MotoGP 2024, Sachsenring FP1 - O Jorge Martin ταχύτερος, 2ος ο Marc Marquez

Πτώσεις τόσο από τον 8 φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή, όσο και από τον Pedro Acosta
Jorge Martin
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

5/7/2024

Για το μεγαλύτερο μέρος των πρώτων ελεύθερων δοκιμαστικών του Sachsenring ο Marc Marquez προηγούνταν στην κατάταξη, μέχρι να καταφέρει να «δέσει» έναν αλάνθαστο γύρο ο Martin και να περάσει εκείνος πρώτος. Μετά από την εξαίρεση του Assen, o Bagnaia επέστρεψε στην αργή προσαρμογή του στα δοκιμαστικά, ενώ πτώσεις είχαν τόσο ο Marc (με λίγα), όσο και ο Pedro Acosta, με περισσότερα.

Με συννεφιασμένο ουρανό, αρκετό αέρα και στεγνή πίστα ξεκίνησε το πανηγύρι της μεγάλης κατηγορίας του MotoGP στη γερμανική πίστα του Sachsenring, με τον Jorge Martin να κλέβει την παράσταση στα πρώτα πέντε λεπτά, σημειώνοντας τον πρώτο ταχύτερο γύρο στο 1:22 και βελτιώνοντάς τον στη συνέχεια, ενώ πίσω του βρέθηκαν οι Alex Marquez, Miguel Oliveira και Enea Bastianini. Φυσικά η κατάταξη των αναβατών στα πρώτα λεπτά αλλάζει ραγδαία, καθώς όλοι ζεσταίνονται και βρίσκουν τα πατήματά τους.

Δέκα λεπτά μετά την έναρξη των FP1, ο Martin συνεχίζει να βρίσκεται πρώτος με 1:21.307, ενώ το αππόλυτο ρεκόρ πίστας έχει από το 2022 ο Pecco Bagnaia με 1'19.765.

Στην πρώτη θέση τον Martin αλλάζει ο Alex Marquez με 1:21.258, ενώ ο Marc Marquez βρίσκεται για την ώρα 6ος, ο Pedro Acosta 11ος (με τον Ισπανό να έχει τελευταία ευκαιρία να σπάσει το ρεκόρ του MM93 ως ο νεότερος νικητής στο Γερμανικό GP) και ο Pecco Bagnaia 15ος.

Marc Marquez

Λίγα λεπτά αργότερα, ο Marc περνά εκείνος πρώτος, με 1:21.027, και είμαστε έτοιμοι πλέον να περάσουμε στο 1:20.

Εντωμεταξύ ο Alex Rins υπεβλήθη σε επιτυχημένη εγχείρηση μετά τον τελευταίο τραυματισμό του, με τον Remy Gardner από τα WSBK να τον αντικαθιστά στο Sachsenring, Gardner που μετά από 15 λεπτά δοκιμαστικών βρίσκεται στην 22η θέση, με τον ομόσταυλό του, Fabio Quartararo να είναι 8ος.

Ένας ακόμη αναβάτης που ταλαιπωρείται από τραυματισμό είναι ο Aleix Espargaro, με τον Ισπανό αναβάτη της Aprilia να βγαίνει αρχικά στην πίστα -δοκιμαστικά- για τα FP1, αλλά σύντομα μπήκε στα pits και περιμένουμε να δούμε αν θα μπορέσει να συνεχίσει ή αν θα παρατήσει την προσπάθεια.

Πρώτος αναβάτης στο 1:20 είναι ο Marc Marquez, με 29 λεπτά να απομένουν, καθώς σταματά το χρονόμετρο στο 1:20.734. Πίσω του βρίσκεται ο αδελφός του, με τους αναβάτες της Gresini να κάνουν το 1-2 αυτή τη στιγμή.

Στα μισά των πρώτων ελεύθερων δοκιμαστικών, ο Marc Marquez παραμένει πρώτος, ενώ ακολουθείται από τους Jorge Martin -που έχει όμως ΔΥΟ εξόδους στα χαλίκια στον ΙΔΙΟ γύρο χωρίς ευτυχώς να πέσει, τον Alex marquez, Maverick Vinales και με τον Miguel Oliveira να κλείνει την πρώτη πεντάδα.

