Ducati Hypermotard 939 – Το οδηγούμε στην Ισπανία

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

29/2/2016

Η Ducati ανανέωσε για ακόμη μία φορά το Hypermotard, οριστικοποιώντας τον χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας, που πρώτη φορά είδαμε ως πρωτότυπο το 2005. Από την εποχή των 1100, πίσω στο 2007, τα Hypermotard γίνονται συνεχώς και πιο ολοκληρωμένες μοτοσυκλέτες. Τα 1100 και 1100 S ήταν τόσο απόλυτα στη χρήση τους, που αν και η Ducati τα προωθούσε σαν καθημερινά supermotard, στην πράξη ήταν πολεμικές μηχανές δύσκολες για κάθε μέρα και απαιτητικές στην πίστα, φτιαγμένες για να τις απολαμβάνουν λίγοι. Το 2013 έγινε η μεγάλη αλλαγή στον χαρακτήρα του μοντέλου, όταν απέκτησε τον Testastretta των 821 κυβικών, ενώ ταυτόχρονα πλούτισε η οικογένεια αποκτώντας νέα μοντέλα, όπως το περισσότερο καθημερινό - λίγο τουριστικό: Hyperstrada.

Φέτος έχουμε εξίσου μεγάλη αλλαγή για τις εκδόσεις των Hypermotard, χωρίς όμως να απομακρύνονται από τον διττό χαρακτήρα τους: Φτιαγμένες για κάθε μέρα και ικανότατες στην πίστα, οι νέες Hypermotard έχουν σημαντικές αλλαγές στον κινητήρα με την αυξημένη χωρητικότητα, ώστε να πληρούν τις υποχρεωτικές Euro 4 προδιαγραφές ρίπων, διατηρώντας ταυτόχρονα την ιπποδύναμη και αυξάνοντας την διαθέσιμη ροπή.

 

 

Αυτό που δεν άλλαξε καθόλου στα νέα Hypermotard, είναι η εμφάνιση. Η Ducati έκανε μία έρευνα ανάμεσα στους ιδιοκτήτες, αλλά και στους οπαδούς της συγκεκριμένης κατηγορίας γενικά, και είδε ότι ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα των Hypermotard, είναι το στιλ τους. Οπότε αποφάσισε να μην πειράξει την εμφάνιση της μοτοσυκλέτας, πράγμα που χαρίζει διαχρονικότητα στο μοντέλο και βοηθά τα μεταχειρισμένα να διατηρήσουν την τιμή τους. Η αλήθεια είναι πως το μοντέρνο και λιτό στιλ των Hypermotard δεν επιδέχεται πολλές αλλαγές, χωρίς να χάσει τον χαρακτήρα του.

Η Ducati προσκάλεσε περίπου ογδόντα δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο για να δουν τις διαφορές του νέου Hypermotard συγκριτικά με το 821, τόσο στον δρόμο, όσο και σε πίστα. Η Ισπανία προσφέρεται γενικώς για δημοσιογραφικές παρουσιάσεις, καθώς οι ντίλερ είναι άψογα οργανωμένοι και μπορούν άμεσα να βοηθήσουν την μητρική εταιρία, τόσο με προσωπικό, όσο και με διευκολύνσεις σε όλες τις διαδικασίες., ενώ ταυτόχρονα ο καιρός είναι πάντοτε καλός. Μονάχα που στην συγκεκριμένη περίπτωση, στο δεύτερο μισό της αποστολής, αποφάσισε να μας τα χαλάσει, ρίχνοντας βροχή με μικρά διαλείμματα χαλαζόπτωσης! Ωστόσο η λύση ήταν έτοιμη και άκουγε στο όνομα Diablo Rain Competition, που είναι βρόχινα αγωνιστικά ελαστικά της Pirelli, υποσχόμενα να μας βοηθήσουν να διατηρήσουμε αξιοπρεπή ρυθμό στην πίστα, ολοκληρώνοντας την δοκιμή.

