Honda CBR1000RR 2020: Αποκλειστικές πληροφορίες

Σημαντικά βελτιωμένο, έτοιμο για WSBK!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

5/9/2019

Όπως έχετε διαπιστώσει, διαβάζοντας τις τελευταίες εξελίξεις μέσα από το site μας, οι πληροφορίες μας σχετικά με τα νέα μοντέλα του 2020 προέρχονται από απόλυτα έγκυρες πηγές, και η περίπτωση του επερχόμενου Honda Fireblade δεν αποτελεί εξαίρεση. Είμαστε σε θέση να ξέρουμε με απόλυτη βεβαιότητα νέες πληροφορίες σχετικά με την ναυαρχίδα της Big-H στα superbikes, οι οποίες σιγά-σιγά συμπληρώνουν την εικόνα του παζλ που έχει αρχίσει να δημιουργείται εδώ και καιρό.

Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, είχαμε γράψει εδώ και καιρό σχετικά με την φημολογούμενη παρουσίαση ενός RVF1000, ενός V4 superbike δηλαδή, που δημιουργούσε πολλά ερωτηματικά για την συνέχιση του τετρακύλινδρου εν σειρά superbike της Honda. Με τις πληροφορίες που συλλέξαμε από τότε, είχαμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όποια κι αν είναι η τύχη του project, δεν πρόκειται να επηρέαζε την ύπαρξη του Fireblade, για το οποίο η Big-H θα έπρεπε να φροντίσει την ουσιαστική του βελτίωση προκειμένου να μπορεί να αντιμετωπίσει στα ίσα τον ανταγωνισμό. Ένα το κρατούμενο…


Πριν λίγους μήνες, πιο συγκεκριμένα στα τέλη του Ιουλίου, ολοκληρώθηκε ο επεισοδιακός οκτάωρος αγώνας αντοχής στην Suzuka, όπου η ομάδα της Honda κατέλαβε τελικά την τρίτη θέση. Το ίδιο το αποτέλεσμα δεν είναι τόσο σημαντικό, όσο το γεγονός ότι η συγκεκριμένη ομάδα αποτελούσε μια πρόβα τζενεράλε για την πλήρη εμπλοκή του HRC με ένα μικρό και ευέλικτο σχήμα, που θα ήταν ο "μπούσουλας" για τις αντίστοιχες εργοστασιακές ομάδες στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Endurance και φυσικά στο Motul WSBK, όπως μάθαμε από τις "πηγές" μας.
Προσθέστε τώρα σ' αυτό κι άλλο ένα κομμάτι του παζλ, με την ηχηρή μεταγραφή του Alvaro Bautista από την επιτυχημένη του παρθενική χρονιά στην Ducati, στην εργοστασιακή ομάδα της Honda για την επόμενη χρονιά. Μάλιστα, όπως δήλωσε και ο ίδιος, πήρε διαβεβαιώσεις από το εργοστάσιο ότι η μοτοσυκλέτα με την οποία θα συμμετέχει στο πρωτάθλημα της επόμενης σεζόν, θα είναι μια πολύ πιο ισχυρή μοτοσυκλέτα, αντάξια του ανταγωνισμού.
Αυτό ακριβώς επιβεβαιώσαμε κι εμείς μέσω των αποκλειστικών πληροφοριών που εξασφαλίσαμε. Μάθαμε δηλαδή ότι η μοτοσυκλέτα θα αποτελέσει μια εξαιρετική βάση για τους αγώνες των παγκοσμίων και εθνικών πρωταθλημάτων, με πολλές επί μέρους αλλαγές που έχουν επιφέρει βελτιώσεις τόσο στην απόδοση, όσο και στην συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας (να θυμίσουμε εδώ τις πατέντες που έχει καταθέσει η Honda για σύστημα μεταβλητού χρονισμού, αλλά και άμεσου ψεκασμού). Σίγουρα ΔΕΝ θα είναι V4 (αν και οι πληροφορίες μας δεν έκαναν λόγο για το αν θα υπάρξει κάποια στιγμή και μια τέτοια, διαφορετική εναλλακτική από την Honda) επιβεβαιώνοντας και το δικό μας ρεπορτάζ για τις μοτοσυκλέτες που δεν θα δούμε φέτος), αλλά θα διατηρήσει το concept του τετρακύλινδρου εν σειρά.

