Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

30/6/2022

Πάμε για λίγο τέσσερα χρόνια πίσω, όταν το 2019 στο MOTUL Assen ο Quartararo ανέβαινε στο βάθρο της Ολλανδίας πίσω από τον Marquez και ενώ έχει κερδίσει ο Vinales, στην αγαπημένη του πίστα. Παρένθεση εδώ πως ο Vinales ανέβηκε στο βάθρο για πρώτη φορά την προηγούμενη Κυριακή, μετά από έναν ολόκληρο χρόνο. Τελευταία φορά ήταν το 2021 στην ίδια πίστα, όταν έτρεχε με Yamaha και ήρθε δεύτερος πίσω από τον Quartararo, διότι ναι, είχε κερδίσει ο Quartararo πέρσι.

Πίσω στο 2019 λοιπόν, όταν ανέβαινε στο βάθρο ο Fabio, ήταν μία από τις πρώτες φορές που γραφόταν από διάφορους παράγοντες των MotoGP πως είναι ένας αναβάτης με μεγάλες δυνατότητες που χρειάζεται όμως να προσέχει συμπεριφορές και τρόπους, όχι γιατί φερόταν αλαζονικά μιας και δεν το έκανε ποτέ αυτό, απλά το στιλ του δεν ήταν αρκετά σοβαροφανές για αναβάτη του βεληνεκούς που ήθελε να φτάσει. «Δεν κάνει το παιδί, δεν είναι σοβαρό». Πράγμα που έρχεται σε απευθείας αντίθεση με την πραγματικότητα και σίγουρα με το σήμερα, όταν πρώτος μιλά για τα λάθη του, ζητά συγνώμη από τον Aleix μετά τον αγώνα στο Assen ενώ σε κάθε δήλωσή του, γραπτή ή προφορική έχει πάντα κάτι να πει και δεν γίνεται παρά να δώσεις βαρύτητα.

Η πλειοψηφία των οπαδών θέλει εκρήξεις θυμού, θέλει σόου στις νίκες με ολόκληρη θεατρική παράσταση -άρα και η Dorna- όταν στο μεταξύ η ισορροπία είναι λεπτή, ανάμεσα στα χιουμοριστικά σκετς και της διατήρησης ενός ύφους που εμπνέει κύρος. Μία συνθήκη που ένας πρώτος, επιτέλεσε στον απόλυτο βαθμό: Ο Valentino Rossi ήταν πρώτος και σε αυτό, κι αν δεν θέλουν να ακούσουν κάτι τέτοιο όλοι όσοι αισθάνονται την ανάγκη να τον αποκαθηλώσουν, γιατί στην λογική τους μόνο έτσι μπορούν να πάνε κόντρα στο κύμα ή να εξυψώσουν τον επόμενο, τότε ας ξέρουν πως την άποψη αυτή την ασπάζεται και ο -κοινά αποδεκτός ως- θεός των αγώνων: Freddie Spenser. Πότε το είπε αυτό; Σε εμένα προσωπικά, μία από τις πολλές φορές που έχουμε συναντηθεί και οδηγήσει και μαζί, λέγοντάς μου επίσης πως εργάζεται στην ηλικία του μόνο και μόνο επειδή ήταν προγενέστερος του Rossi. Για αυτό, συνέχιζε, όλοι οι υπόλοιποι κορυφαίοι αναβάτες, αυτή η μικρή χούφτα που γίνονται παγκόσμιοι πρωταθλητές στην μεγάλη κατηγορία, θα πρέπει να στέκονται προσοχή όταν περνά και να θυμούνται μέσα στα ακριβά τους αυτοκίνητα πως όταν αφήσουν τους αγώνες δεν θα χρειαστεί να ψάχνουν για δουλειά στις εταιρείες, ή να οδηγούν στους επαρχιακούς της Ισπανίας με δημοσιογράφους εξαιτίας του Rossi. Κι εκεί θυμάμαι με κοίταξε πιο έντονα: - Μην παρεξηγηθείς δεν το λέω για εσένα τώρα - Ελεύθερα Fast Freddie, πες ό,τι νιώθεις, όπως το νιώθεις.

