MotoGP Qatar Test 1η μέρα: Νέα αεροδυναμικά και λωρίδα «πέναλτι»

Δοκιμές για όλους, ακόμη και την διοργάνωση
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

24/2/2019

Το Qatar αποτελεί πάντα μία “prova generale” για τον πρώτο αγώνα κάθε σεζόν, την στιγμή που ταυτόχρονα με τις αγωνιστικές ρυθμίσεις οι αναβάτες πρέπει να συνεχίσουν και να οριστικοποιήσουν την εξέλιξη των αλλαγών στις μοτοσυκλέτες. Για κάποιους βέβαια, στην Honda πιο συγκεκριμένα, οι δοκιμές αυτές είναι ακόμη πιο σύνθετες καθώς ακόμη δεν έχουν προσαρμοστεί στην μοτοσυκλέτα τους, όπως ο Lorenzo. Ο αναβάτης της Honda θέλει σήμερα, όταν ξεκινήσουν το σούρουπο οι δοκιμές της δεύτερης ημέρας, να έχει βρει την θέση του στην μοτοσυκλέτα, που σημαίνει αλλαγές εργονομίας καθώς για αυτόν υπάρχει ένα πρόβλημα που δεν θέλει να το λύσει στο τέλος της σεζόν, όπως έγινε με την Ducati…

“Δεν δοκιμάσαμε πολλά πράγματα, την εργονομία δεν την έχω βρει, πρέπει να φτιάξουμε την θέση οδήγησης. Έχουμε μόνο τρεις ώρες γιατί μόλις πέσει το σκοτάδι, πέφτει πολύ και η θερμοκρασία και είναι δύσκολο να δεις τι θα κάνεις με τα ελαστικά. Ήθελα απλά να δω την μοτοσυκλέτα, να καθίσω επάνω και να οδηγήσω, που είναι πολύ σημαντικό για εμένα που έρχομαι χωρίς άλλη προπόνηση, μονάχα από το γυμναστήριο. Δύναμη η Honda έχει πολύ, πάρα πολύ και είναι και διαχειρίσιμη. Από αυτή την άποψη δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, απλά για εμένα ο χρόνος είναι λίγος ερχόμενος κατευθείαν στο Qatar. Ο πιο γυμνασμένος του κόσμου να είσαι, το σώμα δεν αντιδρά όπως πρέπει στην μοτοσυκλέτα αν το αφήσεις για τόσο καιρό. Είμαι τέσσερις μήνες μακριά από τα MotoGP, είναι μεγάλο το διάστημα. Σήμερα κάναμε μία μικρή πρόοδο στην εργονομία, που στόχος μου είναι να έχω λιγότερη πίεση στα χέρια, θέλω αύριο να κάνουμε άλμα σε αυτό τον τομέα”.

Αντίστοιχα και ο Marquez βρήκε μεγάλη βελτίωση από την Sepang, χωρίς φυσικά να έχει απομακρυνθεί πλήρως ο πόνος αλλά ήταν σε θέση, όπως είπε, να οδηγήσει όπως του επιβάλει ο εαυτός του και μόνο στις γρήγορες αλλαγές κατεύθυνσης που το Qatar προσφέρει σε αφθονία, χρειάστηκε να σφίξει τα δόντια. Για αυτό όπως είπε θα πρέπει να προσαρμόσει το στιλ του, τουλάχιστον για την ιδιαίτερη περίπτωση του Qatar και την μειωμένη πρόσφυση που αυτό έχει με τους κόκκους άμμου να στρώνουν ένα λεπτό φιλμ. Και οι δύο της Honda είναι ενθουσιασμένοι με τις αλλαγές στον κινητήρα θεωρώντας πως έχουν όση δύναμη με τον Marquez να βγάζει απίστευτη τελική στην ιδιαίτερη περίπτωση αυτής της πίστας που είναι το σημείο για να δει κανείς τις υψηλότερες ταχύτητες. Σύμφωνα με τον Lorenzo υπάρχουν πράγματα που είχε ο προηγούμενος κινητήρας και τώρα απουσιάζουν, όμως όλα αυτά μπορούν να ανακτηθούν όταν ολοκληρωθεί το στήσιμο της μοτοσυκλέτας ώστε να εκμεταλλεύεται πλήρως την νέα καμπύλη ιπποδύναμης.

