Ducati DesertX εναντίον MV Agusta Lucky Explorer “Project”

Ποιος έχει τον “καλύτερο” Ελέφαντα;
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

14/12/2021

Έχει συμβεί αρκετές φορές στην ιστορία της μοτοσυκλέτας να διεκδικούν ταυτόχρονα δύο ή ακόμα και τρεις εταιρείες το ίδιο κομμάτι της ιστορίας. Για παράδειγμα η Triumph και η Husqvarna έχουν παίξει πολλές φορές το “χαρτί” του Steve McQueen καθώς ο Αμερικάνος ηθοποιός υπήρξε (πέρα από φανατικός μοτοσυκλετιστής) και αντιπρόσωπος των δύο εταιρειών στις ΗΠΑ και είχε περάσει πολλές ώρες πάνω στις σέλες των μοτοσυκλετών των δύο αυτών εταιρειών και υπάρχει άφθονο φωτογραφικό και ιστορικό υλικό. Αντίστοιχες περιπτώσεις όπου τα πραγματικά γεγονότα αφήνουν το περιθώριο σε διαφορετικά στρατόπεδα να διεκδικήσουν το δικό τους κομμάτι από την ίδια ιστορία, υπάρχουν και στο χώρο του αυτοκινήτου, όπου τα χρώματα της Martini έχουν ταυτιστεί με την Lancia στα Rally και την ίδια στιγμή με την Porsche στις πίστες, όπως και τα χρώματα της Gulf έχουν ταυτιστεί στους αγώνες endurance με τα Ford GT 40 αλλά και τα Porsche 917.

Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Μα φυσικά για το γεγονός πως φέτος παρουσιάστηκαν δύο (για την ακρίβεια τρεις…) μοτοσυκλέτες on-off από δύο διαφορετικές ιταλικές εταιρείες που βασίζονται στην ίδια ακριβώς ιδέα. Μιλάμε βεβαίως για την αναβίωση του Cagiva Elefant από την MV Agusta υπό τον γενικό τίτλο Lucky Explorer Project και από την Ducati με το μοντέλο παραγωγής DesertX.

Μάλιστα, όχι απλά αναβιώνουν τα Cagiva Elefant, αλλά συγκεκριμένα χρησιμοποιούν στοιχεία από τα αγωνιστικά Cagiva Elefant που έτρεχαν στο Paris Dakar με τα χρώματα της καπνοβιομηχανίας Lucky Strike.

Αν λοιπόν αναρωτιέστε από πού εμπνεύστηκαν στην MV Agusta τον τίτλο “Lucky Explorer Project” και γιατί η Ducati, όσο και η MV Agusta χρησιμοποιούν ως βάση το άσπρο χρώμα με κόκκινα/μαύρα και χρυσά αυτοκόλλητα, απλώς δείτε μια φωτογραφία από ένα Cagiva Elefant Rally (στις αρχές των 90ies υπήρξαν και εκδόσεις παραγωγής του 750 και 900 στα ίδια χρώματα).

Μάλιστα το “Lucky Explorer” είχε χρησιμοποιηθεί στα αγωνιστικά Elefant Rally όταν ο νόμος επέτρεπε ακόμα την διαφήμιση τσιγάρων αλλά χωρίς να γράφουν το ακριβές όνομα της μάρκας των τσιγάρων.

Πώς όμως φτάσαμε να διεκδικούν δύο διαφορετικές εταιρείες το ίδιο κομμάτι της ιστορίας;

Όλα ξεκινούν από το γεγονός πως η Cagiva και η Ducati ήταν στην ουσία η ίδια εταιρεία υπό την διοίκηση του μπαμπά Castiglioni.

Τα Elefant ήταν τα on-off μοντέλα της Cagiva και ξεκινούσαν από τα 125 κυβικά με δίχρονους μονοκύλινδρους κινητήρες. Μέχρι τα 900 κυβικά που ήταν η τελευταία έκδοση πριν αντικατασταθεί από το Canyon 900, υπήρξαν πολλές εκδόσεις κυβισμού και διαφορετικές εμφανίσεις, όμως μόνο τα Elefant με τους αερόψυκτους V2 κινητήρες της Ducati άντεξαν στην πίεση του χρόνου και έμειναν στη μνήμη των μοτοσυκλετιστών.