Στο μεταξύ ο πάντα δημοφιλής Fast Freddie βλέπει για πρώτη φορά την αποδοχή του να υφίσταται πλήγμα και δυστυχώς για εκείνον, αυτό συμβαίνει δίκαια. Ανέλαβε πρόεδρος Επιτροπής Κριτών της FIM για το MotoGP το 2019 και από την πρώτη στιγμή είχε πολύ δύσκολη δουλειά και κλήθηκε να πάρει αποφάσεις με αντίκτυπο απευθείας στο ευρύ κοινό, καθώς είχαν προηγηθεί οργισμένες δηλώσεις αναβατών. Να θυμηθούμε το περιστατικό με τον Crutchlow λίγους μόνο μήνες αφότου ανέλαβε; Ήταν Απρίλιος 2019 όταν ο Crutchlow με το γνωστό του ταπεραμέντο μπούκαρε στα ξένα box με την σειρά, με τους μηχανικούς να τρέχουν να καλύψουν μοτοσυκλέτες και πράγματα που δεν έπρεπε να δει. Εκείνος βέβαια δεν κοιτούσε τίποτα μέσα στην τρέλα του, έψαχνε απλά να βρει μία διέξοδο για να φτάσει στους αγωνοδίκες. Αιτία, πως τον σταμάτησαν από το κυνήγι του βάθρου μέσα στον αγώνα και τον έστειλαν στο τέλος της κατάταξης γιατί θεώρησαν πως είχε κάνει άκυρη εκκίνηση. Μόνο που ο Crutchlow δεν είχε κάνει άκυρη εκκίνηση είχε απλά κουνηθεί η μοτοσυκλέτα του την ώρα που μετατόπιζε βάρος από πόδι σε πόδι κι ενώ κρατούσε τον συμπλέκτη τέρμα πατημένο.

Τον Αύγουστο του 2020 ο Freddie Spencer κλήθηκε να προεδρεύσει σε συνεδρίαση για το δραματικό ατύχημα στην Αυστρία όπου για εκατοστά ο Vinales και ο Rossi απέφυγαν τις μοτοσυκλέτες του Morbidelli και του Zarco που πέρασαν εμπρός από τις ζελατίνες και πάνω από τα κεφάλια τους κυριολεκτικά. Είναι δηλαδή μία εποχή που υπάρχει πολύ δουλειά για την επιτροπή αγωνοδικών καθώς και ο ανταγωνισμός έχεις αυξηθεί και οι φορές που οι αναβάτες οδηγούν σε γκρουπ είναι περισσότερες. Τώρα έρχεται να προστεθεί άλλη μία αμφιλεγόμενη απόφαση και δεν γίνεται παρά να δώσει κανείς δίκιο στην Yamaha και στα λόγια του Jarvis που είναι πολύ προσεκτικά διαλεγμένα:

Διότι η Yamaha κατηγορεί την επιτροπή για ανακολουθία στην μέτρηση βαρύτητας των περιστατικών και για αντιφατικές αποφάσεις. Ο Jarvis παραδέχεται πως ο Quartararo έκανε λάθος και θεωρεί πως ήταν ένα αγωνιστικό συμβάν, χωρίς όμως να κατονομάζει με πιο περιστατικό κάνει σύγκριση για να μιλήσει για ανακολουθία στις αποφάσεις της Επιτροπής. Επειδή όμως πράγματι υπάρχει ανακολουθία, πάμε να δούμε ένα τρανταχτό, τελευταίο παράδειγμα αυτής: Ο Nakagami στην Βαρκελώνη παίρνει φόρα στην εκκίνηση, κάνει τραγικό λάθος προσπαθώντας να φρενάρει πιο αργά από εκείνο που έπρεπε ώστε να βρεθεί εμπρός από τους αναβάτες εμπρός του και χάνοντας πρόσφυση πέφτει πάνω στον Bagnaia και τον Rins καταλήγοντας και οι τρεις εκτός πίστας κι εκτός αγώνα. Στην περίπτωση του Rins τα πράγματα ήταν πιο σοβαρά ακόμη, γιατί έσπασε τον καρπό του κι έχασε και τον αγώνα της Γερμανίας. Εκείνο το περιστατικό όμως θεωρήθηκε από την Επιτροπή ως αγωνιστικό συμβάν.