Γενικότερα στο Qatar την πρώτη ημέρα κάθε επίσκεψης δοκιμών, η πίστα δεν είναι στην βέλτιστη κατάσταση και μπορεί το σπρέι άμμου που ο αέρας σου ψεκάζει να δημιουργεί προβλήματα, όμως φέτος ήταν από τα λιγότερα, όπως οι περισσότεροι αναβάτες παραδέχτηκαν. Δεν ασπάστηκαν όλοι την συγκεκριμένη άποψη, αλλά η γενική εικόνα ήταν πως τώρα η πίστα και η νυκτερινή οδήγηση τους προβλημάτισαν λιγότερο από άλλες φορές. Μαζί τους και η διοργάνωση που αποφάσισε να δοκιμάσει μία νέα διαδικασία ποινής, αναγκάζοντας τον αναβάτη που θα τιμωρηθεί να περάσει εξωτερικά της 6ης στροφής. Στην συγκεκριμένη πίστα που αν οδηγήσεις δίχως αέρα πάλι θα βρεις άμμο και που μόνο η αγωνιστική γραμμή παραμένει καθαρή, η ποινή αυτή έχει το πρόσθετο bonus πως εκτός από χρόνο γεμίζει άμμο και την μοτοσυκλέτα όποιου τιμωρηθεί. Παράλληλα ενέχει τον κίνδυνο κάποιος να χάσει τα φρένα στην είσοδο της 6ης στροφής και να παρασύρει εκείνον που κινείται τιμωρημένος στην εξωτερική διαδρομή. Ωστόσο η συντριπτική πλειοψηφία των αναβατών χαιρέτησαν αυτή την λύση και την δέχονται ευχαριστημένοι. Διότι όπως εξήγησε ο Rossi, το να παραχωρείς μία θέση μπορεί να σου κοστίσει από μισό, έως πολύ πάνω από πέντε δευτερόλεπτα, ενώ τώρα είναι κάτι συγκεκριμένο, χάνεις ακριβώς τρία –σύμφωνα με την Dorna- και λίγα περισσότερα σύμφωνα με τον Rossi. Ωστόσο είναι δικαιότερη λύση από την στιγμή που ο χρόνος είναι συγκεκριμένος και το σημαντικότερο γίνεται χωρίς να χάσεις το momentum δίχως να επιβραδύνεις κοιτώντας πίσω μερικές φορές, χωρίς να αποπροσανατολίζεσαι, κι αυτό είναι που σκέφτονται περισσότερο οι αναβάτες που χαιρέτησαν την λύση αυτή.

Ο Rossi, ήταν ιδιαίτερα ικανοποιημένος από την απόδοση, και τόνισε σε δύο ξεχωριστές περιπτώσεις πως το κλίμα στο box είναι άψογο και βοηθά στο να γίνει δουλειά. Αυτό από μόνο του είναι το σημαντικότερο, δείχνει πως οι πρόσφατες αλλαγές στην δομή ήταν προς την σωστή κατεύθυνση, ενώ η εκπληκτική απόδοση του Vinales –συγκριτικά και μόνο με τους υπόλοιπους- που κατάφερε να κρατήσει τον πρώτο χρόνο, ήταν κάτι που σχολιάστηκε και από τον Ιταλό. Τόσο ο Vinales, όσο και ο Rossi θέλουν τις δοκιμές στο Qatar για πολλούς λόγους, με κύριο το γεγονός πως έχει μειωμένη πρόσφυση –που αν οδηγήσεις εκεί όπως έχουμε κάνει πολλές φορές θεωρείς το ακριβώς αντίθετο- ενώ παράλληλα τρώει ελαστικά. Κι αυτό τόσο για τις ταχύτητες με τις οποίες παραμένεις πλαγιασμένος, την απίστευτη ευθεία που κρυώνει το εμπρός ελαστικό και μπορεί να διαλύσει το πίσω και φυσικά την άμμο. Όλα αυτά σημαίνει πως μπορείς να δεις φθορά ελαστικών πολύ γρήγορα και να συμπιέσεις έτσι αποτελέσματα δοκιμών. Η Yamaha είχε ανάγκη να δουλέψει στην προσαρμοστικότητα των ηλεκτρονικών όσο η πρόσφυση φεύγει και όσο τα ελαστικά χάνουν υλικό, κι αυτό ακριβώς κατάφεραν από την πρώτη ημέρα, μένοντας όλοι τους ευχαριστημένοι και κυρίως ο Vinales φυσικά. Παραμένει το πρόβλημα της υψηλής ταχύτητας και της ευθείας για την Yamaha, η αχίλλειος αυτή πτέρνα εξακολουθεί να είναι από τα τρωτά τους σημεία και όσα έχουν γίνει προς αυτή την κατεύθυνση είναι μικρά βήματα με θετική, αλλά μικρή διαφορά. Ο Ισπανός ελπίζει πως θα καταφέρουν να κάνουν κι ένα μεγάλο…