Κι ο Pecco; Ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής ξεκινά για μια ακόμη φορά... χαλαρά, και βρίσκεται μόλις 15ος, με 20 λεπτά να απομένουν. Περιμένουμε να δούμε αν θα συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό, ή αν θα βάλει το κεφάλι κάτω για να επαναλάβει την κυριαρχική απόδοση του Assen, όπου ήταν ταχύτερος σε όλα τα δοκιμαστικά, παίρνοντας και την pole position μαζί με δυο νίκες δίχως να απειληθεί από κανέναν.

Αυτή τη στιγμή επιλέγει και η Aprilia να ανακοινώσει πως ο Aleix Espargaro αποφάσισε να μην συμμετάσχει στη συνέχεια των δοκιμαστικών και ούτε και στον αγώνα, καθώς οι πόνοι από την πτώση του στο Assen (σπασμένο δάχτυλο στο δεξί χέρι και χτυπημένος κόκκυγας) δεν επιτρέπουν κάτι τέτοιο. Ο ίδιος ανέφερε σε δηλώσεις του πως δεν μπορεί να ελέγξει καλά το γκάζι, με την κατάσταση να είναι επικίνδυνη, και για το καλό όλων αποφάσισε να κάνει ένα διάλειμμα.

Οι αναβάτες της Honda συνεχίζουν να γράφουν υποδεέστερους χρόνους και στη Γερμανία, με ταχύτερο μέχρι στιγμής όλων τον Johann Zarco στην 17η θέση, ο οποίος όμως έχει και αυτός μια πτώση, προσπαθώντας να ανεβάσει ρυθμό -δυσκολο με την RC213V.

Λίγο πριν το τελευταίο δεκάλεπτο, οι περισσότεροι αναβάτες βρίσκονται στα pits, με τους μηχανικούς να ετοιμάζουν τις μοτοσυκλέτες για την τελευταία απόπειρα βελτίωσης χρόνων των FP1.

Πρώτος από όλους στην πίστα μπαίνει ο Martin, που ξεκινά να κατεβάζει χρόνο, για να καταφέρει να ανέβει εκείνος στην κορυφή με 1:20.584, 7,45 λεπτά πριν το τέλος.

Οι αναβάτες έχουν πλέον μπει όλοι στην πίστα, έχοντας 7+ λεπτά ακόμα πριν πέσει η καρό σημαία.

Από την 15η θέση, ο Pecco ανεβαίνει στην 5η θέση, ενώ αμέσως μετά κόβει ρυθμό, μην δείχνοντας διατεθειμένος να συνεχίσει να ρίχνει τον χρόνο του...

Marc Marquez

Πέντε λεπτά ακριβώς πριν το τέλος, και ο Marc Marquez βγαίνει εκτός γραμμής στο βρώμικο κομμάτι της 1, χάνει το μπροστινό με πολύ λίγα χιλιόμετρα και πέφτει στα χαλίκια. Έτσι μάλλον δεν θα μπορέσει να βελτιώσει τον χρόνο του, καθώς δεν θα προλάβει να φτάσει στα pits και να πάρει τη 2η μοτοσυκλέτα του.

Εντωμεταξύ, πέμπτος έχει περάσει ο Pedro Acosta, με τον Bagnaia να έχει πέσει στην 8η θέση.

Ο νεαρός Ισπανός αναβάτης της GASGAS συνεχίζει να πιέζει, όμως δεν δείχνει ικανός να μπορέσει να κατεβάσει τον χρόνο του άλλο, τουλάχιστον σε αυτά τα δοκιμαστικά. Και όντως, πιέζοντας έχει μια πτώση στην 13, ευτυχώς χωρίς να χτυπήσει.

Ενάμισι λεπτό πριν το τέλος ο Marc φτάνει στα pits, και δεν δείχνει διατεθειμένος να βγει ξανά έξω, άλλωστε δεν χρειάζεται, καθώς βρίσκεται 2ος.

Την ίδια στιγμή μπαίνει στα pits και ο Martin, του οποίου ο αερόσακος της φόρμας του ανοίγει στην ευθεία μάλλον λόγω τεχνικού προβλήματος του συστήματος.

