Πέθανε στο Misano ο Mike Trimby ιδρυτής της IRTA, που εκπροσωπούσε αναβάτες και ομάδες στην FIM
Carmelo Ezpeleta, Dorna Sports CEO, Jorge Viegas, Πρόεδρος και Herve Poncharal, Πρόεδρος IRTA τον αποχαιρετούν
Από τον
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
9/9/2023
Ο Mike Trimby πρώην αγωνιζόμενος, ιδρυτής της IRTA στην οποία κατείχε πλέον την θέση του γραμματέα πέθανε στο Misano κάνοντας εκείνο που αγαπούσε περισσότερο, όπως δήλωσε και ο Poncharal που δεν παρέλειψε να πει πως ο Mike δούλευε περισσότερο από κάθε άλλον στην ιστορία των αγώνων για τα συμφέροντα των αναβατών.
Η International Roadracing Teams Association δημιουργήθηκε το 1986 για να εκπροσωπεί τα συμφέροντα των αναβατών και των ομάδων στην FIM καθιστώντας προτεραιότητα την ασφάλεια των αγωνιζομένων. Κάθε αλλαγή σε πίστες και τροποποίηση κανονισμών είχε για μία τεράστια περίοδο των αγώνων, την υπογραφή του Mike.
Δεν είναι λοιπόν υπερβολή να πει κανείς πως πολλοί αναβάτες είναι σήμερα ζωντανοί ή αρτιμελής εξαιτίας των δικών του προσπαθειών. Θωρούσε πως τα συμφέροντα των εργοστασίων θα πρέπει να έρχονται δεύτερα και να προωθείται η ασφάλεια ώστε οι αγώνες να βελτιώνονται αλλά να παραμένουν και ανταγωνιστικοί.
Συλλυπητήρια στην σύζυγό του Irene που επίσης δούλεψε και δουλεύει για την IRTA, φτάνοντας της εδώ που είναι σήμερα, ένας μεγάλος και πιστοποιημένος οργανισμός με ουσιαστικό έργο. Το Misano αποτίει φόρο τιμής στον Mike Trimby και στην συνεισφορά του στους αγώνες μοτοσυκλέτας
MotoGP Finale: Παγκόσμιος Πρωταθλητής ο Martin με τελευταία νίκη Bagnaia!
Μάχη έδωσαν μόνο οι σωματοφύλακες
Από τον
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
17/11/2024
Σε έναν εύκολο αγώνα όπου την μάχη έδωσαν μόνο οι σωματοφύλακες, ο Martin εξασφάλισε το πολυπόθητο πρωτάθλημα που παλαιότερα είχε χάσει από λάθη δικά του κυρίως και ενώ έχει φτάσει ακριβώς σε αυτό το σημείο με τον Bagnaia, κάνοντας φέτος την διαφορά.
Παγκόσμιος Πρωταθλητής αποχωρώντας ταυτόχρονα από την οικογένεια της Ducati, σε μία ομάδα που αλλάζει μοτοσυκλέτα και πηγαίνει στην Yamaha, μία κατάκτηση που είναι αδύνατο να μην την δει κανείς ως δήλωση για την επιλογή τους. Παρότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να υπήρχε άλλη εξέλιξη για μία σειρά από λόγους που θα εξετάσουμε εκ νέου, σε διαφορετικά άρθρο.
Σήμερα η εκκίνηση ήταν καρμπόν με την χθεσινή του Sprint για τους δύο πρώτους στην βαθμολογία του πρωταθλήματος και την διαφορά έκανε ο Marc Marquez που τώρα δεν ήταν πίσω, παλεύοντας με τον Acosta.
Ο Bastianini έκανε για μία ακόμη φορά μία πολύ καλή εκκίνηση και βρέθηκε με τον Marc Marquez όπου είχαν μία δική τους στιγμή, προσπαθώντας να βρουν ποιος θα κάνει την οπισθοφυλακή του Bagnaia.