 

 

 

 

Το πρόγραμμα της οδήγησης περιελάβανε μία μεγάλη διαδρομή με μονοψήφιο αριθμό χιλιομέτρων σε αυτοκινητόδρομο, μικρή απόσταση σε κυρίως δρόμο και από εκεί και πέρα στενό επαρχιακό στροφιλίκι, από πολύ νωρίς το πρωί, με την ελπίδα ότι επιστρέφοντας στην πίστα πριν το μεσημέρι, ο καιρός θα είχε καλυτερεύσει. Δεν ήταν όμως αυτή η περίπτωση. Για αυτό και η έκδοση SP μας περίμενε στην πίστα με κουβέρτες στα ελαστικά, έτοιμη να την δοκιμάσουμε μόλις έκοβε η χαλαζόπτωση, που ευτυχώς δεν διήρκεσε πολύ.

 

 

Η διαφορά στις επιδόσεις του Hypermotard με το προηγούμενο μοντέλο, γίνεται άμεσα αντιληπτή, παρόλο που σε απόλυτα νούμερα η ιπποδύναμη είναι ίδια. Πέρα από τις ψηλές στροφές που ο κινητήρας ταυτίζεται με τον 821, σε χαμηλές και μεσαίες είναι παντού πιο γεμάτος και με πιο άμεση απόκριση. Επιπρόσθετα η ροπή είναι 10% περισσότερη, κι με αυτά τα δεδομένα το Hypermotard είναι καλύτερο και σε έναν τομέα που το προηγούμενο μοντέλο έπασχε: τις σούζες!

Αντί να πρέπει να τραβάς το τιμόνι ή να συντονίζεσαι απόλυτα με τις στροφές του κινητήρα, όπως συνέβαινε στο 821, το 939 σου δίνει μεγαλύτερη ελευθερία, θυμίζοντάς σου ότι φτιάχτηκε για ένα βασικό λόγο: Να διασκεδάζει ο ιδιοκτήτης του!

Η έκδοση SP έχει τρία κιλά μικρότερο βάρος και πλήρως ρυθμιζόμενες αναρτήσεις της Öhlins εμπρός και πίσω, αντί του Kayaba ανεστραμμένου πιρουνιού και του Sachs αμορτισέρ της κανονικής έκδοσης. Μαζί με την ψηλότερη θέση οδήγησης και την μικρή αλλαγή στην γεωμετρία, η έκδοση SP προσανατολίζεται στα track days, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι πιο απαιτητική σε καθημερινή οδήγηση. Άλλωστε η λέξη πίστα στην περίπτωση των Hypermotard μπορεί να έχει πιο ευρύτερη έννοια, περιλαμβάνοντας πίστες καρτ, ή απλά σηματοδοτημένη διαδρομή σε ένα ελεύθερο πάρκινγκ. Με λίγα λόγια μπορεί να έχει την έννοια που της αρμόζει στην ελληνική πραγματικότητα…

 

 

Η ονομασία 939, όπως είχαμε γράψει και στο ρεπορτάζ της EICMA, δεν ακολουθεί τον κυβισμό του κινητήρα, όπως μας έχει συνηθίσει η Ducati. Ο νέος κινητήρας έχει 937 κυβικά, όμως η Ducati έχει συνειδητοποιήσει ότι ο αριθμός «9» έχει αρχίσει να γίνεται σήμα κατατεθέν εξαιτίας της Panigale, κι αποφάσισε ότι από εδώ και πέρα θα τον διατηρεί στα μοντέλα της, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα διαφοροποιείται λίγο η ονομασία, από τον πραγματικό κυβισμό.

Η διάμετρος των εμβόλων μπορεί να έχει αυξηθεί, όμως η Ducati έκανε την συνειδητή επιλογή να διατηρήσει την διατομή των βαλβίδων που μαζί με πολλές ακόμη αλλαγές, ευθύνονται για την διατήρηση της ιπποδύναμης, παρόλο που ο κινητήρας συμμορφώνεται με τις νέες προδιαγραφές.

Διαβάστε σε επόμενο τεύχος του MOTO, την πλήρη παρουσίαση του Hypermotard μαζί με την τεχνική ανάλυση του νέου κινητήρα, και όλες τις αλλαγές που υπάρχουν από το προηγούμενο μοντέλο!