Τα FP1 λαμβάνουν τέλος, με την πρώτη δεκάδα να έχει ως εξής:

1. Jorge Martin, Ducati, 1:20.584

2. Marc Marquez, Ducati

3. Maverick Vinales, Aprilia

4. Miguel Oliveira, Aprilia

5. Pedro Acosta, GASGAS

6. Augusto Fernandez, GASGAS

7. Enea Bastianini, Ducati

8. Alex Marquez, Ducati

9. Francesco Bagnaia, Ducati

10. Raul Fernandez, Aprilia

Καλύτερα τοποθετημένος αναβάτης της KTM ήταν ο Jack Miller (11oς), ο Brad Binder στην 15η θέση, ενώ της Honda ήταν ο Takaaki Nakagami στην 17η θέση.

Στη συνέχεια, οι αναβάτες βγήκαν στην πίστα για τα δοκιμαστικά εκκινήσεων (με τον Marc Marquez να επιλέγει να μην  συμμετάσχει, παραμένοντας στα pits), ενώ σειρά έχουν τώρα τα P1 το απόγευμα της Παρασκευής.

MotoGP Mandalika: Τι μας δίδαξε, τι έγινε με τα ελαστικά, τους χρόνους και τι περιμένουμε στους επόμενους αγώνες

Όλα όσα έγιναν μετά την λήξη του αγώνα
MotoGP_Indonesia_analysis
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/10/2024

Συνήθως συμβαίνει να υπάρχει ένας αγώνας που ξεκαθαρίζει ποιος μάχεται για το πρωτάθλημα κάθε χρόνια, συμβαίνει σχεδόν σε κάθε αγωνιστική σεζόν, ακόμη και σε εκείνη που ο Mir, κέρδισε τον τίτλο, ο άνθρωπος που πήρε το έπαθλο γιατί κάθε άλλος που πάλεψε για αυτό και που σε απευθείας αναμέτρηση θα τον είχε κερδίσει, απέτυχε να καταφέρει να έχει διάρκεια και συνέπεια. Για την φετινή σεζόν ο αγώνας της Ινδονησίας ήταν εκείνος που ξεκαθάρισε πως δύο θα κυνηγήσουν το πρωτάθλημα. Θα πείτε πως καιρό τώρα είναι έτσι και θα το επεκτείνω, θα πω πως από την προηγούμενη σεζόν είναι δύο αυτοί που θα μπορούσαν να κερδίσουν τον φετινό τίτλο και απλά όλο αυτό το διάστημα παλεύαμε με τις συγκυρίες να γίνουν τέσσερις. Για του χρόνου δεν θα ισχύει το ίδιο θα είναι αλλιώς τα πράγματα και υπάρχουν πολλοί παράγοντες που θα καθορίσουν τον αριθμό εκείνων που αναμένουμε να δούμε στο τέλος του 2025 να παλεύουν για τον Τίτλο. Ένας από αυτούς η χημεία του Martin με την μοτοσυκλέτα της Aprilia για την οποία υπάρχουν προσδοκίες πως θα έχει ισχυρούς δεσμούς από την αρχή.

Προχθές λοιπόν στην Ινδονησία, ο φετινός τίτλος αποτίναξε από πάνω τους τις προσμίξεις και πλέον βαδίζουμε ολοταχώς για την κατά μέτωπο αναμέτρηση δύο αναβατών που αναμένεται να φτάσει έως τον τελευταίο αγώνα αν δεν υπάρχουν πτώσεις και εγκαταλείψεις από μηχανικά προβλήματα, όπως αυτό που συνέβη στον Marc Marquez.

Δεν είναι και δύσκολο να έρθουν τα πάνω-κάτω, οι τελευταίοι αγώνες το επιβεβαιώνουν άλλωστε. Μετά από λάθος του Bagnaia ο Martin πήγε στην γη της υγρασίας με αέρα 24 βαθμών και χάρισε πίσω, λίγους από αυτούς τους πόντους που του είχαν χαριστεί.

