Στην Αυστραλία εξελίσσεται μια μοτοσυκλέτα που κινείται μόνο με πεπιεσμένο αέρα. Ούτε καύσιμα, ούτε μπαταρίες και φορτιστές, με ελάχιστο θόρυβο και καθόλου ρύπους κατά τη λειτουργία της. Η ιδέα έχει ξεπεράσει το στάδιο του σχεδιασμού και ήδη έχει φτιαχτεί -με την βοήθεια της Yamaha μάλιστα– το πρωτότυπο. Η ιδέα και ο σχεδιασμός είναι του Dean Benstead και το όνομα που της έχει δοθεί είναι O2 Pursuit. Ο τύπος του κινητήρα που χρησιμοποιεί μόνο πεπιεσμένο αέρα για να λειτουργήσει είναι ο “DiPietro” και έχει εξελιχθεί από την εταιρεία Engineair στη Μελβούρνη. Στην κατασκευή του αλουμινένιου κινητήρα με τους εννιά θαλάμους, δεν είναι απαραίτητη η χρησιμοποίηση εξωτικών και σπάνιων υλικών. Δεν κάνει θόρυβο κατά τη λειτουργία του, παράγει χρησιμοποιήσιμη ροπή και με μικρή ταχύτητα περιστροφής, ενώ ο αναβάτης ελέγχει με το γκάζι τη ροή του αέρα προς αυτόν. Ο αέρας περιέχεται σε μια αλουμινένια φιάλη και αρκεί για να λειτουργήσει επί τρεις ώρες με ταχύτητα 60 χιλιομέτρων. Η O2 Pursuit φθάνει τα εκατό χιλιόμετρα ταχύτητας και το βάρος της είναι λιγότερο από εκατό κιλά. Υπάρχει ένα πιεσόμετρο για να ελέγχει ο αναβάτης την πίεση που υπάρχει στη φιάλη, ώστε να κατευθυνθεί, πριν μείνει από πίεση, στον σταθμό ανεφοδιασμού. Εκεί θα αφήνει την άδεια του μπουκάλα και θα παίρνει μια γεμάτη για να συνεχίσει. Η μπουκάλα που χρησιμοποιεί το πρωτότυπο είναι κατασκευασμένη από την Luxfer, μια από τις μεγαλύτερες εταιρίες παγκοσμίως στην κατασκευή φιαλών αερίων για βιομηχανική και ιατρική χρήση. Η O2 Pursuit όμως έχει και μια ακόμη νέα εφαρμογή. Επειδή διαθέτει και φώτα, ώστε όταν έρθει η ολοκλήρωσή της να κυκλοφορεί νόμιμα στον δρόμο, για την λειτουργία τους χρειάζεται μια μπαταρία και κάποιον τρόπο να την φορτίζει. Έχει λοιπόν μπαταρία και μερικά …φωτοβολταϊκά πάνελ για να την φορτίζει από τον ήλιο. Η αληθινά πρωτότυπη αυτή μοτοσυκλέτα έχει ήδη βραβευθεί στην κατηγορία της αυτοκίνησης και των μεταφορών στον θεσμό Melbourne Design Awards και Product Design και μένει να δούμε το πότε θα ολοκληρωθεί. Το ότι δεν χρησιμοποιεί πανάκριβα υλικά, όπως οι μπαταρίες των ηλεκτροκίνητων, είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την ολοκλήρωση του project σε προσιτή τιμή. Ο κινητήρας της Engineair δεν είναι κάτι θεωρητικό σε επίπεδο σχεδιασμού, αλλά παράγεται σε διάφορα μεγέθη και τοποθετείται σε μια ευρεία γκάμα οχημάτων από καρτ έως και περονοφόρα ανυψωτικά. Του αρκεί πίεση μόλις 1 psi για να καλύψει τις εσωτερικές του τριβές, ενώ το πολύ μικρό του μέγεθος κερδίζει και τους ηλεκτροκινητήρες. Από την άλλη, το να βρεις ή να γεμίσεις με συμπιεσμένο αέρα μια φιάλη προδιαγραφών εμπορίου, είναι σίγουρα κάτι πολύ πιο εύκολο από το να αναζητάς σταθμό πώλησης υδρογόνου ή να περιμένεις μισή μέρα να φορτίσει η μπαταρία σου για να συνεχίσεις.
Νέα Royal Enfield 750: Κατασκοπευτικές φωτογραφίες με μπικίνι φαίρινγκ - Επιρροή Continental GT 650
Οι κατασκοπευτικές φωτογραφίες του 750 φανερώνουν ότι αρχίζει να μπαίνει σε σπορ μονοπάτια έχοντας εξοπλιστεί με διπλά δισκόφρενα, ενιαία σέλα, σκυφτή θέση οδήγησης με ψιλά clip-on και με ένα κινητήρα αυξημένο κατά 100κ.εκ..
Ένα νέο κεφάλαιο φαίνεται να ανοίγει για τη Royal Enfield, μέσω των κατασκοπευτικών φωτογραφιών που τραβήχτηκαν στο Chennai της Ινδίας, μιας νέας πιο “δυναμικής” έκδοσης που φέρει κινητήρα 750κ.εκ με μπικίνι φαίρινγκ και ενσωματωμένα φλας, διπλές μαύρες εξατμίσεις, δύο δισκόπλακες μπροστά, μακριά ενιαία σέλα, ψιλά clip-on, ελαστικά tubeless και έναν στρόγγυλο προβολέα LED. Το μοντέλο φαίνεται ότι έχει πατήσει πάνω στο κλασσικό Café Racer Continental GT 650 με τον δικύλινδρο, τετράχρονο, αερόψυκτο SOHC κινητήρα που αποδίδει 47 ίππους στις 7150σ.α.λ. με ροπή 5,30 kgm στις 5250σ.α.λ.. Περιμένουμε ότι ο νέος κινητήρας θα αποδίδει τουλάχιστον 10 ίππους παραπάνω.
Η μοτοσυκλέτα που βρίσκεται ακόμη σε στάδιο δοκιμών έχει πίσω από την ζελατίνα ένα minimal στρόγγυλο κομψό όργανο με LCD οθόνη κοσμώντας ευχάριστα το πάνελ οργάνων, ενώ διακρίνονται και ρυθμιζόμενες μανέτες. Επίσης, σύμφωνα με το Continental 650 που φέρει σύνδεση USB, το πιθανότερο είναι πως θα υπάρχει και στο 750.
Στον τομέα των αναρτήσεων υπάρχει ένα ρυθμιζόμενο συμβατικό τηλεσκοπικό πιρούνι μπροστά, και πίσω δύο ρυθμιζόμενα αμορτισέρ ως προς την προφόρτιση ελατηρίου. Τα φρένα αποτελούνται από δύο δίσκους με διπίστονες δαγκάνες που λογικά δεν θα έχουν διαφορά από τους 320mm που υπάρχουν στο 650, ενώ πίσω υπάρχει ένας δίσκος των 240mm με ABS. Οι ζάντες που έχει τώρα είναι με πολλές ακτίνες και φαίνονται χυτές αλουμινίου.
Η πιο σκυφτή θέση οδήγησης θα το κατατάξει στις σπορ Café Racer μοτοσυκλέτες, ενισχύοντας λίγο την τουριστική του χρήση με την κάλυψη που θα προσφέρει το μισό φαίρινγκ.
Δεν αναμένεται να μπει στην γκάμα σύντομα, μιας και ο κινητήρας τον 650 κυβικών δεν έχει ολοκληρώσει ακόμη τον κύκλο του, οπότε είναι πιθανό να το δούμε μετά το 2025.