση του Marquez ήταν χειρότερη, την στιγμή που χθες σε μία ηπιότερη είχε βγάλει τον ώμο του. Ο Marquez εγκατέλειπε εκείνη την στιγμή τον αγώνα όσο γινόταν χαμός από πτώσεις. Ο Petucci και ο Luthi εγκαταλείπουν με πτώσεις, ωστόσο εκείνος που έκλεβε την παράσταση ήταν ο Rossi!

Είχε κερδίσει αμέσως έξι θέσεις που γρήγορα έγιναν επτά και μετά οκτώ. Όλη αυτή την ώρα ο Vinales έχανε έδαφος και μάλιστα πολύ γρήγορα φτάνοντας να τον περάσει ο Miller και αμέσως μετά ο Rossi, την στιγμή που θα έπεφταν μπροστά του και πίσω του. Ο Miller πραγματοποιεί την πέμπτη του πτώση, όταν ο Vinales ήταν σαν να μην λειτούργησαν τα ηλεκτρονικά καθώς στην έξοδο και με τον κινητήρα να μην ακούγεται να ανεβάζει απότομα στροφές, σημείωσε ένα απότομο highside δίχως καμία πιθανότητα να μπει ξανά στην πίστα. Πέφτει και ο Morbidelli που κυνηγούσε τον τίτλο του πρωτοεμφανιζόμενου, πέφτει και ο Iannone στην κλασσική στροφή και ο Rossi με τον Dovizioso πιάνουν τον Rins γιατί πλέον βρέχει καταρρακτωδώς και οι χρόνοι αλλάζουν με δευτερόλεπτα αντί για δέκατα. Περνώντας τον Rins αρχίζει μία καταδίωξη του Dovizioso από τον Rossi που θα την κέρδιζε σίγουρα καθώς ήταν ταχύτερος, την στιγμή που ο Dovizioso σήκωνε το χέρι ζητώντας να διακοπεί ο αγώνας. Η απόφαση βέβαια είχε ήδη ληφθεί και δευτερόλεπτα μετά βγαίνει η κόκκινη σημαία. Μην έχοντας ολοκληρώσει το προβλεπόμενο ποσοστό γύρων, η διακοπή σημαίνει επανεκκίνηση με τους οργανωτές να μετρούν ως τελευταίο των 13ο γύρο. Αυτό σημαίνει πως ο Rins θα ξεκινήσει πρώτος, ο Dovizioso δεύτερος και ο Rossi τρίτος, ενώ θα μπουν και οι δύο KTM ξανά, από την στιγμή που ο Smith μόλις είχε πέσει…

Στην δεύτερη εκκίνηση ο Dovizioso ήταν λίγο πιο γρήγορος, αλλά όπως ο ίδιος είπε, ήταν και οι άλλοι πιο αργοί κι έτσι φαινόταν η διαφορά μεγαλύτερη. Έχοντας καινούρια λάστιχα η Ducati γρήγορα περνά την Suzuki με την Yamaha να καθυστερεί να ακολουθήσει, δημιουργώντας έτσι διαφορά. Ο Rossi πραγματοποιεί ένα αποφασιστικό πέρασμα στον Rins και καθώς η βροχή δυναμώνει, στήνεται το σκηνικό που χρειάζεται για να κυνηγήσει και τον Dovizioso. Ο Bautista πέφτει, στον τελευταίο του αγώνα καθώς αποχωρεί για τα Superbike και λίγο μετά ακολουθεί και ο Rossi που γρήγορα προσπαθεί να σηκώσει την μοτοσυκλέτα του καθώς διακυβεύονται οι άλλες θέσεις του πρωταθλήματος.

Δύσκολα όλα για την Yamaha, πανικός στην KTM που ο Pol Espargaro είχε κάνει μία απίστευτη προσπάθεια και τώρα ανέβαινε στο βάθρο. Το τρίτο του μικρό θαύμα για σήμερα, γιατί το δεύτερο το είχε κάνει πριν την κόκκινη σημαία όταν έπεσε και σηκώθηκε και πάλι ανεβαίνοντας θέσεις αμέσως. Ο Espargaro έφτασε να κυνηγιέται και με τον Pedrosa που θα τον έχει ως αναβάτη εξέλιξης για τα επόμενα δύο χρόνια και τώρα θα έφτανε να χαρίσει το πρώτο βάθρο της KTM στα MotoGP και το πρώτο δικό του μετά την Moto2 σε μία απόλυτα πορτοκαλί ημέρα!