 

Royal Enfield Scram 440  - Υπερκυβισμένος κινητήρας, αρκετές ακόμα αλλαγές

Βελτιώσεις σε πλαίσιο, τροχούς, κιβώτιο, προβολέα, κ.α.
Royal Enfield Scram 440
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

25/11/2024

Εξωτερικά το Scram 440 δείχνει ολόιδιο με το 410, με τις εξωτερικές αλλαγές να εντοπίζονται κυρίως στον αριθμό που αναγράφεται στο ρεζερβουάρ και αναφέρεται στον κυβισμό του κινητήρα, και στο διαφορετικό όργανο, καθώς το νέο 440 διαθέτει μόνο την κεντρική οθόνη οργάνων από το παλαιότερο, χωρίς τη δεύτερη του tripper, ενώ ΔΕΝ είναι η πλήρως ψηφιακή στρογγυλή οθόνη που είδαμε πρώτα στο Himalayan 450.

Ελαφρώς μπερδεμένη κρίνεται η επιλογή να μη χρησιμοποιηθεί ο υγρόψυκτος Sherpa του Himalayan 450 με τους 40 hp στο νέο SCRAM 440, αλλά μια νέα υπερκυβισμένη έκδοση του 411, με ελάχιστα βελτιωμένη απόδοση σε ελαφρώς χαμηλότερες στροφές. Συγκεκριμένα από τους 23,9 hp / 6.500 rpm και τα 3,26 kgm / 4.250 rpm του Scram 411, ανεβαίνουμε στους 25,4 hp / 6.250 rpm και στα 3,46 kgm / 4.000 rpm στο Scram 450. Νέο είναι το κιβώτιο που από πέντε σχέσεις προηγουμένως, έχει πλέον έξι.

Η δεύτερη αλλαγή αφορά στα όργανα, όπου το παλαιότερο δίδυμο των στρογγυλών οργάνων δίνει τη θέση του σε ένα στρογγυλό όργανο χωρίς το δεύτερο μικρότερο του tripper, ενώ και εδώ περιέργως -για να μείνει χαμηλά η τιμή μάλλον- η Enfield ΔΕΝ χρησιμοποιεί το πλήρως ψηφιακό όργανο του Himalayan 450 με τη συνδεσιμότητα που περιλαμβάνει και πλοήγηση με χάρτες.

Σημειώστε πως όλες οι πληροφορίες μας αυτή τη στιγμή προέρχονται από τον ινδικό τύπο, καθώς η Royal Enfield δεν έχει κάνει αναλυτική παρουσίαση του μοντέλου. 

Το πλαίσιο βασίζεται στου Scram 411, είναι όμως ενισχυμένο για μεγαλύτερη αντοχή και αξιοπιστία -και για να μπορείτε να το φορτώσετε άφοβα με top-box-, ενώ οι Ινδοί δημοσιογράφοι αναφέρονται σε ελαφρώς μεγαλύτερα έμβολα στη δαγκάνα της Bybre μπροστά, ενώ το ABS μπορεί και να απενεργοποιηθεί.

Στην ακριβότερη έκδοση νέοι είναι οι τροχοί των 19 και 17 ιντσών με μπράτσα, που πλέον είναι αλουμινένοι και φέρουν tubeless ελαστικά, ενώ οι αγοραστές των εκδόσεων με τις ακτίνες μπορούν αν θέλουν να βάλουν τους χυτούς με τα μπράτσα ως aftermarket αξεσουάρ.

Νέος, και LED είναι ο στρογγυλός προβολέας, με δυνατότερης έντασης λαμπτήρες, ενώ ίδιο παραμένει το ρεζερβουάρ.

Αλλαγές δεν έχουμε ούτε στις αναρτήσεις, με το συμβατικό πιρούνι των 41 mm να παραμένει, όπως παραμένει και μονό αμορτισέρ πίσω.

Η αναλυτική παρουσίαση της μοτοσυκλέτας θα γίνει τον Ιανουάριο του 2025.

Ετικέτες