Το ρεπορτάζ του αγώνα στροφή-στροφή εδώ:
MotoGP Ινδονησία: Απόλυτη κυριαρχία Martin σε αλάνθαστη ημέρα με πολλές πτώσεις - Κέρδισε θέσεις από πτώσεις ο Bagnaia

Ο Martin έκανε δώρο την πρώτη θέση στον αγώνα Sprint πέφτοντας και μάλιστα όλο των ποσό των βαθμών καθώς έφτασε πολύ κοντά να ξανά μπει στην περιοχή της βαθμολογίας αλλά δεν είχε τον απαραίτητο χρόνο για κάτι τέτοιο, όμως στο τέλος βγαίνει ζημειωμένος μόλις για τρεις βαθμούς! Θα μπορούσε μάλιστα να ισοφαρίσει ή και να αυξήσει την απόσταση αυτή γιατί φεύγει από την Ινδονησία με 0(SPRTINT) + 25(RACE)=25 βαθμούς, ενώ ο Bagnaia με 12(SPRTINT) + 16(RACE)=28 που θα ήταν 25 αν δεν είχε πέσει ο Bastianini.

Διατηρείται έτσι μία απόσταση 21 βαθμών παρά την πτώση, που δεν είναι καθόλου μεγάλη για τους 5 αγώνες που απομένουν αλλά ταυτόχρονα φαίνεται πως ακόμη και μία αποτυχία στον Sprint μπορεί εύκολα να σβήσει την επόμενη ημέρα και έτσι η διψήφια αυτή διαφορά δεν είναι κάτι ευτελές και δεν θα είναι και πολύ εύκολο να σβήσει. Στο μεταξύ πέρσι τέτοια εποχή ο Martin έχασε σε αυτή την πίστα το πρωτάθλημα. Τουλάχιστον αυτός έτσι το αισθάνεται πως έγινε σε αυτή την πίστα, το δήλωσε άλλωστε λέγοντας για τα φαντάσματα που τον είχαν κυριεύσει και που στον αγώνα Sprint έκαναν την παρουσία τους και πάλι. Για αυτό και είναι εντυπωσιακός ο αυτοέλεγχος που έδειξε ώστε στο τέλος του αγώνα να αυξήσει την διαφορά από τον Acosta που είχε αρχίσεσι να πλησιάζει. Σε μία πίστα που πέρσι τον στιγμάτισε και που φέτος έκοψε τους μισούς πόντους διαφοράς που είχε ήδη κερδίσει, που επιπρόσθετα η πρόσφυση είναι ένας άγνωστος παράγοντας, εκεί κατάφερε να έχει την καλύτερη εικόνα σε μία ημέρα που για όλους ήταν πολύ δύσκολη. Σίγουρα για τον Bagnaia που τόνισε ότι ήταν από τους δυσκολότερους αγώνες. Υπάρχουν εκεί έξω 25*5 και 12*5, συνολικά 185 βαθμοί για όποιον είναι άριστος στους επόμενους αγώνες οπότε μαθηματικά δεν μπορεί να αποκλειστεί κανείς ακόμη. Ωστόσο δύο είναι εκείνοι που ρεαλιστικά παλεύουν για τον φετινό τίτλο όπως είπαμε και θα είναι δύσκολο να καθοριστεί ποιος θα επικρατήσει αν δεν υπάρξουν ατυχίες και πτώσεις.

Ο θαυμασμός για την αυτοκυριαρχία του που εκφράστηκε πιο πάνω, έρχεται κυρίως για έναν άλλο λόγο: Ο Martin έκανε μετά τον αγώνα μία δήλωση αυτογνωσίας αναγνωρίζοντας αυτό για το οποίο ο κόσμος μιλάει εδώ και πολλές σεζόν. Είπε πως ένιωθε πολύ σίγουρος για τον εαυτό του, πολύ δυνατός, και τότε έκανε το λάθος. Αυτό το πράγμα στον Martin -το γνωρίζω από πρώτο χέρι ως γεγονός- του το έχουν πει κατάμουτρα φίλοι, συναθλητές, διευθυντής ομάδας, ένα σωρό διαφορετικός κόσμος σε μία μεγάλη χρονική βεντάλια, όχι όλοι μαζί. Και το έχει καταλάβει, το έχει πάρει το μάθημα. Προφανώς όμως η συνήθεια κόβεται δύσκολα και πάντα δίνοντας βάση στα δικά του λόγια, γιατί μόνο με την χαζή αυτή πτώση στον αγώνα Sprint δεν θα μιλούσε κανείς για συνήθειες που δεν κόβονται εύκολα.

