Σύγκριση Mega Scooter (Yamaha Tmax DX/SX, BMW C 650 Sport/GT, Suzuki Burgman 650)

Τέρμα γκάζι στα στροφιλίκια της Πορτογαλίας
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

26/4/2018

Πριν μια εβδομάδα βρεθήκαμε στη Λισαβόνα για την παρουσίαση των νέων σπορ ελαστικών SC2 και SC2 Rain της Bridgestone, που φέρνουν την τεχνολογία των trackday ελαστικών S21 στην κατηγορία των mega scooter. Αναλυτική παρουσίασή τους θα έχουμε φυσικά σε επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ, όμως ταυτόχρονα είχαμε την ευκαιρία να οδηγήσουμε στους ίδιους δρόμους, με τα ίδια ελαστικά το νέο Tmax DX και SX Sport Edition της Yamaha, το C650 Sport και το C650 GT της BMW και το Burgman 650 της Suzuki. Μιλάμε λοιπόν για τα Mega Scooter που είχαν διαθέσιμα οι άνθρωποι της Bridgestone, την στιγμή που εμείς ήδη - πρώτοι στον κόσμο- έχουμε δοκιμάσει τα ελαστικά στην Ελλάδα, με Kymco AK550: Μία δοκιμή που έρχεται σε λίγο με περισσότερες λεπτομέρειες, φωτογραφίες και video. Ωστόσο στην Λισαβόνα είχαμε μία ευκαιρία παράλληλης σύγκρισης... 

Σαφώς τα scooter ο κόσμος τα αγοράζει για την πρακτικότητά τους και εμείς δεν είχαμε την δυνατότητα να δούμε αυτή την πλευρά τους, όμως κάναμε πολλά χιλιόμετρα μέσα στο κέντρο της πόλης με πυκνή κίνηση και κυρίως ξύσαμε τις ποδιές και τα σταντ τους στα ορεινά στροφιλίκια λίγο έξω από την πρωτεύουσα της Πορτογαλίας. Οπότε είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να πούμε δύο-τρία πράγματα για την συμπεριφορά τους στις στροφές, για όσους από εσάς τους ενδιαφέρει αυτή η πλευρά του χαρακτήρα τους.

Το Tmax είναι γνωστό και δεν χρειάζεται συστάσεις φυσικά. Η έκδοση DX με την ηλεκτρική ζελατίνα, την θερμαινόμενη σέλα, το cruise control και το ρυθμιζόμενο πίσω αμορτισέρ (προφόρτιση ελατηρίου και απόσβεση επαναφοράς) είναι σαφώς το πιο άνετο και ταυτόχρονα το πιο ικανό στις στροφές μέσα στην γκάμα. Η καινούρια έκδοση SX Sport Edition που προστέθηκε μόλις πριν ένα μήνα έχει επιπλέον της βασικής SX, χαμηλή φιμέ ζελατίνα και τελικό εξάτμισης της Akrapovic. Δυστυχώς όμως δεν έχει κάποια άλλη διαφορά στο πλαίσιο ή τις αναρτήσεις, με αποτέλεσμα να είναι απλώς μια αισθητική αναβάθμιση του SX και όχι ουσιαστική. Ακόμα και ο ήχος της εξάτμισης δεν διαφέρει πολύ σε ένταση και χροιά από την νορμάλ. Μας απογοήτευσε η Yamaha με αυτή την ειδική έκδοση, που την περιμέναμε πιο hard core επί της ουσίας και όχι μόνο σε εμφάνιση. Έτσι αν θέλεις να στρίβεις γρήγορα με ένα Tmax, η έκδοση DX εξακολουθεί να είναι η καλύτερη επιλογή μέσα στη γκάμα.

ΕΔΩ ΣΥΓΚΡΙΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΤΗ ΓΡΗΓΟΡΗ ΟΔΗΓΗΣΗ ΣΕ ΣΤΡΟΦΕΣ, ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ MEGA SCOOTER ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ - Για κάτι τέτοιο σε επόμενο MOTO...

