MotoGP Test-Qatar (Day 1)

Πρώτος ο Vinales, ταχύτατα τα Suzuki
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

2/3/2018

Ο νικήτης του πρώτου περσινού αγώνα στο Qatar ήταν και ο ταχύτερος στις δοκιμές της πρώτης ημέρας φέτος. Ο Vinales, o οποίος ξεκίνησε μεν δυναμικά την περσινή σεζόν, αλλά βρέθηκε αντιμέτωπος με πολλά προβλήματα στη συνέχεια. Σαν να ήταν συνέχεια της προηγούμενης χρονιάς, στη Μαλαισία δεν κατάφερε να εντυπωσιάσει, καθώς δυσκολευόταν να τιθασεύσει το πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας του στα σημεία της πίστας που απαιτούσαν δυνατά φρεναρίσματα. Το ίδιο πρόβλημα είχε στην αρχή και στο Qatar, όμως δοκιμάζοντας διαφορετικό setup και προσαρμόζοντας το στιλ του, κατάφερε να βρει γρήγορο ρυθμό. Όπως δήλωσε ο ίδιος: "Η μοτοσυκλέτα πλαγιολίσθαινε υπερβολικά στα φρένα όπως στη Μαλαισία, όμως στο τέλος της ημέρας καταφέραμε να βρούμε τη χρυσή τομή για να αισθάνομαι όλο και μεγαλύτερη σιγουριά. Σήμερα επικεντρωθήκαμε αρκετά στην έξοδο από την τελευταία στροφή και αύριο θα δουλέψουμε με την ρύθμιση του φρένου του κινητήρα. Φέτος έχουμε διαφορετικά ελαστικά και συνολικά διαφορετική μοτοσυκλέτα σε σχέση με πέρσι. Το μόνο κοινό χαρακτηριστικό είναι η ταχύτητα της μοτοσυκλέτας στις γρήγορες στροφές που είναι κορυφαία."

Δεύτερος ταχύτερος ήταν ο Andrea Dovizioso που δήλωσε ότι του ήταν πολύ εύκολο με την μοτοσυκλέτα του 2018 να κάνει συνεχόμενα πολλούς γρήγορους γύρους και ότι είναι καλύτερη από το περσινό μοντέλο σε όλους τους τομείς. Η βασική δουλειά του Ιταλού την πρώτη μέρα ήταν η δοκιμή της αεροδυναμικής των φαίρινγκ. Αντιθέτως, ο Jorge Lorenzo είχε πολύ μεγαλύτερο πονοκέφαλο. Στο Qatar έχει δύο μοτοσυκλέτες, όπου η μία από αυτές είναι ένα πάντρεμα μεταξύ πλαισίου του 2017 και κινητήρα του 2018. Ο Ισπανός πίστευε ότι αυτή η μοτοσυκλέτα θα είχε τη συμπεριφορά στις στροφές της παλιάς του μοτοσυκλέτας και το γκάζι της καινούριας, κάτι που δούλεψε στη Μαλαισία πετυχαίνοντας το ρεκόρ πίστας. Όμως εδώ στο Qatar δεν δούλεψε η συνταγή και η πέμπτη θέση ήρθε με μεγάλη δυσκολία. Η τρίτη θέση στην κατάταξη της Suzuki του Iannone πραγματικά εντυπωσιάζει. Σύμφωνα με τον Ιταλό, εκείνο που άλλαξε σε σχέση με την Μαλαισία είναι η αίσθηση από τον εμπρός τροχό και αυτό ήταν το μόνο πρόβλημα που είχε. Εδώ στο Qatar είπε ότι νοιώθει υπέροχα πάνω στη νέα GSX-RR και αυτό φάνηκε από τους χρόνους του.