Σε κάθε περίπτωση ο Martin είναι πιο ασφαλές στοίχημα για τον φετινό τίτλο, τόσο λόγο της μικρής διαφοράς που όπως είπαμε δεν θα είναι εύκολο να σβήσει, όσο και της απόδοσης στις πίστες που απομένουν γιατί πέρσι μετά την Ινδονησία η μεγάλη χασούρα πόντων ήταν στην Valencia. Η συγκομιδή πόντων Bagnaia και Martin στους ίδιους ενδιάμεσους αγώνες πέρσι δεν είχε μεγάλη διαφορά, έχασαν και κέρδισαν αντίστοιχους βαθμούς και οι δύο με λίγους περισσότερους ο Bagnaia, οπότε με εξαίρεση την Valencia το λάθος και η ατυχία είναι οι δύο βασικοί παράγοντες που μπορούν να επιδράσουν αρνητικά τον Martin πέρα από την περίπτωση ενός αλάνθαστου Bagnaia. Ο οποίος τόνισε αμέσως μετά τον αγώνα πως ήταν η 5η συνεχόμενη φορά που δεν έχουν καταφέρει να κάνουν σωστή εκκίνηση, αμέσως – αμέσως λοιπόν η περίπτωση να είναι αλάνθαστος έχει ένα μελανό σημείο καθότι ακόμη δεν έχουν βρει την λύση. Μακάρι να την βρουν στο Motegi από την στιγμή που η επιθυμία όλων πλην των ομάδων, είναι να συντηρηθεί ο υψηλότατος ανταγωνισμός μέχρι την τελευταία στροφή στον τελευταίο αγώνα στη Valencia.

Στο μεταξύ ο Bagnaia τόνισε στην Ινδονησία περισσότερες φορές από κάθε άλλη φορά, την διαφορά που έχει η μοτοσυκλέτα του από την περσινή. Το έχει ξανά πει κι άλλες φορές, πως το προηγούμενο μοντέλο έχει καλύτερη πρόσφυση στην έξοδο της στροφής και είναι φυσικό να παραπονιέται για αυτό περισσότερο στην πίστα της Ινδονησίας από άλλες φορές που η πρόσφυση δεν ήταν το κυρίαρχο πρόβλημα.

Στο μεταξύ ο Bezzecchi φυσικά ρωτήθηκε για αυτό το ζήτημα και επιτέλους έχουμε μία πιο «επίσημη» εξήγηση για τις διαφορές τους, διότι μέχρι στιγμής όποιος άλλος πήγαινε να πει το ίδιο, δεν γινόταν πιστευτός. Ο Bezzecchi εξήγησε πως η διαφορά που λέει ο Bagnaia υπάρχει αλλά ταυτόχρονα η νέα μοτοσυκλέτα μπορεί να μπει με περισσότερα χιλιόμετρα στην στροφή και να φρενάρει πιο αργά με ασφάλεια. Επίσης πως η πρόσφυση στον εμπρός τροχό χάνεται απότομα μετά από μερικούς γύρους ενώ στην νέα μοτοσυκλέτα τα πράγματα είναι πιο προοδευτικά. Πριν βιαστείτε, ο Bezzecchi είπε πως αυτό το πρόβλημα το έχουν όλοι οι αναβάτες, όλοι παραπονιούνται για το ίδιο θέμα, που σημαίνει και ο Marc Marquez. Απλά ο Bezzecchi στον τελευταίο αγώνα αποφάσισε να κάνει κάτι διαφορετικά και έβαλε το μαλακό ελαστικό μπροστά αντιπαλεύοντας στην συγκεκριμένη πίστα το πλεονέκτημα της νεότερης μοτοσυκλέτας, μετριάζοντας το μειονέκτημα. Το πείραμά του δούλεψε πολύ καλά στην αρχή του αγώνα και για αυτό είπε και ο Bagnaia πως του πήρε πολύ χρόνο για να τον περάσει και έγινε σε λάθος του Bezzecchi στα φρένα πίσω από τον Morbidelli που δεν ήταν εύκολο να κάνει λάθος καθότι είχε την νεότερη μοτοσυκλέτα. Ο Morbidelli ήταν πιο εύκολη υπόθεση, όχι μόνο γιατί είχαν την ίδια μοτοσυκλέτα αλλά και γιατί είχε πάρει το ρίσκο να βάλει την μαλακή γόμα ώστε να ξεχωρίσει στην αρχή του αγώνα κάτι που πέτυχε. Μετά όπως ο ίδιος είπε είχε δυσκολίες και απλά προσπαθούσε να αμυνθεί όσο καλύτερα μπορούσε και μάλιστα αυτό έγινε αρκετά νωρίς, περίπου μετά την μέση του αγώνα! Πάντα με τα δικά του λόγια…