Το Tmax είναι από τα mega scooter που σου δίνουν αμέσως εμπιστοσύνη να τα οδηγήσεις γρήγορα στις στροφές. Όπλο του είναι φυσικά η hi-end αυτόματη μετάδοση, το καλοζυγισμένο πλαίσιο και ο εύστροφος δικύλινδρος κινητήρας του. Η απόκριση στο γκάζι είναι άριστη, όπως άριστη είναι και η συμπεριφορά της μετάδοσης όταν κλείνεις το γκάζι, όπου έχει απόλυτα γραμμική συμπεριφορά. Ποτέ δεν θα φρενάρει υπερβολικά τον πίσω τροχό και ποτέ δεν θα αμολήσει ξαφνικά τη σύμπλεξη μαζί του.

Στα μειονεκτήματά του βάζουμε τη συμπεριφορά του ABS που είναι μια δεκαετία πίσω σε σύγκριση με τα καινούρια συστήματα.  Μπαίνει πολύ πρόωρα και ο τρόπος επέμβασής του δεν ταιριάζει με την σπορ προσωπικότητα του πλαισίου και του κινητήρα του. Μεγάλη ευθύνη φέρει η ρύθμιση του ABS στο πίσω φρένο και αν δεν το χρησιμοποιείς, φρενάροντας μόνο με το εμπρός, πετυχαίνεις μικρότερες αποστάσεις πέδησης.

Το δεύτερο μειονέκτημα του Tmax δεν έχει σχέση με την σπορ οδήγηση, αλλά με την οδήγηση μέσα στην πόλη. Η δυσκολία να πατήσεις με τα δύο πόδια κάτω αν είσαι κάτω από 1,80μ είναι αδικαιολόγητη, καθώς το ύψος της σέλας δεν είναι υπερβολικό. Η αιτία βρίσκεται στο πλάτος που έχει το εμπρός τμήμα της, που σου ανοίγει πάρα πολύ τα πόδια.

Το BMW C 650 Sport έχει το ίδιο ύψος σέλας και προσφέρει αντίστοιχη άνεση, όμως χάρη στο σχήμα της, μπορεί ο καθένας να πατήσει γερά στο έδαφος με τα δύο πόδια, ενώ ταυτόχρονα προσφέρει και περισσότερο χώρο για του ψηλούς αναβάτες. Το C 650 Sport ήταν σαφώς τα πιο σωστά σχεδιασμένο mega scooter που οδηγήσαμε εκείνη την ημέρα. Αντιθέτως η έκδοση GT εξακολουθεί να έχει ένα απαράδεκτο εξόγκωμα στην αριστερή πλευρά της ποδιάς, που σε αναγκάζει να οδηγάς με την μισή φτέρνα του ποδιού σου έξω από αυτή! Το C 650 Sport είχε σαφώς την καλύτερη συμπεριφορά στη γρήγορη οδήγηση απ’ όλα. Σωστή θέση οδήγησης, πολύ καλό ABS, σφιχτές αναρτήσεις και γεροδεμένο πλαίσιο. Το Tmax (DX) είναι πιο μαλακό από το BMW (Sport) και δείχνει λιγότερο άμεσο στις αλλαγές κατεύθυνσης ακόμα και από το βαρύ και ογκώδες C 650 GT. Σίγουρα χρειάζεται ένα πιο σφιχτό setting αναρτήσεων για να εκμεταλλευτείς πλήρως τις δυνατότητες του αλουμινένιου πλαισίου και του εύστροφου κινητήρα του στις στροφές.

Επίσης χρειάζεται και μεγαλύτερα περιθώρια κλίσης δεξιά αριστερά, όταν βρεθεί σε δρόμους με υψηλή πρόσφυση και πολλές στροφές. Το C 650 Sport δεν έχει τόσο μεγάλο πρόβλημα και ο κινητήρας του έχει περισσότερη ροπή και δύναμη λόγω παραπάνω κυβικών, όμως η αυτόματη μετάδοση είναι αναχρονιστική σε σύγκριση με του Tmax.

Οι κραδασμοί όταν ανοίγεις το γκάζι είναι παρόν και η σύμπλεξη/αποσύμπλεξη του φυγοκεντρικού δεν έχει καμία σχέση με την προοδευτικότητα του Tmax.

