Ακόμα δεν έχει στεγνώσει η φόρμα από τον ιδρώτα και η αίσθηση από την οδήγηση του νέου R6 στην πίστα των Μεγάρων πριν λίγη ώρα είναι εξίσου νωπή. Ανυπομονούσαμε να οδηγήσουμε αυτή τη μοτοσυκλέτα από την πρώτη μέρα που την είδαμε στις διεθνείς εκθέσεις και είχαμε κάνει τα αδύνατα δυνατά για να βρεθούμε στην παγκόσμια περουσίασή της που είχε γίνει στην Αλμερία, χωρίς όμως επιτυχία. Βλέπετε, η άλλοτε δημοφιλή κατηγορία των supersport 600 δεν έχει πλέον κανένα εμπορικό ενδιαφέρον και τα εργοστάσια την έχουν παρατήσει εντελώς.
Όμως η Yamaha ήταν η μόνη που πήγε κόντρα στο ρεύμα και ανανέωσε μια μοτοσυκλέτα που πάντα λατρεύουμε να οδηγάμε μέσα σε πίστα. Ευτυχώς οι αλλαγές που έκανε η ιαπωνική εταιρεία δεν κατέστρεψαν το καθαρόαιμο αγωνιστικό στήσιμο του πλαισίου.
Περισσότερο έκανε βελτιώσεις στα σημεία που είχε μείνει πίσω και αυτό ήταν που χρειαζόταν το R6. Που έπασχε; Στη συνολική απόδοση των φρένων, στην απουσία σύγχρονων ηλεκτρονικών και στην ποιότητα λειτουργίας των αναρτήσεων σύμφωνα με τις νέες δυνατότητες των σύγχρονων ελαστικών.
Οπότε έχουμε ολόκληρο το εμπρός πιρούνι του R1-S (43mm αντί 41mm) μαζί με τα ακτινικά της φρένα, ρυθμιζόμενο Traction Control, Quick-Shifter (μόνο για τα ανεβάσματα) νέο προγραμματισμό και σώματα ψεκασμού ride by wire και εντελώς επανασχεδιασμό φαίρινγκ, με μικρές διαφοροποιήσεις στην εργονομία της θέσης οδήγησης.
Εμείς οδηγήσαμε δύο διαφορετικά R6. Το ένα ήταν εντελώς normal με ελαστικά δρόμου Dunlop Sportmax 214 και το άλλο είχε slick επίσης της Dunlop. Η διαφορά στη συμπεριφορά των δύο μοτοσυκλετών ήταν αρκετά μεγάλη λόγω των ελαστικών, όπως επίσης και η αίσθηση από τον κινητήρα, καθώς η μοτοσυκλέτα με τα slick είναι πιο κοντή σε τελική μετάδοση.
Θα πούμε αναλυτικά και λεπτομερώς για αυτές τις διαφορές στο αντίστοιχο τεστ που θα δημοσιεύσουμε στο περιοδικό, όμως εδώ αξίζει να πούμε πόσο πολύ μας έχουν λείψει τα Supersport 600. Καλό και άγιο το γκάζι των Superbike, αλλά τίποτα δεν μπορεί να σε κάνει να χαμογελάσεις περισσότερο σε μια πίστα από ένα καλοστημένο Supersport 600. Ακόμα και η R6 με τα ελαστικά δρόμου που παρουσίαζαν υπερθέρμανση μετά από 6-7 γύρους ήταν απόλαυση! Η Yamaha λέει ότι η νέα R6 είναι η πιο αεροδυναμική μοτοσυκλέτα που έχει φτιάξει στην ιστορία της.
Ducati Desmo450 MX 2026 - Παρουσιάστηκε η έκδοση παραγωγής [Video]
Με 63,5 ίππους η μοναδική MΧ με δεσμοδρομικό σύστημα - Στάνταρ traction control και Riding Modes
Από τον
Θοδωρή Ξύδη
4/4/2025
Η Ducati Desmo450 MX είναι το νέο Motocross κεφάλαιο στην ιστορία της ιταλικής εταιρείας που προχώρησε στην αποκάλυψη της μοτοσυκλέτας παραγωγής, με στόχο οι πρώτες παραδόσεις να ξεκινήσουν τον Ιούνιο.
