MotoE Misano 2019: Διπλή νίκη για τον Matteo Ferrari

Δύο αγώνες γεμάτοι θέαμα
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

16/9/2019

Ο Matteo Ferrari (Trentino Gresini MotoE) κατάφερε να πάρει την παρθενική του νίκη στο κύπελο της MotoE, στον πρώτο αγώνα του Misano. Από την άλλη, ο Mike Di Meglio (EG 0,0 Marc VDS) είχε μια πτώση στις κατατακτήριες με αποτέλεσμα να ξεκινήσει απ’ το τέλος, γεγονός που του κόστισε ιδιαίτερα καθώς ηγούνταν στο πρωτάθλημα. Ο Di Meglio είχε μια εξαιρετική εκκίνηση και κατάφερε να βρεθεί στη 14η θέση από την αρχή, ωστόσο η μοτοσυκλέτα του παρουσίασε πρόβλημα πριν τη λήξη του πρώτου γύρου. Δεν τα παράτησε και συνέχισε να αγωνίζεται μέχρι που έναν γύρο αργότερα τελικά αναγκάστηκε να αποσυρθεί. Στον ίδιο γύρο είχαμε και μια μικρή καραμπόλα των Niki Tuuli (Ajo MotoE), Mattia Casadei (Ongetta SIC58 Squadra Corse) και Bradley Smith (One Energy Racing). Στην έκτη στροφή της πίστας, ο Tuuli πήρε την εσωτερική γραμμή και στην προσπάθειά του να περάσει τον Casadei που έκλεινε τη γραμμή του συγκρούστηκαν, με αποτέλεσμα να συμπαρασύρουν τον Smith που ήταν δίπλα τους. Ο Smith μπορεί να κατάφερε να ανακάμψει απ’ την πτώση του, ωστόσο τερμάτισε 12ος.

Μπροστά, στη μάχη για την κορυφαία θέση τα αίματα είχαν ανάψει για τα καλά, καθώς παίζονταν και η πρωτιά στη βαθμολογία του κυπέλλου. Ο de Angelis (Octo Pramac MotoE) είχε καταφέρει να διατηρήσει το πλεονέκτημα της pole για τους δύο πρώτους γύρους, όμως στον επόμενο είχε ένα highside στη πέμπτη στροφή, που τον έβγαλε εκτός μάχης χωρίς όμως να τραυματιστεί. Με τα δεδομένα να αλλάζουν άρδην, η μάχη για τη νίκη καθορίστηκε μεταξύ των Ferrari, Simeon και Garzo. Οι μονομαχίες τους ήταν αβυσσαλέες με το κενό μεταξύ τους να είναι πολύ μικρό, ωστόσο ο Ferrari κατάφερε να επικρατήσει, ενώ ο Garzo κατάφερε να προσπεράσει στον τελευταίο γύρο τον Simeon και να τερματίσει δεύτερος. Τέταρτος πέρασε τη γραμμή τερματισμού ο Jesko Raffin (Dyavolt Intact GP) με αρκετή διαφορά απ’ τον Simeon που ήταν τρίτος, ενώ την πεντάδα έκλεισε ο Niccolo Canepa (LCR E-Team). Στην έκτη θέση είχαμε την Maria Herrera (OpenBank Angel Nieto Team) και τον ομόσταβλο του Ferrari, Lorenzo Savadori, να τερματίζει πίσω της. Οι Nico Terol (OpenBank Angel Nieto Team), Sete Gibernau (Join Contract Pons 40) και Josh Hook (Octo Pramac MotoE) συμπλήρωσαν τη δεκάδα τερματίζοντας με αυτή τη σειρά.

