MotoGP Test-Qatar (Day 1)

Πρώτος ο Vinales, ταχύτατα τα Suzuki
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

2/3/2018

Ο νικήτης του πρώτου περσινού αγώνα στο Qatar ήταν και ο ταχύτερος στις δοκιμές της πρώτης ημέρας φέτος. Ο Vinales, o οποίος ξεκίνησε μεν δυναμικά την περσινή σεζόν, αλλά βρέθηκε αντιμέτωπος με πολλά προβλήματα στη συνέχεια. Σαν να ήταν συνέχεια της προηγούμενης χρονιάς, στη Μαλαισία δεν κατάφερε να εντυπωσιάσει, καθώς δυσκολευόταν να τιθασεύσει το πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας του στα σημεία της πίστας που απαιτούσαν δυνατά φρεναρίσματα. Το ίδιο πρόβλημα είχε στην αρχή και στο Qatar, όμως δοκιμάζοντας διαφορετικό setup και προσαρμόζοντας το στιλ του, κατάφερε να βρει γρήγορο ρυθμό. Όπως δήλωσε ο ίδιος: "Η μοτοσυκλέτα πλαγιολίσθαινε υπερβολικά στα φρένα όπως στη Μαλαισία, όμως στο τέλος της ημέρας καταφέραμε να βρούμε τη χρυσή τομή για να αισθάνομαι όλο και μεγαλύτερη σιγουριά. Σήμερα επικεντρωθήκαμε αρκετά στην έξοδο από την τελευταία στροφή και αύριο θα δουλέψουμε με την ρύθμιση του φρένου του κινητήρα. Φέτος έχουμε διαφορετικά ελαστικά και συνολικά διαφορετική μοτοσυκλέτα σε σχέση με πέρσι. Το μόνο κοινό χαρακτηριστικό είναι η ταχύτητα της μοτοσυκλέτας στις γρήγορες στροφές που είναι κορυφαία."

Δεύτερος ταχύτερος ήταν ο Andrea Dovizioso που δήλωσε ότι του ήταν πολύ εύκολο με την μοτοσυκλέτα του 2018 να κάνει συνεχόμενα πολλούς γρήγορους γύρους και ότι είναι καλύτερη από το περσινό μοντέλο σε όλους τους τομείς. Η βασική δουλειά του Ιταλού την πρώτη μέρα ήταν η δοκιμή της αεροδυναμικής των φαίρινγκ. Αντιθέτως, ο Jorge Lorenzo είχε πολύ μεγαλύτερο πονοκέφαλο. Στο Qatar έχει δύο μοτοσυκλέτες, όπου η μία από αυτές είναι ένα πάντρεμα μεταξύ πλαισίου του 2017 και κινητήρα του 2018. Ο Ισπανός πίστευε ότι αυτή η μοτοσυκλέτα θα είχε τη συμπεριφορά στις στροφές της παλιάς του μοτοσυκλέτας και το γκάζι της καινούριας, κάτι που δούλεψε στη Μαλαισία πετυχαίνοντας το ρεκόρ πίστας. Όμως εδώ στο Qatar δεν δούλεψε η συνταγή και η πέμπτη θέση ήρθε με μεγάλη δυσκολία. Η τρίτη θέση στην κατάταξη της Suzuki του Iannone πραγματικά εντυπωσιάζει. Σύμφωνα με τον Ιταλό, εκείνο που άλλαξε σε σχέση με την Μαλαισία είναι η αίσθηση από τον εμπρός τροχό και αυτό ήταν το μόνο πρόβλημα που είχε. Εδώ στο Qatar είπε ότι νοιώθει υπέροχα πάνω στη νέα GSX-RR και αυτό φάνηκε από τους χρόνους του.