Σύμφωνα με το Borgo Panigale η μοτοσυκλέτα έχει σχεδιαστεί για να είναι αξιόπιστη και φιλική προς όλους τους αναβάτες, από τον νεοεισερχόμενο έως και τον επαγγελματία έχοντας και τα ηλεκτρονικά συστήματα για να το κάνει αυτό πράξη.
Η Ducati Desmo450 MX, που ξεκίνησε να εξελίσσεται μυστικά το 2021, έχει ήδη δώσει τα πρώτα της αγωνιστικά διαπιστευτήρια πριν ακόμη παρουσιαστεί η έκδοση παραγωγής αφού το 2024 κέρδισε τον τίτλο στο Ιταλικό Πρωτάθλημα Prestige, στην κατηγορία MX1. Φέτος η Ducati συμμετέχει σε όλους τους αγώνες του MXGP με αναβάτες για την εργοστασιακή ομάδα Aruba.it - Ducati Factory MX Team τους Mattia Guadagnini και Jeremy Seewer υπό τη διαχείριση της Maddii Racing.
Σε μια κίνηση που δεν συνηθίζεται στη Motocross κατηγορία η Ducati ανακοίνωσε και την απόδοση του μονοκύλινδρου μοτέρ με το δεσμοδρομικό σύστημα κίνησης για τις 4 βαλβίδες του, με την ισχύ να βρίσκεται στους 63,5 ίππους στις 9.400 σ.α.λ. και τη ροπή στα 5,46 κιλά στις 7.500 σ.α.λ. Το 70% της ροπής είναι διαθέσιμο ήδη από τις 4.200 σ.α.λ. και έτσι ενισχύεται η οδηγισιμότητα της μοτοσυκλέτας που γίνεται πιο εύκολη και λιγότερο κουραστική στην οδήγησή της. Παράλληλα, το όριο περιστροφής έχει οριστεί στις 11.900 σ.α.λ. με την Ducati να αναφέρει πως πρόκειται για νέο σημείο αναφοράς για την κατηγορία.
Ο κύλινδρος έχει υπερτετράγωνες διαστάσεις με διάμετρο στα 96 χλστ. και διαδρομή στα 62,1, ενώ οι βαλβίδες εισαγωγής (από τιτάνιο) έχουν διάμετρο στα 40 χλστ. και εκείνες της εξαγωγής 33 χλστ. Οι βαλβίδες εξαγωγής είναι ατσάλινες και έχουν κούφιο στέλεχος γεμισμένο με νάτριο που βοηθά στην αποτελεσματικότερη απαγωγή της θερμότητας με στόχο τη βελτίωση της αξιοπιστίας και τη σταθερότητα στην απόδοση. Η αλλαγή πιστονιού έχει οριστεί στις 45 ώρες, όπως και ο έλεγχος των βαλβίδων και στις 90 ώρες η γενική του μοτέρ και τα δύο νέα σημεία αναφοράς σύμφωνα με το Borgo Panigale.
Για την σταθερότητα στην απόδοση φροντίζει και το κύκλωμα ψύξης, στο οποίο η Ducati έδωσε ιδιαίτερη προσοχή εισάγοντας για πρώτη φορά στα MX ψυγεία με ρομβοειδές σχήμα, τα οποία ισχυρίζεται πως χάρη στο σχήμα τους προσφέρουν 6,5% μεγαλύτερη επιφάνεια έναντι των συμβατικής σχεδίασης, ενώ βοηθούν στο να σχεδιαστεί η μοτοσυκλέτα με μικρότερες διαστάσεις.
Ο αναβάτης έχει στη διάθεσή του και Riding Modes, τα οποία επηρεάζουν εκτός από την απόδοση του κινητήρα και τη λειτουργία του στάνταρ traction control και του συστήματος που ελέγχει το φρένο του κινητήρα (Engine Brake Control -EBC), ενώ στάνταρ είναι και το σύστημα ανίχνευσης πτώσης, όπως και ο μετρητής ωρών λειτουργίας. Περιλαμβάνεται επίσης Launch Control αλλά και quickshifter.
