MotoGP: Ο Hugh Anderson μπήκε στο Hall of Fame και έγινε MotoGP Legend

Τέσσερις Παγκόσμιοι Τίτλοι στις μικρές κατηγορίες τη δεκαετία του 1960
Από το

motomag

11/10/2022

Το Σάββατο 8/10/2022 , ο τέσσερις φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής GP τη δεκαετία του 1960 στις κατηγορίες 50 και 125 κυβικών εκατοστών, Hugh Anderson, εισήχθη στο MotoGP Hall of Fame.

Σε μία τελετή που έγινε στην πίστα Hampton Downs Circuit στη Νέα Ζηλανδία, απονεμήθηκε στον Hugh Anderson η τιμητική πλακέτα για την είσοδο του στο Hall of Fame.

Μέσω video ο CEO της Dorna, Carmelo Ezpeleta καλωσόρισε τον Hugh Anderson στη λίστα του MotoGP Hall of Fame. Στην ομιλία του έκανε λόγο και στον, πρόσφατα εκλιπόντα, Phil Read, ενώ τόνισε τη σημαντικότητα των αναβατών που η καριέρα τους βοήθησε το MotoGP να φτάσει στο σημερινό του επίπεδο.

Ο Hugh Robertson Anderson, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου του 1936. Μεγάλωσε στο Huntly, στο βόρειο νησί της Νέας Ζηλανδίας. Εκεί ξεκίνησε την ενασχόληση του με το rugby, παίζοντας στην Rugby League με την ομάδα Huntly United. Συναθλητής του υπήρξε ο μετέπειτα οδηγός αγώνων ταχύτητας με μοτοσυκλέτα, Ginger Molloy.

Η πρώτη του επαφή με μοτοσυκλέτα ήταν στην ηλικία των 9 ετών στη φάρμα που διατηρούσε η μητέρα του. Στην ηλικία των 17 έτρεξε για πρώτη φορά αγώνες motocross, με αυτοσχέδια μοτοσυκλέτα. Κατάφερε να κερδίσει κάθε αγώνα που έτρεξε εκείνη τη χρονιά.

Οι νίκες αυτές τον οδήγησαν στους αγώνες ταχύτητας. Το 1960 είχε την πρώτη του επαφή με τα GP στα 350 και 500 κ.εκ. Την ίδια χρονιά, με τη μοτοσυκλέτα των 350 κ.εκ. είχε το πρώτο του βάθρο, στον αγώνα Isle of Man TT, οπού και ήταν συνολικά δύο φορές νικητής της διαδρομής το 1963 και 1964 στα 125 και 50 κυβικά αντίστοιχα.

Το 1962 είχε την πρώτη του επαφή με τις κατηγορίες των 50 και 125 κυβικών, με την ομάδα της Suzuki, καταφέρνοντας να διεκδικήσει πρώτες θέσεις και στις δύο κατηγορίες.

Το 1963 ήταν η χρονιά που ο Anderson πήρε τους 2 πρώτους Παγκόσμιους Τίτλους του, στα 50 και στα 125 κυβικά, ενώ το 1964 κατάφερε να κερδίσει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τον τίτλο στα 50 κυβικά ενώ ολοκλήρωσε το Πρωτάθλημα στην τρίτη θέση στην κατηγορία των 125 κυβικών. Ακριβώς την ανάποδη σειρά ακολούθησε το 1965, κατακτώντας τον τίτλο στα 125 κυβικά, και τερματίζοντας τρίτος στα 50 κυβικά.

Τον Οκτώβριο του 1966, έδωσε τον τελευταίο αγώνα της καριέρας του στα GP, στο ιαπωνικό Grand Prix του Fisco, κλείνοντας την καριέρα του με την ομάδα που ξεκίνησε. Μία καριέρα που αποτελείται από 4 Παγκόσμια Πρωταθλήματα, 25 νίκες Grand Prix και και 48 βάθρα, σε ένα διάστημα έξι ετών.

Εκτός από τους τίτλους στα GP, ο Anderson, έχει στεφθεί 19 φορές πρωταθλητής στο Εθνικό Πρωτάθλημα της Νέας Ζηλανδίας.

Το 1994, ο Anderson, διορίστηκε ως μέλος του Τάγματος των Ιπποτών (MBE), για την προσφορά του στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, ενώ το 1995, εισήχθη στο Sports Hall of Fame της Νέας Ζηλανδίας και το 2014 εξέδωσε την αυτοβιογραφία του με τίτλο “Being There”.

Με την είσοδο του στο MotoGP Hall of Fame, o Anderson, εντάσσεται στον κατάλογο των ελίτ αθλητών του αθλήματος μαζί με τους: Giacomo Agostini, Mick Doohan, Geoff Duke, Wayne Gardner, Mike Hailwood, Daijiro Kato, Eddie Lawson, Anton Mang, Angel Nieto, Wayne Rainey, Phil Read, Jim Redman, Kenny Roberts, Kenny Roberts Jr, Jarno Saarinen, Kevin Schwantz, Barry Sheene, Marco Simoncelli, Freddie Spencer, Casey Stoner, John Surtees, Carlo Ubbiali, Alex Crivillé, Franco Uncini, Marco Lucchinelli, Randy Mamola, Kork Ballington, Dani Pedrosa, Stefan Dörflinger, Jorge Martinez, Valentino Rossi, Jorge Lorenzo, Max Biaggi, Luigi Taveri και Nicky Hayden.