Για τον Rossi το καλό είναι πως για πρώτη φορά εδώ και δύο χρόνια βλέπει την Yamaha έτοιμη να παλέψει δυναμικά, και φέτος να είναι καλύτερη από πέρσι. Ήδη, όπως είπε, κάποια από τα προβλήματα που είχε έχουν λυθεί, ωστόσο θα ήταν ανόητο να πιστεύει κανείς πως μέσα σε ελάχιστους μήνες και εν μέσω ανακατατάξεων θα εξαλείφονταν όλα. Έχουν δρόμο μπροστά τους, τουλάχιστον όμως ξέρουν που πηγαίνουν και λειτουργούν ως ομάδα, δύο από τα προβλήματα που είχαν έως τώρα.

H Aprilia μπήκε δυναμικά στις δοκιμές εξαρτημάτων. Δοκίμασε νέα αεροδυναμικά βοηθήματα, ψηλά στο φαίρινγκ θυμίζοντας έντονα F1 καθώς και ρεζερβουάρ νέου σχήματος. Η Ducati συνεχίζει να πειραματίζεται με λύσεις προηγούμενης δεκαετίας, από εκείνες που οι μηχανικοί λένε –ειλικρινά δεν ξέρουμε γιατί σταματήσαμε να το κάνουμε- όπως είπαν στην Honda σχολιάζοντας πριν από καιρό το antihoping που το έχουμε δει και στην παραγωγή δεκαετίες τώρα. Αυτή την φορά στην μοτοσυκλέτα του Jack Miller εμφανίστηκε μία αεροδυναμική πτέρυγα κάτω από το ψαλίδι, σε μία λύση που μόνο καινούρια και πρωτότυπη δεν την λες. Ωστόσο η υλοποίηση κάθε κατασκευαστή είναι διαφορετική, ενώ εκείνο που έπαψε κάποιος να χρησιμοποιεί δεν σημαίνει πως αυτομάτως παύει να ταιριάζει και στους υπόλοιπους. Έτσι η πτέρυγα αυτή βοηθά στην τεράστια τελική που μπορεί κανείς να δει εδώ, ώστε το πίσω ελαστικό να αντέξει την καταπόνηση που υφίσταται στέλνοντας πάνω του ψυχρό αέρα. Ταυτόχρονα δημιουργείται πρόσθετη δύναμη από τον αέρα σε μία λύση που πιθανότερο είναι η Ducati να εξετάζει συγκεκριμένα για πίστες όπως το Qatar. Από εκεί και πέρα κανείς δεν μπορεί να πει για ποιον λόγο συγκεκριμένα η Ducati έκανε αυτή την προσθήκη και ενδέχεται να είναι κάτι ολότελα διαφορετικό ή και τίποτα απολύτως, μία απλή δοκιμή δίχως άλλη συνέχεια. Σίγουρα η Ducati θέλει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από το εμπρός ελαστικό και σίγουρα χρειάζεται καλύτερη φόρτιση στο άνοιγμα του γκαζιού, αυτά είναι θέματα που την απασχολούν πολλές σεζόν τώρα.

Μαζί με την Honda και η Suzuki δοκίμασε ένα απίστευτα όμορφο σετ εξατμίσεων, (από την Akrapovic για την Suzuki) που ενδέχεται να είναι και εκείνο που ακούγαμε μέρες πριν κατά την αποκλειστική, και εντελώς εξειδικευμένη επίσκεψή μας στο εργοστάσιο και το φοβερό και τρομερό Racing Center των Σλοβένων. Ένας από τους λόγους που ο Rins είχε εκπληκτική φόρμα και βρέθηκε ελάχιστα πίσω από τον Vinales ήταν κι αυτός, η εξέλιξη του κινητήρα και η καμπύλη της απόδοσης που άλλαξαν παρέα με την Akrapovic.

Με την ολοκαίνουρια μοτοσυκλέτα εμφανίστηκε η KTM, με τα μάτια να είναι φυσικά στον Zarco που κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τι έχει κάνει στο Qatar. Πρακτικά όμως κανείς στην Αυστριακή ομάδα δεν έχει εμπειρία σε αυτή την μοτοσυκλέτα που είναι ολότελα καινούρια, από το πλαίσιο, το ψαλίδι και τις αναρτήσεις έως τον κινητήρα. Η KTM αυτό που κράτησε είναι πρακτικά και μόνο η εμπειρία της αυτά τα τρία χρόνια, και όλη η προετοιμασία που έχει κάνει, είναι για να την οδηγήσει στο επόμενο βήμα, το βάθρο.

