MotoGP Aragon 2019: Εξωγήινος Marquez

Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θριάμβου
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

22/9/2019

Η πίστα της Aragon συνέχισε και την Κυριακή να προσφέρει περίεργες συνθήκες, τουλάχιστον το πρωί, μιας και η διαδικασία του warm up έγινε με βρεγμένη άσφαλτο, όπου ο Maverick Vinales ήταν ταχύτερος όλων, με τον Cal Crutchlow να ακολουθεί. Το σκηνικό όμως ήταν διαφορετικό την ώρα του αγώνα, με την θερμοκρασία να έχει ανέβει και την πίστα να είναι στεγνή, αλλά μια σχετικά απειλητική συννεφιά ανάγκασε τις ομάδες να έχουν σε ετοιμότητα τις μοτοσυκλέτες με τις βρόχινες ρυθμίσεις.

Μετά και τις δύο προηγούμενες μέρες των δοκιμών, το μεγάλο φαβορί ήταν αδιαμφισβήτητα ο Marc Marquez (ο οποίος «γιόρτασε» τις 200 εκκινήσεις του στα GP), με το ενδιαφέρον όλων να είναι συγκεντρωμένο για τις άλλες δύο θέσεις του βάθρου. Η εκκίνηση του αγώνα γύρων δεν είχε κάποιο μεγάλο δράμα, με τον Marquez να προσπαθεί να χτίσει μια καλή διαφορά με το «καλημέρα». Πριν συμπληρωθεί ο πρώτος γύρος είχαμε ήδη την πρώτη πτώση, αυτή του Franco Morbidelli που έπεσε θύμα της επιθετικής κίνησης του Rins, ενώ ο Ισπανός πρωταθλητής συμπλήρωσε τον πρώτο γύρο με πάνω από ένα δευτερόλεπτο διαφορά από τους υπόλοιπους!

Ο Miller είχε εν τω μεταξύ ανέβει στην δεύτερη θέση, με τους Vinales και Quartararo να μάχονται για την τρίτη, με τον εξαιρετικό Aleix Espargaro, την ευχάριστη έκπληξη των δοκιμαστικών, που παρέμενε στην πέμπτη θέση μπροστά από τον Rossi. Κι αφού όλοι έβλεπαν τον Marquez να κερδίζει σχεδόν ένα δευτερόλεπτο στον γύρο, τα βλέμματα όλων ήταν στραμμένα στην μάχη της τρίτης θέσης, αλλά και λίγο πιο πίσω για την πέμπτη θέση ανάμεσα στους Espargaro, Rossi και Dovizioso, με τον τελευταίο μάλιστα να πετυχαίνει και νέο ρεκόρ τελικής ταχύτητας.

Με 18 γύρους να απομένουν, ο Vinales έκανε την κίνησή του στον Quartararo και έβαλε στόχο τον Miller, τον οποίο και πλησίασε πολύ γρήγορα. Εξίσου γρήγορα ο «Top Gun» άφησε τον αναβάτη της Ducati πίσω του, με ένα τρομερό πέρασμα από εξωτερική μεταξύ τέταρτης και πέμπτης στροφής. Ο Dovizioso εν τω μεταξύ με συνεχόμενους γρήγορους γύρους και όντας στην πέμπτη θέση, πλησίασε το γκρουπ των αναβατών που πάλευαν για μια θέση στο βάθρο. Εκμεταλλευόμενος την υψηλή τελική της μοτοσυκλέτας του πέρασε τέταρτος μπροστά από τον Quartararo, με ένα τρενάκι πέντε αναβατών να σχηματίζεται και το οποίο δεν μπορούσε να ακολουθήσει ο Rossi που είχε πέσει στην όγδοη θέση πίσω από τον Crutchlow.

Ωραίες μάχες όμως δίνονταν και για τις θέσεις «11» μέχρι «9», με τον Petrucci να προσπαθεί να αποκρούσει τις επιθέσεις του Rins και τον Iannone να οδηγεί επιθετικά την Aprilia στην κόντρα του με τον Oliveira και την ΚΤΜ.

Εννέα γύρους πριν την πτώση της καρό σημαίας, ο Dovizioso κατάφερε επιτέλους να περάσει τον Miller, «σημαδεύοντας» πλέον τον Vinalles, στην προσπάθειά του για τον καλύτερο δυνατό τερματισμό, μιας και όπως προαναφέραμε, ο Marquez ήταν μόνος του, μπροστά σε έναν άλλο αγώνα… Η μάχη για την έκτη θέση ήταν επίσης ενδιαφέρουσα, κυρίως για το γεγονός ότι συμμετείχε σ’ αυτή ο Aleix Espargaro με την Aprilia απέναντι στην Honda του Cal Crutchlow.

Οι τελευταίοι πέντε γύροι του αγώνα έδειχναν ότι θα είχαμε θέαμα στις κόντρες για την δεύτερη θέση, αφού ο Dovizioso είχε μικρύνει την διαφορά του με τον Vinalles σε κάτι λιγότερο από μισό δευτερόλεπτο. Ο Dovi επιβεβαίωσε τις προβλέψεις και πριν μπει στον προτελευταίο γύρο είχε ήδη περάσει μπροστά από τον Vinales. Ο Ισπανός δεν μπόρεσε να ανταγωνιστεί την μεγάλη διαφορά στην τελική ταχύτητα, γεγονός που έδωσε το δικαίωμα και στον Jack Miller να επιτεθεί στον εργοστασιακό αναβάτη της Yamaha. Στον τελευταίο γύρο ο Miller πέρασε μπροστά, με τον Vinales να τα δίνει όλα προκειμένου να μην χάσει το βάθρο.