Ούτε ο Nakagami, ούτε και ο Quartararo ήθελαν να προκαλέσουν ατύχημα, ήταν λάθος και μάλιστα παρόμοιο. Δύο αντίστοιχα λάθη με μεγαλύτερες μάλιστα επιπτώσεις το πρώτο, που αντιμετωπίστηκαν τελείως διαφορετικά από τους Αγωνοδίκες. Στο μεταξύ κατά τον πρώτο γύρο που ο Quartararo έκανε λάθος στην πρώτη στροφή, όπως πολύ αναλυτικά περιγράφουμε εδώ, πάλι είχε δοκιμάσει κάτι αντίστοιχο στην 5^η στροφή στον πρώτο γύρο και του είχε δουλέψει. Ας μην έχουμε λοιπόν καμία αμφιβολία για τυχόν επιθετικότητα από την πλευρά του. Η Yamaha καλά κάνει και μιλά για ανακολουθία αποφάσεων. Και στο κάτω-κάτω αν η άλλη πλευρά, η Aprilia και ο Aleix Espargaro είναι ικανοποιημένοι με μία απλή συγνώμη, υπάρχει μία ένδειξη για το θέμα της πρόσθετης ποινής. Προφανώς και εκείνη την ημέρα τόσο ο Aleix Espargaro, όσο και η Aprilia ολόκληρη ήταν σε συνθήκες εφορίας γιατί ο Vinales ξύπνησε και ο Espargaro ήταν σαν να κέρδισε με το σερί που έκανε, αλλά ακόμη κι έτσι, ακόμη και τις επόμενες ημέρες που ακολούθησαν, δεν είχαν κάτι να πουν για τον Quartararo, διότι πραγματικά δεν υπάρχει κάτι να πεις! Φάουλ εδώ από τους αγωνοδίκες, ένα ακόμη στην λίστα.

Ας δούμε τώρα αν ισχύουν σχόλια περί απόδοσης του Quartararo, για «στροφή» του πρωταθλήματος κτλ επειδή ο Fabio έπεσε, ακόμη και δύο φορές όπως και έγινε. Θεωρώ βέβαια πως είναι ο άθλος του Aleix Espargaro που ξυπνά τέτοιες αντιδράσεις κατά πολύ περισσότερο από την καθ’ αυτή πτώση του Quartararo. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο Γάλλος παραμένει φαβορί για άλλο ένα πρωτάθλημα φέτος. Ο Aleix Espargaro το διεκδικεί ήδη και ναι, θα μπορούσε να είναι ο επόμενος πρωταθλητής. Είναι η πρώτη φορά που φτάνει τόσο κοντά σε αυτό και μπορεί να μην έχει ξανά την ευκαιρία. Από εκεί και πέρα η Ducati έχει τις λιγότερες πιθανότητες, όχι μόνο βαθμολογικά αλλά γιατί δεν υπάρχει συνέπεια στο αποτέλεσμα. Ο επόμενος αγώνας στην Αγγλία όπου ο Quartararo θα εκτελέσει και την ποινή μακρύτερου γύρου που του έχει επιβληθεί, γίνεται σε πίστα που ευνοεί την Yamaha, έχει κερδίσει εκεί μέσα και ακόμη κι έτσι θα είναι ένας δύσκολος αντίπαλος. Στο μεταξύ και ο Aleix Espargaro τα είχε πάει καλά πέρσι εκεί μέσα, οπότε είναι να ανυπομονεί κανείς για τον επόμενο αγώνα από τώρα.

