MotoGP Ταϊλάνδη: Νίκη Bagnaia - Πτώση Marquez δώρο σε Martin

Ο καιρός περιόρισε τις μάχες
MotoGP Ταϊλάνδη: Νίκη Bagnaia - Πτώση Marquez δώρο σε Martin
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

27/10/2024

Υπό βροχή σε μία πίστα που προσφέρει πρόσφυση αλλά με μικρή προειδοποίηση όταν χαθεί, όπως έχουν συμφωνήσει πολλοί αναβάτες σε προηγούμενες σεζόν, ξεκίνησε ο εξαιρετικά σημαντικός για το πρωτάθλημα αγώνας στην Ταϊλάνδη.

Μία πίστα επίσης όπου ο Marquez έχει πολύ μεγάλο κοινό εξαιτίας της θητείας του με την Honda που αποτελεί, όπως και στην Ινδονησία, κυρίαρχη μάρκα στην αγορά. Παρόλο που και η Ducati έχει εργοστάσιο στην Ταϊλάνδη δεν έχει μπει στην καρδιά των Ταϊλανδών όπως έχει κάνει η Honda, που επίσης έχει μεγάλο εργοστάσιο στην χώρα. Η Ταϊλάνδη έχει προσελκύσει πολλούς κατασκευαστές για τα φθηνά εργατικά σε συνδυασμό με την εξαιρετική τους απόδοση και φυσικά τους πρακτική των υψηλών δασμών που επιβάλλει η κυβέρνηση για όσα μοντέλα δεν φτιάχνονται εκεί.

Οι Ταϊλανδοί ήταν από τους πρώτους Ασιάτες με μοτοσυκλετιστική κουλτούρα, όπως και οι Ινδοί, που δεν τα χρησιμοποιούσαν δηλαδή μόνο για πρακτικούς λόγους αλλά και από την αγάπη τους για το δίκυκλο και έτσι η πίστα ήταν γεμάτη θεατές.

Bagnaia και Martin χάρισαν σε αυτό το κοινό μία φοβερή εκκίνηση με μάχη σώμα με σώμα στις πρώτες στροφές και τελική επικράτηση του Marin με τρίτο τον Marc Marquez.

Πίσω τους στην δεύτερη στροφή αναπάντεχα βλέπαμε τον Quartararo έχοντας πίσω του τον Binder που σημαίνει πως δεν θα έμενε πολύ τέταρτος. Και πράγματι η KTM έκανε την επίθεσή της χωρίς όμως να κερδίσει εκείνη την στιγμή. Οι KTM έχουν την πρωτοκαθεδρία στο βρεγμένο με τον Miller παράλληλα να έχει την φήμη του αναβάτη που ξεχωρίζει όσο εξαφανίζεται η πρόσφυση, κάτι όμως που έχει χάσει την λάμψη του όσο είναι στην KTM.

Πίσω ο Morbidelli έκανε την επίθεσή του ανεβαίνοντας θέσεις, κάτι που επίσης θα έπαιζε τον ρόλο του στην θέση του Quartararo.

Ο Bezzecchi πέφτει δείχνοντας πως τα περιθώρια είναι μικρά παρόλο που ο ρυθμός δεν είναι άσχημος και αμέσως μετά ο Morbidelli πάει να κάνει μία επιθετική προσπέραση στον Quartararo και τον ρίχνει. Κερδίζει από αυτό ποινή μακρύτερου γύρου και αφότου την εκτελέσει θα πέσει κιόλας. Κρίμα για τον Quartararo που θα μπορούσε να τερματίσει εντός πεντάδας! Συνέχισε όμως ο αναβάτης της Yamaha σε περίπτωση που θα αλλάζαν οι συνθήκες του αγώνα και μπορούσε να σβήσει το αποτέλεσμα του λάθους του Morbidelli.