Οπότε ναι μεν το Elefant είναι μοντέλο της Cagiva και η Cagiva είναι πλέον υπό την σκέπη της MV Agusta, όμως για τον περισσότερο κόσμο το Elefant 750/900 ήταν της οικογένειας της Ducati.

Από την μία μεριά δηλαδή έχουμε την MV Agusta που νομικά έχει στην κατοχή της τη δυνατότητα να βγάλει στην παραγωγή μια μοτοσυκλέτα με το όνομα Cagiva Elefant 900 αλλά πλέον χωρίς των V2 κινητήρα της Ducati και από την άλλη μεριά έχουμε την Ducati που δικαιούται να φτιάξει μια μοτοσυκλέτα με τον δικό της V2 εμπνευσμένη από τους αγώνες Rally.

Στην πραγματικότητα, η Ducati DesertX με τον υγρόψυκτο κινητήρα της Multistrada 950 μοιάζει περισσότερο ως η λογική εξέλιξη του τελευταίου Cagiva Elefant 900.

Όμως ακριβώς το ίδιο μπορείς να πεις και για το Lucky Explorer Project της MV Agusta με τον τρικύλινδρο εν σειρά κινητήρα, αφού όπως και τότε, έτσι και τώρα χρησιμοποιεί έναν κινητήρα δρόμου για να δημιουργήσει μια On-off μοτοσυκλέττα. Τότε είχε την Ducati και τον V2 κινητήρα, τώρα έχει την MV Agusta και τον τρικύλινδρο εν σειρά.

Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε ποια από τις δύο μοτοσυκλέτες θα κερδίσει τις εντυπώσεις στο τέλος. Από θέμα πωλήσεων η Ducati έχει το πλεονέκτημα λόγω έτοιμου και οργανωμένου δικτύου σε όλο τον κόσμο, αλλά και από το γεγονός πως η μοτοσυκλέτα της είναι ήδη στις γραμμές παραγωγής και όχι “Project”.

Όμως και η MV Agusta έχει κάποια δυνατά χαρτιά στα χέρια της και το πλεονέκτημα της φρεσκάδας μιας εντελώς καινούριας μοτοσυκλέτας.

Ο χρόνος θα δείξει… Έως τότε υπάρχει άφθονος χώρος για να κάνει, όποιος θέλει, υποθέσεις ή κρητική. Στην παρουσίαση του Aprilia Tuareg 660 οι άνθρωποι του Piaggio Group μας είπαν πως θα είναι καλό αν τα καταφέρει η MV Agusta να σταθεί γερά στα πόδια της με το Lucky Explorer Project. Στην παρουσίαση του Triumph Tiger 660 είχαν πιο χιουμοριστική διάθεση λέγοντάς μας πως η Ducati με την MV Agusta μάλλον έπαιζαν το “Πέτρα-Μολύβι-Χαρτί” και στο τέλος δεν κέρδισε κανείς, οπότε έφτιαξε ο κάθε ένας τη δική του Elefant…  

  

EICMA 2024: Italjet Speedster 125 και 200 - Με συμβατικό πιρούνι και ακραίο design

Εξαιρετικά αιχμηρός, επιθετικός και γεμάτος τεμνόμενες επιφάνειες, γρίλιες και φτερά σχεδιασμός - Πιο οικονομικά από τα dragster
Italjet Speedster
Από το

motomag

11/11/2024

Στα πλαίσια της EICMA 2024 παρουσιάστηκαν τα πρώτα δυο μέλη της νέας οικογένειας Speedster της Italjet που ξεχωρίζουν όπως θα περίμενε κανείς από το ακραία επιθετικό design τους, αλλά και από το συμβατικό πιρούνι και τα περισσότερα πλαστικά, σε αντίθεση με το εναλλακτικό σύστημα διεύθυνσης των Dragster και το εκτεθειμένο πλαίσιο χωροδικτύωμα.