Εξίσου συναρπαστικός ήταν και ο δεύτερος αγώνας της MotoE που πραγματοποιήθηκε μια μέρα αργότερα την Κυριακή. Με το που έσβησαν τα φώτα οι αναβάτες ξεχύθηκαν, με τον Alex De Angelis  να διατηρεί για ακόμη μια φορά το πλεονέκτημα της pole. Στη δεύτερη στροφή το highside του Simeon ανάγκασε πολλούς αναβάτες να κόψουν το ρυθμό τους ώστε να τον αποφύγουν, όπως ο Smith και ο Mike Di Meglio, που αυτή τη φορά δεν τον “πρόδωσε” η μοτοσυκλέτα του. Ο Ferrari βρέθηκε για ακόμη μια φορά στην μάχη της κορυφής καθώς ήταν πίσω από τον de Angelis, ενώ η Maria Herrera τους ακολουθούσε κατά πόδας στην τρίτη θέση. Στο δεύτερο γύρο ο Ferrari μπόρεσε να πάρει τα ηνία του αγώνα στη δεύτερη στροφή της πίστας, ενώ η διαφορά του πέμπτου απ’ τον πρώτο ήταν μικρότερη από 1,3”, προμηνύοντας ότι ο αγώνας θα κρατούσε το ενδιαφέρον του μέχρι το τέλος για τις θέσεις του βάθρου. Παρά τον εξαιρετικό ρυθμό του, ο de Angelis στον επόμενο γύρο είχε μια θεαματική πτώση στη 13η στροφή που τον έβγαλε εκτός μάχης ενώ ήταν δεύτερος, χωρίς όμως να τραυματιστεί. Από εκεί κι έπειτα ο Ferrari κατάφερε να ξεφύγει από το γκρουπ των υπόλοιπων αναβατών και να πάρει τη δεύτερη συνεχόμενη νίκη του στο κύπελο της MotoE (ο πρώτος αναβάτης που καταφέρνει κάτι τέτοιο στη νεοσύστατη κατηγορία), ενώ παράλληλα βρέθηκε να ηγείται και της βαθμολογίας. Το θέαμα περιορίστηκε για την κατάκτηση των υπόλοιπων θέσεων του βάθρου, με πολλούς αναβάτες να μάχονται για αυτές. Παρά τις προσπάθειές της, η Maria Herrera έκλεισε την πεντάδα πίσω από τον Canepa που ήρθε τέταρτος. Στο τρίτο σκαλί του βάθρου ανέβηκε ο Casadei καθώς την τελευταία στιγμή στη 15η στροφή κατάφερε να προσπεράσει τον Canepa, ενώ ο Garzo πέρασε δεύτερος τη γραμμή τερματισμού.

Την έκτη θέση κατέλαβε ο Eric Granado (Avintia Esponsorama Racing), με τον Jesko Raffin να τερματίζει πίσω του. Ο Bradley Smith τερμάτισε όγδοος με τον Nicolas Terol να περνά τη γραμμή τερμματισμού ένατος. Ο di Meglio τερμάτισε δέκατος και βρέθηκε στην τέταρτη θέση της βαθμολογίας του κυπέλου, λόγω της πτώσης του στον πρώτο αγώνα. Ένας ακόμη διπλός αγώνας απομένει για το κύπελο της MotoE, που θα πραγματοποιηθεί το Νοέμβριο στην πίστα της Valencia, μαζί με τον τελευταίο αγώνα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Grand Prix. 

Ετικέτες

Valentino Rossi και Casey Stoner - Η μεγάλη συμφιλίωση στο ράντσο του “γιατρού”

Κλείνει με απρόσμενα θετικό πρόσημο η μεγάλη παλιά κόντρα των δυο θρύλων
Valentino Rossy και Casey Stoner
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

12/11/2024

Από τις πιο διάσημες ατάκες στην ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι και η φράση του Casey Stoner στον Valentino Rossi, μετά το GP της Jerez το 2011. Εκεί, μετά από μια… βουτιά του Rossi στο εσωτερικό του Αυστραλού ο Ιταλός έπεσε παρασύροντας και τον Αυστραλό. Λίγο μετά οι κάμερες είχαν απαθανατίσει τον Stoner να χειροκροτά ειρωνικά τον Rossi που είχε καβαλήσει ξανά επιστρέφοντας στον αγώνα, για να έρθει κατόπιν η συνάντηση του αναβάτη με το #27 στα pits με τον Rossi, όπου ο Casey του είπε το αμίμητο “οι φιλοδοξίες σου ξεπέρασαν το ταλέντο σου”. Κι όμως, τα χρόνια πέρασαν, και η σχέση των δύο είχε μια απρόσμενη, και πολύ όμορφη κατάληξη τόσο για τους δυο τους, όσο και για όλους τους φαν των αγώνων μοτοσυκλέτας.