Δυνατή συγκίνηση κάτω από το βάθρο καθώς η Suzuki είναι εκεί χωρίς Yamaha και Honda, χαιρετώντας την KTM, όσο στο box της Honda είναι όλοι μαζεμένοι για να αποχαιρετήσουν τον Pedrosa! Μία από τις μεγαλύτερες σε διάρκεια συνεργασίες των MotoGP είχε μόλις φτάσει στο τέλος της!

Κι έτσι η σημερινή ημέρα, λίγο πριν ξεκινήσουν οι τόσο σημαντικές δοκιμές, ολοκληρώθηκε με τις δυνατότερες συγκινήσεις. Επόμενο ραντεβού είναι τώρα εκεί, στην ίδια πίστα με νέα σύνθεση των ομάδων, δοκιμάζοντας τις νέες μοτοσυκλέτες για μία επόμενη σεζόν που όλοι τους θέλουν να έχουν κάνει άλμα και όχι απλά βήμα εμπρός…

Θέση
Αναβάτης
ΜΟΤΟ
Διαφ.
1
Andrea DOVIZIOSO
Ducati
24'03.408
2
Alex RINS
Suzuki
+2.750
3
Pol ESPARGARO
KTM
+7.406
4
Michele PIRRO
Ducati
+8.647
5
Dani PEDROSA
Honda
+13.351
6
Takaaki NAKAGAMI
Honda
+32.288
7
Johann ZARCO
Yamaha
+32.806
8
Bradley SMITH
KTM
+33.111
9
Stefan BRADL
Honda
+36.376
10
Hafizh SYAHRIN
Yamaha
+37.198
11
Scott REDDING
Aprilia
+44.326
12
Jorge LORENZO
Ducati
+46.146
13
Valentino ROSSI
Yamaha
+52.809
14
Karel ABRAHAM
Ducati
+1'10.628
15
Jordi TORRES
Ducati
+1'16.739
 
Εκτός:
 
 
 
Alvaro BAUTISTA
Ducati
7 Laps
 
Maverick VIÑALES
Yamaha
 
 
Danilo PETRUCCI
Ducati
 
 
Marc MARQUEZ
Honda
 
 
Andrea IANNONE
Suzuki
 
 
Aleix ESPARGARO
Aprilia
 
 
Jack MILLER
Ducati
 
 
Franco MORBIDELLI
Honda
 
 
Thomas LUTHI
Honda
 

 

Ετικέτες

MotoGP: Η απίστευτη χρονιά Ducati σε αριθμούς – 19 νίκες στις 20!

17 νίκες σερί, κέρδισαν όλους τους αγώνες εκτός από έναν της Aprilia
MotoGP: Η απίστευτη χρονιά Ducati σε αριθμούς – 19 νίκες στις 20!
Από το

motomag

19/11/2024

MotoGP: Η απίστευτη χρονιά Ducati σε αριθμούς – 19 νίκες στις 20!

17 νίκες σερί, κέρδισαν όλους τους αγώνες εκτός από έναν της Aprilia

Η Ducati έγινε η πρώτη Ευρωπαϊκή εταιρεία που πέρασε το όριο των 100 νικών στα MotoGP, συμπληρώνοντας 106 νίκες στην μεγάλη κατηγορία.

Κερδίζει τον Παγκόσμιο τίτλο MotoGP για 3η συνεχόμενη σεζόν, με το όνομα του Jorge Martin να μπαίνει δίπλα στων Casey Stoner και Francesco Bagnaia, καθώς παρότι ανεξάρτητος, έτρεχε με εργοστασιακή μοτοσυκλέτα και πλήρη υποστήριξη.

Ο Martin γίνεται ο τρίτος αναβάτης στα MotoGP που φέρνει στο εργοστάσιο του Borgo Panigale έναν Παγκόσμιο τίτλο αναβατών. Τον τέταρτο στην μεγάλη κατηγορία στην ιστορία της Ducati μετά τον τίτλο του Casey Stoner το 2007 και του Francesco Bagnaia το 2022 και το 2023.

Για πέμπτη συνεχή χρονιά και έκτη συνολικά φορά στην ιστορία της στα MotoGP, η Ducati κερδίζει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών, σημειώνοντας συνολικά 722 βαθμούς, 327 περισσότερους από τον επόμενο, έχοντας γεμίσει βέβαια το grid με δικές της μοτοσυκλέτες. Μία ευκαιρία που δεν θα είχε αν η Suzuki δεν έφευγε και οι υπόλοιποι είχαν δεχθεί να συνεχίσουν την επένδυση. Ουσιαστικά η Ducati κράτησε αναβάτες και ομάδες στους αγώνες που διαφορετικά θα είχαν αντιμετωπίσει μεγαλύτερο πρόβλημα να παραμείνουν, έναν ρόλο που παλαιότερα τον είχε παίξει και η Honda.

