Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/10/2021

Την έντονη δυσαρέσκειά τους για την κατάσταση της πίστας στο Όστιν του Τέξας εξέφρασαν οι περισσότεροι αναβάτες, εκφράζοντας έτσι την γνώμη όλων και διευκρινίζοντας πως είναι ένα ζήτημα για το οποίο έχουν μιλήσει εδώ και δύο χρόνια, έχοντας πλέον φτάσει στο σημείο να ζητούν διακοπή συμβολαίου της πίστας με την Dorna.

Μετά την χθεσινή ημέρα όπου οδήγησαν τόσο σε βρεγμένο κατά την FP1, όσο και σε στεγνό, η εικόνα που αποκόμισαν ήταν πως ο αγώνας πρόκειται να γίνει σε άκρως επικίνδυνες συνθήκες. Πράγματι δεν χρειαζόταν καν η αντίδραση των αναβατών, καθώς εκτός από το γεγονός πως είναι κάτι που έχει ειπωθεί τις προηγούμενες χρονιές και η πίστα δεν έχει -προφανώς- ξανά στρωθεί στο ενδιάμεσο, οι θεατές μπορούσαν κάλλιστα να δουν τις μοτοσυκλέτες να χορεύουν κυριολεκτικά με τις αναρτήσεις να γράφουν υπερωρίες, όπως φαίνεται και στην παρακάτω φωτογραφία που δεν είναι αποτέλεσμα έντονου φρεναρίσματος η ανύψωση του πίσω τροχού:

Ο Marc Marquez είπε: «Αυτή την στιγμή το επίπεδο στις πίστες των MotoGP είναι το υψηλότερο που έχει υπάρξει ποτέ, αλλά έχει συμβεί κι άλλες φορές να οδηγήσουμε κάπου που υπάρχουν προβλήματα, μέχρι και λακκούβες όπως στην Ινδιανάπολη ή την Λαγκούνα Σέκα, εδώ όμως κάθε χρόνο τα πράγματα χειροτερεύουν! Και δεν μιλάμε για λακκούβες και σαμαράκια από φθορά της ασφάλτου αλλά επειδή γίνεται καθίζηση του υπεδάφους με αποτέλεσμα να πρέπει να κάνεις τελείως διαφορετικές γραμμές και να προσαρμόζεσαι κάθε φορά σε νέα δεδομένα. Το καλό αυτής της πίστας είναι τα τεράστια περιθώρια που σου δίνει σε περίπτωση που βγεις εκτός αλλά δεν παύει να είναι επικίνδυνη. Αναγκάζεσαι να πας πιο σιγά, αλλά και πάλι η μοτοσυκλέτα δεν είναι το ίδιο σταθερή. Όλοι οι αναβάτες θέλουν επίπεδη άσφαλτο για να μπορούν να ευχαριστηθούν οδήγηση αλλά για τα δικά μου δεδομένα θεωρώ πως το επικίνδυνο πράγμα είναι όταν ο τοίχος είναι πολύ κοντά.»

Fabio Quartararo: «Η πίστα είναι λίγο πολύ ίδια με αυτή που χρησιμοποιώ στις προπονήσεις μου… για το motocross! Είναι πραγματικά πολύ κακή. Δύο χρόνια πριν μας είπαν πως θα την στρώσουν, ήρθαμε και είναι σε χειρότερη κατάσταση από πριν! Είναι στο όριο για το αν θα πρέπει να γίνονται αγώνες, δεν ξέρω τι να πω, είναι γελοίο. Η πίστα είναι πανέμορφη, η χάραξη εξαιρετική, όλα είναι υπέροχα αλλά πρέπει να φτιαχτούν τα σαμαράκια. Για εμένα τα πράγματα είναι επικίνδυνα, πραγματικά επικίνδυνα. Στον αγώνα οι δύο πρώτοι γύροι θα είναι χάος κανονικό. Οι στροφές 2,3 και 10 είναι κυριολεκτικά επικίνδυνες γιατί οι λακκούβες είναι στο χειρότερο σημείο. Στις στροφές 1,11 ή 12 που είναι αργές δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα αλλά στις 2,3 και 10 τα πράγματα είναι πολύ άσχημα. Για εμένα αυτή δεν είναι πίστα για MotoGP! Είναι οκ για ένα γύρο αλλά για 20; Θα υπάρχουν άσχημες στιγμές…».

Aleix Espargaro: «Τα πράγματα είναι γελοία, η πίστα είναι επικίνδυνη, πραγματικά επικίνδυνη. Δεν θα έπρεπε να αγωνιστούμε εδώ. Είναι ένας εφιάλτης και δεν θέλω να φαντάζομαι τι θα γίνει όταν θα ξαμολύσουμε 20 μοτοσυκλέτες με γεμάτο ρεζερβουάρ στην κατάσταση τους sector 1. Τόνισα στην επιτροπή ασφαλείας πως είναι απαράδεκτο να αγωνιστούμε εδώ. Είναι επικίνδυνο και δεν γίνεται να υπάρχει μία τέτοια πίστα στο καλεντάρι των MotoGP.»

