Ducati Hypermotard 698 Mono – Το πιο ισχυρό μονοκύλινδρο supermotard παραγωγής στην ιστορία [Video]

77,5 ίπποι, 6,4 kgm ροπής, 151κιλά άδειο, με την απόδοση με την αγωνιστική εξάτμιση της Termignoni να φτάνει τους 85 ίππους
motomag Ducati Hypermotard 698 Mono – Το πιο ισχυρό μονοκύλινδρο supermotard στην ιστορία [Video]
Από τον

Γιάννη Τσινάβο

2/11/2023

H Ducati μέσω της σειράς World Premiere παρουσίασε το πέμπτο νέο μοντέλο της για το 2024 το οποίο δεν είναι άλλο από το Hypermotard 698 Mono, το οποίο από σήμερα κατέχει τα σκήπτρα του ισχυρότερου πολιτικού μονοκύλινδρου supermotard.

Το Hypermotard 698 Mono έχει ως στόχο να ανταγωνιστεί τα KTM 690 SMC, Husqvarna 701 Supermoto & GASGAS SM 700 τα οποία περιμένουμε να δούμε αν θα έχουν αλλαγές ενόψει του 2024. Μέχρι τότε η ιταλική εταιρεία μπορεί να περηφανεύεται πως έχει δημιουργήσει τον ισχυρότερο μονοκύλινδρο κινητήρα στην ιστορία απόδοσης 77,5 ίππων. Ο κινητήρας Superquadro Mono προέρχεται από τη δικύλινδρη μονάδα Superquadro 1285 της Panigale 1299, από την οποία κληρονόμησε το έμβολο με διάμετρο 116 mm, τον θάλαμο καύσης, τις βαλβίδες εισαγωγής τιτανίου διαμέτρου 46,8 mm, τις χαλύβδινες βαλβίδες εξαγωγής 38,2 mm, και το δεσμοδρομικό σύστημα στις βαλβίδες.

Ducati

Η ονομασία Superquadro προέρχεται από την ακραία αναλογία μεταξύ διαμέτρου και διαδρομής, η οποία επιτρέπει, χάρη στην πολύ μικρή διαδρομή, να επιτευχθούν ταχύτητες περιστροφής παραπλήσιες με εκείνες αγωνιστικών κινητήρων. Στον Superquadro Mono η αναλογία αυτή είναι ίση με 1,86 και είναι η πιο ακραία στην κατηγορία χάρη στην διαδρομή των μόλις 62,4 mm. Η ρεκόρ διάμετρος των 116 mm επιτρέπει την υιοθέτηση βαλβίδων μεγάλης διαμέτρου προς όφελος των επιδόσεων, κάτι που ωστόσο δεν θα ήταν εφικτό χωρίς το δεσμοδρομικό σύστημα. Το Desmo επιτρέπει την υπέρβαση των ορίων που επιβάλλουν τα ελατήρια βαλβίδων, με ακραία χαρακτηριστικά όσον αφορά στο lift των βαλβίδων. Με αυτόν τον τρόπο, το Desmo συμβάλλει σημαντικά τόσο στην απόδοση όσο και στη δυνατότητα επίτευξης πολύ υψηλών στροφών. Χάρη σε αυτές τις λύσεις, ο Superquadro Mono αποδίδει μέγιστη ισχύ 77,5 ίππων στις 9.750 σ.α.λ., με τη ροπή να φτάνει τα 6,4 kgm στις 8.000 σ.α.λ. Αν πάλι στο Hypermotard 698 Mono προστεθεί η αγωνιστική εξάτμιση Termignoni, τότε η απόδοση φτάνει τους 85 ίππους στις 9.500 στροφές ανά λεπτό.