Για τον Marc Marquez στην δέκατη θέση, η πρώτη ημέρα ήταν απλά για να μπει στο ρυθμό. Η ομάδα του θέλει να κρατήσει της δυνάμεις της για τις δύο επόμενες ημέρες, αλλά και το απόθεμα των ελαστικών που είναι περιορισμένο για κάθε ομάδα. Όμως όπως είπε και ο ίδιος ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 2017: "Χρησιμοποιώ πάντα το πιο σκληρό εμπρός ελαστικό, οπότε δεν έχω και πολλές επιλογές ή περιθώρια για δοκιμές. Στην Μαλαισία και στο Buriram οι καιρικές συνθήκες ήταν περίεργες και δεν μπορέσαμε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για τη μοτοσυκλέτα μας. Εδώ τα πράγματα είναι πιο φυσιολογικά, αλλά είναι ταυτόχρονα και μια πίστα που πάντα μας δυσκολεύει. Έχουμε ακόμα κάποια αδύνατα στοιχεία, όμως τα βελτιώνουμε."

Να θυμίσουμε εδώ, ότι στο τέλος της τελευταίας ημέρας των δοκιμαστικών του Qatar, η πίστα θα βραχεί από την οργάνοση με σκοπό οι αναβάτες να κάνουν δοκιμές και με την άσφαλτο βρεγμένη. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, διότι η σκόνη της ερήμου που κατακάθεται πάνω στην πίστα, μπορεί να δημιουργήσει πολύ παράξενες συνθήκες σε περίπτωση που βρέξει το τριήμερο του αγώνα της πρεμιέρας του παγκόσμιου πρωταθλήματος.        

 

 

  1.  Maverick Viñales ESP Movistar Yamaha (YZR-M1) 1m 55.053s [Lap 50/64]
  2.  Andrea Dovizioso ITA Ducati Team (GP18) 1m 55.104s +0.051s [44/48]
  3.  Andrea Iannone ITA Suzuki Ecstar (GSX-RR) 1m 55.107s +0.054s [51/58]
  4.  Johann Zarco FRA Monster Yamaha Tech3 (YZR-M1) 1m 55.186s +0.133s [48/52]
  5.  Jorge Lorenzo ESP Ducati Team (GP18) 1m 55.423s +0.370s [27/55]
  6. Alex Rins ESP Suzuki Ecstar (GSX-RR) 1m 55.432s +0.379s [66/67]
  7.  Valentino Rossi ITA Movistar Yamaha (YZR-M1) 1m 55.432s +0.379s [38/54]
  8. Danilo Petrucci ITA Pramac Ducati (GP18) 1m 55.528s +0.475s [43/47]
  9. Cal Crutchlow GBR LCR Honda (RC213V) 1m 55.536s +0.483s [27/45]
  10.  Marc Marquez ESP Repsol Honda (RC213V) 1m 55.545s +0.492s [26/47]
  11.  Dani Pedrosa ESP Repsol Honda (RC213V) 1m 55.555s +0.502s [31/37]
  12.  Jack Miller AUS Pramac Ducati (GP17) 1m 55.688s +0.635s [43/44]
  13. Alvaro Bautista ESP Angel Nieto Team (GP17) 1m 55.848s +0.795s [52/53]
  14. Takaaki Nakagami JPN LCR Honda (RC213V)* 1m 55.853s +0.800s [62/64]
  15. Scott Redding GBR Factory Aprilia Gresini (RS-GP) 1m 55.931s +0.878s [34/45]
  16.  Tito Rabat ESP Reale Avintia (GP17) 1m 56.029s +0.976s [67/69]
  17.  Aleix Espargaro ESP Factory Aprilia Gresini (RS-GP) 2m 56.062s +61.009s [50/50]
  18.  Karel Abraham CZE Angel Nieto Team (GP16) 2m 56.268s +61.215s [50/54]
  19.  Pol Espargaro ESP Red Bull KTM Factory (RC16) 1m 56.275s +1.222s [31/56]
  20. Bradley Smith GBR Red Bull KTM Factory (RC16) 1m 56.421s +1.368s [52/64]
  21. Franco Morbidelli ITA EG 0,0 Marc VDS (RC213V)* 1m 56.608s +1.555s [28/60]
  22. Hafizh Syahrin MAL Monster Yamaha Tech3 (YZR-M1)* 1m 56.731s +1.678s [27/58]
  23. Tom Luthi SWI EG 0,0 Marc VDS (RC213V)* 1m 57.292s +2.239s [56/64]
  24. Xavier Simeon ESP Reale Avintia (GP16)* 1m 57.713s +2.660s [42/47]

 

 

 

 

Ετικέτες

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές
Marquez Two manufacturers
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.