Ducati DesertX εναντίον MV Agusta Lucky Explorer “Project”

Ποιος έχει τον “καλύτερο” Ελέφαντα;
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

14/12/2021

Έχει συμβεί αρκετές φορές στην ιστορία της μοτοσυκλέτας να διεκδικούν ταυτόχρονα δύο ή ακόμα και τρεις εταιρείες το ίδιο κομμάτι της ιστορίας. Για παράδειγμα η Triumph και η Husqvarna έχουν παίξει πολλές φορές το “χαρτί” του Steve McQueen καθώς ο Αμερικάνος ηθοποιός υπήρξε (πέρα από φανατικός μοτοσυκλετιστής) και αντιπρόσωπος των δύο εταιρειών στις ΗΠΑ και είχε περάσει πολλές ώρες πάνω στις σέλες των μοτοσυκλετών των δύο αυτών εταιρειών και υπάρχει άφθονο φωτογραφικό και ιστορικό υλικό. Αντίστοιχες περιπτώσεις όπου τα πραγματικά γεγονότα αφήνουν το περιθώριο σε διαφορετικά στρατόπεδα να διεκδικήσουν το δικό τους κομμάτι από την ίδια ιστορία, υπάρχουν και στο χώρο του αυτοκινήτου, όπου τα χρώματα της Martini έχουν ταυτιστεί με την Lancia στα Rally και την ίδια στιγμή με την Porsche στις πίστες, όπως και τα χρώματα της Gulf έχουν ταυτιστεί στους αγώνες endurance με τα Ford GT 40 αλλά και τα Porsche 917.

Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Μα φυσικά για το γεγονός πως φέτος παρουσιάστηκαν δύο (για την ακρίβεια τρεις…) μοτοσυκλέτες on-off από δύο διαφορετικές ιταλικές εταιρείες που βασίζονται στην ίδια ακριβώς ιδέα. Μιλάμε βεβαίως για την αναβίωση του Cagiva Elefant από την MV Agusta υπό τον γενικό τίτλο Lucky Explorer Project και από την Ducati με το μοντέλο παραγωγής DesertX.

Μάλιστα, όχι απλά αναβιώνουν τα Cagiva Elefant, αλλά συγκεκριμένα χρησιμοποιούν στοιχεία από τα αγωνιστικά Cagiva Elefant που έτρεχαν στο Paris Dakar με τα χρώματα της καπνοβιομηχανίας Lucky Strike.

Αν λοιπόν αναρωτιέστε από πού εμπνεύστηκαν στην MV Agusta τον τίτλο “Lucky Explorer Project” και γιατί η Ducati, όσο και η MV Agusta χρησιμοποιούν ως βάση το άσπρο χρώμα με κόκκινα/μαύρα και χρυσά αυτοκόλλητα, απλώς δείτε μια φωτογραφία από ένα Cagiva Elefant Rally (στις αρχές των 90ies υπήρξαν και εκδόσεις παραγωγής του 750 και 900 στα ίδια χρώματα).

Μάλιστα το “Lucky Explorer” είχε χρησιμοποιηθεί στα αγωνιστικά Elefant Rally όταν ο νόμος επέτρεπε ακόμα την διαφήμιση τσιγάρων αλλά χωρίς να γράφουν το ακριβές όνομα της μάρκας των τσιγάρων.

Πώς όμως φτάσαμε να διεκδικούν δύο διαφορετικές εταιρείες το ίδιο κομμάτι της ιστορίας;

Όλα ξεκινούν από το γεγονός πως η Cagiva και η Ducati ήταν στην ουσία η ίδια εταιρεία υπό την διοίκηση του μπαμπά Castiglioni.

Τα Elefant ήταν τα on-off μοντέλα της Cagiva και ξεκινούσαν από τα 125 κυβικά με δίχρονους μονοκύλινδρους κινητήρες. Μέχρι τα 900 κυβικά που ήταν η τελευταία έκδοση πριν αντικατασταθεί από το Canyon 900, υπήρξαν πολλές εκδόσεις κυβισμού και διαφορετικές εμφανίσεις, όμως μόνο τα Elefant με τους αερόψυκτους V2 κινητήρες της Ducati άντεξαν στην πίεση του χρόνου και έμειναν στη μνήμη των μοτοσυκλετιστών.

Οπότε ναι μεν το Elefant είναι μοντέλο της Cagiva και η Cagiva είναι πλέον υπό την σκέπη της MV Agusta, όμως για τον περισσότερο κόσμο το Elefant 750/900 ήταν της οικογένειας της Ducati.

Από την μία μεριά δηλαδή έχουμε την MV Agusta που νομικά έχει στην κατοχή της τη δυνατότητα να βγάλει στην παραγωγή μια μοτοσυκλέτα με το όνομα Cagiva Elefant 900 αλλά πλέον χωρίς των V2 κινητήρα της Ducati και από την άλλη μεριά έχουμε την Ducati που δικαιούται να φτιάξει μια μοτοσυκλέτα με τον δικό της V2 εμπνευσμένη από τους αγώνες Rally.

Στην πραγματικότητα, η Ducati DesertX με τον υγρόψυκτο κινητήρα της Multistrada 950 μοιάζει περισσότερο ως η λογική εξέλιξη του τελευταίου Cagiva Elefant 900.

Όμως ακριβώς το ίδιο μπορείς να πεις και για το Lucky Explorer Project της MV Agusta με τον τρικύλινδρο εν σειρά κινητήρα, αφού όπως και τότε, έτσι και τώρα χρησιμοποιεί έναν κινητήρα δρόμου για να δημιουργήσει μια On-off μοτοσυκλέττα. Τότε είχε την Ducati και τον V2 κινητήρα, τώρα έχει την MV Agusta και τον τρικύλινδρο εν σειρά.

Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε ποια από τις δύο μοτοσυκλέτες θα κερδίσει τις εντυπώσεις στο τέλος. Από θέμα πωλήσεων η Ducati έχει το πλεονέκτημα λόγω έτοιμου και οργανωμένου δικτύου σε όλο τον κόσμο, αλλά και από το γεγονός πως η μοτοσυκλέτα της είναι ήδη στις γραμμές παραγωγής και όχι “Project”.

Όμως και η MV Agusta έχει κάποια δυνατά χαρτιά στα χέρια της και το πλεονέκτημα της φρεσκάδας μιας εντελώς καινούριας μοτοσυκλέτας.

Ο χρόνος θα δείξει… Έως τότε υπάρχει άφθονος χώρος για να κάνει, όποιος θέλει, υποθέσεις ή κρητική. Στην παρουσίαση του Aprilia Tuareg 660 οι άνθρωποι του Piaggio Group μας είπαν πως θα είναι καλό αν τα καταφέρει η MV Agusta να σταθεί γερά στα πόδια της με το Lucky Explorer Project. Στην παρουσίαση του Triumph Tiger 660 είχαν πιο χιουμοριστική διάθεση λέγοντάς μας πως η Ducati με την MV Agusta μάλλον έπαιζαν το “Πέτρα-Μολύβι-Χαρτί” και στο τέλος δεν κέρδισε κανείς, οπότε έφτιαξε ο κάθε ένας τη δική του Elefant…  

  

Royal Enfield Scram 440  - Υπερκυβισμένος κινητήρας, αρκετές ακόμα αλλαγές

Βελτιώσεις σε πλαίσιο, τροχούς, κιβώτιο, προβολέα, κ.α.
Royal Enfield Scram 440
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

25/11/2024

Εξωτερικά το Scram 440 δείχνει ολόιδιο με το 410, με τις εξωτερικές αλλαγές να εντοπίζονται κυρίως στον αριθμό που αναγράφεται στο ρεζερβουάρ και αναφέρεται στον κυβισμό του κινητήρα, και στο διαφορετικό όργανο, καθώς το νέο 440 διαθέτει μόνο την κεντρική οθόνη οργάνων από το παλαιότερο, χωρίς τη δεύτερη του tripper, ενώ ΔΕΝ είναι η πλήρως ψηφιακή στρογγυλή οθόνη που είδαμε πρώτα στο Himalayan 450.

Ελαφρώς μπερδεμένη κρίνεται η επιλογή να μη χρησιμοποιηθεί ο υγρόψυκτος Sherpa του Himalayan 450 με τους 40 hp στο νέο SCRAM 440, αλλά μια νέα υπερκυβισμένη έκδοση του 411, με ελάχιστα βελτιωμένη απόδοση σε ελαφρώς χαμηλότερες στροφές. Συγκεκριμένα από τους 23,9 hp / 6.500 rpm και τα 3,26 kgm / 4.250 rpm του Scram 411, ανεβαίνουμε στους 25,4 hp / 6.250 rpm και στα 3,46 kgm / 4.000 rpm στο Scram 450. Νέο είναι το κιβώτιο που από πέντε σχέσεις προηγουμένως, έχει πλέον έξι.

Η δεύτερη αλλαγή αφορά στα όργανα, όπου το παλαιότερο δίδυμο των στρογγυλών οργάνων δίνει τη θέση του σε ένα στρογγυλό όργανο χωρίς το δεύτερο μικρότερο του tripper, ενώ και εδώ περιέργως -για να μείνει χαμηλά η τιμή μάλλον- η Enfield ΔΕΝ χρησιμοποιεί το πλήρως ψηφιακό όργανο του Himalayan 450 με τη συνδεσιμότητα που περιλαμβάνει και πλοήγηση με χάρτες.

Σημειώστε πως όλες οι πληροφορίες μας αυτή τη στιγμή προέρχονται από τον ινδικό τύπο, καθώς η Royal Enfield δεν έχει κάνει αναλυτική παρουσίαση του μοντέλου. 

Το πλαίσιο βασίζεται στου Scram 411, είναι όμως ενισχυμένο για μεγαλύτερη αντοχή και αξιοπιστία -και για να μπορείτε να το φορτώσετε άφοβα με top-box-, ενώ οι Ινδοί δημοσιογράφοι αναφέρονται σε ελαφρώς μεγαλύτερα έμβολα στη δαγκάνα της Bybre μπροστά, ενώ το ABS μπορεί και να απενεργοποιηθεί.

Στην ακριβότερη έκδοση νέοι είναι οι τροχοί των 19 και 17 ιντσών με μπράτσα, που πλέον είναι αλουμινένοι και φέρουν tubeless ελαστικά, ενώ οι αγοραστές των εκδόσεων με τις ακτίνες μπορούν αν θέλουν να βάλουν τους χυτούς με τα μπράτσα ως aftermarket αξεσουάρ.

Νέος, και LED είναι ο στρογγυλός προβολέας, με δυνατότερης έντασης λαμπτήρες, ενώ ίδιο παραμένει το ρεζερβουάρ.

Αλλαγές δεν έχουμε ούτε στις αναρτήσεις, με το συμβατικό πιρούνι των 41 mm να παραμένει, όπως παραμένει και μονό αμορτισέρ πίσω.

Η αναλυτική παρουσίαση της μοτοσυκλέτας θα γίνει τον Ιανουάριο του 2025.

Ετικέτες