Φυσικά το Hypermotard 698 Mono χρησιμοποιεί μία πληθώρα ηλεκτρονικών τα οποία επιτρέπουν στον αναβάτη να οδηγήσει το νέο μοντέλο της Ducati όπως του αρμόζει δηλαδή σαν αγωνιστικό supermotard. Ο αναβάτης έχει στη διάθεση του τέσσερα Riding Modes - Sport, Road, Urban και Wet- τα οποία μπορούν να ρυθμιστούν ώστε να ταιριάζουν καλύτερα στον οδηγικό του χαρακτήρα. Το πακέτο ηλεκτρονικών το οποίο βασίζεται στην μονάδα αδρανειακής μέτρησης (IMU) 6 αξόνων της Bosch περιλαμβάνει επίσης, Cornering ABS με Slide by Brake, Ducati Wheelie Control, Engine Brake Control, Ducati Traction Control, Ducati Power Launch, Ducati Wheelie Assist και Ducati Quick Shift up/down (στάνταρ εξοπλισμός για την έκδοση 698 Mono RVE ενώ διατίθεται ως αξεσουάρ για το 698 Mono).

Ducati

To Hypermotard 698 Mono γίνεται η πρώτη Ducati που προσφέρει 4 επίπεδα ABS. Δύο από αυτά ενσωματώνουν τη λειτουργία Slide by Brake, η οποία αξιοποιεί το πίσω φρένο για να επιτρέπει ασφαλές και επαναλαμβανόμενο ντριφτάρισμα στις στροφές ειδικότερα στην πίστα. Όταν το ABS είναι ρυθμισμένο στο επίπεδο 3, το Slide by Brake ενεργοποιείται όταν το πίσω φρένο χρησιμοποιείται για έντονο φρενάρισμα στην πίστα, παρέχοντας στη μοτοσυκλέτα καλύτερο χειρισμό όταν είναι υπό κλίση. Στο επίπεδο 2, το Slide by Brake επιτρέπει μια ευρύτερη γωνία ολίσθησης και πιο έντονο ντριφτάρισμα όταν η μοτοσυκλέτα είναι εντός της στροφής. Για τους πιο έμπειρους αναβάτες το επίπεδο 1 ενεργοποιεί το ABS μόνο στο μπροστινό τροχό χωρίς να υπάρχει η λειτουργία Cornering.

Το Hypermotard 698 Mono διαθέτει επίσης τέσσερα επίπεδα Wheelie Control. Τα επίπεδα 4, 3 και 2 εξασφαλίζουν μέγιστη επιτάχυνση στις στροφές, ελαχιστοποιώντας παράλληλα την ανύψωση του μπροστινού τροχού. Το επίπεδο 1 εξελίχθηκε για χρήση σε πίστα και επιτρέπει την ασφαλή και ελεγχόμενη σούζα κάτι που θα απολαύσουν οι πιο έμπειροι αναβάτες. Ενδιαφέρον έχει το Wheelie Assist το οποίο προέρχεται από την Ducati Performance και είναι αποκλειστικά για χρήση στην πίστα καθώς αυτό βοηθά τον αναβάτη να κρατήσει την σούζα σε σωστή γωνία χρησιμοποιώντας τη ροπή του κινητήρα μέσω των ηλεκτρονικών. Το Wheelie Assist θα είναι διαθέσιμο ως αξεσουάρ της Ducati Performance μόνο σε συνδυασμό με την αγωνιστική εξάτμιση Termignoni.

Ducati

Όσον αφορά στα περιφερειακά του Hypermotard 698 Mono, το πλήρες ρυθμιζόμενο ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι 45mm είναι της Marzocchi, με το πλήρες ρυθμιζόμενο πίσω αμορτισέρ να είναι της Sachs. Στην πέδηση βρίσκουμε έναν μονό δίσκο με διάμετρο 330mm και ακτινική δαγκάνα M4.32 της Brembo, ενώ στο πίσω μέρος το σύστημα περιλαμβάνει έναν δίσκο 245 mm με πλευστή δαγκάνα της Brembo, ενώ στον στάνταρ εξοπλισμό βρίσκεται στο σύστημα Cornering ABS. Τα ελαστικά πρώτης τοποθέτησης είναι τα Pirelli Diablo Rosso IV, με διαστάσεις 120/70 εμπρός και 160/60 πίσω.