Αν υπήρχε ένα συνολικό νούμερο ανταγωνισμού, αν μπορούσε δηλαδή κανείς να το ονοματίσει, τότε θα έβλεπε πως συγκριτικά με πέρσι είναι πολύ μεγαλύτερο. Στασιμότητα δεν υπάρχει σε καμία ομάδα, οπότε αν τις τελευταίες δύο –τουλάχιστον- σεζόν, ζούμε απόλυτα μαχητικούς αγώνες, τότε όλα δείχνουν πως το αποκορύφωμα δεν το έχουμε δει ακόμη…

Θέση
Αναβάτης
Ταχ.Γύρος
Κενό εμπρός
Κενό προηγ.
 
 
 
 
 
1
VIÑALES, Maverick
1:55.051
 
 
 
 
 
 
 
2
RINS, Alex
1:55.159
0.108
0.108
 
 
 
 
 
3
DOVIZIOSO, Andrea
1:55.550
0.499
0.391
 
 
 
 
 
4
PETRUCCI, Danilo
1:55.594
0.543
0.044
 
 
 
 
 
5
ROSSI, Valentino
1:55.604
0.553
0.010
 
 
 
 
 
6
RABAT, Tito
1:55.694
0.643
0.090
 
 
 
 
 
7
QUARTARARO, Fabio
1:55.772
0.721
0.078
 
 
 
 
 
8
NAKAGAMI, Takaaki
1:55.943
0.892
0.171
 
 
 
 
 
9
ESPARGARO, Pol
1:56.040
0.989
0.097
 
 
 
 
 
10
MARQUEZ, Marc
1:56.167
1.116
0.127
 
 
 
 
 
11
MIR, Joan
1:56.264
1.213
0.097
 
 
 
 
 
12
ESPARGARO, Aleix
1:56.358
1.307
0.094
 
 
 
 
 
13
IANNONE, Andrea
1:56.447
1.396
0.089
 
 
 
 
 
14
MORBIDELLI, Franco
1:56.511
1.460
0.064
 
 
 
 
 
15
BAGNAIA, Francesco
1:56.738
1.687
0.227
 
 
 
 
 
16
ZARCO, Johann
1:56.770
1.719
0.032
 
 
 
 
 
17
OLIVEIRA, Miguel
1:56.891
1.840
0.121
 
 
 
 
 
18
CRUTCHLOW, Cal
1:56.921
1.870
0.030
 
 
 
 
 
19
MILLER, Jack
1:56.932
1.881
0.011
 
 
 
 
 
20
ABRAHAM, Karel
1:57.053
2.002
0.121
 
 
 
 
 
21
LORENZO, Jorge
1:57.090
2.039
0.037
 
 
 
 
 
22
SMITH, Bradley
1:57.137
2.086
0.047
 
 
 
 
 
23
SYAHRIN, Hafizh
1:57.459
2.408
0.322

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

Ετικέτες

MotoGP Mandalika: Τι μας δίδαξε, τι έγινε με τα ελαστικά, τους χρόνους και τι περιμένουμε στους επόμενους αγώνες

Όλα όσα έγιναν μετά την λήξη του αγώνα
MotoGP_Indonesia_analysis
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/10/2024

Συνήθως συμβαίνει να υπάρχει ένας αγώνας που ξεκαθαρίζει ποιος μάχεται για το πρωτάθλημα κάθε χρόνια, συμβαίνει σχεδόν σε κάθε αγωνιστική σεζόν, ακόμη και σε εκείνη που ο Mir, κέρδισε τον τίτλο, ο άνθρωπος που πήρε το έπαθλο γιατί κάθε άλλος που πάλεψε για αυτό και που σε απευθείας αναμέτρηση θα τον είχε κερδίσει, απέτυχε να καταφέρει να έχει διάρκεια και συνέπεια. Για την φετινή σεζόν ο αγώνας της Ινδονησίας ήταν εκείνος που ξεκαθάρισε πως δύο θα κυνηγήσουν το πρωτάθλημα. Θα πείτε πως καιρό τώρα είναι έτσι και θα το επεκτείνω, θα πω πως από την προηγούμενη σεζόν είναι δύο αυτοί που θα μπορούσαν να κερδίσουν τον φετινό τίτλο και απλά όλο αυτό το διάστημα παλεύαμε με τις συγκυρίες να γίνουν τέσσερις. Για του χρόνου δεν θα ισχύει το ίδιο θα είναι αλλιώς τα πράγματα και υπάρχουν πολλοί παράγοντες που θα καθορίσουν τον αριθμό εκείνων που αναμένουμε να δούμε στο τέλος του 2025 να παλεύουν για τον Τίτλο. Ένας από αυτούς η χημεία του Martin με την μοτοσυκλέτα της Aprilia για την οποία υπάρχουν προσδοκίες πως θα έχει ισχυρούς δεσμούς από την αρχή.

