H ιστορία πίσω από το πορτογαλικό GP, εννοώντας τον αγώνα και όχι την πίστα, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, καθώς ο αγώνας με αυτή την ονομασία έχει διοργανωθεί στο παρελθόν σε διάφορες πίστες, κάποιες εκ των οποίων μάλιστα… εκτός Πορτογαλίας!
Το πρώτο πορτογαλικό GP διοργανώθηκε το 1987 στην πίστα της Jarama στην Ισπανία. Ο λόγος ήταν πως η πορτογαλική πίστα του Estoril που βρίσκεται λίγο έξω από τη Λισσαβόνα δεν ήταν ακόμα έτοιμη να δεχθεί αγώνες, όμως η Πορτογαλία ήθελε έτσι κι αλλιώς τη διοργάνωση ενός πορτογαλικού GP, ακόμα και σε πίστα άλλης χώρας. Η περίεργη αυτή περίπτωση συνεχίστηκε και το 1988, όπου το πορτογαλικό GP διοργανώθηκε στη Jerez, κάτι που κάνει την Πορτογαλία τη μόνη χώρα στην ιστορία που έχει διοργανώσει αγώνες μοτοσυκλέτας κάτω από την πορτογαλική σημαία, και με πορτογαλικό όνομα, σε πίστες… εκτός Πορτογαλίας!
Το 2000 τα GP επέστρεψαν στην Πορτογαλία, αφού το Estoril πιστοποιήθηκε για διεθνείς αγώνες μοτοσυκλέτας. Αυτή ήταν η τρίτη φορά που η Πορτογαλία διοργάνωσε GP με το όνομά της, αλλά η πρώτη στην οποία ο αγώνας πραγματοποιήθηκε στην Πορτογαλία.
Το πορτογαλικό GP συνέχισε να λαμβάνει χώρα στο Estoril μέχρι το 2012, όμως το 2013 η Dorna προτίμησε τη διοργάνωση στην πίστα Circuit of the Americas, με το πορτογαλικό GP να μην πραγματοποιείται.
Πέρασαν αρκετά χρόνια, με το επόμενο πορτογαλικό GP να πραγματοποιείται το 2020, στα χρόνια της COVID-19, στη νεότευκτη πίστα Algarve International Circuit, πιο γνωστή ως πίστα του Portimao, που βρίσκεται στην περιοχή Algarve. Το πρώτο GP στο Portimao διοργανώθηκε μάλιστα χωρίς την παρουσία θεατών, λόγων της πανδημίας, ενώ στη συνέχεια το πορτογαλικό GP καθιερώθηκε στο καλεντάρι του MotoGP, του WorldSBK αλλά και της F1.
Πίσω από τη δημιουργία της εξαιρετικής απ’ όλες τις πλευρές πίστας του Portimao που άνοιξε τις πύλες της στο κοινό το 2008, βρισκόταν ο Paulo Pinheiro, που είχε ξεκινήσει την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως μηχανικός, για να γίνει κατόπιν ο άνθρωπος πίστα από την πίστα της Algarve, κοντά στην πόλη που γεννήθηκε, το Portimao.
O Pinheiro ήταν φανατικός οπαδών των μηχανοκίνητων αθλημάτων, ενώ το 2004 δημιούργησε την αγωνιστική ομάδα Parkalgar Racing Team της οποίας και ήταν Διευθυντής. Η ομάδα είχε κλάδο αυτοκινήτου αλλά και μοτοσυκλέτας, συμμετέχοντας και στην κατηγορία WSSP του WorldSBK, αλλά και σε αγώνες Endurance, με ονόματα όπως των Miguel Oliveira και Eugene Laverty.
Κατά τη θητεία του ως CEO της πίστας, ο Pinheiro ευτύχησε να δει το Portimao να διοργανώνει επιτυχημένους αγώνες MotoGP, WorldSBK & F1, ενώ δυστυχώς έφυγε εξαιρετικά νωρίς, στην ηλικία των 56 ετών, παλεύοντας με μια δύσκολη ασθένεια σε νοσοκομείο του Παρισιού.