Το Hypermotard 698 Mono ως γνήσιο ιταλικό τέκνο ξεχωρίζει και στον τομέα της εμφάνισης. Το κόκκινο χρώμα κυριαρχεί και στις δύο εκδόσεις -698 Mono και 698 RVE- ενώ η σιλουέτα της μοτοσυκλέτας έχει επιθετικές γραμμές. Η ψηλή σέλα - 904mm, υπάρχει και η χαμηλή σέλα στα 889m -, η λεπτή ουρά με τις δύο εξατμίσεις, οι ζάντες αλουμινίου σε σχήμα “Y” καθώς και το χηλό φτερό δίνει στο νέο Hypermotard της Ducati ένα αγωνιστικό look. Αν πάλι ο υποψήφιος αγοραστής επιλέξει την έκδοση RVE -με τα γραφικά Graffiti- τότε τα βλέμματα αναμένεται να συγκεντρωθούν ακόμη περισσότερο όταν η μοτοσυκλέτα θα είναι παρκαρισμένη. Την σύγχρονη εμφάνιση ολοκληρώνει ο προβολέας LED, με σχεδιασμό ανάποδου “C” και το οπίσθιο φανάρι, ενώ η οθόνη LCD 3,8” η οποία έχει σχεδιαστεί για το Hypermotard 698 Mono αξιοποιεί την τεχνολογία IBN (Improved Black Nematic) με λευκούς χαρακτήρες σε μαύρο φόντο ώστε ο αναβάτης να βλέπει με ευκρίνεια τις ενδείξεις αλλαγής ταχυτήτων και το στροφόμετρο.

Ducati

Η Ducati επίσης δίνει τη δυνατότητα στους κατόχους διπλώματος Α2 να αποκτήσουν την έκδοση του Hypermotard 698 Mono με τους 43,5 ίππους, ενώ σύμφωνα με την ιταλική εταιρεία το νέο μοντέλο θα βρίσκεται στους αντιπροσώπους τον Ιανουάριο.

 

Ετικέτες

EICMA 2024: Phelon & Moore - Αναβίωση για τη βρετανική μάρκα που έκλεισε πριν από έξι 10ετίες

Πρώτη παρουσίαση στην EICMA - Made in China και αυτή - Αρχή με 2 μοτοσυκλέτες και 2 scooters
Phelon and Moore EICMA 2024
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

11/11/2024

Το ξεχασμένο όνομα της βρετανικής Phelon & Moore αναβιώθηκε και η νέα εταιρεία παρουσίασε στο Μιλάνο τις πρώτες δύο μοτοσυκλέτες της αλλά και δύο scooters.

Δεν είναι τυχαίο που δυσκολεύεστε να φέρετε στη μνήμη σας κάποιο ιστορικό στοιχείο ή μια μοτοσυκλέτα της Phelon & Moore (P&M) και νιώθετε έντονη την ανάγκη για γκουγκλάρισμα, ειδικά αν δεν είστε από εκείνους που ασχολούνται συστηματικά με την ιστορία των δύο τροχών ή με τις κλασσικές μοτοσυκλέτες.

Phelon and Moore

Ίσως το όνομα Panther να σας είναι πιο οικείο γιατί έτσι έγιναν κυρίως γνωστές οι μοτοσυκλέτες της βρετανικής εταιρείας -από τις αρχές του 1920 και έπειτα- που ιδρύθηκε στο Yorkshire της Αγγλίας το 1904, από τον Joah Phelon και τον μηχανικό Richard Moore. Ο Moore μπήκε στην εταιρεία έπειτα από τον θάνατο του ανηψιού του Phelon, Harry Rayner, σε τροχαίο δυστύχημα με την εταιρεία να ονομάζεται αρχικά Phelon & Rayner.

Αυτό που χαρακτήριζε τις μοτοσυκλέτες της Phelon & Moore ήταν οι καινοτομίες που τις έκαναν να ξεχωρίζουν αλλά και η φήμη που απέκτησαν ως πολύ ποιοτικές και αξιόπιστες μεταξύ των δύο πολέμων, ενώ ήταν δημοφιλείς και με side car. 