Τότε είναι που μπροστά γίνεται η αλλαγή που χρειαζόταν το πρωτάθλημα για να πάρει ξανά φωτιά. Στην τρίτη στροφή του 5ου γύρου ο Martin κάνει το λάθος και ανοίγει γραμμή αφήνοντας τον Bagnaia αλλά και τον Marquez να περάσουν μπροστά. Όσο βγαίνει ο Bagnaia πρώτος και ο Martin δεύτερος, το πρωτάθλημα είναι και πάλι του Martin και αυτή την στιγμή λίγοι μπορούν να τον κρατήσουν στην τρίτη θέση με καλύτερο σε αυτό τον ρόλο τον Marquez.

Ο Marquez όμως δεν είχε στόχο να κρατά μόνο τα μπόσικα οπότε πολύ γρήγορα κάνει την επίθεσή του στον Bagnaia. Εκείνος ανεβάζει ρυθμό και με μία φανταστική κίνηση, με αγώνα στρατηγικής περιμένει την δεύτερη επίθεση του Marquez. Τον αφήνει να μπει στα φρένα από την εσωτερική, έχοντας αλλάξει ελάχιστα την γραμμή του και μόλις ο Marquez είναι δίπλα του και αναγκάζεται να πατήσει πιο δυνατά τα φρένα, ο Bagnaia παίρνει ξανά την εσωτερική με πιο όρθια μοτοσυκλέτα και δυνατότερη επιτάχυνση αποκρούοντας έτσι και αυτή την επίθεση!

Από εκείνο το σημείο όμως και μετά κάνουν ταχύτερους γύρους συνέχεια και αυξάνουν την απόσταση από τον Martin. Η επίθεση του Marquez έδωσε στον Bagnaia το έναυσμα να πάει πιο γρήγορα σε έναν αγώνα απόλυτης προσήλωσης διότι γλιστρούσαν συνέχεια, όπως είπε ο Martin, δεν ήταν μόνο όσα έπιαναν οι κάμερες με το δυνατό ζουμ και σίγουρα δεν ήταν κάτι που φαινόταν από τις κερκίδες.

Πίσω οι πτώσεις συνεχίζονται, φεύγουν εκτός και οι δύο οδηγοί της Track house racing, ακολουθεί και ο Rins και έπειτα και ο Fernandez.

Οι δύο πρώτοι έχουν ξεχωρίσει από τον Martin και το βάθρο δύσκολα θα αλλάξει μεταξύ τους καθώς ο Bagnaia δεν αφήνει περιθώρια οπότε μόνο το λάθος θα μπορούσε να κάνει την διαφορά στην κατάταξη του αγώνα και αυτό ακριβώς συνέβη. Ο Marquez έχει ένα lowside κρατώντας την μοτοσυκλέτα όμως γλιστρώντας με το εμπρός λάστιχο όσο στηρίζεται στο γόνατο.

Και εκείνη την στιγμή φαίνεται γιατί μισεί τα συγκεκριμένα κερμπ, καθώς είναι έτοιμος να καταφέρει να σηκώσει την μοτοσυκλέτα βγαίνοντας στο runoff της στροφής αλλά έτσι πλαγιασμένος όπως ήταν, μόλις πέρασε τα κερμπ που ξεχωρίζουν πολύ από την πίστα σε ύψος και έχουν και μεταξύ τους διαφορά ύψους, πέφτει χωρίς να μπορεί να το σώσει. Ξανά μπαίνει στον αγώνα όμως κερδίζοντας θέσεις, μερικές πολύ επιθετικά, όπως έγινε στην περίπτωση του Mir ανεβαίνοντας τελικά στην 12η θέση.

Ταυτόχρονα όμως και ο Martin πήγε να πέσει στην ίδια στροφή με τον Marc Marquez, κατάφερε να κρατηθεί όμως και από εκείνη την στιγμή δεν είχε κανένα στόχο να πάει για την νίκη. Το μόνο που τον ενδιέφερε όπως είπε, ήταν να κρατήσει την απόσταση με τους πίσω, είχε μόλις κερδίσει την δεύτερη θέση του βάθρου και δεδομένων των συνθηκών ήταν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Μία τελική μάχη έμενε να δούμε για την τελευταία θέση του βάθρου, καθώς έχουμε τον Acosta με δύο KTM μπροστά του και δεδομένο πως δεν θα τους χαριστεί!