MotoGP 2024, Barcelona Solidarity GP, FP1 - Μόνο ο Takaaki Nakagami έβαλε φρέσκα μαλακά ελαστικά, γράφοντας έτσι τον 1ο χρόνο

Κρύο πρωινό στην καταλανική πίστα, με τους αναβάτες να γυρίζουν αναγνωριστικά, με μια κατάταξη που θα αλλάξει εντελώς στα P1
Takaaki Nakagami
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

15/11/2024

Σε ένα κρύο πρωινό στα πρώτα ελεύθερα δοκιμαστικά της Καταλονίας, κανείς δεν έδειχνε διατεθειμένος να πιέσει ιδιαίτερα, ενώ μόνο ο Takaaki Nakagami έβαλε μαλακά φρέσκα ελαστικά στο τέλος, γράφοντας έτσι τον ταχύτερο χρόνο, και απολαμβάνοντας λίγη παραπάνω δημοσιότητα στο τελευταίο GP της καριέρας του. Οι διεκδικητές του τίτλου Martin και Bagnaia τερμάτισαν στις θέσεις 5 και 7 αντίστοιχα, ενώ στο τέλος είχαμε ένα απροσδόκητο συμβάν, όταν κατά τις προπονήσειις για εκκίνηση μετά τα FP1, ο Pecco είχε μια χαζή πτώση όταν τρόμαξε σε προσπέραση που του έκανε με πολλά ο Vinales, πίεσε απότομα τα κρύα φρένα και σύρθηκε στην άσφαλτο στο τέλος της ευθείας τερματισμού -ευτυχώς χωρίς να χτυπήσει.

Οι αγωνιζόμενοι βγαίνουν στην πίστα με συννεφιά, αλλά με στεγνό οδόστρωμα, ενώ η πρόγνωση του καιρού δεν αναφέρει βροχή για το σαββατοκύριακο στο GP της Βαρκελώνης. Παρόλα αυτά, έχει δροσιά το πρωί, και έτσι δεν περιμένουμε να δούμε κορυφαίους χρόνους στα πρώτα ελεύθερα δοκιμαστικά με την πίστα σε αρκετά κρύα θερμοκρασία.

Δεν προλαβαίνουμε να ξεκινήσουμε τα πρώτα ελεύθερα δοκιμαστικά, και ο Michele Pirro πέφτει στην 5, τέσσερα λεπτά μετά την έναρξη των FP1. Ευτυχώς η πτώση είναι με lowside, και ο αντικαταστάτης του Fabio di Giannantonio σηκώνεται αμέσως χωρίς να έχει χτυπήσει.

Ο πρώτος ταχύτερος γύρος ανήκει στον πρωτοπόρο του Πρωταθλήματος Jorge Martin με 1:42.241, με δεύτερο τον Vinales και τρίτο τον Bagnaia. Να θυμίσουμε εδώ πως το ρεκόρ γύρου στην πίστα της Καταλονίας είναι 1:38.190, από το πρώτο GP του 2024 στην ίδια πίστα, με κάτοχο τον Aleix Espargaro της Aprilia.

GASGAS

Και οι πτώσεις συνεχίζονται με μια αρκετά περίεργη περίπτωση, όπου οι ομόσταυλοι Pedro Acosta και Augusto Fernandez πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο για να συρθούν και αυτοί στην άσφαλτο της 5. Η πτώση προκλήθηκε την ώρα που ο Fernandez περνούσε από την εξωτερική τον Acosta, με τον δεύτερο να ανοίγεται χωρίς να έχει καταλάβει πως έξω βρίσκεται ο Fernanrez, να τον χτυπά και να πέφτουν μαζί!

Επειδή τώρα οι μοτοσυκλέτες των αναβατών της GASGAS γέμισαν την πίστα χώματα αλλά και έκαναν ζημιά στον αεροφράχτη ασφαλείας, βγαίνει κόκκινη σημαία μέχρι να διορθωθεί το πρόβλημα και να βγουν από την πίστα τα κομμάτια των μοτοσυκλετών και τα χώματα.

Οι κριτές δουλεύουν γρήγορα, και σύντομα η πίστα βρίσκεται και πάλι σε λειτουργική κατάσταση, ώστε να συνεχίσουμε τα ελεύθερα δοκιμαστικά.

Στην επανάληψη ο... Mir περνά για λίγο πρώτος, με τον Martin να τον πετά από αυτή τη θέση με συνοπτικές διαδικασίες, γράφοντας 1:41.820 και συνεχίζοντας να γυρίζει στον ίδιο πολύ γρήγορο ρυθμό.