Joan Mir: «20 γύροι με αυτές τις λακκούβες… Εδώ έναν γρήγορο γύρο θέλεις να κάνεις και ψάχνεις εναλλακτικές γραμμές και προσπαθείς να προσαρμοστείς γιατί δεν γίνεται να ξέρεις το όριο, πότε ακριβώς η μοτοσυκλέτα θα πηδήξει και θα πέσεις. Ήδη μου στοίχησε αρκετά αυτή η πίστα, δεν μπορούσα να βρω τρόπο να πάω γρηγορότερα πάνω από τις λακκούβες. Είναι ήδη υπερβολικό αυτό που ζήσαμε σε FP1 και FP2, ήξερα πως δεν θα είμαι στην πρώτη δεκάδα, πως αν δεν βρούμε κάποια λύση δεν θα μπορέσω να πάω γρήγορα. Δεν ξέρω τι θα γίνει από εδώ και πέρα, αλλά δεν γίνεται να επιστρέψουμε εδώ του χρόνου, δεν έχω βρεθεί σε παρόμοια θέση στην ζωή μου!»

Pol Espargaro: «Τα έχουμε πει πριν από δύο χρόνια και μας είπαν πως θα στρώσουν τα προβληματικά κομμάτια και θα γίνουν επισκευές, κι εμείς τους είπαμε πως η πίστα θέλει ξήλωμα και στρώσιμο από την αρχή γιατί τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα. Με εξαγριώνει το γεγονός πως επιστρέφουμε δύο χρόνια μετά και βρίσκουμε νέα σημεία που η άσφαλτος έχει γεράσει και έχει μεγαλύτερα προβλήματα από πριν. Αυτό θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί! Σιχαίνομαι να κάνω τον κριτή γιατί στα αλήθεια αρέσει σε όλους να ερχόμαστε στις ΗΠΑ αλλά είναι ξεκάθαρο πως το επίπεδο της πίστας δεν είναι εφάμιλλο με αυτό των MotoGP. Σε πολλά σημεία η άσφαλτος είναι παλιά και έχει ρωγμές, αν το δεις είναι πραγματικά απογοητευτικό. Και μετά υπάρχουν σαμαράκια σε σημείο που πονάει ο σβέρκος μου και οι καρποί μου πάνε να σπάσουν. Αυτές οι μοτοσυκλέτες δεν είναι μοτοσυκλέτες για δρόμο, δεν είναι ούτε πολύ ελαφριές, είναι δύσκολες, απόλυτες και δεν έχουν αναρτήσεις φτιαγμένες για ανωμαλίες. Είναι δύσκολο να κάνεις τέσσερις γύρους στην σειρά, φανταστείτε ολόκληρο αγώνα. Και με αυτή την ζέστη και την υγρασία… για εμένα θα είναι δύσκολο να ολοκληρώσω τον αγώνα και είναι κάτι που δεν έχω πει στην ζωή μου γιατί σωματικά είμαι σε πολύ καλό στάδιο. Εδώ όμως όχι μόνο θα είναι δύσκολο να πας γρήγορα αλλά ακόμη και να τερματίσεις! Θα ζήσουμε μία Οδύσσεια και στον αγώνα τα πράγματα θα δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο γιατί θα είμαστε όλοι μαζί κοντά ο ένας στον άλλο στους πρώτους γύρους και έπειτα γιατί θα έχουμε πρόσθετο βάρος με γεμάτο ρεζερβουάρ. Με την ένταση του αγώνα, καινούρια ελαστικά, γεμάτο ρεζερβουάρ, είναι όλα μαζί κάτι που αν τα προσθέσεις καταλήγεις να βλέπεις πως είναι πολύ επικίνδυνα τα πράγματα. Δεν θέλω να γίνω προπομπός κακών ειδήσεων αλλά με τις μοτοσυκλέτες σε αυτό το επίπεδο συναγωνισμού, θα είναι δύσκολη η διαχείριση της κατάστασης.»