Καθαρή η επίθεση του Acosta στον Binder στον 22ο γύρο και αμέσως μετά έχασε πρόσφυση αλλά κράτησε και την γραμμή του και την θέση που μόλις είχε κερδίσει  βάζοντας πλώρη για τον Miller. Έχει ελαφρώς πιο γρήγορο ρυθμό από την KTM μπροστά του και έναν γύρο πριν το τέλος θα επιτεθεί από την εξωτερική και με φοβερή προσπάθεια θα μείνει για λίγο δίπλα στον Miller στην μικρή ευθεία με τον Miller να παλεύει και να κρατά την θέση του στις επόμενες δύο στροφές, τελικά χάνοντας την θέση του. Ο Acosta γλιστρά αλλά και αυτός κρατά την θέση του ενώ πίσω τους είχε ήδη φτάσει ο Di Giannanontonio περνώντας τον Binder. Με ένα λάθος του Miller στον τελευταίο γύρο η KTM χάνουν δύο θέσεις λίγο πριν τελειώσει το αγώνας.

Ο Bagnaia παίρνει μία σημαντική νίκη για το πρωτάθλημα πανηγυρίζοντας και ο Martin χάνει τους λιγότερους δυνατούς πόντους.

Το πρωτάθλημα, όπως έχουμε πει εδώ και περισσότερο από ένα μήνα, είναι πλέον και μαθηματικά, δουλειά των δύο, ήταν ξεκάθαρο πως εδώ θα φτάναμε για αυτό και η εξαγγελία νωρίτερα και πλέον οδηγούμαστε σε μία γνωστή κατάσταση:

Martin vs Bagnaia μέχρι τον τελευταίο αγώνα!

 

Θέση

Βαθμοί

Αναβάτης

Ομάδα

Χρόνος / Διαφ.

1

25

1F. Bagnaia

Ducati Lenovo Team

43:38.108

2

20

89J. Martin

Prima Pramac Racing

+2.905

3

16

31P. Acosta

Red Bull GASGAS Tech3

+3.800

4

13

49F. Di Giannantonio

Pertamina Enduro VR46 Racing Team

+4.636

5

11

43J. Miller

Red Bull KTM Factory Racing

+5.532

6

10

33B. Binder

Red Bull KTM Factory Racing

+5.898

7

9

12M. Viñales

Aprilia Racing

+8.498

8

8

5J. Zarco

CASTROL Honda LCR

+17.672

9

7

41A. Espargaro

Aprilia Racing

+18.588

10

6

73A. Marquez

Gresini Racing MotoGP

+21.163

11

5

10L. Marini

Repsol Honda Team

+22.859

12

4

93M. Marquez

Gresini Racing MotoGP

+22.251

13

3

30T. Nakagami

IDEMITSU Honda LCR

+24.531

14

2

23E. Bastianini

Ducati Lenovo Team

+27.090

15

1

36J. Mir

Repsol Honda Team

+30.870

16

 

20F. Quartararo

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

+50.021

Πτώσεις

   

37A. Fernandez

Red Bull GASGAS Tech3

23 laps

   

42A. Rins

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

22 laps

   

32L. Savadori

Trackhouse Racing

16 laps

   

21F. Morbidelli

Prima Pramac Racing

7 laps

   

25R. Fernandez

Trackhouse Racing

6 laps

   

72M. Bezzecchi

Pertamina Enduro VR46 Racing Team

3 laps

 

Ετικέτες

MotoGP Mandalika: Τι μας δίδαξε, τι έγινε με τα ελαστικά, τους χρόνους και τι περιμένουμε στους επόμενους αγώνες

Όλα όσα έγιναν μετά την λήξη του αγώνα
MotoGP_Indonesia_analysis
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/10/2024

