Η φυγή του Marc Marquez από το HRC ήταν το γεγονός της χρονιάς φέτος στα MotoGP, όχι μόνο γιατί η συνεργασία του Ισπανού πολυπρωταθλητή με την Honda έχει γράψει χρυσή ιστορία, αλλά κυρίως γιατί έσπασε το συμβόλαιό του για να φύγει από μια εργοστασιακή ομάδα και να πάει στην τέταρτη κατά σειρά δορυφορική ομάδα της Ducati. Φυσικά όλα αυτά δεν προέκυψαν ξαφνικά και τυχαία. Η μοτοσυκλέτα της Honda είχε χάσει την ανταγωνιστικότητά της, κάνοντας απαραίτητη την υπερπροσπάθεια των αναβατών της για να σταθούν μέσα στη δεκάδα. Ως αποτέλεσμα αυτής της διαρκούς απαίτησης από την μεριά της μοτοσυκλέτας για “εκτός ορίων” οδήγηση, ήταν οι πολλοί και σοβαροί τραυματισμοί όλων των αναβατών του HRC, ξεκινώντας από την “συνταξιοδότηση” του Jorge Lorenzo μετά από έναν σοβαρό τραυματισμό, την απουσία του Alex Rins σχεδόν όλο το 2023, τις πολλές εγκαταλείψεις από τα δοκιμαστικά της Παρασκευής και του Σαββάτου του Joan Mir, τους αντίστοιχους τραυματισμούς και εγκαταλείψεις του Nakagami και φυσικά την γνωστή σε όλους μας ιστορία των θεαματικών πτώσεων και σοβαρών τραυματισμών του Marc Marquez που οδήγησε και στο οριστικό διαζύγιο με το HRC.
Τί όμως φταίει στη μοτοσυκλέτα της Honda που οδήγησε σταδιακά στη μείωση της ανταγωνιστικότητάς της; Η απάντηση του Marc Marquez σε αυτό το ερώτημα είναι πολύ συγκεκριμένη και εξηγεί εν μέρει και την συμπεριφορά του στα δοκιμαστικά.
“Μόνη της η μοτοσυκλέτα μέσα στην πίστα είναι ένα ολόκληρο δευτερόλεπτο πιο αργή. Αν έχεις slipstreaming στις ευθείες, τότε αμέσως είσαι ένα ολόκληρο δευτερόλεπτο πιο γρήγορος. Γι’ αυτό στα δοκιμαστικά πάντα ακολουθώ κάποιον από πίσω. Στη Μαλαισία που δεν βρήκα την ευκαιρία να ακολουθήσω κάποιον στις ευθείες και ήμουν 20ος. Στο Κατάρ είχαμε την 13η τελική ταχύτητα στο τέλος της ευθείας. Καταλαβαίνω τον κόσμο που σχολιάζει το γεγονός πως περιμένω κάποιον για να τον ακολουθήσω, αλλά αυτή είναι η κατάσταση με την Honda.
Ούτε εγώ, ούτε ο Mir ψάχναμε να ακολουθήσουμε κάποιον τα προηγούμενα χρόνια.
Τους το είπα πριν φύγω, πως χωρίς τελική ταχύτητα δεν γίνεται να κερδίσεις πρωτάθλημα. Κάθε φορά που έβγαινα στην ευθεία έχανα και μια θέση. Πως να διεκδικήσεις τον τίτλο;
Το πρόβλημα ξεκίνησε όταν αρχίσαμε να χρησιμοποιούμε φτερά με μεγαλύτερο ποσοστό downforce. Όσο περισσότερο downforce είχαμε από τα νέα φτερά, τόσο μεγαλύτερη και η αεροδυναμική αντίσταση. Οπότε η δύναμη του κινητήρα δεν επαρκούσε πια. Παλιά δεν είχαμε τόση κάθετη δύναμη από τα φτερά, οπότε και η δύναμη του κινητήρα επαρκούσε. Είμαι σίγουρος πως η Honda θα βρει τη λύση, αλλά χωρίς μεγαλύτερη τελική δύσκολα θα παλέψει για το πρωτάθλημα”.