Για τον Marc Marquez στην δέκατη θέση, η πρώτη ημέρα ήταν απλά για να μπει στο ρυθμό. Η ομάδα του θέλει να κρατήσει της δυνάμεις της για τις δύο επόμενες ημέρες, αλλά και το απόθεμα των ελαστικών που είναι περιορισμένο για κάθε ομάδα. Όμως όπως είπε και ο ίδιος ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 2017: "Χρησιμοποιώ πάντα το πιο σκληρό εμπρός ελαστικό, οπότε δεν έχω και πολλές επιλογές ή περιθώρια για δοκιμές. Στην Μαλαισία και στο Buriram οι καιρικές συνθήκες ήταν περίεργες και δεν μπορέσαμε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για τη μοτοσυκλέτα μας. Εδώ τα πράγματα είναι πιο φυσιολογικά, αλλά είναι ταυτόχρονα και μια πίστα που πάντα μας δυσκολεύει. Έχουμε ακόμα κάποια αδύνατα στοιχεία, όμως τα βελτιώνουμε."

Να θυμίσουμε εδώ, ότι στο τέλος της τελευταίας ημέρας των δοκιμαστικών του Qatar, η πίστα θα βραχεί από την οργάνοση με σκοπό οι αναβάτες να κάνουν δοκιμές και με την άσφαλτο βρεγμένη. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, διότι η σκόνη της ερήμου που κατακάθεται πάνω στην πίστα, μπορεί να δημιουργήσει πολύ παράξενες συνθήκες σε περίπτωση που βρέξει το τριήμερο του αγώνα της πρεμιέρας του παγκόσμιου πρωταθλήματος.        

 

 

  1.  Maverick Viñales ESP Movistar Yamaha (YZR-M1) 1m 55.053s [Lap 50/64]
  2.  Andrea Dovizioso ITA Ducati Team (GP18) 1m 55.104s +0.051s [44/48]
  3.  Andrea Iannone ITA Suzuki Ecstar (GSX-RR) 1m 55.107s +0.054s [51/58]
  4.  Johann Zarco FRA Monster Yamaha Tech3 (YZR-M1) 1m 55.186s +0.133s [48/52]
  5.  Jorge Lorenzo ESP Ducati Team (GP18) 1m 55.423s +0.370s [27/55]
  6. Alex Rins ESP Suzuki Ecstar (GSX-RR) 1m 55.432s +0.379s [66/67]
  7.  Valentino Rossi ITA Movistar Yamaha (YZR-M1) 1m 55.432s +0.379s [38/54]
  8. Danilo Petrucci ITA Pramac Ducati (GP18) 1m 55.528s +0.475s [43/47]
  9. Cal Crutchlow GBR LCR Honda (RC213V) 1m 55.536s +0.483s [27/45]
  10.  Marc Marquez ESP Repsol Honda (RC213V) 1m 55.545s +0.492s [26/47]
  11.  Dani Pedrosa ESP Repsol Honda (RC213V) 1m 55.555s +0.502s [31/37]
  12.  Jack Miller AUS Pramac Ducati (GP17) 1m 55.688s +0.635s [43/44]
  13. Alvaro Bautista ESP Angel Nieto Team (GP17) 1m 55.848s +0.795s [52/53]
  14. Takaaki Nakagami JPN LCR Honda (RC213V)* 1m 55.853s +0.800s [62/64]
  15. Scott Redding GBR Factory Aprilia Gresini (RS-GP) 1m 55.931s +0.878s [34/45]
  16.  Tito Rabat ESP Reale Avintia (GP17) 1m 56.029s +0.976s [67/69]
  17.  Aleix Espargaro ESP Factory Aprilia Gresini (RS-GP) 2m 56.062s +61.009s [50/50]
  18.  Karel Abraham CZE Angel Nieto Team (GP16) 2m 56.268s +61.215s [50/54]
  19.  Pol Espargaro ESP Red Bull KTM Factory (RC16) 1m 56.275s +1.222s [31/56]
  20. Bradley Smith GBR Red Bull KTM Factory (RC16) 1m 56.421s +1.368s [52/64]
  21. Franco Morbidelli ITA EG 0,0 Marc VDS (RC213V)* 1m 56.608s +1.555s [28/60]
  22. Hafizh Syahrin MAL Monster Yamaha Tech3 (YZR-M1)* 1m 56.731s +1.678s [27/58]
  23. Tom Luthi SWI EG 0,0 Marc VDS (RC213V)* 1m 57.292s +2.239s [56/64]
  24. Xavier Simeon ESP Reale Avintia (GP16)* 1m 57.713s +2.660s [42/47]

 

 

 

 

Ετικέτες

Ai Ogura, Moto2 - Ο Πρώτος Ιάπωνας Πρωταθλητής MotoGP εδώ και 15 χρόνια!