Οι P&M χρησιμοποιούσαν μετάδοση με αλυσίδα από το 1902, λίγο αργότερα ήρθαν και τα κιβώτια ταχυτήτων (δύο στην αρχή και έπειτα τέσσερεις) ενώ σήμα κατατεθέν τους ήταν ο μονοκύλινδρος κινητήρας που αποτελούσε ενεργό μέρος του πλαισίου και είχε περιστραφεί ολόκληρος μέσα στο πλαίσιο κατά 40 μοίρες (κινητήρας sloper). Το πρώτο πρωτότυπο έκανε την εμφάνισή του το 1900 με τα χειροποίητα μοντέλα να κατασκευάζονται και να πωλούνται μεταξύ 1901 και 1903. 

Phelon and Moore EICMA 2024

Σύμφωνα και με σχετικές αναφορές κάποιοι πιστεύουν ότι η P&M, ενσωματώνοντας όλα τα παραπάνω, ήταν η πρώτη που ξέφυγε από τα ποδήλατα με κινητήρα και δημιούργησε την πρώτη πραγματική μοτοσυκλέτα. 

Αυτό το χαρακτηριστικό παρέμεινε μέχρι και το οριστικό κλείσιμο της εταιρείας το 1966, με την P&M να βρίσκεται ήδη σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης από το 1962. Τα οικονομικά προβλήματα ξεκίνησαν τον 'B ΠΠ γιατί σε αντίθεση με τον 'A ΠΠ, η P&M δεν ήταν ανάμεσα στις εταιρείες που κατασκεύασαν μοτοσυκλέτες μαζικά για τον στρατό.

Η προσπάθεια αναβίωσης το ονόματος της P&M ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια από ένα γκρουπ επενδυτών και τώρα 58 χρόνια μετά έγινε και η αναβίωση της Phelon & Moore στη EICMΑ με δύο μοτοσυκλέτες και δύο scooter που κατασκευάζονται στην Κίνα.

Η πρώτη μοτοσυκλέτα και εκείνη με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι Capetown, ένα όνομα που δεν επιλέχθηκε τυχαία αφού η P&M θέλει να συνδεθεί με το παρελθόν της και η πρωτεύουσα της Ν. Αφρικής ήταν και ο τελικός προορισμός του τεράστιου ταξιδιού των Theresa Wallach και Florence Blenkiron, με τις δύο γυναίκες να ξεκινούν από το Λονδίνο και να διασχίζουν κάθετα την Αφρική περνώντας μέσα από τη Σαχάρα χωρίς βοήθεια, στη σέλα μιας Panther.

Phelon and Moore EICMA 2024

Η Capetown δεν αντιγράφει άλλη μοτοσυκλέτα και ξεχωρίζει με τη σχεδίασή της, έχει πλαίσιο χωροδικτύωμα, μονόμπρατσο ψαλίδι και πλούσιο στάνταρ εξοπλισμό αφού σε αυτόν περιλαμβάνεται TFT οθόνη επτά ιντσών που προφέρει πλοήγηση και συνδεσιμότητα, αλλά και σύστημα ανίχνευσης τυφλού σημείου, ρυθμιζόμενη ζελατίνα, traction control, σύστημα παρακολούθησης πίεσης ελαστικών, ρυθμιζόμενο ABS με λειτουργία off-road και full LED σώματα.

Η μοτοσυκλέτα ζυγίζει με το ρεζερβουάρ της γεμάτο 240 κιλά και για την κίνησή της χρησιμοποιεί ένα εν σειρά δικύλινδρο μοτέρ 693 κ.εκ. με δύο εκκεντροφόρους στην οχταβάλβιδη κεφαλή του και απόδοση 74 ίππους και 6,93 κιλά ροπή. Η Capetown 

Απλώς ικανοποιητική βαφή, προσεγμένο design που δείχνει ότι κάποιος όντως ασχολήθηκε με τη σχεδίαση της μοτοσυκλέτας και καλή συναρμογή πλαστικών είναι αυτά που είδαμε από κοντά για την Capetown που θα είναι διαθέσιμη σε δύο εκδόσεις, μία με χυτές αλουμινένιες και μία με ακτινωτές ζάντες, αλλά και με εννέα κιλά επιπλέον βάρους.