Alex Rins: «Σε κλίμακα από το ένα έως το δέκα, ξεκινώντας από μηδέν κίνδυνο με μέγιστο το δέκα, θα έλεγα πως η κατάσταση της πίστας είναι στο 11. Είναι θεριό, δεν μπορείτε να καταλάβετε πώς είναι να αγωνίζεσαι πάνω από αυτά τα σαμαράκια. Όταν μπαίνεις στην δεύτερη στροφή, ολόκληρη η μοτοσυκλέτα ταλαντεύεται και όταν αλλάζεις κατεύθυνση στην τρία χοροπηδάς πάνω σε σαμαράκια. Έχει χειροτερέψει πάρα πολύ. Μου αρέσει πολύ να έρχομαι εδώ, η ατμόσφαιρα και ο κόσμος είναι εξαιρετικός αλλά είναι εξωφρενικό με το πόσα προβλήματα υπάρχουν στην πίστα. Περιμέναμε πως θα υπάρχουν σημεία με κακή άσφαλτο, λακκούβες κτλ, αλλά αυτό είναι εξωφρενικό. Γιατί δεν είναι σε ένα σημείο, είναι παντού. Πρέπει να γίνει κάτι για την επόμενη σεζόν. Έχουν ξεπεραστεί τα όρια και είναι επικίνδυνα τα πράγματα, δεν γίνεται να συμφωνήσουμε όλοι μεταξύ μας και να μην πάμε να αγωνιστούμε αλλά πρέπει τουλάχιστον να βρούμε μία λύση για του χρόνου. Δεν ξέρω τι άλλο να πώ…»

Αυτή είναι η κατάσταση λοιπόν, σύσσωμοι οι αναβάτες αρνούνται να επιστρέψουν στην πίστα του χρόνου, θα βγουν να αγωνιστούν με βαριά καρδιά την Κυριακή και θεωρούν πως ο αγώνας θα είναι εξαιρετικά επικίνδυνος. Κι αν το λένε αυτοί, των MotoGP, τότε φανταστείτε τι γίνεται στην Moto3. Δεν έχει σημασία το γεγονός πως θα πηγαίνουν πολύ πιο σιγά, πως οι ταχύτητες των μοτοσυκλετών είναι μικρότερες, όταν πρέπει να περάσεις ένα εσάκι οριακά πλαγιασμένος κι αυτό είναι γεμάτο σαμαράκια, το πόσο ελαστικό έρχεται σε επαφή με την άσφαλτο κάνει μεγάλη διαφορά. Τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα για τους νεαρούς που θα περάσουν και μεγαλύτερο διάστημα οδηγώντας ο ένας κολλητά στον άλλο…

Θα περίμενε κανείς πως για τα δεδομένα των ΗΠΑ αυτή η κατάσταση είναι απαράδεκτη και πως θα έπρεπε να είχαν λύσει το πρόβλημα μέσα στην πανδημία, ώστε τώρα να μπορούν να υποδεχτούν τα MotoGP σε μία νέα πίστα χωρίς προβλήματα. Τι ποιο λογικό, σωστά; Τι γίνεται όμως αν δεν ξέρουν πώς να λύσουν το πρόβλημα; Τι γίνεται αν μαζεύονται ειδικοί και δεν έχουν απάντηση για το τι μπορεί να γίνει; Η πίστα είναι χτισμένη σε αργιλώδες έδαφος που απορροφά πολύ νερό και γίνεται πέτρα κανονική στις υψηλές θερμοκρασίες. Το Τέξας έχει εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες το καλοκαίρι και δέχεται δυνατούς τυφώνες με έντονη βροχόπτωση τον χειμώνα. Οι δρόμοι στο Τέξας πάσχουν, το ίδιο πάσχει και η πίστα από τις έντονες διαφορές θερμοκρασίας και υγρασίας που δέχεται μέσα σε δώδεκα μήνες. Το πρόβλημα με τα σαμαράκια δεν είναι καινούριο, είναι κάτι που συζητιέται κάθε φορά, κάθε χρονιά. Φέτος -προκύπτει από τα παραπάνω απόλυτα ξεκάθαρα- πως τα όρια έχουν ξεπεραστεί κατά πολύ.

Ο Rossi εξήγησε πως κάθε φορά φτιάχνουν τα προβλήματα εκεί που τους υποδεικνύουν και εμφανίζονται καινούρια σε άλλα σημεία, πάνε να τα φτιάξουν και ξανά εμφανίζονται εκείνα που υπήρχαν στην αρχή, σε έναν κύκλο που ποτέ δεν σταματά! Ίσως η πίστα αυτή να είναι καλύτερη για Superbike τόνισαν αρκετοί αναβάτες, αλλά για MotoGP είναι επικίνδυνη με τον Miller να τονίζει πως για εκείνον η 10^η στροφή είναι ό,τι χειρότερο υπάρχει και δεν έχει βρει κατάλληλη γραμμή.

Φαίνεται πως ανεξάρτητα τι θα γίνει αργά σήμερα το βράδυ (δική μας ώρα) όταν θα αγωνιστούν για την σειρά εκκίνησης, ο πραγματικός αγώνας αύριο θα είναι για το ποιος θα αντέξει 20 γύρους περισσότερο. Θα είναι ένας αγώνας αντοχής και για να το ενώσουμε και με την δική μας πρόσφατη επικαιρότητα, αυτά τα πράγματα όπως βλέπετε συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες, πόσο μάλλον εδώ στην ψωροκώσταινα…