Προχθές λοιπόν στην Ινδονησία, ο φετινός τίτλος αποτίναξε από πάνω τους τις προσμίξεις και πλέον βαδίζουμε ολοταχώς για την κατά μέτωπο αναμέτρηση δύο αναβατών που αναμένεται να φτάσει έως τον τελευταίο αγώνα αν δεν υπάρχουν πτώσεις και εγκαταλείψεις από μηχανικά προβλήματα, όπως αυτό που συνέβη στον Marc Marquez.

Δεν είναι και δύσκολο να έρθουν τα πάνω-κάτω, οι τελευταίοι αγώνες το επιβεβαιώνουν άλλωστε. Μετά από λάθος του Bagnaia ο Martin πήγε στην γη της υγρασίας με αέρα 24 βαθμών και χάρισε πίσω, λίγους από αυτούς τους πόντους που του είχαν χαριστεί.

Το ρεπορτάζ του αγώνα στροφή-στροφή εδώ:
MotoGP Ινδονησία: Απόλυτη κυριαρχία Martin σε αλάνθαστη ημέρα με πολλές πτώσεις - Κέρδισε θέσεις από πτώσεις ο Bagnaia

Ο Martin έκανε δώρο την πρώτη θέση στον αγώνα Sprint πέφτοντας και μάλιστα όλο των ποσό των βαθμών καθώς έφτασε πολύ κοντά να ξανά μπει στην περιοχή της βαθμολογίας αλλά δεν είχε τον απαραίτητο χρόνο για κάτι τέτοιο, όμως στο τέλος βγαίνει ζημειωμένος μόλις για τρεις βαθμούς! Θα μπορούσε μάλιστα να ισοφαρίσει ή και να αυξήσει την απόσταση αυτή γιατί φεύγει από την Ινδονησία με 0(SPRTINT) + 25(RACE)=25 βαθμούς, ενώ ο Bagnaia με 12(SPRTINT) + 16(RACE)=28 που θα ήταν 25 αν δεν είχε πέσει ο Bastianini.

Διατηρείται έτσι μία απόσταση 21 βαθμών παρά την πτώση, που δεν είναι καθόλου μεγάλη για τους 5 αγώνες που απομένουν αλλά ταυτόχρονα φαίνεται πως ακόμη και μία αποτυχία στον Sprint μπορεί εύκολα να σβήσει την επόμενη ημέρα και έτσι η διψήφια αυτή διαφορά δεν είναι κάτι ευτελές και δεν θα είναι και πολύ εύκολο να σβήσει. Στο μεταξύ πέρσι τέτοια εποχή ο Martin έχασε σε αυτή την πίστα το πρωτάθλημα. Τουλάχιστον αυτός έτσι το αισθάνεται πως έγινε σε αυτή την πίστα, το δήλωσε άλλωστε λέγοντας για τα φαντάσματα που τον είχαν κυριεύσει και που στον αγώνα Sprint έκαναν την παρουσία τους και πάλι. Για αυτό και είναι εντυπωσιακός ο αυτοέλεγχος που έδειξε ώστε στο τέλος του αγώνα να αυξήσει την διαφορά από τον Acosta που είχε αρχίσεσι να πλησιάζει. Σε μία πίστα που πέρσι τον στιγμάτισε και που φέτος έκοψε τους μισούς πόντους διαφοράς που είχε ήδη κερδίσει, που επιπρόσθετα η πρόσφυση είναι ένας άγνωστος παράγοντας, εκεί κατάφερε να έχει την καλύτερη εικόνα σε μία ημέρα που για όλους ήταν πολύ δύσκολη. Σίγουρα για τον Bagnaia που τόνισε ότι ήταν από τους δυσκολότερους αγώνες. Υπάρχουν εκεί έξω 25*5 και 12*5, συνολικά 185 βαθμοί για όποιον είναι άριστος στους επόμενους αγώνες οπότε μαθηματικά δεν μπορεί να αποκλειστεί κανείς ακόμη. Ωστόσο δύο είναι εκείνοι που ρεαλιστικά παλεύουν για τον φετινό τίτλο όπως είπαμε και θα είναι δύσκολο να καθοριστεί ποιος θα επικρατήσει αν δεν υπάρξουν ατυχίες και πτώσεις.