Ο Aleix Espargaro της καρδιάς μας

Στις δηλώσεις του μετά τον αγώνα ο A. Espargaro πλήρως επιβεβαιώνει και το ρεπορτάζ του ΜΟΤΟ το μεσημέρι της Κυριακής εδώ: «Όταν έφτασα 15^ος είπα πως ο αγώνας μου τελείωσε και με 2-3 βαθμούς δεν θα άλλαζε τίποτα, έπρεπε να πάρω τουλάχιστον δέκα κι αν στο μεταξύ έπεφτα δεν θα άλλαζε κάτι. Είπα στον εαυτό μου πως δεν θα είναι δικό μου λάθος αλλά του Fabio». Ο Aleix λοιπόν πήρε ένα πολύ μεγαλύτερο ρίσκο από εκείνο που κανονικά θα έπαιρνε αν ο Quartararo έπεφτε μόνος του, πράγμα απόλυτα φυσιολογικό μιας και θα είχε ήδη μία τεράστια διαφορά.

Στην πορεία του για να το πετύχει ο Aleix Espargaro πήγε πιο γρήγορα από όλους όπως είχαμε γράψει την Κυριακή και μόλις βγήκαν και οι χρόνοι του αγώνα, ήρθε και η επιβεβαίωση. Πήγε τόσο γρήγορα που έκανε ρεκόρ γύρου αγώνα κατά 0.369 δευτερόλεπτα. Κάτοχος του ALL TIME LAP RECORD είναι ο Fabio Quartararo και έτσι όλος ο αγώνας έχει στοιχεία ειρωνείας, με την έννοια που αυτή έχει στην Ελληνική Μυθολογία. Στο μεταξύ θα ήταν απλά εντυπωσιακό αν το έκανε αυτό για λίγο, αλλά ο A. Espargaro πέτυχε για όλο τον αγώνα και κράτησε ρυθμό ρεκόρ, για πάνω από τους μισούς γύρους!!!

Η πίστα του Assen είναι μία από εκείνες που στεγνώνουν πιο γρήγορα, παρότι έχει συμβεί να πλημμυρίσει ολότελα και αυτή, ενώ προσφέρει και κορυφαία ποιότητα χωρίς να τρώει τα ελαστικά. Αυτά όμως δεν αφαιρούν ούτε στο ελάχιστο πόντους από την προσπάθεια του Aleix Espargaro. Και μετά ήρθε το αποκορύφωμα, που με τα δικά του λόγια ακούγεται και καλύτερα: «Δύο γύρους πριν το τέλος έβαλα την τρίτη χαρτογράφηση και είπα στον εαυτό μου πως στην γρήγορη στροφή πρέπει να κουβαλήσεις περισσότερη ταχύτητα μένοντας στο γκάζι. Η προσπέραση έγινε στο τελευταίο φρένο αλλά στην πραγματικότητα είχε ήδη ξεκινήσει από πριν γιατί είχα +20 σε ταχύτητα, είναι απίστευτο το πόση ταχύτητα κουβάλησα μέσα στην στροφή και όλη αυτή την αδράνεια! Είχα δει πως ο Brad δεν ήταν πολύ καλός στα φρένα εκεί και πήρα την απόφαση. Το καλό είναι πως κατάφερα να σταματήσω και την μοτοσυκλέτα!».

Μία πικρία θα μείνει στον Aleix Espargaro πάντως, μιας κι αυτό που λέγαμε την Κυριακή είναι κοινά αποδεκτό από όλο το κοινό που είδε τον αγώνα. Πως δηλαδή θα μπορούσε να πάρει και την νίκη. Προφανώς και τα MotoGP είναι το τελευταίο μέρος του κόσμου που μπορεί να μιλήσει κανείς με βάση το «αν», ήδη έχουμε καταγράψει πως το ρίσκο που πήρε είναι μεγαλύτερο από εκείνο που θα έκανε αν ήταν στην δεύτερη θέση, όμως και πάλι δεν γίνεται να μην σκεφτεί κανείς αυτό το «αν». Και ίδιος το σκέφτεται. Για να αντισταθμίσει αυτά τα συναισθήματα με άλλα θετικά, συνέχισε τον συλλογισμό του και τόνισε μία διαφορετική υπόθεση. Την περίπτωση να μην έπεφτε ο Quartararo, να περνούσαν και οι δύο τον Bagnaia και με νίκη δίκη του να μείωνε την διαφορά μόλις για 5 βαθμούς, αντί για 15. Υπάρχει πάντα ένα διαφορετικό «αν», για να σκεφτείς και να αντισταθμίσεις το αρνητικό.