Πριν όμως ο Martin βελτιώσει τον χρόνο του, πρώτος περνά ο Bagnaia, με τη χαρά της εργοστασιακής Ducati να κρατά για λίγα δευτερόλεπτα, αφού αμέσως μετά ο Martin πέφτει στο 1:40.971, με δεύτερο τον Binder, τρίτο τον Quartararo που είχε έξοδο στο χώμα χωρίς πτώση με το πέρας του γρήγορου γύρου του, αφήνοντας 4ο τον Πεψψο και πέμπτο τον... Marini. Νωρίς είναι ακόμα και θα δούμε δεκάδες αλλαγές στις πρώτες θέσεις.

Bagnaia

Ο Bagnaia απαντά με τον 2ο ταχύτερο γύρο, πέμπτος είναι ο Acosta ενώ για την ώρα ο Marc Marquez είναι μόλις 22ος. Ο Marc ξεκινά τη δική του προσπάθεια, με 30 λεπτά να απομένουν για το τέλος των FP1, ανεβαίνοντας αρχικά στη 10η θέση.

Μπροστά τώρα ο Alex Marquez περνά εκείνος πρώτος με 1:40.915, δείχνοντας τα δόντια της GP23 και προιδεάζοντάς μας για το πού μπορεί να κινηθεί και ο Marc στη συνέχεια.

Ο Acosta που βρίσκεται 11ος διαδέχεται τον Alex μπροστά με 1:40.912, με τον επόμενο αναβάτη του Pierer Group να είναι ο Binder στη 10η θέση.

Εντωμεταξύ ο Marc έχει ανέβει 7ος, με τον Enea Bastianini 13ο, με τους δυο τους να μάχονται πέρα από τη διάκριση στη Βαρκελώνη και για την 3η θέση στην τελική βαθμολογία του 2024. Δεν περνά πολλή ώρα και πλέον ο Bestia βρίσκεται 4ος με τον Marc 7ο.

Martin

Είκοσι λεπτά πριν το τέλος ο Martin, που είχε βγει στα pits με τους περισσότερους αναβάτες, βγαίνει ξανά στην πίστα, και έχει δυο-τρία γλιστρήματα, κάνοντας και μια θυμωμένη χειρονομία... κάτι δεν αρέσει στον Ισπανό, και πρέπει να δούμε τι είναι αυτό και αν θα τον δυσκολέψει στο κυνήγι ενός γρήγορου χρόνου. Βέβαια ακόμα δεν έχει βάλει φρέσκα μαλακά ελαστικά, οπότε δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας -ακόμη.

Μία ακόμη πτώση, στη 2 αυτή τη φορά, από τον Takaaki Nakagami της Honda, ο οποίος χάνει το μπροστινό και σέρνεται στα χαλίκια, χωρίς άλλα δυσάρεστα επακόλουθα.

Εντωμεταξύ στη Βαρκελώνη κάνει επιστροφή ο Miguel Oliveira που είχε ταλαιπωρηθεί από έναν ακόμα τραυματισμό -στον καρπό του αυτή τη φορά από πτώση στο GP της Ινδονησίας-, ενώ στην πρώτη του επαφή μετά από απουσία δύο γύρων, γυρίζει συντηρητικά με την Aprilia του, κοντά στην 20η θέση.

Δύο λεπτά πριν το τέλος πρώτος περνά ο Nakagami -με φρέσκα μαλακά ελαστικά όμως, πώς αλλιώς- γράφοντας 1:40.501, στον τελευταίο γύρο πριν την απόσυρσή του από το MotoGP.

Ο χρόνος τελειώνει με την πλειονότητα των αναβατών να μην έχουν μπει στον κόπο να φορέσουν μαλακά φρέσκα ελαστικά, κι έτσι η πρώτη δεκάδα έχει ως εξής:

1. Takaaki Nakagami, Honda, 1:40.501
2. Pedro Acosta, GASGAS
3. Alex Marquez, Ducati
4. Brad Binder, KTM
5. Jorge Martin, Ducati
6. Enea Bastianini, Ducati
7. Francesco Bagnaia, Ducati
8. Maverick Vinales, Aprilia
9. Jack Miller, KTM
10. Marc Marquez, Ducati

Σειρά έχουν τώρα τα P1 το απόγευμα της Παρασκευής, όπου με ψηλότερες θερμοκρασίες και με μαλακά φρέσκα ελαστικά αναμένουμε μεγάλη πτώση στους χρόνους και φυσικά δραματική αλλαγή στην παραπάνω πρώτη -εντελώς ενδεικτική και καθόλου αντιπροσωπευτική- δεκάδα.

Πτώση Bagnaia

Στο τέλος είχαμε το συμβάν για το οποίο σας μιλήσαμε στην αρχή, όταν ο Bagnaia γυρίζοντας χαλαρά δέχθηκε προσπέραση στην 1 με πολλά από τον Vinales, με αποτέλεσμα ο Ιταλός να πατήσει απότομα το φρένο, να χάσει το μπροστινό και να συρθεί χωρίς σοβαρές επιπτώσεις στην άσφαλτο.