Ο θαυμασμός για την αυτοκυριαρχία του που εκφράστηκε πιο πάνω, έρχεται κυρίως για έναν άλλο λόγο: Ο Martin έκανε μετά τον αγώνα μία δήλωση αυτογνωσίας αναγνωρίζοντας αυτό για το οποίο ο κόσμος μιλάει εδώ και πολλές σεζόν. Είπε πως ένιωθε πολύ σίγουρος για τον εαυτό του, πολύ δυνατός, και τότε έκανε το λάθος. Αυτό το πράγμα στον Martin -το γνωρίζω από πρώτο χέρι ως γεγονός- του το έχουν πει κατάμουτρα φίλοι, συναθλητές, διευθυντής ομάδας, ένα σωρό διαφορετικός κόσμος σε μία μεγάλη χρονική βεντάλια, όχι όλοι μαζί. Και το έχει καταλάβει, το έχει πάρει το μάθημα. Προφανώς όμως η συνήθεια κόβεται δύσκολα και πάντα δίνοντας βάση στα δικά του λόγια, γιατί μόνο με την χαζή αυτή πτώση στον αγώνα Sprint δεν θα μιλούσε κανείς για συνήθειες που δεν κόβονται εύκολα.

Σε κάθε περίπτωση ο Martin είναι πιο ασφαλές στοίχημα για τον φετινό τίτλο, τόσο λόγο της μικρής διαφοράς που όπως είπαμε δεν θα είναι εύκολο να σβήσει, όσο και της απόδοσης στις πίστες που απομένουν γιατί πέρσι μετά την Ινδονησία η μεγάλη χασούρα πόντων ήταν στην Valencia. Η συγκομιδή πόντων Bagnaia και Martin στους ίδιους ενδιάμεσους αγώνες πέρσι δεν είχε μεγάλη διαφορά, έχασαν και κέρδισαν αντίστοιχους βαθμούς και οι δύο με λίγους περισσότερους ο Bagnaia, οπότε με εξαίρεση την Valencia το λάθος και η ατυχία είναι οι δύο βασικοί παράγοντες που μπορούν να επιδράσουν αρνητικά τον Martin πέρα από την περίπτωση ενός αλάνθαστου Bagnaia. Ο οποίος τόνισε αμέσως μετά τον αγώνα πως ήταν η 5η συνεχόμενη φορά που δεν έχουν καταφέρει να κάνουν σωστή εκκίνηση, αμέσως – αμέσως λοιπόν η περίπτωση να είναι αλάνθαστος έχει ένα μελανό σημείο καθότι ακόμη δεν έχουν βρει την λύση. Μακάρι να την βρουν στο Motegi από την στιγμή που η επιθυμία όλων πλην των ομάδων, είναι να συντηρηθεί ο υψηλότατος ανταγωνισμός μέχρι την τελευταία στροφή στον τελευταίο αγώνα στη Valencia.

Στο μεταξύ ο Bagnaia τόνισε στην Ινδονησία περισσότερες φορές από κάθε άλλη φορά, την διαφορά που έχει η μοτοσυκλέτα του από την περσινή. Το έχει ξανά πει κι άλλες φορές, πως το προηγούμενο μοντέλο έχει καλύτερη πρόσφυση στην έξοδο της στροφής και είναι φυσικό να παραπονιέται για αυτό περισσότερο στην πίστα της Ινδονησίας από άλλες φορές που η πρόσφυση δεν ήταν το κυρίαρχο πρόβλημα.

Στο μεταξύ ο Bezzecchi φυσικά ρωτήθηκε για αυτό το ζήτημα και επιτέλους έχουμε μία πιο «επίσημη» εξήγηση για τις διαφορές τους, διότι μέχρι στιγμής όποιος άλλος πήγαινε να πει το ίδιο, δεν γινόταν πιστευτός. Ο Bezzecchi εξήγησε πως η διαφορά που λέει ο Bagnaia υπάρχει αλλά ταυτόχρονα η νέα μοτοσυκλέτα μπορεί να μπει με περισσότερα χιλιόμετρα στην στροφή και να φρενάρει πιο αργά με ασφάλεια. Επίσης πως η πρόσφυση στον εμπρός τροχό χάνεται απότομα μετά από μερικούς γύρους ενώ στην νέα μοτοσυκλέτα τα πράγματα είναι πιο προοδευτικά. Πριν βιαστείτε, ο Bezzecchi είπε πως αυτό το πρόβλημα το έχουν όλοι οι αναβάτες, όλοι παραπονιούνται για το ίδιο θέμα, που σημαίνει και ο Marc Marquez. Απλά ο Bezzecchi στον τελευταίο αγώνα αποφάσισε να κάνει κάτι διαφορετικά και έβαλε το μαλακό ελαστικό μπροστά αντιπαλεύοντας στην συγκεκριμένη πίστα το πλεονέκτημα της νεότερης μοτοσυκλέτας, μετριάζοντας το μειονέκτημα. Το πείραμά του δούλεψε πολύ καλά στην αρχή του αγώνα και για αυτό είπε και ο Bagnaia πως του πήρε πολύ χρόνο για να τον περάσει και έγινε σε λάθος του Bezzecchi στα φρένα πίσω από τον Morbidelli που δεν ήταν εύκολο να κάνει λάθος καθότι είχε την νεότερη μοτοσυκλέτα. Ο Morbidelli ήταν πιο εύκολη υπόθεση, όχι μόνο γιατί είχαν την ίδια μοτοσυκλέτα αλλά και γιατί είχε πάρει το ρίσκο να βάλει την μαλακή γόμα ώστε να ξεχωρίσει στην αρχή του αγώνα κάτι που πέτυχε. Μετά όπως ο ίδιος είπε είχε δυσκολίες και απλά προσπαθούσε να αμυνθεί όσο καλύτερα μπορούσε και μάλιστα αυτό έγινε αρκετά νωρίς, περίπου μετά την μέση του αγώνα! Πάντα με τα δικά του λόγια…