Αμέσως μετά από αυτή την πληροφόριση, διέρρευσαν και οι πιο πρόσφατες πατέντες που κατέθεσε η Honda για ενεργά αεροδυναμικά βοηθήματα. Μάλιστα, από την πρώτη κιόλας ανάγνωση των πατεντών, διαπιστώνει κανείς ότι εξωτερικά ελάχιστα πράγματα μένουν ίδια σε σχέση με το απερχόμενο μοντέλο. Το φαίρινγκ είναι πλήρως επανασχεδιασμένο με πολύ ισχυρούς δεσμούς με το αντίστοιχο του RC213V από τα MotoGP. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία είναι η κεντρική εισαγωγή του αέρα, που είναι ακριβώς ίδια με του RC213V, όπου τροφοδοτεί με φρέσκο αέρα υπό πίεση το φιλτροκούτι ώστε να δημιουργηθεί το φαινόμενο του ram-air. Στις πατέντες όμως φαίνεται ότι μέσα σ' αυτή την εσοχή που δημιουργείται είναι τοποθετημένος ένας μικρός παραλληλόγραμμος προβολέας, πάνω στην ίδια λογική με τους RC213V-S, ο οποίος αποτελεί μέρος του εξοπλισμού δρόμου -και κατ' επέκταση της έγκρισης τύπου- δίχως να επηρεάζει σημαντικά το αγωνιστικό look της μοτοσυκλέτας. Οι καθρέφτες όμως και η βάση της πινακίδας δεν είναι τόσο εύκολο να καλυφθούν, όπως φαίνεται και από τα σχέδια.

Το πιο σημαντικό στοιχείο των πατεντών είναι το σύστημα ενεργών αεροδυναμικών βοηθημάτων με τα γνωστά σε όλους "φτερά", τα οποία όμως προχωρούν τον σχεδιασμό τους στο επόμενο επίπεδο. Όπως μπορεί να δει κανείς, υπάρχουν τέσσερα αεροδυναμικά φτερά, τοποθετημένα εκατέρωθεν του φαίρινγκ πίσω από ένα σταθερό κομμάτι του που έχει "κυμματοειδή" σχεδίαση. Η καινοτομία εδώ είναι αυτά τα φτερά έχουν την δυνατότητα να ανοίγουν και να κλείνουν, ανάλογα με τις απαιτήσεις τις μοτοσυκλέτα για την αύξηση ή τη μείωση των κάθετων δυνάμεων στο μπροστινό σύστημα. Είθναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να συνεισφέρουν μεγάλα ποσοστά της λεγόμενης "downforce" κατά τη διάρκεια της επιτάχυνσης ή των δυνατών φρένων και των στροφών, αλλά όταν η μοτοσυκλέτα είναι στην ευθεία και θέλει την μέγιστη ταχύτητα, αυτά βοηθήματα δυσκολεύουν το έργο της αυξάνοντας την αεροδυναμική αντίσταση. Για να μην συμβεί αυτό, τα σχέδια από τις πατέντες δείχνουν ότι μπορούν να κλείσουν και να κρυφτούν στο πλάι του φαίρνγκ. Είναι ένα εξαιρετικά απλό σύστημα σε ό,τι αφορά την λειτουργία του το οποίο χρησιμοποιεί ντίζες και δύο σερβομηχανισμούς. Για λόγους ασφάλειας, σε περίπτωση δηλαδή βλάβης του ηλεκτρικού κυκλώματος ή των μηχανισμών, τα "φτερά" είναι σχεδιασμένα να παραμένουν στην ανοιχτή θέση, προκειμένου να προσφέρουν το μέγιστο της κάθετης δύναμης.