Τα φρένα είχαν εφάμιλλη δύναμη με του Tmax και το ABS είχε σαφώς πιο σπορ και ισορροπημένη συμπεριφορά. Όμως εδώ θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ότι το C 650 Sport που είχαμε κάνει τεστ στην Ελλάδα πέρσι, είχε θέμα με την δύναμη των εμπρός φρένων. Ίσως ήταν πρόβλημα του συγκεκριμένου scooter, ίσως όμως και να άλλαξαν τύπο στα τακάκια οι Γερμανοί. Πάντως τόσο το C650 GT που είχαμε κάνει τεστ ένα μήνα μετά, όσο και τα C650 Sport που είχαμε στη διάθεσή μας σε αυτή την παρουσίαση, όλα τους είχαν δυνατά και με καλή αίσθηση εμπρός φρένα.  

Α! ξεχάσαμε το Suzuki Burgman 650 ρε παιδιά. Η πικρή αλήθεια είναι ότι όλοι όσοι το οδήγησαν στις ορεινές στροφές ήθελαν να το ξεχάσουν… Το Burgman 650 είναι ξεκάθαρα το Goldwing των mega scooter και η γρήγορη οδήγηση στις στροφές του προκαλεί εμετό.  

Μετά απ’ όλα αυτά, πρέπει να καταλήξουμε κάπου. Ποιο είναι το καλύτερο mega scooter στις στροφές; Θα μπορούσε να ήταν το Tmax Sport Edition αν η Yamaha έδινε βάρος στην αναβάθμιση των αναρτήσεων και του ABS, όμως έχασε αυτή την ευκαιρία. Το BMW C 650 Sport ήταν η επιλογή όλων των δημοσιογράφων εκείνη την ημέρα στους ορεινούς δρόμους της Λισαβόνας, όμως η BMW θα πρέπει να κάνει κάτι με την ποιότητα λειτουργίας της αυτόματης μετάδοσης, που απέχει πάρα πολύ από την κορυφαία του Tmax.

To mega scooter της Yamaha έχει την πιο premium αίσθηση και ειδικά στην έκδοση DX, δεν έχει αντίπαλο σε ότι αφορά θέματα ποιότητας λειτουργίας, υλικών, φινιρίσματος και εξοπλισμού άνεσης.  Όμως για να κρατήσει μαζί και τον τίτλο του πιο sport από τα mega scooter, η Yamaha θα πρέπει να προσπαθήσει λίγο παραπάνω απ’ ότι έκανε με την έκδοση Sport Edition.

 

EICMA 2024: Phelon & Moore - Αναβίωση για τη βρετανική μάρκα που έκλεισε πριν από έξι 10ετίες

Πρώτη παρουσίαση στην EICMA - Made in China και αυτή - Αρχή με 2 μοτοσυκλέτες και 2 scooters
Phelon and Moore EICMA 2024
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

11/11/2024

Το ξεχασμένο όνομα της βρετανικής Phelon & Moore αναβιώθηκε και η νέα εταιρεία παρουσίασε στο Μιλάνο τις πρώτες δύο μοτοσυκλέτες της αλλά και δύο scooters.

Δεν είναι τυχαίο που δυσκολεύεστε να φέρετε στη μνήμη σας κάποιο ιστορικό στοιχείο ή μια μοτοσυκλέτα της Phelon & Moore (P&M) και νιώθετε έντονη την ανάγκη για γκουγκλάρισμα, ειδικά αν δεν είστε από εκείνους που ασχολούνται συστηματικά με την ιστορία των δύο τροχών ή με τις κλασσικές μοτοσυκλέτες.

Phelon and Moore

Ίσως το όνομα Panther να σας είναι πιο οικείο γιατί έτσι έγιναν κυρίως γνωστές οι μοτοσυκλέτες της βρετανικής εταιρείας -από τις αρχές του 1920 και έπειτα- που ιδρύθηκε στο Yorkshire της Αγγλίας το 1904, από τον Joah Phelon και τον μηχανικό Richard Moore. Ο Moore μπήκε στην εταιρεία έπειτα από τον θάνατο του ανηψιού του Phelon, Harry Rayner, σε τροχαίο δυστύχημα με την εταιρεία να ονομάζεται αρχικά Phelon & Rayner.