Συνήθως συμβαίνει να υπάρχει ένας αγώνας που ξεκαθαρίζει ποιος μάχεται για το πρωτάθλημα κάθε χρόνια, συμβαίνει σχεδόν σε κάθε αγωνιστική σεζόν, ακόμη και σε εκείνη που ο Mir, κέρδισε τον τίτλο, ο άνθρωπος που πήρε το έπαθλο γιατί κάθε άλλος που πάλεψε για αυτό και που σε απευθείας αναμέτρηση θα τον είχε κερδίσει, απέτυχε να καταφέρει να έχει διάρκεια και συνέπεια. Για την φετινή σεζόν ο αγώνας της Ινδονησίας ήταν εκείνος που ξεκαθάρισε πως δύο θα κυνηγήσουν το πρωτάθλημα. Θα πείτε πως καιρό τώρα είναι έτσι και θα το επεκτείνω, θα πω πως από την προηγούμενη σεζόν είναι δύο αυτοί που θα μπορούσαν να κερδίσουν τον φετινό τίτλο και απλά όλο αυτό το διάστημα παλεύαμε με τις συγκυρίες να γίνουν τέσσερις. Για του χρόνου δεν θα ισχύει το ίδιο θα είναι αλλιώς τα πράγματα και υπάρχουν πολλοί παράγοντες που θα καθορίσουν τον αριθμό εκείνων που αναμένουμε να δούμε στο τέλος του 2025 να παλεύουν για τον Τίτλο. Ένας από αυτούς η χημεία του Martin με την μοτοσυκλέτα της Aprilia για την οποία υπάρχουν προσδοκίες πως θα έχει ισχυρούς δεσμούς από την αρχή.

Προχθές λοιπόν στην Ινδονησία, ο φετινός τίτλος αποτίναξε από πάνω τους τις προσμίξεις και πλέον βαδίζουμε ολοταχώς για την κατά μέτωπο αναμέτρηση δύο αναβατών που αναμένεται να φτάσει έως τον τελευταίο αγώνα αν δεν υπάρχουν πτώσεις και εγκαταλείψεις από μηχανικά προβλήματα, όπως αυτό που συνέβη στον Marc Marquez.

Δεν είναι και δύσκολο να έρθουν τα πάνω-κάτω, οι τελευταίοι αγώνες το επιβεβαιώνουν άλλωστε. Μετά από λάθος του Bagnaia ο Martin πήγε στην γη της υγρασίας με αέρα 24 βαθμών και χάρισε πίσω, λίγους από αυτούς τους πόντους που του είχαν χαριστεί.

Το ρεπορτάζ του αγώνα στροφή-στροφή εδώ:
MotoGP Ινδονησία: Απόλυτη κυριαρχία Martin σε αλάνθαστη ημέρα με πολλές πτώσεις - Κέρδισε θέσεις από πτώσεις ο Bagnaia

Ο Martin έκανε δώρο την πρώτη θέση στον αγώνα Sprint πέφτοντας και μάλιστα όλο των ποσό των βαθμών καθώς έφτασε πολύ κοντά να ξανά μπει στην περιοχή της βαθμολογίας αλλά δεν είχε τον απαραίτητο χρόνο για κάτι τέτοιο, όμως στο τέλος βγαίνει ζημειωμένος μόλις για τρεις βαθμούς! Θα μπορούσε μάλιστα να ισοφαρίσει ή και να αυξήσει την απόσταση αυτή γιατί φεύγει από την Ινδονησία με 0(SPRTINT) + 25(RACE)=25 βαθμούς, ενώ ο Bagnaia με 12(SPRTINT) + 16(RACE)=28 που θα ήταν 25 αν δεν είχε πέσει ο Bastianini.