Παρά τη μικρή ακόμα θητεία της στις διοργανώσεις MotoGP & F1, η πίστα του Portimao έχει ήδη αναγνωριστεί από όλους ως συγκλονιστική σε σχεδίαση, με old school σχεδίαση, μεγάλες υψομετρικές διαφορές και τυφλές στροφές που εξιτάρουν αγωνιζόμενους και θεατές, ενώ έχει πολύ καλή ροή, δίχως αχρείαστα stop and go που στοχεύουν πιο πολύ στους 4 τροχούς. Τέλος ευνοεί τις προσπεράσεις λόγω μεγάλου πλάτους. Σχεδιάστηκε από το γραφείο Ricardo Pina, Arquitectos, με το κόστος κατασκευής της να φτάνει τα 195 εκατομμύρια ευρώ.
MotoGP Misano Test: Γρηγορότερος ο Bagnaia και νέο μπροστινό ελαστικό της Michelin
Οι περισσότερες ομάδες έδωσαν βάση σε αεροδυναμικά βοηθήματα και πλαίσιο
Από το
motomag
10/9/2024
Κατά την διάρκεια της επερχόμενης δοκιμής των αλλαγών που θέλουν να δοκιμάσουν οι ομάδες στο Misano, αργήσαν να ξεκινήσουν κατά 1 ώρα μιας και η βραδινή βροχόπτωση ήταν αρκετά δυνατή χωρίς να προλάβει να στεγνώσει η πίστα.
Η Ducati κρατάει το παιχνίδι κρυφό και το μόνο που διακρίνεται είναι ένας νέος σωλήνας στο μπροστινό της μέρος της GP24 του Enea Bastianini, ο οποίος θα αποχωρήσει από την εργοστασιακή ομάδα στο τέλος της σεζόν. Αυτό που αναμένουμε είναι πως η πρώτη έκδοση της GP25, θα κάνει την εμφάνισή της στη Valencia. Ο περσινός πρωταθλητής Francesco Bagnaia της Ducati Lenovo δοκίμασε νέο πλαίσιο και ταυτόχρονα κατάφερε να γράψει τον πρώτο χρόνο στο test του Misano κατεβαίνοντας στο 1:30.619, μπροστά από τον Franco Morbidelli με 1:30.780 της Prima Pramac Racing και του ομοσταβλού του Bastianani με 1:30.985.
Η Honda Repsol Team με τους Luca Marini στην 20η θέση με 1:32.502 και Joan Mir στην 21η με 1:32.587, δεν μπόρεσαν να πάρουν πολλές πληροφορίες από τα νέα αεροδυναμικά βοηθήματα που μοιάζουν αρκετά με αυτά των Aprilia, Yamaha και Ducati, μιας και τους ταλαιπωρούσε ακόμη η ασθένεια που εξαιτίας της έχασαν και τον αγώνα. Τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να έχουν πάρει χειρότερη τροπή για την Honda καθώς δεν κατάφερε να έχει τα ελάχιστα δεδομένα που θα έπρεπε από το Misano. Ευτυχώς ο Stefan Bradl μετέδωσε αρκετές χρήσιμες πληροφορίες στην εργοστασιακή ομάδα με το ολοκαίνουριο ψαλίδι που δοκίμασε. Παράλληλα στην LCR, ο Johann Zarco βρίσκεται στην 18η θέση με 1:31.979, δοκιμάζοντας ένα νέο πλαϊνό φαίρινγκ κατά τις πρώτες πρωινές ώρες, δηλώνοντας θετικά σχόλια σε αντίθεση με τον Mir.
