Αντιφατική πατέντα Honda για αεροδυναμική ουρά

Αυστηρά μονόσελο για τον δρόμο
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

13/4/2020

Μια νέα πατέντα κατέθεσε η Honda σχετική με την αεροδυναμική, η οποία όμως είναι γεμάτη χρηστικές αντιφάσεις και δημιουργεί πολλά ερωτηματικά για τον τελικό στόχο της.

Ξεκινώντας με όσα έχουν συμβατική λογική, στα σχέδια βλέπουμε μια μονόσελη μοτοσυκλέτα όπου η ουρά της είναι στην πραγματικότητα μια πενταγωνική αεροτομή. Αυτό επιτρέπει στον αέρα που έρχεται με στροβιλισμούς από το πίσω μέρος του σώματος του αναβάτη να περάσει μέσα και γύρω από αυτή την αεροτομή. Τα αεροδυναμικά πλεονεκτήματα από αυτή την διέλευση είναι πολλαπλά.

Πρώτον η ροή του αέρα ομαλοποιείται και οι λιγότεροι στροβιλισμοί έχουν ως αποτέλεσμα μικρότερο συντελεστή οποθέλκουσας, δηλαδή μικρότερη αεροδυναμική αντίσταση. Επίσης γεμίζει με “τρεχούμενο” αέρα το πίσω μέρος τις μοτοσυκλέτας και μειώνεται η υποπίεση. Η υποπίεση είναι κακό πράγμα στο πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας γιατί παγιδεύει αέρα, ο οποίος μένει ακίνητος και τον κουβαλάμε σαν αλεξίπτωτο. Αυτό το “αλεξίπτωτο” δεν έχει σταθερό σχήμα αλλά διαρκώς μεταβάλλεται, με αποτέλεσμα οι επιπτώσεις του να μην περιορίζονται μόνο στην αεροδυναμική αντίσταση, αλλά δημιουργεί και συνθήκες αστάθειας, ανασηκώνοντας  ή πιέζοντας το πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας από και προς την άσφαλτο. Τόσο το υπερβολικό ανασήκωμα της ουράς, όσο και η πίεσή της προς το έδαφος  επηρεάζουν με τη σειρά τους το εμπρός τμήμα της μοτοσυκλέτας. Σαν να έχεις δηλαδή ένα υπέρβαρο συνεπιβάτη να χοροπηδά στη πίσω σέλα.

Έτσι η σωστή αεροδυναμική συμπεριφορά της ουράς, μπορεί να βελτιώσει ΚΑΙ το εμπρός τμήμα της μοτοσυκλέτας. Οπότε η Honda έχει κάθε λόγο να ισχυρίζεται πως αυτή η πατέντα στην ουρά αυξάνει το downforce ολόκληρης της μοτοσυκλέτας και όχι μόνο πίσω. Αντίστοιχο σχεδιασμό βέβαια έχουν οι ουρές των Ducati Panigale, και Yamaha R1 και R6, οι οποίες διαθέτουν δύο τεράστιες τρύπες ροής αέρα ανάμεσα στο πίσω φανάρι.

Η διαφορά εδώ είναι πως η Honda πάει αυτή τη φιλοσοφία σχεδιασμού στα άκρα, καθώς απουσιάζει εντελώς το πίσω φανάρι, το οποίο έχει μεταφερθεί στην άκρη μια πολύ μακριάς βάσης πινακίδας. Ο λόγος για το μεγάλο μήκος αυτής της βάσης είναι φυσικά… αεροδυναμικός, μεταφέροντας όσο πιο ευθύγραμμα γίνεται τον αέρα που βγαίνει από την ουρά και τις εξατμίσεις μακριά από τη μοτοσυκλέτα.