Η δύναμη όμως του κινητήρα είναι κάτι που δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί και τελικά η Ducati κατάφερε να έχει δύο μοτοσυκλέτες της στο πόντιουμ. Ο Vinales τερμάτισε τέταρτος, με τους Quartararo, Cruthlow και Espargaro να ακολουθούν, ενώ ο Rossi με τον Rins και τον Nakano συμπλήρωσαν την πρώτη δεκάδα. Για άλλον έναν αγώνα ο Lorenzo ήταν απογοητευτικός τερματίζοντας εκτός της βαθμολογούμενης δεκαπεντάδας, ενώ στα highlights του αγώνα αξίζει να μπει η επίδοση των δύο Aprilia.

Ai Ogura, Moto2 - Ο Πρώτος Ιάπωνας Πρωταθλητής MotoGP εδώ και 15 χρόνια!

Από τον τίτλο του Hiroshi Aoyama στα 250 κ.εκ. το 2009
Ai Ogura
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

29/10/2024

Μπορεί στον αγώνα της Ταϊλάνδης ο Aron Canet να πήρε τη νίκη στην κατηγορία Moto2, όμως το Πρωτάθλημα πήγε στον δεύτερο στο Buriram, Ai Ogura της MT Helmets MSI, που έγινε έτσι ο πρώτος Ιάπωνας αναβάτης που παίρνει τίτλο σε κατηγορία του MotoGP μετά από 15 χρόνια και τον Hiroshi Aoyama που επίσης είχε στεφθεί Πρωταθλητής στη μεσαία -και δίχρονη τότε- κατηγορία του θεσμού.

Ο γεννηθείς στις 26/1/2001 νεαρός Ιάπωνας ξεκίνησε να αγωνίζεται σε διεθνείς αγώνες το 2015, όπου συμμετείχε στο Asia Talent Cup, τερματίζοντας 7ος γενικής. Στη δεύτερη χρονιά του στο ασιατικό φυτώριο ταλέντων, το 2016, ο Ogura τερμάτισε 2ος, με αρκετές νίκες και βάθρα. Το 2016 μεταπήδησε στο Red Bull MotoGP Rookies Cup, παίρνοντας και το πρώτο του βάθρο με το καλημέρα. Το 2017 πήρε 2 νίκες, 5 βάθρα και 2 pole positions στον θεσμό της Red Bull, ενώ συμμετείχε και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα FIM CEV Repsol Moto3 Junior. Το 2018 συνέχισε στο ίδιο Πρωτάθλημα για να τερματίσει 5ος, ενώ έκανε και το ντεμπούτο του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto3, παίρνοντας και τον πρώτο του βαθμό. Το 2019 ο Ιάπωνας αναβάτης συμμετείχε καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς στο Παγκόσμιο Moto3, με τη Honda Team Asia, τερματίζοντας 10ος γενικής. Το 2020 ο αναβάτης από το Τόκιο ανέβηκε 7 φορές στο  βάθρο, περισσότερες φορές απ’ όλους, όμως παρόλα αυτά στο τέλος της σεζόν είχε κακά αποτελέσματα για να βρεθεί τρίτος στη βαθμολογία, πίσω από τους Albert Arenas και Tony Arbolino. Το 2021 πήρε προαγωγή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto2, συνεχίζοντας με την Honda Team Asia, κάνοντας εντυπωσιακό ντεμπούτο τερματίζοντας 8ος στη γενική. Το 2022 βρέθηκε στις πρώτες γραμμές της μάχης για τον τίτλο, με 3 νίκες και 4 ακόμα βάθρα, για να προηγηθεί στη βαθμολογία δύο γύρους πριν το τέλος. Όμως μερικές άσχημες πτώσεις στους τελευταίους δυο αγώνες τον έριξαν στη δεύτερη θέση, πίσω από τον Augusto Fernandez που κατόπιν κατέληξε στην ομάδα της GASGAS στο MotoGP. Το 2023 ήταν μια χρονιά που ο Ogura θα θέλει να ξεχάσει, με κακές επιδόσεις, μόλις τρία βάθρα και μια 9η θέση γενικής, ενώ το 2024 άλλαξε ομάδα, αλλαγή που του έφερε… γούρι, αφού μαζί με την MT Helmets MSI πήρε τελικά τον τίτλο της Moto2 απέναντι σε μεγάλα αστέρια όπως τους Aron Canet, Sergio Garcia, Fermin Aldeguer, Manuel Gonzalez, κ.α.

Κάπως έτσι, ο Ai Ogura, με μόλις 3 νίκες φέτος, πήρε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto2 και κατευθύνεται προς τη μεγάλη κατηγορία MotoGP το 2025, αφού έχει ήδη συνάψει συμβόλαιο με την TrackHouse Racing Aprilia από τον 8ο μήνα του έτους.

Ετικέτες