Στον αντίποδα KTM και GASGAS με νέα εξαγωγή και καλύτερους χρόνους, με τον Pedro Acosta να φέρνει το καλύτερο αποτέλεσμα ανάμεσα στο γκρουπ, σκαρφαλώνοντας στην 4η θέση με χρόνο 1:31.052. Η KTM είχε την μεγαλύτερη επίσης έκπληξη με κυρίως τον Binder, να δοκιμάζει το ολοκαίνουριο πρωτότυπο για το 2025 από όπου δήλωσε πως βρίσκονται σε πολύ καλό δρόμο! Ο Dani Pedrosa 13ος με 1:31.539, 10ος ο Brad Binder στο 1:31.302, Augusto Fernadez 11ος με 1:31.405 και ο Jack Miller 15ος στο 1:31.840 , δίνουν έμφαση σε διάφορες ρυθμίσεις ως προς το στήσιμο της μοτοσυκλέτας.
Στην Aprilia ο Raul Fernandez, θα είναι ο μόνος αναβάτης που θα οδηγήσει τη νέα σεζόν μια RS-GP 2025. Για την ώρα μέσα στο Box είχε 2 μοτοσικλέτες μία του 2024 και μία του 2023. Η ομάδα της Aprilia Racing του Aleix Espargaro και Maverick Vinales ασχολήθηκε περισσότερο με την πίσω ανάρτηση, δίνοντας βάση στο ψαλίδι και τις ρυθμίσεις της μοτοσικλέτας.
Βαρύτητα δίνει το εργοστάσιο του Iwata στο νέο κινητήρα και το πλαίσιο, επιδιώκοντας να βελτιώσει την αίσθηση της M1. O Fabio Quartararo της Monster Energy Yamaha ολοκληρώνει στην 5η θέση με χρόνο 1:31.063, βελτιώνοντας τον χρόνο του μέχρι και την τελευταία στιγμή. Ο Alex Rins είναι ικανοποιημένος με τα καινούρια μέρη που δοκίμασε τελειώνοντας τις δοκιμές στην 16η θέση στο 1:31.951.
Για την VR46 Racing Team o Marco Bezzecchi έχοντας σταθερό ρυθμό καταλαμβάνει την 8η θέση με χρόνο 1:31.133, ενώ ο Fabio Di Giannantonio αποφάσισε να επικεντρωθεί στην αποκατάσταση του αριστερού του ώμου.
Στα αδέρφια της Gresini Racing, ο Marc Marquez τερματίζει προσηλωμένος με σκληρή εργασία στην 7η θέση στο 1:31.130 και Alex Marquez στη 12η με 1:31.455.
Σημαντικό είναι πως η Michelin έφερε στους αναβάτες την νέα πρότασή της για την επόμενη σεζόν στο εμπρός ελαστικό, σε μία ξεχωριστή διαδικασία μέσα στα πλαίσια του Misano Test. Η δοκιμή είχε προγραμματιστεί να γίνει μεταξύ 14:00 και 14:30, με ελπίδα να εγκριθεί για το 2025.
Οι 19 αναβάτες μπήκαν μέσα στην πίστα σημειώνοντας αρκετούς γύρους, συγκεντρώνοντας πληροφορίες και εν συνεχεία αξιολογώντας το νέο ελαστικό στο τεχνικό τμήμα της Michelin. Τον καλύτερο χρόνο τον σημείωσε ο Jorge Martin, γυρνώντας στο 1:31.226, ένα δέκατο πιο αργός από τον καλύτερο χρόνο του 1:31.124, που είχε στα πρωινά δοκιμαστικά.
Η νέα σύσταση που θέλει να πετύχει η Michelin είναι μια πρόκληση, διότι η αλλαγή ενός μπροστινού ελαστικού είναι μεγάλη υπόθεση, καθώς επάνω του στηρίζεται και ολόκληρο το στήσιμο της μοτοσυκλέτας.
Το προφίλ και το σχήμα του νέου μπροστινού είναι διαφορετικό, δημιουργώντας περισσότερο όγκο, με αποτέλεσμα να το κάνει πιο ανθεκτικό σε υψηλές θερμοκρασίες και στην πίεση που θα του ασκηθεί. Για αυτό τον λόγο και κάποιες ομάδες χρειάστηκε να αναδιαμορφώσουν το μπροστινό σύστημα των μοτοσικλετών τους.