Στο μεταξύ οι χρόνοι βελτιώθηκαν από πέρσι κάτι που αντανακλάται και στον συνολικό χρόνο του αγώνα που πήγε από τα 41'20.293 στα 41'04.389, δηλαδή μειώθηκε κατά 16 δευτερόλεπτα. Αυτό σημαίνει σχεδόν 0,6 δευτερόλεπτα σε κάθε γύρο και καθώς οι συνθήκες με πέρσι είναι κοντινές, δείχνει και την πίεση που είχαν οι προηγούμενες μοτοσυκλέτες της Ducati να μείνουν κοντά στις νέες.

Ο Bastianini σημείωσε την υψηλότερη τελική στα 318,5km/h πολύ κοντά στο ρεκόρ που έγραψαν μαζί ο Bagnaia με τον Acosta ισοφαρίζοντας μόλις ένα χιλιόμετρο πιο πάνω.

Είναι σημαντικό που η KTM σημείωσε την υψηλή τελική της Ducati, η πίστα της Ινδονησίας δεν προσφέρεται για κάποιο εξωπραγματικό νούμερο και δεν είναι το θέμα μας το ύψος της τελικής αλλά το γεγονός πως από έξοδο στροφής σε είσοδο, αυτές οι μοτοσυκλέτες ήταν κοντά σε δύναμη. Το ένα είναι το πόσο δύναμη παράγεται, το δεύτερο είναι πώς εκμεταλλεύεται κανείς αυτή την δύναμη καθώς στο πρώτο κομμάτι η KTM έχει πιάσει την Ducati κι άλλες φορές, το δεύτερο είναι που προσπαθεί να πετύχει πιο συστηματικά. Την διαχείριση της δύναμης όμως επηρεάζουν πολλοί παράγοντες, με πρώτο τον αναβάτη ενώ το αποτέλεσμα για τον εξωτερικό θεατή αντανακλάται μονάχα στο ποιος φαίνεται ταχύτερος. Συχνά έχει αποδοθεί η αδυναμία ενός κινητήρα να πιάσει τον ανταγωνισμό, όταν στην πράξη είναι διαφορετικό το ζήτημα. Ιστορικό παράδειγμα πως κάποτε η Honda πέτυχε με τα οβάλ πιστόνια να έχει την απόδοση που χρειάζεται αλλά το αγωνιστικό αποτέλεσμα δεν ερχόταν, ήταν παράγοντας πολλών ακόμη συνιστωσών με πρώτη και καλύτερη την λανθασμένη αντίληψη που είχαν για το πώς να διαχειριστούν το φρένο του κινητήρα. Το αγωνιστικό λοιπόν αποτέλεσμα δεν ερχόταν στην ώρα του και σκότωσαν κάτι πρωτοποριακό στο οποίο είχαν επενδύσει απίστευτο κόπο και χρήμα και εν μέρη είναι μάλιστα πετύχει! Χρόνια μετά έβγαλαν και μία μοτοσυκλέτα απλά για να επισφραγίσουν την πορεία αυτή, χωρίς κανένα απολύτως στόχο να σημειώσουν εμπορική πορεία, αλλά μόνο και μόνο για να υπάρχει εκεί έξω αυτό που με κόπο είχαν καταφέρει και κάτι τρελοί και αλλοπαρμένοι στην Ελλάδα το κατάλαβαν και έγιναν οι πρώτοι ιδιοκτήτες εκτός Ιαπωνίας, μόνο και μόνο για να καταφέρουν να πάρουν μία γεύση. Άλλα 30 και βάλε χρόνια μετά κάποιος τυχαίος θα πει πως η Honda τότε απέτυχε και θα το αφήσει σκέτο, διαπράττοντας το λάθος να πει την μισή αλήθεια και η μισή αλήθεια είναι πάντα ένα ψέμα. Στην εποχή μας τώρα Honda και Yamaha έχουν πρόβλημα απόδοσης και μετά διαχείρισης της δύναμης και αυτή είναι όλη η αλήθεια.