Στο μεταξύ οι χρόνοι βελτιώθηκαν από πέρσι κάτι που αντανακλάται και στον συνολικό χρόνο του αγώνα που πήγε από τα 41'20.293 στα 41'04.389, δηλαδή μειώθηκε κατά 16 δευτερόλεπτα. Αυτό σημαίνει σχεδόν 0,6 δευτερόλεπτα σε κάθε γύρο και καθώς οι συνθήκες με πέρσι είναι κοντινές, δείχνει και την πίεση που είχαν οι προηγούμενες μοτοσυκλέτες της Ducati να μείνουν κοντά στις νέες.

Ο Bastianini σημείωσε την υψηλότερη τελική στα 318,5km/h πολύ κοντά στο ρεκόρ που έγραψαν μαζί ο Bagnaia με τον Acosta ισοφαρίζοντας μόλις ένα χιλιόμετρο πιο πάνω.

Είναι σημαντικό που η KTM σημείωσε την υψηλή τελική της Ducati, η πίστα της Ινδονησίας δεν προσφέρεται για κάποιο εξωπραγματικό νούμερο και δεν είναι το θέμα μας το ύψος της τελικής αλλά το γεγονός πως από έξοδο στροφής σε είσοδο, αυτές οι μοτοσυκλέτες ήταν κοντά σε δύναμη. Το ένα είναι το πόσο δύναμη παράγεται, το δεύτερο είναι πώς εκμεταλλεύεται κανείς αυτή την δύναμη καθώς στο πρώτο κομμάτι η KTM έχει πιάσει την Ducati κι άλλες φορές, το δεύτερο είναι που προσπαθεί να πετύχει πιο συστηματικά. Την διαχείριση της δύναμης όμως επηρεάζουν πολλοί παράγοντες, με πρώτο τον αναβάτη ενώ το αποτέλεσμα για τον εξωτερικό θεατή αντανακλάται μονάχα στο ποιος φαίνεται ταχύτερος. Συχνά έχει αποδοθεί η αδυναμία ενός κινητήρα να πιάσει τον ανταγωνισμό, όταν στην πράξη είναι διαφορετικό το ζήτημα. Ιστορικό παράδειγμα πως κάποτε η Honda πέτυχε με τα οβάλ πιστόνια να έχει την απόδοση που χρειάζεται αλλά το αγωνιστικό αποτέλεσμα δεν ερχόταν, ήταν παράγοντας πολλών ακόμη συνιστωσών με πρώτη και καλύτερη την λανθασμένη αντίληψη που είχαν για το πώς να διαχειριστούν το φρένο του κινητήρα. Το αγωνιστικό λοιπόν αποτέλεσμα δεν ερχόταν στην ώρα του και σκότωσαν κάτι πρωτοποριακό στο οποίο είχαν επενδύσει απίστευτο κόπο και χρήμα και εν μέρη είναι μάλιστα πετύχει! Χρόνια μετά έβγαλαν και μία μοτοσυκλέτα απλά για να επισφραγίσουν την πορεία αυτή, χωρίς κανένα απολύτως στόχο να σημειώσουν εμπορική πορεία, αλλά μόνο και μόνο για να υπάρχει εκεί έξω αυτό που με κόπο είχαν καταφέρει και κάτι τρελοί και αλλοπαρμένοι στην Ελλάδα το κατάλαβαν και έγιναν οι πρώτοι ιδιοκτήτες εκτός Ιαπωνίας, μόνο και μόνο για να καταφέρουν να πάρουν μία γεύση. Άλλα 30 και βάλε χρόνια μετά κάποιος τυχαίος θα πει πως η Honda τότε απέτυχε και θα το αφήσει σκέτο, διαπράττοντας το λάθος να πει την μισή αλήθεια και η μισή αλήθεια είναι πάντα ένα ψέμα. Στην εποχή μας τώρα Honda και Yamaha έχουν πρόβλημα απόδοσης και μετά διαχείρισης της δύναμης και αυτή είναι όλη η αλήθεια.