Διατηρείται έτσι μία απόσταση 21 βαθμών παρά την πτώση, που δεν είναι καθόλου μεγάλη για τους 5 αγώνες που απομένουν αλλά ταυτόχρονα φαίνεται πως ακόμη και μία αποτυχία στον Sprint μπορεί εύκολα να σβήσει την επόμενη ημέρα και έτσι η διψήφια αυτή διαφορά δεν είναι κάτι ευτελές και δεν θα είναι και πολύ εύκολο να σβήσει. Στο μεταξύ πέρσι τέτοια εποχή ο Martin έχασε σε αυτή την πίστα το πρωτάθλημα. Τουλάχιστον αυτός έτσι το αισθάνεται πως έγινε σε αυτή την πίστα, το δήλωσε άλλωστε λέγοντας για τα φαντάσματα που τον είχαν κυριεύσει και που στον αγώνα Sprint έκαναν την παρουσία τους και πάλι. Για αυτό και είναι εντυπωσιακός ο αυτοέλεγχος που έδειξε ώστε στο τέλος του αγώνα να αυξήσει την διαφορά από τον Acosta που είχε αρχίσεσι να πλησιάζει. Σε μία πίστα που πέρσι τον στιγμάτισε και που φέτος έκοψε τους μισούς πόντους διαφοράς που είχε ήδη κερδίσει, που επιπρόσθετα η πρόσφυση είναι ένας άγνωστος παράγοντας, εκεί κατάφερε να έχει την καλύτερη εικόνα σε μία ημέρα που για όλους ήταν πολύ δύσκολη. Σίγουρα για τον Bagnaia που τόνισε ότι ήταν από τους δυσκολότερους αγώνες. Υπάρχουν εκεί έξω 25*5 και 12*5, συνολικά 185 βαθμοί για όποιον είναι άριστος στους επόμενους αγώνες οπότε μαθηματικά δεν μπορεί να αποκλειστεί κανείς ακόμη. Ωστόσο δύο είναι εκείνοι που ρεαλιστικά παλεύουν για τον φετινό τίτλο όπως είπαμε και θα είναι δύσκολο να καθοριστεί ποιος θα επικρατήσει αν δεν υπάρξουν ατυχίες και πτώσεις.

Ο θαυμασμός για την αυτοκυριαρχία του που εκφράστηκε πιο πάνω, έρχεται κυρίως για έναν άλλο λόγο: Ο Martin έκανε μετά τον αγώνα μία δήλωση αυτογνωσίας αναγνωρίζοντας αυτό για το οποίο ο κόσμος μιλάει εδώ και πολλές σεζόν. Είπε πως ένιωθε πολύ σίγουρος για τον εαυτό του, πολύ δυνατός, και τότε έκανε το λάθος. Αυτό το πράγμα στον Martin -το γνωρίζω από πρώτο χέρι ως γεγονός- του το έχουν πει κατάμουτρα φίλοι, συναθλητές, διευθυντής ομάδας, ένα σωρό διαφορετικός κόσμος σε μία μεγάλη χρονική βεντάλια, όχι όλοι μαζί. Και το έχει καταλάβει, το έχει πάρει το μάθημα. Προφανώς όμως η συνήθεια κόβεται δύσκολα και πάντα δίνοντας βάση στα δικά του λόγια, γιατί μόνο με την χαζή αυτή πτώση στον αγώνα Sprint δεν θα μιλούσε κανείς για συνήθειες που δεν κόβονται εύκολα.

Σε κάθε περίπτωση ο Martin είναι πιο ασφαλές στοίχημα για τον φετινό τίτλο, τόσο λόγο της μικρής διαφοράς που όπως είπαμε δεν θα είναι εύκολο να σβήσει, όσο και της απόδοσης στις πίστες που απομένουν γιατί πέρσι μετά την Ινδονησία η μεγάλη χασούρα πόντων ήταν στην Valencia. Η συγκομιδή πόντων Bagnaia και Martin στους ίδιους ενδιάμεσους αγώνες πέρσι δεν είχε μεγάλη διαφορά, έχασαν και κέρδισαν αντίστοιχους βαθμούς και οι δύο με λίγους περισσότερους ο Bagnaia, οπότε με εξαίρεση την Valencia το λάθος και η ατυχία είναι οι δύο βασικοί παράγοντες που μπορούν να επιδράσουν αρνητικά τον Martin πέρα από την περίπτωση ενός αλάνθαστου Bagnaia. Ο οποίος τόνισε αμέσως μετά τον αγώνα πως ήταν η 5η συνεχόμενη φορά που δεν έχουν καταφέρει να κάνουν σωστή εκκίνηση, αμέσως – αμέσως λοιπόν η περίπτωση να είναι αλάνθαστος έχει ένα μελανό σημείο καθότι ακόμη δεν έχουν βρει την λύση. Μακάρι να την βρουν στο Motegi από την στιγμή που η επιθυμία όλων πλην των ομάδων, είναι να συντηρηθεί ο υψηλότατος ανταγωνισμός μέχρι την τελευταία στροφή στον τελευταίο αγώνα στη Valencia.