Ποιος θα ξεχάσει τις απίστευτες μάχες που μας έδωσαν οι Rossi και Stonter όταν αγωνίζονταν ο ένας ενάντια στον άλλο; Ποιος μπορεί να μείνει ασυγκίνητος μπροστά σε στιγμές όπως η προσπέραση του Ιταλού στον Αυστραλό στην corkscrew της Laguna Seca το 2008;

Rossi-Stoner Laguna Seca

Οι δυο τους μας χάρισαν ιστορικά στιγμιότυπα και μοναδικές αναμνήσεις, με την κόντρα να συνοδεύεται τόσο από κάποιους τσακωμούς όπως εκείνον στη Jerez το 11, με αιχμηρές δηλώσεις εκατέρωθεν αλλά και με μεγάλες δόσεις αμοιβαίου σεβασμού.

Το 2022, σε μια συνέντευξή, ο Stoner δήλωσε για την κόντρα του με τον Rossi, στα τέλη της δεκαετίας του 2000 και στις αρχές εκείνης του 2010, πως τον βοήθησε να ωριμάσει και να περάσει στο επόμενο επίπεδο. Δυο τεράστιοι αναβάτες και δυο μεγάλοι αντίπαλοι: ο ένας με 2 Παγκόσμιους Τίτλους με τη μοτοσυκλέτα της Ducati που εκείνη την εποχή κανείς άλλος δεν μπορούσε να δαμάσει (με τον Rossi να περνά τα δυο πιο μίζερα χρόνια της καριέρας του στο στρατόπεδο των Ιταλών, όπου ο Stoner τον κατηγόρησε πως μαζί με τον μηχανικό του, Jeremy Burgess μιλούσαν άσχημα για τον Αυστραλό, λέγοντας πως… θα διορθώσουν εύκολα και γρήγορα τα κακώς κείμενα της μοτοσυκλέτας), και ο άλλος με 9 Παγκόσμιους Τίτλους, με σοβαρή υποψηφιότητα για τον τίτλο του GOAT ανεξαρτήτως εποχής, και αδιαμφισβήτητα του αγωνιζόμενου που έκανε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στην ιστορία τους αγώνες μοτοσυκλέτες δημοφιλείς στο ευρύ κοινό.

Stoner-Rossi Jerez 2011

Ο Αυστραλός κατηγορήθηκε από πολλούς ως γκρινιάρης, ο Ιταλός ως δολοπλόκος και με αντιαθλητική συμπεριφορά, δυο έντονοι χαρακτήρες, ο καθένας με τα καλά και με τα στραβά του, με απέραντο ταλέντο όμως στην οδήγηση και τεράστια επιρροή στον χώρο.

Και τώρα, το 2024, με τους δυο τους να έχουν αποσυρθεί εδώ και πολλά χρόνια από τους αγώνες, ο Rossi προσκάλεσε τον Stoner στο διάσημο ράντσο του Ιταλού στην Ταβούλια, ο Αυστραλός δέχθηκε, και όλοι υποδεχτήκαμε με χαρά τα πλάνα που τους βλέπουμε να γράφουν γύρους στην dirt-track πίστα του κτήματος, και να ξοδεύουν χρόνο μαζί, δείχνοντας να απολαμβάνουν με το παραπάνω ο ένας την παρέα του άλλου! Ειδικά ο Rossi, πιο εκδηλωτικός από τον πάντα συγκρατημένο Stoner, έδειχνε απέραντη χαρά που είχε μαζί του τον Αυστραλό.

Stoner και Rossi στο ράντσο του γιατρού

Ο Stoner έγραψε στη συνέχεια στα social media πως “Άλλαξαν πολλά σε εμένα και στον Vale τα προηγούμενα 12 χρόνια. Οικογένεια, φίλοι… αλλά το πάθος για τη μοτοσυκλέτα θα είναι πάντα ίδιο. Σε ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου έδωσες να μοιραστώ ξανά την ίδια πίστα μαζί σου!”

Stoner-Rossi

Θα μπορούσαμε άραγε να ονειρευτούμε ανάλογη συμφιλίωση του Rossi με Jorge Lorenzo; Δύσκολο. Με Marc Marquez; Μάλλον αδύνατο. Η ελπίδα πάντως πεθαίνει τελευταία. Αν όλοι μας χαρήκαμε που το τσεκούρι του πολέμου μεταξύ Rossi και Stoner θάφτηκε για πάντα με κάθε επισημότητα, ποια θα ήταν τα συναισθήματά μας αν τελικά βλέπαμε Ιταλό και Ισπανούς να αφήνουν πίσω τους τα παρατράγουδα και να επικεντρώνονταν στο πάθος για μοτοσυκλέτα στο οποίο αναφέρεται ο Stoner;