Αυτό που χαρακτήριζε τις μοτοσυκλέτες της Phelon & Moore ήταν οι καινοτομίες που τις έκαναν να ξεχωρίζουν αλλά και η φήμη που απέκτησαν ως πολύ ποιοτικές και αξιόπιστες μεταξύ των δύο πολέμων, ενώ ήταν δημοφιλείς και με side car. 

Οι P&M χρησιμοποιούσαν μετάδοση με αλυσίδα από το 1902, λίγο αργότερα ήρθαν και τα κιβώτια ταχυτήτων (δύο στην αρχή και έπειτα τέσσερεις) ενώ σήμα κατατεθέν τους ήταν ο μονοκύλινδρος κινητήρας που αποτελούσε ενεργό μέρος του πλαισίου και είχε περιστραφεί ολόκληρος μέσα στο πλαίσιο κατά 40 μοίρες (κινητήρας sloper). Το πρώτο πρωτότυπο έκανε την εμφάνισή του το 1900 με τα χειροποίητα μοντέλα να κατασκευάζονται και να πωλούνται μεταξύ 1901 και 1903. 

Phelon and Moore EICMA 2024

Σύμφωνα και με σχετικές αναφορές κάποιοι πιστεύουν ότι η P&M, ενσωματώνοντας όλα τα παραπάνω, ήταν η πρώτη που ξέφυγε από τα ποδήλατα με κινητήρα και δημιούργησε την πρώτη πραγματική μοτοσυκλέτα. 

Αυτό το χαρακτηριστικό παρέμεινε μέχρι και το οριστικό κλείσιμο της εταιρείας το 1966, με την P&M να βρίσκεται ήδη σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης από το 1962. Τα οικονομικά προβλήματα ξεκίνησαν τον 'B ΠΠ γιατί σε αντίθεση με τον 'A ΠΠ, η P&M δεν ήταν ανάμεσα στις εταιρείες που κατασκεύασαν μοτοσυκλέτες μαζικά για τον στρατό.

Η προσπάθεια αναβίωσης το ονόματος της P&M ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια από ένα γκρουπ επενδυτών και τώρα 58 χρόνια μετά έγινε και η αναβίωση της Phelon & Moore στη EICMΑ με δύο μοτοσυκλέτες και δύο scooter που κατασκευάζονται στην Κίνα.

Η πρώτη μοτοσυκλέτα και εκείνη με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι Capetown, ένα όνομα που δεν επιλέχθηκε τυχαία αφού η P&M θέλει να συνδεθεί με το παρελθόν της και η πρωτεύουσα της Ν. Αφρικής ήταν και ο τελικός προορισμός του τεράστιου ταξιδιού των Theresa Wallach και Florence Blenkiron, με τις δύο γυναίκες να ξεκινούν από το Λονδίνο και να διασχίζουν κάθετα την Αφρική περνώντας μέσα από τη Σαχάρα χωρίς βοήθεια, στη σέλα μιας Panther.

Phelon and Moore EICMA 2024

Η Capetown δεν αντιγράφει άλλη μοτοσυκλέτα και ξεχωρίζει με τη σχεδίασή της, έχει πλαίσιο χωροδικτύωμα, μονόμπρατσο ψαλίδι και πλούσιο στάνταρ εξοπλισμό αφού σε αυτόν περιλαμβάνεται TFT οθόνη επτά ιντσών που προφέρει πλοήγηση και συνδεσιμότητα, αλλά και σύστημα ανίχνευσης τυφλού σημείου, ρυθμιζόμενη ζελατίνα, traction control, σύστημα παρακολούθησης πίεσης ελαστικών, ρυθμιζόμενο ABS με λειτουργία off-road και full LED σώματα.