​   Phelon and Moore

Επόμενη είναι η cruiser Panther, η μοτοσυκλέτα που είναι απορίας άξιο που πήρε το πλέον αναγνωρίσιμο όνομα της P&M αφού ανήκει σε μια κατηγορία με σχετικά περιορισμένο ενδιαφέρον στην Ευρώπη -όχι όμως στην Ασία ή την άλλη μεριά του Ατλαντικού. 

Αυτή η μοτοσυκλέτα φέρει V2 κινητήρα 573 κ.εκ. με μέγιστη ισχύ 54 ίππων στις 8.500 σ.α.λ. και 4,94 κιλά ροπής στις 8.500 και 6.500 σ.α.λ. αντίστοιχα. Και η Panther που θυμίζει αρκετά Softail στο πίσω μέρος της θα παραχθεί σε δύο εκδόσεις, την C και την S με την πρώτη να φέρει μπόλικο χρώμιο και τροχούς 16 ιντσών με "χοντρά" ελαστικά, ενώ στην S το χρώμιο απουσιάζει ο τροχός μπροστά είναι 19 ιντσών και η γενικότερη αισθητική βγάζει περισσότερη "κακία". Βάρος 246 και 249 γεμάτα κιλά για την S και την C αντίστοιχα. 

Η P&M είχε και scooter πριν από εξήντα και πλέον χρόνια και η νέα εταιρεία σκοπεύει επίσης να έχει στην γκάμα της scooter με την αρχή να γίνεται με δύο μοντέλα εντελώς διαφορετικής προσέγγισης αλλά με το ίδιο όνομα, Panthette.

Phelon and Moore Panthette S

Το πρώτο είναι το Panthette S, ένα μικρού κυβισμού scooter με 16άρη εμπρός τροχό και 14 πίσω που θα είναι διαθέσιμο με δύο υγρόψυκτος κινητήρες, 125 και 200 κ.εκ. με απόδοση 12 και 17 ίππων αντίστοιχα και βάρος στα 142 κιλά γεμάτο. 

Στοιχεία του στάνταρ εξοπλισμού που προκαλούν εντύπωση είναι η κάθετη TFT οθόνη πληροφοριών με διαγώνιο στις επτά ίντσες και το σύστημα ανίχνευσης τυφλού σημείου (!), ενώ κάτω από τη σέλα χωρά δύο κράνη σύμφωνα με τον κατασκευαστή του.

​   Phelon and Moore

Το δεύτερο scooter είναι το Panthette X, με adventure αισθητική και διάθεση για να κινηθεί και στο χώμα με ακτινωτούς τροχούς και ζάντες 14 και 13 ιντσών εμπρός και πίσω αντίστοιχα. Και εδώ η οθόνη είναι επτά ιντσών αλλά οριζόντιας διάταξης με τον εξοπλισμό να περιλαμβάνει το σύστημα ανίχνευσης τυφλού σημείου όπως και μεγάλες προστατευτικές χούφτες αλλά και θερμαινόμενα γκριπ. Το πιρούνι μπροστά είναι ανεστραμμένο 41 χλστ. και δύο αμορτισέρ με ξεχωριστό δοχείο φροντίζουν για την πίσω ανάρτηση.

Το Panthette X θα είναι διαθέσιμο ως 125 αλλά και 300 με την απόδοση στους 12 και 24 ίππους αντίστοιχα. Μένει να δούμε αν και πότε τα συγκεκριμένα μοντέλα θα έρθουν και στην ελληνική αγορά αφού μέχρι στιγμής δεν έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον από κάποιον έμπορο.