Ο τελευταίος αγώνας του MotoGP έλαβε χώρα στην Ισπανία με πανηγυρισμούς από την ομάδα της Ducati, μιας και όλο το βάθρο απαρτιζόταν από αναβάτες με Desmosedici GP24-23. Μια σεζόν που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί επέλαση μοτοσυκλετών Ducati, μιας και οι Francesco Bagnaia της Ducati Lenovo Team, Marc Márquez της Gresini Racing MotoGP και Enea Bastianini της Ducati Lenovo Team, συμπληρώνουν το Top-4 στη γενική κατάταξη.

Συμπληρωματικά, πέρα από τον Τίτλο Κατασκευαστών και Ομάδων με την oμάδα Ducati Lenovo στα MotoGP, πήραν και τον Τίτλο Κατασκευαστών και Ομάδων στο WorldSBK με τους επίσημους αναβάτες της Aruba.it Racing Team Nicolò Bulega και Álvaro Bautista στο βάθρο της γενικής κατάταξης, καθώς και τον Τίτλο Αναβατών και Κατασκευαστών στο WorldSSP, χάρη στις επιδόσεις του νέου Παγκόσμιου Πρωταθλητή Adrián Huertas της Aruba.it Racing WSSP Team και τον τερματισμό στο βάθρο του Yari Montella της Barni Spark Racing Team.

Ο Claudio Domenicali, Διευθύνων Σύμβουλος της Ducati δηλώνει ότι:

“Αυτό που πέτυχε η Ducati με τις μοτοσυκλέτες της, τους αναβάτες και τους τεχνικούς της στη σεζόν του MotoGP του 2024 θα παραμείνει για πάντα στις καρδιές των οπαδών αυτού του αθλήματος. Είμαι πολύ χαρούμενος για τον Jorge, έναν απίστευτα ταλαντούχο αναβάτη που μεγάλωσε με την Ducati και μαζί μας πραγματοποίησε το όνειρο που είχε από παιδί. Θα ήθελα να συγχαρώ όλους τους αναβάτες της Ducati και σίγουρα τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή Jorge Martín, αλλά προφανώς και τον Pecco, ο οποίος δεν τα παράτησε ποτέ μέχρι το τέλος, και στη συνέχεια τους Marc και Enea, οι οποίοι συνέβαλαν σε μια σεζόν με πολλαπλά ρεκόρ στα MotoGP για την εταιρεία μας. Ο Jorge και ο Pecco έδωσαν μια μονομαχία για τον τίτλο που ήταν ακόμη πιο συναρπαστική από πέρυσι. Ο Pecco ρίσκαρε πιο πολύ, αλλά ο Jorge ήταν πιο επίμονος και στο τέλος, δικαίως ανακηρύχθηκε Πρωταθλητής. Ο Παγκόσμιος Τίτλος που κέρδισε ο Jorge, είναι μια συνολική προσπάθεια που έγινε τα τελευταία χρόνια με την Pramac Racing, την οποία θα ήθελα να ευχαριστήσω και ιδιαίτερα το πρόσωπο του Paolo Campinoti. Χάρη σε όλους τους ανθρώπους της Ducati και της Ducati Corse που τα έκαναν όλα αυτά δυνατά, το να είσαι Ducatista είναι όλο και περισσότερο πηγή υπερηφάνειας.”

Η Ducati θα γιορτάσει τη κατάκτηση των παγκόσμιων τίτλων 2024 στην εκδήλωση “Campioni in Festa”, που θα πραγματοποιηθεί στις 3 Δεκεμβρίου στην Μπολόνια, όπου θα γίνει μια μεγάλη γιορτή ανοικτή προς το κοινό και θα παρευρεθούν όλοι οι αναβάτες από όλα τα πρωταθλήματα στα οποία συμμετέχει η Ducati.