Βαθύτερη ανάλυση όμως κρύβουν τα λόγια του Aleix Espargaro σε όσα είπε για τον Quartararo, εξηγώντας πως έκανε την κίνηση αυτή που οδήγησε στην πτώση για δύο λόγους. Πρώτα γιατί είχε δει πως η Aprilia πήγαινε πολύ γρήγορα μέσα στις στροφές, κι έπειτα γιατί μπορούσε να εμπιστευτεί την Yamaha ακόμη περισσότερο καθώς -μάλλον-εικασία εδώ του Aleix- η M1 δίνει καλύτερη πληροφόρηση στον αναβάτη της. Έτσι εξηγεί ο Aleix επεκτείνοντας τον συλλογισμό του, κι όσα κατάφερε να κάνει ο Quartararo στην μάχη με τον Bagnaia στην Γερμανία, πριν ο δεύτερος πέσει.

Ξέρουμε όλοι πως η Yamaha είναι καλύτερη στις στροφές από τους υπόλοιπους, το νέο εδώ είναι πως έχει αρχίσει η αποκωδικοποίησή της, που με την σειρά του οδηγεί σε αντίμετρα. Τα πρώτα εκ των οποίων τα είδαμε από τον Aleix στους πρώτους γύρους με μάχη ενάντια στον Quartararo, πράγμα που το παραδέχτηκε άλλωστε: «Ήμουν εξίσου γρήγορος και μπορούσα να κλείσω την γραμμή μου, πράγμα που οδήγησε τον Quartararo σε λάθος γιατί είχε υπολογίσει διαφορετικά».

Το ζήτημα είναι πως ο Quartararo είναι αναβάτης που όχι απλά μαθαίνει εύκολα, αλλά παίρνει τα μαθήματα δύο-δύο, να μου το θυμηθείτε αυτό. Δεν έχει κάνει ποτέ δύο φορές το ίδιο λάθος και ξέρει πλέον πως ο Aleix Espargaro είναι στο κατόπι του και από πλευράς στρατηγικής. Χρόνια στο κουρμπέτι ο Aleix, για να το πω κόσμια, ξέρει πως αυτά τα πράγματα δεν τα κρύβεις αλλά τα φανερώνεις καθώς έτσι κάνεις μεγαλύτερη ζημιά σπέρνοντας την αμφιβολία. Δεν μπορείς να κρύψεις και τίποτα άλλωστε, ήδη ο Quartararo είχε καταλάβει πλέον πως τον μελετά διεξοδικά, οπότε ο Aleix το έριξε εκεί έξω για τους παραπάνω λόγους:

«Είμαι καιρό στην κατηγορία, ξέρω τις μοτοσυκλέτες, ξέρω τους αντιπάλους μου. Ξέρω πως η M1 τρέφει την εμπιστοσύνη στον Fabio και έχω ξοδέψει χρόνο για να τον μελετήσω με video, στους αγώνες, σε κάθε ευκαιρία. Τέτοιος βαθμός εμπιστοσύνης μπορεί πάνω στην κορύφωση της στιγμής να γίνει ύβρης. Δεν είναι εύκολο να είσαι συνέχεια τόσο γρήγορος, να διατηρείς αυτό το πράγμα στο έπακρο, να μην κάνεις λάθη».

Και το συνέχισε λέγοντας πως το λάθος του δεν είναι από αλαζονεία αλλά από κακή εκτίμηση εξαιτίας υπέρμετρης εμπιστοσύνης. Κι εδώ πλέον ο Aleix φανερώνει το μεγαλείο των αγώνων αυτών που βασίζονται στην ψυχολογία και των δηλώσεων που μπορούν να την ανατρέψουν. Αφού πρώτα κατέστησε δεδομένο πως έχει μελετήσει τον Fabio, πως είναι «εξειδικευμένος» να μιλήσει για αυτόν, άρχισε να σπέρνει την αμφιβολία στον αντίπαλό του. Δεν χρειάζεται να το κάνει βάση σχεδίου, μπορεί να είναι απλά ειλικρινείς, η λογική σειρά των διατυπώσεων όμως είναι ακριβώς αυτή. Κλασσική αποδόμηση δηλαδή.