Πίσω στον Acosta λοιπόν, είδαμε μία πετυχημένη προσπάθεια της KTM που ευτυχώς δεν ακυρώθηκε όπως κάλλιστα θα μπορούσε γιατί πράγματι οι πιέσεις του Acosta δεν ήταν σωστές. Πέρασαν στην KTM στιγμές αγωνίας γιατί στον τερματισμό οι αγωνοδίκες ανακοίνωσαν πως ο Acosta, ο Binder και ο Nakagami ήταν υπό έρευνα για τις πιέσεις που είχαν χρησιμοποιήσει. Ο Nakagami βρέθηκε λάθος και εισέπραξε τα μπόλικα 16 δευτερόλεπτα, σαν να έτρεχε δηλαδή στον περσινό αγώνα αλλά έτσι και αλλιώς εκτός δεκάδας ήταν και πριν, εκεί που ανήκει η Honda φέτος, εκτός και αν πέσουν μπόλικοι αναβάτες μπροστά και καταφέρει ο Zarco να ανέβει θέσεις, που πέφτει πιο σπάνια από τον Mir και γυρίζει ταχύτερα όλων των άλλων.

Ο Binder απέδειξε πως ο αισθητήρας μετρούσε λάθος και απέφυγε την τιμωρία αλλά η KTM δεν είχε καταφέρει να ηρεμήσει γιατί ο αισθητήρας του Acosta δούλευε σωστά και πράγματι οι πιέσεις του δεν ήταν αυτές που θα έπρεπε αλλά χαμηλότερα! Επέμεναν όμως στους αγωνοδίκες να το ψάξουν καλύτερα γιατί είχαν ξεκινήσει εντός ορίων και τελικά το έκαναν με τον παραδοσιακό τρόπο του βουλκανιζατέρ, βύθισαν τον εμπρός τροχό σε λεκάνη να δουν τις μπουρμπουλήθρες! Ευτυχώς υπήρχαν και αποδείχτηκε πως η ζάντα είχε μία ανεπαίσθητη ρωγμή. Θα φαινόταν αυτό αργότερα στον έλεγχο των μηχανικών αλλά θα ήταν αργά, θα είχαν ήδη τιμωρηθεί, αποχωρήσει από την πίστα και δεν θα γινόταν να αποδειχτεί ότι έτσι είχε αγωνιστεί. Όταν ακούτε ορισμένους που οδηγούν σε δημόσιο δρόμο με πανάκριβες αγωνιστικές ζάντες, να τους υπενθυμίζετε πως είναι λίγα τα παραδείγματα πετυχημένων μακρών δοκιμών σε τέτοια χρήση…

Ο άλλος αναβάτης της KTM ο Miller έπαιξε μπόουλινγκ στην πρώτη στροφή και δεν είχε θέματα πίεσης να ασχοληθεί για να δούμε αν θα τριτώσει το κακό στην πλευρά της KTM. Είναι άτυχος γιατί δεν έχει καλή φήμη, ωστόσο δεν ήταν δικό του λάθος σε καμία περίπτωση και κάθε προσπάθεια να τον μειώσει κανείς, τώρα που ξέρουμε ότι συνεχίζει και του χρόνου με μοτοσυκλέτα Yamaha αντί να αποχωρήσει, είναι λανθασμένη. Το έχω ξανά πει και άλλες φορές ακόμη και για τον Marquez, με τον κόσμο να αντιδρά γιατί ο Marquez είναι πολύ καλός στις εκκινήσεις κάτι που το θαύμασε κανείς και στην Ινδονησία. Ωστόσο τα λόγια του Miller έχουν αξία: «Όσο πιο πίσω τόσο πιο δύσκολα, δεν βλέπεις και δεν έχεις χώρο να στρίψεις» για να μην πέσει πάνω στον Vinales φρέναρε απότομα και έπεσε ο ίδιος κάνοντας strike σε Aleix Espargaro που θα είχε πάει καλά, σε Alex Marquez που δεν θα έκανε τίποτα φοβερό και σε Luca Marini που τον γλίτωσε από τις ερινύες για τις αποφάσεις του…