Πίσω στον Acosta λοιπόν, είδαμε μία πετυχημένη προσπάθεια της KTM που ευτυχώς δεν ακυρώθηκε όπως κάλλιστα θα μπορούσε γιατί πράγματι οι πιέσεις του Acosta δεν ήταν σωστές. Πέρασαν στην KTM στιγμές αγωνίας γιατί στον τερματισμό οι αγωνοδίκες ανακοίνωσαν πως ο Acosta, ο Binder και ο Nakagami ήταν υπό έρευνα για τις πιέσεις που είχαν χρησιμοποιήσει. Ο Nakagami βρέθηκε λάθος και εισέπραξε τα μπόλικα 16 δευτερόλεπτα, σαν να έτρεχε δηλαδή στον περσινό αγώνα αλλά έτσι και αλλιώς εκτός δεκάδας ήταν και πριν, εκεί που ανήκει η Honda φέτος, εκτός και αν πέσουν μπόλικοι αναβάτες μπροστά και καταφέρει ο Zarco να ανέβει θέσεις, που πέφτει πιο σπάνια από τον Mir και γυρίζει ταχύτερα όλων των άλλων.

Ο Binder απέδειξε πως ο αισθητήρας μετρούσε λάθος και απέφυγε την τιμωρία αλλά η KTM δεν είχε καταφέρει να ηρεμήσει γιατί ο αισθητήρας του Acosta δούλευε σωστά και πράγματι οι πιέσεις του δεν ήταν αυτές που θα έπρεπε αλλά χαμηλότερα! Επέμεναν όμως στους αγωνοδίκες να το ψάξουν καλύτερα γιατί είχαν ξεκινήσει εντός ορίων και τελικά το έκαναν με τον παραδοσιακό τρόπο του βουλκανιζατέρ, βύθισαν τον εμπρός τροχό σε λεκάνη να δουν τις μπουρμπουλήθρες! Ευτυχώς υπήρχαν και αποδείχτηκε πως η ζάντα είχε μία ανεπαίσθητη ρωγμή. Θα φαινόταν αυτό αργότερα στον έλεγχο των μηχανικών αλλά θα ήταν αργά, θα είχαν ήδη τιμωρηθεί, αποχωρήσει από την πίστα και δεν θα γινόταν να αποδειχτεί ότι έτσι είχε αγωνιστεί. Όταν ακούτε ορισμένους που οδηγούν σε δημόσιο δρόμο με πανάκριβες αγωνιστικές ζάντες, να τους υπενθυμίζετε πως είναι λίγα τα παραδείγματα πετυχημένων μακρών δοκιμών σε τέτοια χρήση…

Ο άλλος αναβάτης της KTM ο Miller έπαιξε μπόουλινγκ στην πρώτη στροφή και δεν είχε θέματα πίεσης να ασχοληθεί για να δούμε αν θα τριτώσει το κακό στην πλευρά της KTM. Είναι άτυχος γιατί δεν έχει καλή φήμη, ωστόσο δεν ήταν δικό του λάθος σε καμία περίπτωση και κάθε προσπάθεια να τον μειώσει κανείς, τώρα που ξέρουμε ότι συνεχίζει και του χρόνου με μοτοσυκλέτα Yamaha αντί να αποχωρήσει, είναι λανθασμένη. Το έχω ξανά πει και άλλες φορές ακόμη και για τον Marquez, με τον κόσμο να αντιδρά γιατί ο Marquez είναι πολύ καλός στις εκκινήσεις κάτι που το θαύμασε κανείς και στην Ινδονησία. Ωστόσο τα λόγια του Miller έχουν αξία: «Όσο πιο πίσω τόσο πιο δύσκολα, δεν βλέπεις και δεν έχεις χώρο να στρίψεις» για να μην πέσει πάνω στον Vinales φρέναρε απότομα και έπεσε ο ίδιος κάνοντας strike σε Aleix Espargaro που θα είχε πάει καλά, σε Alex Marquez που δεν θα έκανε τίποτα φοβερό και σε Luca Marini που τον γλίτωσε από τις ερινύες για τις αποφάσεις του…