Τον ρόλο αυτό ανέλαβε ο Marc Marquez που μπήκε δεύτερος και έμεινε κολλημένος στον Bagnaia όπου στην μοναδική στιγμή που ο Bagnaia έκανε ένα μικρό λάθος, έμεινε πίσω κλείνοντας μία πόρτα όπου κανείς βέβαια δεν κοιτούσε να διαβεί.
Ο Martin γυρνούσε πάνω από ένα δευτερόλεπτο πίσω με στόχο όπως είχε πει χθες να είναι απλά το βάθρο. Χρειαζόταν να είναι ένατος, οπότε η θέση του βάθρου είναι μία εξαιρετική επίδοση προς την κατάκτηση του πρωταθλήματος! Η απόσταση αυτή θα έφτανε τα δύο δευτερόλεπτα στο τέλος, αλλά απολύτως καμία σημασία δεν υπήρχε σε αυτό από την στιγμή που πίσω του τα πάντα ήταν ήρεμα.
Αυτό βέβαια σε ένα βαθμό οφειλόταν στον Aleix Espargaro που ήταν άξιος σωματοφύλακας κρατώντας τον Bastianini αρχικά πίσω και έπειτα στο τέλος του αγώνα τον Alex Marquez.
Ο Morbidelli έκανε και αυτός την κίνησή του να παλέψει για τον ομόσταυλό του με τον Bastianini περισσότερο ως μία μάχη χαρακωμάτων και λιγότερο επειδή υπήρχε περίπτωση να απειλήσει ένα αποτέλεσμα που είχε ήδη τελειώσει. Ο Martin θα ήταν πρωταθλητής ότι και να έκαναν δύο άλλοι αναβάτες με Ducati και μόνο με πτώση ή βλάβη θα μπορούσε κάτι να αλλάξει.
Ο Bagnaia γίνεται ένας από τους ελάχιστους αναβάτες με 11 νίκες μέσα σε μία σεζόν και η Ducati η μόνη εταιρεία με νίκες σε όλους τους αγώνες πλην ενός. Για αυτούς η επιτυχία είναι δεδομένη, όποιος και αν έπαιρνε το πρωτάθλημα. Μόνο πρόβλημα που θα πρέπει να βλέπουν το Ν.1 σε άλλη μοτοσυκλέτα την επόμενη σεζόν.
Αυτό είχε γίνει και το 2003 όταν ο Rossi πήγε από την Honda στην Yamaha, θα το ζήσει και η Ducati τώρα, αποτέλεσμα του να έχεις μαζέψει πολλούς καλούς αναβάτες μαζί.
Ο Martin πέρασε την γραμμή τερματισμού φανερά συγκινημένος έχοντας ήδη αρχίσει να κλαίει πριν τον τελευταίο γύρο, όπως είπε αργότερα! Τηρώντας την παράδοση που ο ίδιος ξεκίνησε, έσπασε την ζελατίνα του αμέσως μετά μόλις κατάφερε να σταματήσει. Δίπλα του από την πρώτη στιγμή ο Aleix Espargaro, ο πρώτος άνθρωπος που του έσφιξε το χέρι, πριν κάνουν τον γύρο του θριάμβου σε απόσταση μεταξύ τους. Ο Martin σταμάτησε για να βγει με αμφίεση Terminator, ως γνήσιος Martinator και στο ενδιάμεσο ο Aleix Espargaro γιόρτασε τον τελευταίο του τερματισμό στην ενεργό δράση της αγωνιστικής του καριέρας.
Οικογένεια, φίλοι και φυσικά η ομάδα, περίμεναν τον Martinator να φτάσει στο box φορώντας το κράνος του παγκόσμιου πρωταθλητή έχοντας πλέον το Ν.1 στην μοτοσυκλέτα του. Δεν θα μείνει πολύ εκεί αυτό το νούμερο, αλλά έχουν κάθε λόγο να το γιορτάζουν μεγαλοπρεπώς