Από τον τίτλο του Hiroshi Aoyama στα 250 κ.εκ. το 2009
Ai Ogura
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

29/10/2024

Μπορεί στον αγώνα της Ταϊλάνδης ο Aron Canet να πήρε τη νίκη στην κατηγορία Moto2, όμως το Πρωτάθλημα πήγε στον δεύτερο στο Buriram, Ai Ogura της MT Helmets MSI, που έγινε έτσι ο πρώτος Ιάπωνας αναβάτης που παίρνει τίτλο σε κατηγορία του MotoGP μετά από 15 χρόνια και τον Hiroshi Aoyama που επίσης είχε στεφθεί Πρωταθλητής στη μεσαία -και δίχρονη τότε- κατηγορία του θεσμού.

Ο γεννηθείς στις 26/1/2001 νεαρός Ιάπωνας ξεκίνησε να αγωνίζεται σε διεθνείς αγώνες το 2015, όπου συμμετείχε στο Asia Talent Cup, τερματίζοντας 7ος γενικής. Στη δεύτερη χρονιά του στο ασιατικό φυτώριο ταλέντων, το 2016, ο Ogura τερμάτισε 2ος, με αρκετές νίκες και βάθρα. Το 2016 μεταπήδησε στο Red Bull MotoGP Rookies Cup, παίρνοντας και το πρώτο του βάθρο με το καλημέρα. Το 2017 πήρε 2 νίκες, 5 βάθρα και 2 pole positions στον θεσμό της Red Bull, ενώ συμμετείχε και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα FIM CEV Repsol Moto3 Junior. Το 2018 συνέχισε στο ίδιο Πρωτάθλημα για να τερματίσει 5ος, ενώ έκανε και το ντεμπούτο του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto3, παίρνοντας και τον πρώτο του βαθμό. Το 2019 ο Ιάπωνας αναβάτης συμμετείχε καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς στο Παγκόσμιο Moto3, με τη Honda Team Asia, τερματίζοντας 10ος γενικής. Το 2020 ο αναβάτης από το Τόκιο ανέβηκε 7 φορές στο  βάθρο, περισσότερες φορές απ’ όλους, όμως παρόλα αυτά στο τέλος της σεζόν είχε κακά αποτελέσματα για να βρεθεί τρίτος στη βαθμολογία, πίσω από τους Albert Arenas και Tony Arbolino. Το 2021 πήρε προαγωγή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto2, συνεχίζοντας με την Honda Team Asia, κάνοντας εντυπωσιακό ντεμπούτο τερματίζοντας 8ος στη γενική. Το 2022 βρέθηκε στις πρώτες γραμμές της μάχης για τον τίτλο, με 3 νίκες και 4 ακόμα βάθρα, για να προηγηθεί στη βαθμολογία δύο γύρους πριν το τέλος. Όμως μερικές άσχημες πτώσεις στους τελευταίους δυο αγώνες τον έριξαν στη δεύτερη θέση, πίσω από τον Augusto Fernandez που κατόπιν κατέληξε στην ομάδα της GASGAS στο MotoGP. Το 2023 ήταν μια χρονιά που ο Ogura θα θέλει να ξεχάσει, με κακές επιδόσεις, μόλις τρία βάθρα και μια 9η θέση γενικής, ενώ το 2024 άλλαξε ομάδα, αλλαγή που του έφερε… γούρι, αφού μαζί με την MT Helmets MSI πήρε τελικά τον τίτλο της Moto2 απέναντι σε μεγάλα αστέρια όπως τους Aron Canet, Sergio Garcia, Fermin Aldeguer, Manuel Gonzalez, κ.α.

Κάπως έτσι, ο Ai Ogura, με μόλις 3 νίκες φέτος, πήρε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto2 και κατευθύνεται προς τη μεγάλη κατηγορία MotoGP το 2025, αφού έχει ήδη συνάψει συμβόλαιο με την TrackHouse Racing Aprilia από τον 8ο μήνα του έτους.

Ετικέτες