Ναι, οι εξατμίσεις επανέρχονται στην ουρά σε αυτόν τον σχεδιασμό, καθώς με τα καυσαέρια που βγάζουν γεμίζουν τον χώρο με αέρα και μειώνουν ακόμα περισσότερο την υποπίεση. Η ειρωνεία είναι πως αυτός  ήταν ένας βασικός λόγος που σταμάτησε η μόδα με τις εξατμίσεις στην ουρά, διότι στις χαμηλές ταχύτητες τα καυσαέρια εγκλωβίζονταν από την υποπίεση και τα ρούχα του αναβάτη και του συνεπιβάτη μύριζαν βενζίνη. Οι ιδιοκτήτες TDR 250 είχαν και μερικά λίτρα διχρονόλαδου στην πλάτη… Ίσως σε αυτή την περίπτωση που ο αέρας περνάει μέσα από την ουρά, το πρόβλημα αυτό να έχει λυθεί. Εκείνο που δεν λύνει, είναι η κακή κατανομή βάρους που έχει η τοποθέτηση των εξατμίσεων στην ουρά. Πιθανόν όμως να μην υπάρχει και άλλη λύση στο μέλλον, καθώς οι αυστηρότερες προδιαγραφές ρύπων και θορύβου απαιτούν διαρκώς μεγαλύτερες σε όγκο και μήκος εξατμίσεις.

Εδώ όμως σταματάει η λογική και αρχίζουν οι αντιφάσεις αυτής της πατέντας, διότι η Honda μοιάζει να θέλει να την εφαρμόσει σε μια γυμνή μονόσελη μοτοσυκλέτα δρόμου! Τον ισχυρισμό πως πρόκειται για γυμνή μοτοσυκλέτα δεν τον βγάζουμε από τα σχέδια, διότι στις πατέντες δεν είναι υποχρεωμένοι να αποκαλύψουν την τελική μορφή της μοτοσυκλέτας. Όμως ότι πρόκειται για μοτοσυκλέτα δρόμου είναι ξεκάθαρο, αφού αναπόσπαστο μέρος της πατέντας είναι η βάση της πινακίδας και ένα ειδικά σχεδιασμένο αποσπώμενο αξεσουάρ που προσθέτει αποθηκευτικό χώρο.

Εδώ τα ερωτήματα είναι δύο: Γιατί να κάτσεις να σχεδιάσεις αποσπώμενο αποθηκευτικό χώρο σε μια μονόσελη μοτοσυκλέτα; Σε τί χρειάζεται σε μια μονόσελη superbike; Και κυρίως, γιατί να σχεδιάσεις έναν αποσπώμενο αποθηκευτικό χώρο που μπλοκάρει την ροή αέρα μέσα από την ουρά… δηλαδή το βασικό στοιχείο της πατέντας!!! Με την Honda ποτέ δεν ξέρεις. Πρόκειται για την εταιρεία που έβαλε το καλύτερο αυτόματο κιβώτιο για οδήγηση σε πόλη στο DN-01, δηλαδή ένα διαστημικό cruiser που δεν έχει καμία ευελιξία και πρακτικότητα. Μετά το παράτησε και άρχισε από την αρχή να εξελίσσει ένα άλλο αυτόματο κιβώτιο (το DCT), το οποίο όταν θα φτάσει την ποιότητα λειτουργίας του κιβωτίου του DN-01 θα ανοίξουμε σαμπάνιες. Ελπίζουμε αυτή η πατέντα να έχει διαφορετική κατάληξη και να την δούμε σε μια superbike, ή στο επόμενο CBR 600 RR ή έστω σε κάποιο ακραίο streetfighter και να μην πάει χαμένη σε μια τυπική γυμνή μοτοσυκλέτα όπως πήγε χαμένο το αυτόματο κιβώτιο του DN-01.           