Οι Ιταλοί κάνουν επίσης λόγο για ένα μοναδικό, για τα δεδομένα του MX, traction control τεσσάρων σταδίων (περιμένουν να κατοχυρώσουν και τη σχετική πατέντα), το οποίο μπορεί να υπολογίσει με ακρίβεια την ολίσθηση του πίσω τροχού. Το σύστημα είναι σε θέση να αναγνωρίσει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δεν πρέπει να ενεργοποιηθεί (!), όπως για παράδειγμα σε ένα άλμα, ώστε να μην επηρεάσει την απόδοση της μοτοσυκλέτας και κατά επέκταση την προσπάθεια του αναβάτη. Μπορεί επίσης να απενεργοποιηθεί άμεσα εν κινήσει, όπου κρίνει ο αναβάτης ότι είναι απαραίτητο, με ένα ελαφρύ τράβγημα της μανέτας του συμπλέκτη, ώστε να αξιοποιήσει όλη την ισχύ του κινητήρα χωρίς παρεμβολές, ενώ επανέρχεται αυτόματα σε λειτουργία μετά από λίγο.
Το βάρος της Desmo450 MX, χωρίς καύσιμο στο ρεζερβουάρ των 7,2 λίτρων, βρίσκεται στα 104,8 κιλά με το ύψος της σέλας στα 970 χλστ. Η ιταλική ΜΧ έχει μεταξόνιο 1.494 χλστ. με γωνία κάστερ στις 27,3 μοίρες και ίχνος στα 118,4 χλστ.
Το αλουμινένιο περιμετρικό πλαίσιο σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε με γνώμονα την απλότητα, τη μείωση για το χρόνο συντήρησης και το μικρό βάρος που βρίσκεται στα 8.96 κιλά, όπως και για να έχει τις λιγότερες δυνατές κολλήσεις. Αποτελείται συνολικά από 11 κομμάτια, περίπου τα μισά σε σχέση με τα πλαίσια του ανταγωνισμού. Κατασκευάζεται με τις ίδιες τεχνολογίες που χρησιμοποιεί η Ducati στις superbike μοτοσυκλέτες της ώστε να υπάρχει απόλυτος έλεγχος στο πάχος των σωλήνων τετραγωνικής διατομής, σε κάθε τους σημείο. Αλουμινένιο είναι και το χυτό ψαλίδι, ενώ η προοδευτικότητα του μοχλικό καθορίστηκε από τα δεδομένα που μάζεψε η Ducati από τη συμμετοχή της στο ιταλικό πρωτάθλημα.
Στις αναρτήσεις έχουμε ανεστραμμένο πιρούνι της Showa με διαδρομή 310 χλστ. και διάμετρο καλαμιών στα 49 χλστ. και αμορτισέρ επίσης από την ιαπωνική εταιρεία με διαδρομή τροχού στα 301 χλστ. Και τα δύο πλήρως ρυθμιζόμενα. Ιαπωνικός είναι και ο ψεκασμός της Keihin με σώμα Mikuni διαμέτρου 44 χλστ. Παράλληλα οι τροχοί Takasago Excel και τα ελαστικά πρώτης τοποθέτησης είναι τα Pirelli Scorpion MX32 Mid-Soft.
Αναφορικά με τα φρένα η Ducati προτίμησε την Brembo με το εμπρός να αποτελείται από πλευστή δαγκάνα δύο εμβόλων και δίσκο 260 χλστ. της Galfer, ενώ πίσω έχουμε μονοπίστονη δαγκάνα και δίσκο 240 χλστ. επίσης της Galfer.
Οι παραδόσεις του Ducati Desmo450 MX θα ξεκινήσουν τον Ιούνιο του 2025 σε επιλεγμένους αντιπροσώπους σε όλη την Ευρώπη, συνεχίζοντας τον Ιούλιο στις ΗΠΑ και στη συνέχεια στον υπόλοιπο κόσμο. Ακολουθεί το ενδιαφέρον video που αποκαλύπτει πως η ιταλική MX έφτασε στην παραγωγή όπως και γκάλερι φωτογραφιών.