Στο μεταξύ ο Bagnaia τόνισε στην Ινδονησία περισσότερες φορές από κάθε άλλη φορά, την διαφορά που έχει η μοτοσυκλέτα του από την περσινή. Το έχει ξανά πει κι άλλες φορές, πως το προηγούμενο μοντέλο έχει καλύτερη πρόσφυση στην έξοδο της στροφής και είναι φυσικό να παραπονιέται για αυτό περισσότερο στην πίστα της Ινδονησίας από άλλες φορές που η πρόσφυση δεν ήταν το κυρίαρχο πρόβλημα.

Στο μεταξύ ο Bezzecchi φυσικά ρωτήθηκε για αυτό το ζήτημα και επιτέλους έχουμε μία πιο «επίσημη» εξήγηση για τις διαφορές τους, διότι μέχρι στιγμής όποιος άλλος πήγαινε να πει το ίδιο, δεν γινόταν πιστευτός. Ο Bezzecchi εξήγησε πως η διαφορά που λέει ο Bagnaia υπάρχει αλλά ταυτόχρονα η νέα μοτοσυκλέτα μπορεί να μπει με περισσότερα χιλιόμετρα στην στροφή και να φρενάρει πιο αργά με ασφάλεια. Επίσης πως η πρόσφυση στον εμπρός τροχό χάνεται απότομα μετά από μερικούς γύρους ενώ στην νέα μοτοσυκλέτα τα πράγματα είναι πιο προοδευτικά. Πριν βιαστείτε, ο Bezzecchi είπε πως αυτό το πρόβλημα το έχουν όλοι οι αναβάτες, όλοι παραπονιούνται για το ίδιο θέμα, που σημαίνει και ο Marc Marquez. Απλά ο Bezzecchi στον τελευταίο αγώνα αποφάσισε να κάνει κάτι διαφορετικά και έβαλε το μαλακό ελαστικό μπροστά αντιπαλεύοντας στην συγκεκριμένη πίστα το πλεονέκτημα της νεότερης μοτοσυκλέτας, μετριάζοντας το μειονέκτημα. Το πείραμά του δούλεψε πολύ καλά στην αρχή του αγώνα και για αυτό είπε και ο Bagnaia πως του πήρε πολύ χρόνο για να τον περάσει και έγινε σε λάθος του Bezzecchi στα φρένα πίσω από τον Morbidelli που δεν ήταν εύκολο να κάνει λάθος καθότι είχε την νεότερη μοτοσυκλέτα. Ο Morbidelli ήταν πιο εύκολη υπόθεση, όχι μόνο γιατί είχαν την ίδια μοτοσυκλέτα αλλά και γιατί είχε πάρει το ρίσκο να βάλει την μαλακή γόμα ώστε να ξεχωρίσει στην αρχή του αγώνα κάτι που πέτυχε. Μετά όπως ο ίδιος είπε είχε δυσκολίες και απλά προσπαθούσε να αμυνθεί όσο καλύτερα μπορούσε και μάλιστα αυτό έγινε αρκετά νωρίς, περίπου μετά την μέση του αγώνα! Πάντα με τα δικά του λόγια…

Στο μεταξύ οι χρόνοι βελτιώθηκαν από πέρσι κάτι που αντανακλάται και στον συνολικό χρόνο του αγώνα που πήγε από τα 41'20.293 στα 41'04.389, δηλαδή μειώθηκε κατά 16 δευτερόλεπτα. Αυτό σημαίνει σχεδόν 0,6 δευτερόλεπτα σε κάθε γύρο και καθώς οι συνθήκες με πέρσι είναι κοντινές, δείχνει και την πίεση που είχαν οι προηγούμενες μοτοσυκλέτες της Ducati να μείνουν κοντά στις νέες.