 

Triumph TF 250-E και TF 450-E - Το νέο Enduro κεφάλαιο της βρετανικής εταιρείας [VIDEO]

Με βάση τα MX μοντέλα του Hinckley αλλά με πολλές σημαντικές διαφορές για τη νέα αποστολή τους
Triumph Enduro range 2025
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

27/3/2025

Μετά από την κατάκτηση της 2ης θέσης στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα SuperEnduro 2025 με τον Jonny Walker και την ακόμα εξελισσόμενη TF 250, η  Triumph κάνει ποδαρικό και στις Enduro μοτοσυκλέτες παραγωγής, με τις TF 250-E και TF 450-E.

Οι δυο μαύρες-κίτρινες-λευκές TF-E εξελίχθηκαν με τη βοήθεια του 5 φορές Παγκόσμιου Πρωταθλητή Enduro, Ivan Cervantes και του 4 φορές Παγκόσμιου Πρωταθλητή Enduro Paul Edmondson, ενώ διαφέρουν από τον ανταγωνισμό κυρίως λόγω του αλουμινένιου πλαισίου, απέναντι στο σύνηθες ατσάλινο της κατηγορίας. Η Triumph υποστηρίζει πως το συγκεκριμένο πλαίσιο προσφέρει τόσο ακαμψία, όσο και τις πολυπόθητες υπολογισμένες ελαστικότητες που δεν θέλεις στο MX, χρειάζεσαι όμως στο Enduro.

Το design των μοτοσυκλετών δεν ξεφεύγει από τα πρότυπα της κατηγορίας, χωρίς να προσφέρει κάτι νέο, είναι όμως σύγχρονο και εύπεπτο, ενώ ο προβολέας είναι ιδιαίτερα ευμεγέθης.

Triumph TF 450-E

Στον εξοπλισμό όμως οι δυο TF-E χτυπούν κορυφή, με τους Βρετανούς να τις εφοδιάζουν με ότι καλύτερο υπάρχει -ή δεν υπήρχε μέχρι τώρα- στην αγορά, με τους κατασκευαστές των συγκεκριμένων εξαρτημάτων να προέρχονται από όλο τον κόσμο.

Πριν όμως περάσουμε στον εξοπλισμό να δούμε ένα ακόμη σημείο που η Triumph ξεχωρίζει έναντι των υπολοίπων, και αυτό είναι η ανακοίνωση της ιπποδύναμης του TF 250-E, κάτι που δεν συνηθίζεται, με τους κατασκευαστές Enduro να μην ανακοινώνουν τις ιπποδυνάμεις των μοτοσυκλετών τους.

Triumph TF 250-E

Οι Βρετανοί κάνουν έτσι τη διαφορά, ανακοινώνοντας 41,72 hp και 2,83 kgm ροπής για το TF 250-E, ενώ ανακοινώνουν και τις μέγιστες στροφές του κινητήρα που είναι 12.800. Παράλληλα, η Triumph κάνει λόγο για το ισχυρότερο τετράχρονο 250 της κατηγορίας, ένας ισχυρισμός που θα μπορούσε να ισχύει, αφού οι κατασκευαστές συνήθως δυναμομετρούν μοντέλα του ανταγωνισμού κατά την εξέλιξη της δικής τους πρότασης, όμως δεν μπορεί να αποδειχθεί εύκολα, λόγω ακριβώς του ότι επίσημα τα υπόλοιπα εργοστάσια δεν αναφέρονται στη δύναμη των μοτοσυκλετών τους. Όσον αφορά στην TF 450-E η Triumph κάνει λόγο για 57,8 hp και 5 κιλά ροπής, με το κόκκινο στις 9.500 rpm.

Triumph TF 450-E

Σε σχέση με τα MX μοντέλα, οι κινητήρες των Enduro έχουν βαρύτερα βολάν για μεγαλύτερη αδράνεια, βελτιωμένη ροπή και μικρότερη πιθανότητα να σβήσουν σε τεχνικά κομμάτια.