Στους κανονισμούς των MotoGP αναφέρεται ρητά ότι ένα τέτοιο σύστημα απαγορεύεται, καθώς τα αεροδυναμικά φτερά πρέπει να είναι σταθερά τοποθετημένα και να αποτελούν μέρος του φαίρινγκ. Στο Motul WSBK όμως, που αποτελεί και τον ξεκάθαρο στόχο της Honda Με το Fireblade, δεν υπάρχει αντίστοιχος περιορισμός, παρά μόνο ότι τα αεροδυναμικά βοηθήματα θα θεβρούνται νόμιμα αν είναι τοποθετημένα από την αρχή στις μοτοσυκλέτες που έχουν έγκριση τύπου για την Ευρώπη, την Ιαπωνία και την Βόρεια Αμερική". Παρ' όλα αυτά όμως, υπάρχει περίπτωση η Honda να μην μπορεί να διεκδικήσει τα πρωτεία για την συγκεκριμένη τεχνολογία, καθώς και η Aprilia έχει ασχοληθεί με το θέμα των ενεργών αεριδυναμικών βοηθημάτων, όπως είχε ανακοινώσει και στα χαρακτηριστικά του πρωτότυπου RS660 που είχε δείξει πέρσι και το οποίο αναμένεται να μπει στην παραγωγή και να αποτελέσει μοντέλο του 2020, ενώ δεν αποκλείεται να δούμε κάτι αντίστοιχο και στο superbike RSV4. Σ' αυτό το σημείο, να θυμίσουμε ότι παρόμοια τεχνολογία (όχι ακριβώς ίδια, αλλά στο σκεπτικό ότι αλλάζει η ροή του αέρα μέσα από τις αεροτομές με κλαπέτα) έχει εφαρμοστεί εδώ και πολλά χρόνια στα αυτοκίνητα, με πρώτο το Lamborghini Huracan Performante και το σύστημα "ala" του ιταλικού εργοστασίου.

Ελπίζουμε πολύ σύντομα να είμαστε σε θέση να αποκαλύψουμε περισσότερες πληροφορίες και λεπτομέρειες, για να μαθαίνετε πρώτοι –όπως πάντα- τις εξελίξεις.

EICMA 2024: Phelon & Moore - Αναβίωση για τη βρετανική μάρκα που έκλεισε πριν από έξι 10ετίες

Πρώτη παρουσίαση στην EICMA - Made in China και αυτή - Αρχή με 2 μοτοσυκλέτες και 2 scooters
Phelon and Moore EICMA 2024
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

11/11/2024

Το ξεχασμένο όνομα της βρετανικής Phelon & Moore αναβιώθηκε και η νέα εταιρεία παρουσίασε στο Μιλάνο τις πρώτες δύο μοτοσυκλέτες της αλλά και δύο scooters.

Δεν είναι τυχαίο που δυσκολεύεστε να φέρετε στη μνήμη σας κάποιο ιστορικό στοιχείο ή μια μοτοσυκλέτα της Phelon & Moore (P&M) και νιώθετε έντονη την ανάγκη για γκουγκλάρισμα, ειδικά αν δεν είστε από εκείνους που ασχολούνται συστηματικά με την ιστορία των δύο τροχών ή με τις κλασσικές μοτοσυκλέτες.

Phelon and Moore

Ίσως το όνομα Panther να σας είναι πιο οικείο γιατί έτσι έγιναν κυρίως γνωστές οι μοτοσυκλέτες της βρετανικής εταιρείας -από τις αρχές του 1920 και έπειτα- που ιδρύθηκε στο Yorkshire της Αγγλίας το 1904, από τον Joah Phelon και τον μηχανικό Richard Moore. Ο Moore μπήκε στην εταιρεία έπειτα από τον θάνατο του ανηψιού του Phelon, Harry Rayner, σε τροχαίο δυστύχημα με την εταιρεία να ονομάζεται αρχικά Phelon & Rayner.