Ο Bastianini σημείωσε την υψηλότερη τελική στα 318,5km/h πολύ κοντά στο ρεκόρ που έγραψαν μαζί ο Bagnaia με τον Acosta ισοφαρίζοντας μόλις ένα χιλιόμετρο πιο πάνω.

Είναι σημαντικό που η KTM σημείωσε την υψηλή τελική της Ducati, η πίστα της Ινδονησίας δεν προσφέρεται για κάποιο εξωπραγματικό νούμερο και δεν είναι το θέμα μας το ύψος της τελικής αλλά το γεγονός πως από έξοδο στροφής σε είσοδο, αυτές οι μοτοσυκλέτες ήταν κοντά σε δύναμη. Το ένα είναι το πόσο δύναμη παράγεται, το δεύτερο είναι πώς εκμεταλλεύεται κανείς αυτή την δύναμη καθώς στο πρώτο κομμάτι η KTM έχει πιάσει την Ducati κι άλλες φορές, το δεύτερο είναι που προσπαθεί να πετύχει πιο συστηματικά. Την διαχείριση της δύναμης όμως επηρεάζουν πολλοί παράγοντες, με πρώτο τον αναβάτη ενώ το αποτέλεσμα για τον εξωτερικό θεατή αντανακλάται μονάχα στο ποιος φαίνεται ταχύτερος. Συχνά έχει αποδοθεί η αδυναμία ενός κινητήρα να πιάσει τον ανταγωνισμό, όταν στην πράξη είναι διαφορετικό το ζήτημα. Ιστορικό παράδειγμα πως κάποτε η Honda πέτυχε με τα οβάλ πιστόνια να έχει την απόδοση που χρειάζεται αλλά το αγωνιστικό αποτέλεσμα δεν ερχόταν, ήταν παράγοντας πολλών ακόμη συνιστωσών με πρώτη και καλύτερη την λανθασμένη αντίληψη που είχαν για το πώς να διαχειριστούν το φρένο του κινητήρα. Το αγωνιστικό λοιπόν αποτέλεσμα δεν ερχόταν στην ώρα του και σκότωσαν κάτι πρωτοποριακό στο οποίο είχαν επενδύσει απίστευτο κόπο και χρήμα και εν μέρη είναι μάλιστα πετύχει! Χρόνια μετά έβγαλαν και μία μοτοσυκλέτα απλά για να επισφραγίσουν την πορεία αυτή, χωρίς κανένα απολύτως στόχο να σημειώσουν εμπορική πορεία, αλλά μόνο και μόνο για να υπάρχει εκεί έξω αυτό που με κόπο είχαν καταφέρει και κάτι τρελοί και αλλοπαρμένοι στην Ελλάδα το κατάλαβαν και έγιναν οι πρώτοι ιδιοκτήτες εκτός Ιαπωνίας, μόνο και μόνο για να καταφέρουν να πάρουν μία γεύση. Άλλα 30 και βάλε χρόνια μετά κάποιος τυχαίος θα πει πως η Honda τότε απέτυχε και θα το αφήσει σκέτο, διαπράττοντας το λάθος να πει την μισή αλήθεια και η μισή αλήθεια είναι πάντα ένα ψέμα. Στην εποχή μας τώρα Honda και Yamaha έχουν πρόβλημα απόδοσης και μετά διαχείρισης της δύναμης και αυτή είναι όλη η αλήθεια.