Μια ακόμη διαφορά απέναντι στις Motocross μοτοσυκλέτες βρίσκεται στο κιβώτιο που διαθέτει 6 αντί 5 ταχύτητες, ενώ ο αγωνιστικός συμπλέκτης είναι της ιαπωνικής Exedy που παράγει OEM συμπλέκτες για δεκάδες εταιρείες ανά τον κόσμο, και επιτρέπει αλλαγές χωρίς τη χρήση της μανέτας, για ακόμα καλύτερους χρόνους στον αγώνα. Σημειώστε φυσικά πως μπορεί να αναφερόμαστε σε αγώνες, όμως οι δυο μοτοσυκλέτες θα μπορούν να κυκλοφορήσουν και στον δρόμο, έχοντας τον απαραίτητο εξοπλισμό και πληρώντας όλες τις προδιαγραφές.

Στον ψεκασμό τη δουλειά αναλαμβάνει η Dellorto με σώμα 44 mm, και πρόβλεψη για εκκινήσεις σε κρύες συνθήκες, ενώ το ρελαντί ρυθμίζεται από τον αναβάτη. Οι βαλβίδες τιτανίου ανήκουν στην απίθανη οικογενειακή εταιρεία Del West που ιδρύθηκε το 1973 κοντά στο Los Angeles, και κατασκευάζει τόσο εξαρτήματα ακριβείας για ελβετικά ρολόγια όσο και εξαρτήματα κινητήρων για τα μονοθέσια της F1!

Triumph TF 250-E

Το σφυρήλατο αλουμινένιο πιστόνι της αυστριακής Konig που παρά τις 7 δεκαετίες αναγνωρισμένης εμπειρίας και καινοτομίας στον τομέα πέρασε οικονομικές περιπέτειες και υπέστη αναδιάρθρωση το 2024 (σας θυμίζει κάποια άλλη αυστριακή εταιρεία αυτό;), συνεχίζοντας ευτυχώς τη μακρόχρονη πορεία της στα πιστόνια.

Για τις επιπλέον ανάγκες που φέρνει η έξτρα απόδοση στην TF 450-E, ο πείρος του πιστονιού και τα κοκοράκια των βαλβίδων έχουν υποστεί κατεργασία DLC (Diamond like Carbon) για ακόμα μεγαλύτερη αντοχή και μειωμένες τριβές.

Φίλτρο Αέρα

Το ψυγείο είναι υψηλών απαιτήσεων, διαθέτοντας και ανεμιστήρα, ενώ το φίλτρο είναι της Twin-air, με τη συντήρησή του να μην απαιτεί εργαλεία.

Όσον αφορά στα ηλεκτρονικά των δυο μοτοσυκλετών, η Triumph συνεργάστηκε με την ιταλική Athena που ξεκίνησε από τις τσιμούχες, για να περάσει στους κυλίνδρους και κατόπιν να επεκταθεί το 2007 στην ηλεκτρονική διαχείριση κινητήρων με την αγορά της GET. Η εταιρεία έχει γίνει ιδιαίτερα γνωστή στις ECU με τη συνεργασία της με διάφορους κατασκευαστές MX - Enduro. Οι Βρετανοί δηλώνουν πως η συγκεκριμένη διαχείριση κινητήρα της Athena είναι μοναδική για τα μοντέλα της Triumph και περιλαμβάνει χάρτες οδήγησης και στρατηγικές για το Traction Control που σχεδιάστηκαν συνεργατικά και με το Hinckley.

Triumph TF 250-E

Δύο είναι οι χάρτες, που αλλάζουν εύκολα με το πάτημα ενός κουμπιού και εν κινήσει, ένας πιο γλυκός και ένας πιο επιθετικός, για να βολέψουν για όλες τις συνθήκες. Επιπλέον μέσω του προαιρετικού Wi-Fi εξαρτήματος και του Triumph MX Tune Pro app οι αναβάτες μπορούν να προσθέσουν επιπλέον χάρτες στις μοτοσυκλέτες τους.