Αυτό που χαρακτήριζε τις μοτοσυκλέτες της Phelon & Moore ήταν οι καινοτομίες που τις έκαναν να ξεχωρίζουν αλλά και η φήμη που απέκτησαν ως πολύ ποιοτικές και αξιόπιστες μεταξύ των δύο πολέμων, ενώ ήταν δημοφιλείς και με side car. 

Οι P&M χρησιμοποιούσαν μετάδοση με αλυσίδα από το 1902, λίγο αργότερα ήρθαν και τα κιβώτια ταχυτήτων (δύο στην αρχή και έπειτα τέσσερεις) ενώ σήμα κατατεθέν τους ήταν ο μονοκύλινδρος κινητήρας που αποτελούσε ενεργό μέρος του πλαισίου και είχε περιστραφεί ολόκληρος μέσα στο πλαίσιο κατά 40 μοίρες (κινητήρας sloper). Το πρώτο πρωτότυπο έκανε την εμφάνισή του το 1900 με τα χειροποίητα μοντέλα να κατασκευάζονται και να πωλούνται μεταξύ 1901 και 1903. 

Phelon and Moore EICMA 2024

Σύμφωνα και με σχετικές αναφορές κάποιοι πιστεύουν ότι η P&M, ενσωματώνοντας όλα τα παραπάνω, ήταν η πρώτη που ξέφυγε από τα ποδήλατα με κινητήρα και δημιούργησε την πρώτη πραγματική μοτοσυκλέτα. 

Αυτό το χαρακτηριστικό παρέμεινε μέχρι και το οριστικό κλείσιμο της εταιρείας το 1966, με την P&M να βρίσκεται ήδη σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης από το 1962. Τα οικονομικά προβλήματα ξεκίνησαν τον 'B ΠΠ γιατί σε αντίθεση με τον 'A ΠΠ, η P&M δεν ήταν ανάμεσα στις εταιρείες που κατασκεύασαν μοτοσυκλέτες μαζικά για τον στρατό.

Η προσπάθεια αναβίωσης το ονόματος της P&M ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια από ένα γκρουπ επενδυτών και τώρα 58 χρόνια μετά έγινε και η αναβίωση της Phelon & Moore στη EICMΑ με δύο μοτοσυκλέτες και δύο scooter που κατασκευάζονται στην Κίνα.

Η πρώτη μοτοσυκλέτα και εκείνη με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι Capetown, ένα όνομα που δεν επιλέχθηκε τυχαία αφού η P&M θέλει να συνδεθεί με το παρελθόν της και η πρωτεύουσα της Ν. Αφρικής ήταν και ο τελικός προορισμός του τεράστιου ταξιδιού των Theresa Wallach και Florence Blenkiron, με τις δύο γυναίκες να ξεκινούν από το Λονδίνο και να διασχίζουν κάθετα την Αφρική περνώντας μέσα από τη Σαχάρα χωρίς βοήθεια, στη σέλα μιας Panther.

Phelon and Moore EICMA 2024

Η Capetown δεν αντιγράφει άλλη μοτοσυκλέτα και ξεχωρίζει με τη σχεδίασή της, έχει πλαίσιο χωροδικτύωμα, μονόμπρατσο ψαλίδι και πλούσιο στάνταρ εξοπλισμό αφού σε αυτόν περιλαμβάνεται TFT οθόνη επτά ιντσών που προφέρει πλοήγηση και συνδεσιμότητα, αλλά και σύστημα ανίχνευσης τυφλού σημείου, ρυθμιζόμενη ζελατίνα, traction control, σύστημα παρακολούθησης πίεσης ελαστικών, ρυθμιζόμενο ABS με λειτουργία off-road και full LED σώματα.

Η μοτοσυκλέτα ζυγίζει με το ρεζερβουάρ της γεμάτο 240 κιλά και για την κίνησή της χρησιμοποιεί ένα εν σειρά δικύλινδρο μοτέρ 693 κ.εκ. με δύο εκκεντροφόρους στην οχταβάλβιδη κεφαλή του και απόδοση 74 ίππους και 6,93 κιλά ροπή. Η Capetown 

Απλώς ικανοποιητική βαφή, προσεγμένο design που δείχνει ότι κάποιος όντως ασχολήθηκε με τη σχεδίαση της μοτοσυκλέτας και καλή συναρμογή πλαστικών είναι αυτά που είδαμε από κοντά για την Capetown που θα είναι διαθέσιμη σε δύο εκδόσεις, μία με χυτές αλουμινένιες και μία με ακτινωτές ζάντες, αλλά και με εννέα κιλά επιπλέον βάρους.