Πίσω στον Acosta λοιπόν, είδαμε μία πετυχημένη προσπάθεια της KTM που ευτυχώς δεν ακυρώθηκε όπως κάλλιστα θα μπορούσε γιατί πράγματι οι πιέσεις του Acosta δεν ήταν σωστές. Πέρασαν στην KTM στιγμές αγωνίας γιατί στον τερματισμό οι αγωνοδίκες ανακοίνωσαν πως ο Acosta, ο Binder και ο Nakagami ήταν υπό έρευνα για τις πιέσεις που είχαν χρησιμοποιήσει. Ο Nakagami βρέθηκε λάθος και εισέπραξε τα μπόλικα 16 δευτερόλεπτα, σαν να έτρεχε δηλαδή στον περσινό αγώνα αλλά έτσι και αλλιώς εκτός δεκάδας ήταν και πριν, εκεί που ανήκει η Honda φέτος, εκτός και αν πέσουν μπόλικοι αναβάτες μπροστά και καταφέρει ο Zarco να ανέβει θέσεις, που πέφτει πιο σπάνια από τον Mir και γυρίζει ταχύτερα όλων των άλλων.

Ο Binder απέδειξε πως ο αισθητήρας μετρούσε λάθος και απέφυγε την τιμωρία αλλά η KTM δεν είχε καταφέρει να ηρεμήσει γιατί ο αισθητήρας του Acosta δούλευε σωστά και πράγματι οι πιέσεις του δεν ήταν αυτές που θα έπρεπε αλλά χαμηλότερα! Επέμεναν όμως στους αγωνοδίκες να το ψάξουν καλύτερα γιατί είχαν ξεκινήσει εντός ορίων και τελικά το έκαναν με τον παραδοσιακό τρόπο του βουλκανιζατέρ, βύθισαν τον εμπρός τροχό σε λεκάνη να δουν τις μπουρμπουλήθρες! Ευτυχώς υπήρχαν και αποδείχτηκε πως η ζάντα είχε μία ανεπαίσθητη ρωγμή. Θα φαινόταν αυτό αργότερα στον έλεγχο των μηχανικών αλλά θα ήταν αργά, θα είχαν ήδη τιμωρηθεί, αποχωρήσει από την πίστα και δεν θα γινόταν να αποδειχτεί ότι έτσι είχε αγωνιστεί. Όταν ακούτε ορισμένους που οδηγούν σε δημόσιο δρόμο με πανάκριβες αγωνιστικές ζάντες, να τους υπενθυμίζετε πως είναι λίγα τα παραδείγματα πετυχημένων μακρών δοκιμών σε τέτοια χρήση…

Ο άλλος αναβάτης της KTM ο Miller έπαιξε μπόουλινγκ στην πρώτη στροφή και δεν είχε θέματα πίεσης να ασχοληθεί για να δούμε αν θα τριτώσει το κακό στην πλευρά της KTM. Είναι άτυχος γιατί δεν έχει καλή φήμη, ωστόσο δεν ήταν δικό του λάθος σε καμία περίπτωση και κάθε προσπάθεια να τον μειώσει κανείς, τώρα που ξέρουμε ότι συνεχίζει και του χρόνου με μοτοσυκλέτα Yamaha αντί να αποχωρήσει, είναι λανθασμένη. Το έχω ξανά πει και άλλες φορές ακόμη και για τον Marquez, με τον κόσμο να αντιδρά γιατί ο Marquez είναι πολύ καλός στις εκκινήσεις κάτι που το θαύμασε κανείς και στην Ινδονησία. Ωστόσο τα λόγια του Miller έχουν αξία: «Όσο πιο πίσω τόσο πιο δύσκολα, δεν βλέπεις και δεν έχεις χώρο να στρίψεις» για να μην πέσει πάνω στον Vinales φρέναρε απότομα και έπεσε ο ίδιος κάνοντας strike σε Aleix Espargaro που θα είχε πάει καλά, σε Alex Marquez που δεν θα έκανε τίποτα φοβερό και σε Luca Marini που τον γλίτωσε από τις ερινύες για τις αποφάσεις του…