Λάθος έκανε και η ομάδα της Yamaha, όταν ξανά έστειλε τον Quartararo στην πίστα. Είναι κι αυτό κάτι που προέβλεψε σωστά ως προς τον λόγο το ρεπορτάζ της Κυριακής, όπως φάνηκε αργότερα! Ο Quartararo ξανά βγήκε στην πίστα με την ελπίδα να βρέξει τόσο που θα έπρεπε να αλλάξουν μοτοσυκλέτες και εκεί θα είχε την ευκαιρία να κάνει την μεγάλη διαφορά ξανά μπαίνοντας τουλάχιστον στους βαθμούς. Το λάθος της Yamaha που παρακολουθούσε το βαρομετρικό, δεν ήταν πως πήρε το ρίσκο να τον κάνει να επιστρέψει ποντάροντας να βρέξει και όχι να ψιχαλίσει. Το λάθος ήταν ότι δεν υπολόγισαν σωστά την ζημιά της πτώσης, ενώ ξέρουν καλύτερα από εμάς και τον καθένα άλλωστε, πως από την μεριά που χτύπησε η μοτοσυκλέτα είναι οι αισθητήρες του traction control.

Το ξεκόλλημα του πίσω τροχού στο άνοιγμα του γκαζιού κατά την δεύτερη πτώση, έδειξε άλλωστε το πρόβλημα των ηλεκτρονικών και δεν χρειάζεται το πόρισμα της Yamaha για την πραγματική αιτία που ήρθε η δεύτερη πτώση.

Πριν από λίγο καιρό είχα πει πως οι Ιταλοί έχουν τις καλύτερες μοτοσυκλέτες στο grid κι αυτό περιλαμβάνει την Aprilia, ενώ η Yamaha καλά θα κάνει να μην χάσει τον Quartararo γιατί όπως και η Honda, η μοτοσυκλέτα τους δουλεύει με έναν συγκεκριμένο αναβάτη.

Κάποτε ήταν έτσι η Ducati κι αυτό βοήθησε να χτιστεί ο μύθος του Casey Stoner σε μία εποχή που ο κόσμος μιλούσε και σχολίαζε πιο λογικά. Δεν έλεγαν τότε «να πάει ο Casey αλλού να δούμε αν αξίζει» αλλά το ακριβώς αντίθετο -και σωστό- «τι μάγκας είναι που δαμάζει το θεριό». Ο τελευταίος αγώνας πριν το καλοκαιρινό διάλειμμα, αποδεικνύει πως η Ducati έχει διανύσει πολύ δρόμο από τότε. Πολλοί περισσότερο από έναν ή δύο αναβάτες μπορούν να προκριθούν πάνω στην Ducati και σε κάθε περίπτωση πολλοί περισσότεροι από έναν, εκφράζονται για εκείνη με τα καλύτερα λόγια. Αδιανόητο πριν από χρόνια.

Τον περασμένο Δεκέμβριο που ήμουν μαζί τους στην Μπολόνια, έξω από το εργοστάσιο, ένας από τους διευθυντάδες της μου είπε το εξής -απλό να το φανταστείτε όλοι- κι απολύτως αληθινό: «Θάνο, είμαστε ένα μικρό εργοστάσιο, είμαστε βιοτεχνία μπροστά στην Yamaha και την Honda και έχουμε λιγότερο από την μισή γκάμα τους σε μοτοσυκλέτες, αλλά κάνουμε καλύτερη εξέλιξη από αυτούς, βγάζουμε δυνατότερες μοτοσυκλέτες και κερδίζουμε στα MotoGP! Το βάρος της εξέλιξης είναι για εμάς διπλάσιο μη σου πω τριπλάσιο από εκείνο που ρίχνουν εκείνοι, δεδομένου της διαφοράς μεγέθους, με τα εκατομμύρια δίκυκλα που πουλάνε σε όλο τον κόσμο». Δίκιο σε όλα του δίνω εκτός από εκείνο το «κερδίζουμε στα MotoGP» που πρέπει να το βλέπουμε πιο συχνά για να αρχίσει ο κόπος αυτός να πληρώνεται.