Το νέο Speedster, είναι ένα σπορ σκούτερ μικρού κυβισμού που διατηρεί ατόφιο τον ακραίο σχεδιαστικό χαρακτήρα και την ποιότητα της Italjet, εξοπλισμένο με δύο μονοκύλινδρους, τετράχρονους, τετραβάλβιδους, υγρόψυκτους κινητήρες των 125cc και 200cc με δύο εκκεντροφόρους, αποδίδοντας 12,5 ίππους στις 9.500σ.α.λ. με ροπή 1,07 kgm στο 125 και 17,5 ίππους στις 8.000σ.α.λ. με ροπή 1,58 kgm στις 7.750 στροφές ανά λεπτό στο 200.

To design, όπως και στα Dragster, είναι μοναδικό, με πάρα πολλές αιχμές και τεμνόμενες επιφάνειες, με αεροδυναμικά βοηθήματα (!), προεξοχές, ουρά με τρύπα στη μέση, και απουσία ζελατίνας που τονίζει το στενό τιμόνι που θυμίζει έργο τέχνης.

Speedster

Και προστατευτικά για τις μανέτες έχουμε να δίνουν μια έξτρα αγωνιστική νότα στο αποτέλεσμα, και αλουμινένια εξαρτήματα όπως το σταντ, τα μαρσπιέ και τις χειρολαβές συνεπιβάτη, στα floorboards και σε μια λεπτομέρεια στο φίλτρο αέρα. Κόκκινες λεπτομέρειες ergal έχουμε στον κινητήρα και στο τιμόνι, και συνολικά τα Speedster σε αφήνουν το ίδιο άφωνο όπως και τα dragster, δείχνοντας μοναδική προσοχή στη λεπτομέρεια και στο design που σήμερα κανείς άλλος κατασκευαστής εξεζητημένων σπορ scooter δεν προσφέρει. Δείτε και τους προβολείς όμως, τη φανταστική γρίλια μπροστά, ακόμα και τη σέλα του συνεπιβάτη που θυμίζει σέλα από superbike μοτοσυκλέτα.

Ίσως να αποτελεί ιεροσυλία να αναφερθούμε στους αποθηκευτικούς χώρους και στις ευκολίες ενός τέτοιου σχεδιαστικού αριστουργήματος, όμως για την ιστορία υπάρχει μικρός κάδος κάτω από τη σέλα, και αδιάβροχη θύρα USB στο πάνω μέρος της ποδιάς, ενώ η εκκίνηση είναι με Keyless σύστημα.

Το σύστημα μετάδοσης έχει CVT και ιμάντα, την εξάτμιση κοσμεί ένα τελικό της Akrapovic με Carbon καπάκι, και οι δισκόπλακες έχουν σχήμα τύπου Μαργαρίτα με την μπροστά να είναι στα 240mm και την πίσω στα 175mm. Οι μαύρες ζάντες των 12 και 13 ιντσών είναι από χυτό αλουμίνιο φέροντας πάνω τους κόκκινα σιρίτια, με διαστάσεις ελαστικών 120-70 μπροστά και 130-70 πίσω. Στα φρένα συναντάμε μια διπίστονη δαγκάνα εμπρός και μια μονοπίστονη πίσω, με σύστημα ABS, ενώ στον τομέα της ανάρτησης έχουμε συμβατικό πιρούνι (φάουλ, με τόσο προχωρημένο design το ήθελε το ανεστραμμένο του), ενώ πίσω ξεφεύγει από τα κοινά Scooter της κατηγορίας του, έχοντας εξοπλιστεί με ρυθμιζόμενη monoshock ανάρτηση ως προς την προφόρτιση ελατήριου, σε σχεδόν οριζόντια διάταξη.

Το Speedster θα είναι διαθέσιμο από το καλοκαίρι του 2025, σε δύο εντυπωσιακούς χρωματικούς συνδυασμούς, αυτού του Μαύρου/Κίτρινου και του Μαύρου/Κόκκινου.

Ετικέτες