​   Phelon and Moore

Επόμενη είναι η cruiser Panther, η μοτοσυκλέτα που είναι απορίας άξιο που πήρε το πλέον αναγνωρίσιμο όνομα της P&M αφού ανήκει σε μια κατηγορία με σχετικά περιορισμένο ενδιαφέρον στην Ευρώπη -όχι όμως στην Ασία ή την άλλη μεριά του Ατλαντικού. 

Αυτή η μοτοσυκλέτα φέρει V2 κινητήρα 573 κ.εκ. με μέγιστη ισχύ 54 ίππων στις 8.500 σ.α.λ. και 4,94 κιλά ροπής στις 8.500 και 6.500 σ.α.λ. αντίστοιχα. Και η Panther που θυμίζει αρκετά Softail στο πίσω μέρος της θα παραχθεί σε δύο εκδόσεις, την C και την S με την πρώτη να φέρει μπόλικο χρώμιο και τροχούς 16 ιντσών με "χοντρά" ελαστικά, ενώ στην S το χρώμιο απουσιάζει ο τροχός μπροστά είναι 19 ιντσών και η γενικότερη αισθητική βγάζει περισσότερη "κακία". Βάρος 246 και 249 γεμάτα κιλά για την S και την C αντίστοιχα. 

Η P&M είχε και scooter πριν από εξήντα και πλέον χρόνια και η νέα εταιρεία σκοπεύει επίσης να έχει στην γκάμα της scooter με την αρχή να γίνεται με δύο μοντέλα εντελώς διαφορετικής προσέγγισης αλλά με το ίδιο όνομα, Panthette.

Phelon and Moore Panthette S

Το πρώτο είναι το Panthette S, ένα μικρού κυβισμού scooter με 16άρη εμπρός τροχό και 14 πίσω που θα είναι διαθέσιμο με δύο υγρόψυκτος κινητήρες, 125 και 200 κ.εκ. με απόδοση 12 και 17 ίππων αντίστοιχα και βάρος στα 142 κιλά γεμάτο. 

Στοιχεία του στάνταρ εξοπλισμού που προκαλούν εντύπωση είναι η κάθετη TFT οθόνη πληροφοριών με διαγώνιο στις επτά ίντσες και το σύστημα ανίχνευσης τυφλού σημείου (!), ενώ κάτω από τη σέλα χωρά δύο κράνη σύμφωνα με τον κατασκευαστή του.

​   Phelon and Moore

Το δεύτερο scooter είναι το Panthette X, με adventure αισθητική και διάθεση για να κινηθεί και στο χώμα με ακτινωτούς τροχούς και ζάντες 14 και 13 ιντσών εμπρός και πίσω αντίστοιχα. Και εδώ η οθόνη είναι επτά ιντσών αλλά οριζόντιας διάταξης με τον εξοπλισμό να περιλαμβάνει το σύστημα ανίχνευσης τυφλού σημείου όπως και μεγάλες προστατευτικές χούφτες αλλά και θερμαινόμενα γκριπ. Το πιρούνι μπροστά είναι ανεστραμμένο 41 χλστ. και δύο αμορτισέρ με ξεχωριστό δοχείο φροντίζουν για την πίσω ανάρτηση.

Το Panthette X θα είναι διαθέσιμο ως 125 αλλά και 300 με την απόδοση στους 12 και 24 ίππους αντίστοιχα. Μένει να δούμε αν και πότε τα συγκεκριμένα μοντέλα θα έρθουν και στην ελληνική αγορά αφού μέχρι στιγμής δεν έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον από κάποιον έμπορο.