O Luigi Dall'Igna, Γενικός Διευθυντής Ducati Corse δηλώνει ότι:

“Η κατάκτηση του τρίτου συνεχόμενου παγκόσμιου τίτλου αναβατών είναι ένα φανταστικό γεγονός. Επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά τη δύναμη της Ducati, με τη δέσμευση και το ομαδικό πνεύμα όλων εκείνων, αναβατών και ομάδων, που συνέβαλαν στο να στεφθεί νικήτρια, για ακόμη μια φορά, όπως αποδεικνύεται από τους αριθμούς αυτών των ετών. Συγκεκριμένα, μια άλλη σελίδα της ιστορίας γράφεται επάξια από τον Jorge Martín στο τέλος μιας εκπληκτικής σεζόν, η οποία είναι η ουσία όλης της ομαδικής δουλειάς που έγινε.  Ένα μεγάλο χειροκρότημα για τον Pecco Bagnaia, επειδή ήταν μια εξαιρετική χρονιά και για εκείνον. Η τελευταία αυτή νίκη είναι πάνω απ' όλα ο καλύτερος τρόπος για να αποχαιρετήσουμε την Pramac Racing, μια τρομερή ομάδα επαγγελματιών με τους οποίους έχουμε συνεργαστεί αρμονικά για 20 χρόνια. Σε κάθε έναν από αυτούς δίνουμε μια πολύ δυνατή αγκαλιά, ξεκινώντας από τον φίλο μας Paolo Campinoti. Το 2024 ήταν μια καλή χρονιά για την Ducati, στην οποία σπάσαμε το ρεκόρ νικών και το ρεκόρ για βάθρα, με το κερασάκι στην τούρτα να έχει τοποθετήσει 8 Desmosedici GP μπροστά σε όλους στον αγώνα Sprint στην Ταϊλάνδη. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους άνδρες και  γυναίκες της Ducati Corse που εργάζονται σκληρά και με πάθος κάθε μέρα για να επιτύχουν σπουδαία αποτελέσματα όπως αυτό που γιορτάζουμε σήμερα. Forza Ducati!"

 

Ο Jorge Martín (#89, Pramac Racing) δηλώνει ότι:

“Το όνειρο έγινε πραγματικότητα, είμαι Παγκόσμιος Πρωταθλητής! Είναι πολύ δύσκολο τώρα να συνειδητοποιήσω ότι όλα είναι αλήθεια, αλλά έχω πλήρη επίγνωση του τι έχουμε επιτύχει γιατί από τότε που ήμουν παιδί κυνηγάω αυτόν τον στόχο. Αυτό είναι το τελικό αποτέλεσμα όλης της δουλειάς που έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και των θυσιών της οικογένειάς μου, των γονιών μου, του αδελφού μου και όλης της ομάδας μου που με στήριξαν άνευ όρων. Πέρυσι υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα προσπαθήσω ξανά και εδώ είμαι, δρέποντας τα οφέλη μιας ολόκληρης ζωής αφιερωμένης σε αυτό το υπέροχο άθλημα. Θέλω να ευχαριστήσω την ομάδα Pramac και την Ducati που μου έδωσαν την ευκαιρία να φτάσω στο MotoGP και να μεγαλώσουμε μαζί. Και συγκεκριμένα, ένα μεγάλο ευχαριστώ στους Paolo Campinoti και Gigi Dall'Igna για την εμπιστοσύνη τους από την πρώτη μέρα και για την παροχή όλων των πόρων που χρειαζόμουν για να γίνω Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Η δουλειά που έχουμε κάνει μαζί με την Ducati Corse, τα τελευταία χρόνια ήταν απίστευτη, καθώς έχουμε κερδίσει το πρωτάθλημα κατασκευαστών 4 φορές στη σειρά και μαζί έχουμε πετύχει 8 νίκες, 32 βάθρα και 20 pole positions. Ο Παγκόσμιος Τίτλος που κερδίσαμε μαζί είναι πραγματικά ο καλύτερος τρόπος για να πούμε αντίο.”

 

Ακολουθούν σε νούμερα οι επιτυχίες της Ducati για τη σεζόν MotoGP 2024:

  • 19 νίκες πέτυχαν οι αναβάτες της Ducati στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα MotoGP 2024 - Ρεκόρ όλων των εποχών στο MotoGP
  • 14 αγώνες στους οποίους το βάθρο αποτελούνταν εξ ολοκλήρου από αναβάτες της Ducati – Ρεκόρ όλων των εποχών στο MotoGP
  • 53 βάθρα κατά τη διάρκεια της σεζόν με 6 διαφορετικούς αναβάτες
  • 16 Pole positions
  • 66 διαδοχικοί αγώνες στους οποίους τουλάχιστον ένας αναβάτης της Ducati ήταν στο Top 3 (όλοι οι αγώνες Sprint έληξαν με τουλάχιστον έναν αναβάτη της Ducati στο βάθρο)
  • 106 νίκες στο MotoGP για την Ducati, τον μοναδικό Ευρωπαίο κατασκευαστή μοτοσυκλετών που ξεπέρασε το ορόσημο των 100 νικών