Triumph TF 450-E

Τα καπάκια των κάρτερ είναι από μαγνήσιο, ενώ οι εξατμίσεις είναι από ανοξείδωτο ατσάλι, με το TF 250-E να διαθέτει και ενσωματωμένο θάλαμο αντήχησης Helmholtz στον σωλήνα εξαγωγής για καλύτερη απαγωγή καυσαερίων και για το κάτι παραπάνω στις επιδόσεις. Αντίστοιχα το TF 450-E διαθέτει θάλαμο αντήχησης που όμως βρίσκεται στο τελικό της εξάτμισης.

Triumph TF 450-E

Οι μοτοσυκλέτες μοιράζονται το ίδιο ανεστραμμένο και πλήρως ρυθμιζόμενο πιρούνι των 48 mm και το επίσης ρυθμιζόμενο μονό πίσω αμορτισέρ, αμφότερα της ΚΥΒ, με τις διαδρομές να έχουν μειωθεί κατά 10 mm σε σχέση με τα MX μοντέλα.

Στα ομοίως κοινά φρένα έχουμε δίσκους-μαργαρίτες της Galfer εμπρός-πίσω με διαστάσεις 260 και 220 mm αντίστοιχα, με δαγκάνες της Brembo.

TF 450-E

Τα ελαστικά πρώτης τοποθέτησης είναι τα Michelin Enduro 2, οι αλουμινένιες ζάντες είναι οι D.I.D. 7000, σε ανωδιωμένο μαύρο χρώμα, ενώ τα ελαφριά κέντρα των τροχών από αλουμίνιο είναι σχεδιασμένα από την Triumph.

Φωτιζόμενοι διακόπτες

Στον εντυπωσιακό στάνταρ εξοπλισμό περιλαμβάνονται επίσης και εργονομικοί φωτιζόμενοι διακόπτες, με ανεξάρτητα κουμπιά για Launch Control, Quickshifter, Traction Control και Riding Mode -όλα τα παραπάνω συστήματα στον στάνταρ εξοπλισμό! Σημειώστε πως το shifter δουλεύει από τη 2α και πάνω, και μόνο στα ανεβάσματα.

TF 250-E

Στα όργανα βρίσκουμε μια ψηφιακή οθόνη με τις απαραίτητες ενδείξεις όπως θερμοκρασία κινητήρα, χιλιομετρητές και ένδειξη σχέσης κιβωτίου. Το ρυθμιζόμενο τιμόνι είναι το Pro Taper ACF Carbon Core, ενώ τα γκριπ είναι της ODI.

Η σέλα έχει ύψος 955 mm και αντιολισθητικό κάλυμμα, ενώ το ρεζερβουάρ έχει χωρητικότητα 8,3 λίτρων. Το βάρος των δυο μοτοσυκλετών ανακοινώνεται στα 114,2 kg για το 250 και στα 116,7 kg για το 450.

Η Triumph έχει σχεδιάσει παράλληλα σε συνεργασία με την Alpinestars και τεχνικό ρουχισμό αναβατών για χρήση Enduro, ενώ διαθέτει και γκάμα aftermarket αξεσουάρ για αγωνιστική χρήση, όπως τελικό της Akrapovic, κιτ γραφικών, διαφορετικές σέλες, holeshot devices, προστασίες, κ.α.

Triumph TF 250-E

Οι μοτοσυκλέτες αναμένεται να φτάσουν στους dealer παγκοσμίως την άνοιξη του 2025, από τον Απρίλιο και μετά, ενώ οι τιμές τους στη Βρετανία ανακοινώθηκαν και ξεκινούν από 9.795 λίρες για το 250 και από 10.395 για το 450, τιμές που στη συγκεκριμένη χώρα είναι αντίστοιχες ή και ελαφρώς φθηνότερες από του ανταγωνισμού. Στην Ελλάδα οι 2 Enduro μοτοσυκλέτες αναμένονται στα μέσα Μαίου, ενώ οι τιμές τους αναμένονται ιδιαίτερα ανταγωνιστικές.

Ετικέτες