Η μοτοσυκλέτα ζυγίζει με το ρεζερβουάρ της γεμάτο 240 κιλά και για την κίνησή της χρησιμοποιεί ένα εν σειρά δικύλινδρο μοτέρ 693 κ.εκ. με δύο εκκεντροφόρους στην οχταβάλβιδη κεφαλή του και απόδοση 74 ίππους και 6,93 κιλά ροπή. Η Capetown 

Απλώς ικανοποιητική βαφή, προσεγμένο design που δείχνει ότι κάποιος όντως ασχολήθηκε με τη σχεδίαση της μοτοσυκλέτας και καλή συναρμογή πλαστικών είναι αυτά που είδαμε από κοντά για την Capetown που θα είναι διαθέσιμη σε δύο εκδόσεις, μία με χυτές αλουμινένιες και μία με ακτινωτές ζάντες, αλλά και με εννέα κιλά επιπλέον βάρους.

​   Phelon and Moore

Επόμενη είναι η cruiser Panther, η μοτοσυκλέτα που είναι απορίας άξιο που πήρε το πλέον αναγνωρίσιμο όνομα της P&M αφού ανήκει σε μια κατηγορία με σχετικά περιορισμένο ενδιαφέρον στην Ευρώπη -όχι όμως στην Ασία ή την άλλη μεριά του Ατλαντικού. 

Αυτή η μοτοσυκλέτα φέρει V2 κινητήρα 573 κ.εκ. με μέγιστη ισχύ 54 ίππων στις 8.500 σ.α.λ. και 4,94 κιλά ροπής στις 8.500 και 6.500 σ.α.λ. αντίστοιχα. Και η Panther που θυμίζει αρκετά Softail στο πίσω μέρος της θα παραχθεί σε δύο εκδόσεις, την C και την S με την πρώτη να φέρει μπόλικο χρώμιο και τροχούς 16 ιντσών με "χοντρά" ελαστικά, ενώ στην S το χρώμιο απουσιάζει ο τροχός μπροστά είναι 19 ιντσών και η γενικότερη αισθητική βγάζει περισσότερη "κακία". Βάρος 246 και 249 γεμάτα κιλά για την S και την C αντίστοιχα. 

Η P&M είχε και scooter πριν από εξήντα και πλέον χρόνια και η νέα εταιρεία σκοπεύει επίσης να έχει στην γκάμα της scooter με την αρχή να γίνεται με δύο μοντέλα εντελώς διαφορετικής προσέγγισης αλλά με το ίδιο όνομα, Panthette.

Phelon and Moore Panthette S

Το πρώτο είναι το Panthette S, ένα μικρού κυβισμού scooter με 16άρη εμπρός τροχό και 14 πίσω που θα είναι διαθέσιμο με δύο υγρόψυκτος κινητήρες, 125 και 200 κ.εκ. με απόδοση 12 και 17 ίππων αντίστοιχα και βάρος στα 142 κιλά γεμάτο. 

Στοιχεία του στάνταρ εξοπλισμού που προκαλούν εντύπωση είναι η κάθετη TFT οθόνη πληροφοριών με διαγώνιο στις επτά ίντσες και το σύστημα ανίχνευσης τυφλού σημείου (!), ενώ κάτω από τη σέλα χωρά δύο κράνη σύμφωνα με τον κατασκευαστή του.

​   Phelon and Moore

Το δεύτερο scooter είναι το Panthette X, με adventure αισθητική και διάθεση για να κινηθεί και στο χώμα με ακτινωτούς τροχούς και ζάντες 14 και 13 ιντσών εμπρός και πίσω αντίστοιχα. Και εδώ η οθόνη είναι επτά ιντσών αλλά οριζόντιας διάταξης με τον εξοπλισμό να περιλαμβάνει το σύστημα ανίχνευσης τυφλού σημείου όπως και μεγάλες προστατευτικές χούφτες αλλά και θερμαινόμενα γκριπ. Το πιρούνι μπροστά είναι ανεστραμμένο 41 χλστ. και δύο αμορτισέρ με ξεχωριστό δοχείο φροντίζουν για την πίσω ανάρτηση.

Το Panthette X θα είναι διαθέσιμο ως 125 αλλά και 300 με την απόδοση στους 12 και 24 ίππους αντίστοιχα. Μένει να δούμε αν και πότε τα συγκεκριμένα μοντέλα θα έρθουν και στην ελληνική αγορά αφού μέχρι στιγμής δεν έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον από κάποιον έμπορο.